အားလံုးအတြက္ ဒီမိုကေရစီပညာေရး

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔ အမ်ိဳးသားပညာေရးလႈပ္ရွားေတာင္းဆိုမႈဟာ အခုအခါမွာ အကူးအေျပာင္းကာလတစ္ခု ကို ျဖတ္သန္းေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီသမားလက္ထက္မွာ သူတို႔သစၥာေတာ္ခံကၽြန္ယံုေတြရဖို႔သက္သက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ႔ ကိုလိုနီပညာေရးပံုစံနဲ႔ပံုသြင္း ထုတ္လုပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ပိုင္းဖဆပလေခတ္မွာ ဲျပည္ေတာ္သာပညာေရးစီမံကိန္းေရးဆြဲျပီး ၁၉၅၂-၅၆ကာလအေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ႔ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈမရခဲ႔ေပ။အၾကပ္အတည္းအမ်ားအျပားၾကံဳေတြ႔ပ်က္ျပယ္ခဲ႔ရပါတယ္။ဒါဟာဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုရင္ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိုေဖာ္ေဆာင္တဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွာ အရာရွိဆိုးစနစ္ထြန္းကားျပီး အက်င္႔ပ်က္ျခစားမႈဒုနဲ႔ေဒးရွိခဲ႔တာဟာ အဓိက ျပႆနာ အရင္းခံ အေၾကာင္းတရားပါ။ျပီးေတာ႔ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကိုျပည္သူနဲ႔ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔ဆႏၵ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔မခံယူဘဲ အစိုးရဘက္တစ္ဘက္တည္းကသာ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တာေၾကာင္႔ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ လူတစ္စုအေတြးအေခၚအရ လုပ္ေဆာင္တဲ႔ တလမ္းေမာင္း ပညာေရးစနစ္ သာျဖစ္ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္စနစ္ရဲ႔အေငြ႔အသက္ အၾကြင္းအက်န္ေတြျဖစ္လို႔ အမ်ားစုျပည္သူနဲ႔ ေက်ာင္းသားထုအေပၚ မေလးစား တန္ဖိုးမထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ကိုလိုနီေခတ္၊ဖဆပလေခတ္ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြဟာ ျပည္သူနဲ႔ေက်ာင္းသားထုဆႏ ၵမပါရွိတဲ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြျဖစ္လို႔မေအာင္မျမင္ျဖစ္ရတယ္။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ျပည္သူကိုျခြင္းခ်န္ထားျပီး ပညာေရးျပဳျပင္ဖို႔ဳ႔ၾကိဳးစားတိုင္း ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ သမိုင္းသက္ေသျပ သင္ခန္းစာယူရလိမ္႔မယ္။

ဖဆပလေခတ္ကုန္ဆံုးျပီး ဗမာျပည္မွာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို စတင္အသက္သြင္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ႕ပညာေရးဆုတ္ယုတ္မႈဟာ စံခ်ိန္တင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေပၚက်ဆငး္ခဲဲ႔ပါတယ္။အဓိကကေတာ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားဟာေက်ာင္းသားျပည္သူကို မေလးစားရံုတင္မက ရန္သူသဖြယ္ သေဘာထားဆက္ဆံမႈေတြပါ ရွိလာတာေၾကာင္႔လို႔ေျပာရပါမယ္။အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔စစ္အစိုးရဟာကိုလိုနီတစ္ပိုင္း ပေဒသရာဇ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ဗမာျပည္ပညာေရးစနစ္ကို ထပ္မံဖာေထးသံုးစြဲခဲ႔ျပန္တယ္။ဒီလိုဖာေထးတဲ႔ေနရာမွာသူတို႔ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္တဲ႔ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမ်ိဳးသားေရးအျမင္၊မဟာလူမ်ိဳးၾကီးဝါဒ၊စစ္သူရဲေကာင္းဝါဒ၊ဒီမိုကေရစီဖ်က္သိမ္းေရးမူ၊အေတြးအေခၚပိတ္ပင္တားျမစ္ေရးရည္ရြယ္ခ်က္ေတြပါထပ္ေလာင္းေပါင္းထည္႔ခဲ႔ျပန္တယ္။

စစ္အာဏာရွင္ေခတ္တေလွ်ာက္ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႔ မိခင္ဘာသာစကားသင္ၾကားမႈလံုးဝပိတ္ပင္ခံရတာ၊

ယိုးဒယား-ျမန္မာစစ္ပြဲအေဟာင္းေတြကိုဖုန္သုတ္ျပီးေက်ာင္းသင္ခန္းစာထဲျပဌာန္းခဲ႔တာ၊သမဂၢတြရဲ႔ အခန္းက႑ကို စနစ္တက် ဖ်က္သိမ္းပိတ္ဆို႔ခဲ႔တာ၊ပညာရွင္ေတြကိုေနာက္တန္းပို႕ျပီး ကပ္ဖားရပ္ဖားေတြကို ပြဲထုတ္တာေတြဟာ စစ္ဝါဒပံုေဖာ္မႈေတြပဲလို႔ ျခံဳငံုသံုးသပ္ရပါလိမ္႔မယ္။ဒီလိုအေျခအေနေတြေအာက္မွာေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚခဲ႔သလဲ။ဒီမိုကေရစီပညာေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ႔သလဲ။ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈၾကိဳးပမ္းခ်က္ေတြ ဘယ္အဆင္႔ထိ ေရာက္ခဲ႔ၾကသလဲ…။ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆန္းစစ္ေလ႔လာၾကပါစို႔။

