စာဖတ္ပရိသတ္အားလံုး ကၽြန္မအျဖစ္ကို သင္ခန္းစာယူၿပီး တစ္ပါးသူကုိ ယံုၾကည္မႈျဖင့္ ေငြ လက္မလြန္သင့္ေၾကာင္း တင္ျပပါရေစ။
ကၽြန္မနဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕အစ္မတို႕ထံမွ ေျမစာရင္း၀န္ထမ္းတစ္ဦးႏွင့္ သူ႕ဇနီးတို႔က ေငြငါးသိန္းေခ်းယူၿပီး တိမ္းေရွာင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မ ေငြ ၂ သိန္း ျပန္ေတာင္း၍ မရေသာအခါ ပုဒ္မ (၄၁၇)ျဖင့္ အမႈဖြင့္တရားစြဲဆိုခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ ၿမိဳ႕နယ္ဒု-တရားသူႀကီးက ကၽြန္မထံမွ ေငြတစ္ေသာင္းက်ပ္ေတာင္း၍ ေရွ႕ေန မျမင့္ျမင့္ဦးမွတစ္ဆင့္ ေပးခဲ့ရပါ တယ္။ တစ္ဖက္က ၀န္ထမ္းျဖစ္ကာ ေငြကလည္း ၂ သိန္းတည္းျဖစ္၍ အမႈစစ္တရားသူႀကီးက ၫွိခိုင္းပါတယ္။ ေနာက္ကၽြန္မအမည္၊ အသက္၊ အဖအမည္ပါရွိတဲ့ စာရြက္ ေျပာင္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထုိးခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ တရားခံကို အာမခံေပးပါတယ္။ ႐ံုးခ်ိန္းတစ္ရက္မွာ သူ႕ ဇနီးအားျပန္ေခၚေပးရန္ အခ်ိန္ ၅ ရက္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္မကို အိမ္ျပန္ခိုုင္းပါတယ္။ သူက ဒု-တရား သူႀကီး႐ံုးထဲမွာ က်န္ခဲ့ၿပီး ၁၀မိနစ္ခန္႕မွ ျပန္ထြက္လာကာ ““နင္႐ံႈးသြားၿပီ”” ဟု ကၽြန္မနားကပ္ၿပီး ေျပာသြားပါတယ္။
၁၅-၆-၂၀၁၂ ရက္ေန႕တြင္ ပုန္းေနေသာ ၎ေျမစာရင္း၀န္ ထမ္း၏ဇနီးရွိသည့္ေနရာကို သိရသျဖင့္ ကၽြန္မေရွ႕ေနထံသြားၿပီး ၀ရမ္းထုတ္ရန္ ဒုတရားသူႀကီး ဆီသို႔တင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္အပတ္မွ လာတင္ရန္ တရားသူႀကီးက ေျပာပါတယ္။ ၁၇-၆-၂၀၁၂ ရက္မွာ ပုန္းေနသူမရွိေတာ့ပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ၁၂-၇-၂၀၁၂ ရက္ ႐ံုးခ်ိန္းတြင္ ကၽြန္မလက္မွတ္ထိုးခဲ့ေသာ စာရြက္ေျပာင္သည္ ၂ ဖက္စလံုး စာလံုးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေန၍ အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ တရားသူႀကီးက နင္ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးခဲ့တာဟု ရန္ေတြ႕ေျပာခဲ့ပါတယ္။၁၃-၇-၂၀၁၂ ရက္ ႐ံုးခ်ိန္းတြင္လည္း ဘာကိစၥမွန္းမသိရဘဲ အခုခ်က္ခ်င္း အမိန္႕ ခ်ရမလားဟု ေျပာဆိုခံခဲ့ရပါသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ မၿပီးျပတ္ေသးဘဲ ရွိေနပါသည္။ ေျမစာရင္း၀န္ထမ္း ကိုယ္တိုင္ကလည္း ““ငါ့ကိုတိုင္လို႔ အျမင္ကတ္လုိ႕ မေပးတာ။ ဟိုမွာေပးစားမယ္”” ဟု ကၽြန္မကုိ ေျပာ ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္မသည္ တရား႐ံုးဆုိလွ်င္ ေၾကာက္သြားပါၿပီ။ ဒု-တရားသူ ႀကီးတို႕ေၾကာင့္ တရားလိုမွ တရားခံအစစ္ ထင္ခံရသလို ဒုကၡခံစား ေနရသည့္အတြက္ ကၽြန္မကဲ့သို႕ သူတစ္ပါးကိုယံုၾကည္ၿပီး ေငြထုတ္ ေခ်းေပးၾကေသာသူမ်ား စိတ္ဒုကၡမခံစားရေစရန္ အယ္ဒီတာမွတစ္ဆင့္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
မခင္အုန္းျမင့္ (က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕နယ္) ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္![]()