အေမွာင္ထု၊တိုက္ပြဲဖိအားႏွင္႔ အျပန္အလွန္အက်ိဳးသက္ေရာက္ခ်က္မ်ား

ကိုလိုနီထမ္းပိုးေအာက္က ဗမာျပည္သားေတြ ညီညီညြတ္ညြတ္ရုန္းၾကဖို႔အတြက္ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္အျပီးမွာပဲအမ်ိဳးသားေက်ာင္းေတြနဲ႔အမ်ိဳးသားပညာေရးစနစ္ကို စတင္ၾကံဆအေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။နယ္ခ်ဲ႔အုပ္ခဳပ္ေရးေအာက္မွာမိမိတို႔စာေပ။ယဥ္ေက်းမႈ၊အႏုပညာ၊အမ်ိဳးသားေရးဆိုင္ရာ ထိမ္းသိန္းကာကြယ္ရမယ္႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္အေမြအႏွစ္ေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ကာကြယ္ဖို႔ ေက်ာင္းသားထုဟာ ျပည္ခ်စ္စိတ္ဓာတ္ေမြးျပီးအမ်ိဳးသားပညာေရးတိုက္ပြဲအလံကို အျမင္႔မားဆံုးလႊင္႔ထူခဲ႔ၾကပါတယ္။တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ေတြကေက်ာင္းျပီးသြားတဲ႔ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးဟာ ဘဝအာမခံခ်က္ရရွိဖို႔နဲ႔ အမိႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးမွာက်ရာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ျပီး တတပ္တအားပါဝင္ဖို႔ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေတာင္းဆိုခဲ႔ၾကတာပါ။ကိုလိုနီေခတ္ေက်ာင္းသားထုတိုက္ပြဲဟာနယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲအထိတိုးခ်ဲ႔နိုင္ခဲ႔လို႔ ၁၉၄၈ ဇန္နဝါရီ၄ရက္ေန႔မွာ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရသည္အထိ ေအာင္ျမင္ခဲ႔တယ္လို႔ ေျပာရပါမယ္။

လြတ္လပ္ေရးရျပီး ဗမာျပည္ပညာေရးဟာ ကိုလိုနီပညာေရးကို ဖာေထးျဖည္႔စြက္မြမ္းမံတီထြင္ထားတဲ႔ပညာေရးစနစ္သက္သက္သာျဖစ္ခဲ႔တယ္။အဲဒီ႔ေခတ္အစိုးရဟာ တိက်တဲ႔ပညာေရးဝါဒနဲ႔ ထိုဝါဒအေပၚအေျခခံရမည္႔ပညာေရးစနစ္မရွိေၾကာင္း သိသိသာသာေတြ႔ရတယ္။ဒါေၾကာင္႔ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဦးေဆာင္ျပီးသမဂၢရဲေဘာ္အားလံုးက ေတာင္တန္းျပည္နယ္မ်ားမွာေနထိုင္တဲ႔ လူမ်ိဳးစုေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြနဲ႔အတူလက္တြဲျပီးပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လႈံ႕ေဆာ္ခဲ႔ပါတယ္။ပညာ ေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆိုင္ရာႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမ်ား က်င္းပျခင္း၊တန္းခြဲတန္းခ်စနစ ္ဖ်က္သိမ္းေရးတိုက္ပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲျခင္း၊ျပည္သူမုန္းတဲ႔စစ္သံုးဘတ္ဂ်က္ေလွ်ာ႔ခ်ျပီးပညာေရးအသံုးစရိတ္တိုးျမွင္႔ေပးဖ္ို႔ေတာင္းဆိုျခင္းေတြ ဆက္တိုက္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါတယ္။အစိုးရကိုပညာေရးမူဝါဒခ်မ်တ္ဖို႔၊ဒီမိုကေရစီပညာေရးစနစ္တည္ေဆာက္ဖို႕ အၾကံျပဳခ်က္ေတြေပးပို႔ခဲ႔ပါတယ္။ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြရဲ႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို မယံုၾကည္တဲ႔အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြရဲ႔ တရားဝင္ရပ္တည္ခြင္႔ကိုဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔ၾကိဳးစားျပီး ေက်ာင္းသားထုပညာေရးတိုက္ပြဲကို လက္တံုျပန္တိုက္ခိုက္လာတာေတြ႔ရွိခဲ႔ရပါတယ္။