ကၽြန္မနဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕အစ္မတို႕ထံမွ ေျမစာရင္း၀န္ထမ္းတစ္ဦးႏွင့္ သူ႕ဇနီးတို႔က ေငြငါးသိန္းေခ်းယူၿပီး တိမ္းေရွာင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မ ေငြ ၂ သိန္း ျပန္ေတာင္း၍ မရေသာအခါ ပုဒ္မ (၄၁၇)ျဖင့္ အမႈဖြင့္တရားစြဲဆိုခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ ၿမိဳ႕နယ္ဒု-တရားသူႀကီးက ကၽြန္မထံမွ ေငြတစ္ေသာင္းက်ပ္ေတာင္း၍ ေရွ႕ေန မျမင့္ျမင့္ဦးမွတစ္ဆင့္ ေပးခဲ့ရပါ တယ္။ တစ္ဖက္က ၀န္ထမ္းျဖစ္ကာ ေငြကလည္း ၂ သိန္းတည္းျဖစ္၍ အမႈစစ္တရားသူႀကီးက ၫွိခိုင္းပါတယ္။ ေနာက္ကၽြန္မအမည္၊ အသက္၊ အဖအမည္ပါရွိတဲ့ စာရြက္ ေျပာင္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထုိးခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ တရားခံကို အာမခံေပးပါတယ္။ ႐ံုးခ်ိန္းတစ္ရက္မွာ သူ႕ ဇနီးအားျပန္ေခၚေပးရန္ အခ်ိန္ ၅ ရက္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္မကို အိမ္ျပန္ခိုုင္းပါတယ္။ သူက ဒု-တရား သူႀကီး႐ံုးထဲမွာ က်န္ခဲ့ၿပီး ၁၀မိနစ္ခန္႕မွ ျပန္ထြက္လာကာ ““နင္႐ံႈးသြားၿပီ”” ဟု ကၽြန္မနားကပ္ၿပီး ေျပာသြားပါတယ္။
၁၅-၆-၂၀၁၂ ရက္ေန႕တြင္ ပုန္းေနေသာ ၎ေျမစာရင္း၀န္ ထမ္း၏ဇနီးရွိသည့္ေနရာကို သိရသျဖင့္ ကၽြန္မေရွ႕ေနထံသြားၿပီး ၀ရမ္းထုတ္ရန္ ဒုတရားသူႀကီး ဆီသို႔တင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္အပတ္မွ လာတင္ရန္ တရားသူႀကီးက ေျပာပါတယ္။ ၁၇-၆-၂၀၁၂ ရက္မွာ ပုန္းေနသူမရွိေတာ့ပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ၁၂-၇-၂၀၁၂ ရက္ ႐ံုးခ်ိန္းတြင္ ကၽြန္မလက္မွတ္ထိုးခဲ့ေသာ စာရြက္ေျပာင္သည္ ၂ ဖက္စလံုး စာလံုးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေန၍ အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ တရားသူႀကီးက နင္ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးခဲ့တာဟု ရန္ေတြ႕ေျပာခဲ့ပါတယ္။၁၃-၇-၂၀၁၂ ရက္ ႐ံုးခ်ိန္းတြင္လည္း ဘာကိစၥမွန္းမသိရဘဲ အခုခ်က္ခ်င္း အမိန္႕ ခ်ရမလားဟု ေျပာဆိုခံခဲ့ရပါသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ မၿပီးျပတ္ေသးဘဲ ရွိေနပါသည္။ ေျမစာရင္း၀န္ထမ္း ကိုယ္တိုင္ကလည္း ““ငါ့ကိုတိုင္လို႔ အျမင္ကတ္လုိ႕ မေပးတာ။ ဟိုမွာေပးစားမယ္”” ဟု ကၽြန္မကုိ ေျပာ ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္မသည္ တရား႐ံုးဆုိလွ်င္ ေၾကာက္သြားပါၿပီ။ ဒု-တရားသူ ႀကီးတို႕ေၾကာင့္ တရားလိုမွ တရားခံအစစ္ ထင္ခံရသလို ဒုကၡခံစား ေနရသည့္အတြက္ ကၽြန္မကဲ့သို႕ သူတစ္ပါးကိုယံုၾကည္ၿပီး ေငြထုတ္ ေခ်းေပးၾကေသာသူမ်ား စိတ္ဒုကၡမခံစားရေစရန္ အယ္ဒီတာမွတစ္ဆင့္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
မခင္အုန္းျမင့္ (က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕နယ္) ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္