ပညာေရးကိုလ်စ္လ်ဳရွဳမႈ၊ျပည္တြင္းစစ္အဆတ္မျပတ္ဆင္ႏႊဲမႈ၊တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ျဖစ္မႈတို႔ေၾကာင္႔ေက်ာင္းသားတို႔၏ အေတြးအေခၚႏွင္႔ အရည္အခ်င္းဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္မႈကို အဟန္႔အတား အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ေစခဲ႔ပါတယ္။၁၉၆၂မွာစစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းျပီး ဒီမိုကေရစီကို အၾကြင္းမရွိ ျဖိဳလွဲကာ လူသတ္ဝါဒ၊လက္နက္အားကိုးဝါဒျဖင္႔ျပည္သူကိုစိန္ေခၚခဲ႔ပါတယ္။ေက်ာင္းသားထုဟာ ဒီမိုကေရစီက်ဆံုးျခင္းကို ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ဖို႕ အသက္အေသခံျပီးလမ္းမထက္မွာ ခြပ္ေဒါင္းအလံစြဲကိုင္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔ရျပန္ပါတယ္။အခြင္႔ေကာင္းကိုေခ်ာင္းေနတဲ႔စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သမိုင္းအစဥ္အလာၾကီးျမတ္တဲ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြကို တခ်က္တည္းနဲ႔ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔အယုတ္မာဆံုးနည္းလမ္းေတြကို အသံုးျပဳခဲ႔ပါတယ္။၁၉၆၂ ဇူလိုင္တိုက္ပြဲေတြ ေတာ္ေတာ္ျပင္းထန္ခဲ႔ျပီးတကသအေဆာက္အဦး ဗံုးခြဲျဖိဳခ်သည္အထိ ေက်ာင္းသားထုကို ႏိွပ္ကြပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ဗမာျပည္သမိုင္းမွာ အေရးအပါဆံုးျဖစ္တဲ႔ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အပါအဝင္တကၠသိုလ္ေပါင္းစံု၊ ခရိုင္ေပါင္းစံု ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြဟာ တရားဝင္ရပ္တည္လႈပ္၇ွားခြင္႔ဆံုးရႈံးခဲ႔ရပါတယ္။

အာဏာရွင္ေခတ္တေလွ်ာက္လံုး ပညာေရးကို အမ်ိဳးမ်ိဳးစမ္းသပ္ခဲ႔ၾကတယ္။စနစ္သစ္ပညာေရးေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ဓာတ္ခြဲခန္းထဲက ယုန္ကေလး၊ပူးကေလးေတြလိုစမ္းသပ္ခဲ႔တယ္။ပညာေရးဟာ ဘက္ေပါင္းစံုက ခၽြတ္ျခံဳက် နိမ္႔ပါးသြားရတယ္။သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမလံုေလာက္မႈ၊စာသင္ေဆာင္နဲ႔ ေက်ာင္းသားအေဆာင္မလံုေလာက္မႈ၊အေဆာင္ေတြမွာ အစားအေသာက္ည႔ံဖ်င္းမႈ၊ေက်ာင္းၾကိဳကားေတြ အဆင္ေျပေအာင္စီစဥ္မေပးႏိုင္မႈ စတာေတြဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔မေက်နပ္ခ်က္ကို တိုးပြားေစခဲ႔ပါတယ္။သင္ယူရရွိခဲ႔တဲ႔ ပညာဟာ ေက်ာင္းျပီးသြားရင္ ဘဝအာမခံခ်က္မေပးႏိုင္တာ အဆိုးဆံုးကိစၥပါပဲ။

ေက်ာင္းသားထုအခြင္႔အေရးနစ္နာတာေတြရွိေနေပမယ္႔ဦးေဆာင္ကာကြယ္ေတာင္းဆိုေပးမယ္႔ သမဂၢ မရွိတာေၾကာင္႔ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးဟာ နကန္းတလံုးမွမသိသူေတြလက္ထဲမွာ အၾကီးအက်ယ္ လိႈက္စားပ်က္စီးေနရပါတယ္။ေက်ာင္းသားသမဂၢရရွိေရး ၾကိဳးပမ္းမႈဟာေက်ာင္းသားထုၾကီးရဲ႔ အာသီသ အျပင္းျပဆံုးရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ျဖစ္ခဲ႔တာကို ၁၉၆၉ကၽြန္းဆြယ္အေရးအခင္းနဲ႔၁၉၇၀ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေရႊရတုသဘင္ အေရးအခင္းေတြကိုၾကည္႔ျပီးသိႏိုင္ပါတယ္။

၁၉၇၅မွာ မဆလႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီဝင္ ေဒါက္တာလွဟန္နဲ႔ပညာေရးဝန္ၾကီးေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္းတို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုပြဲလုပ္တဲ႔အခါစက္မႈေက်ာင္းသားေတြက အေထြေထြနစ္နာခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေတာင္းဆိုျပီး ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ေပးဖို႔ေဆြးေႏြးရာကေနမဆလဘက္က တာဝန္မယူတာေၾကာင္႔ ေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီး ျဖစ္ေပၚခဲ႔ရျပန္ပါတယ္။၁၉၇၄၊၇၅၊၇၆ သံုးႏွစ္ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚခဲ႔တဲ႔အေရးေတာ္ပံုေတြဟာ အစိုးရက ပညာေရးေအာက္က်ေနာက္က်ျဖစ္ေနတာကို လက္ပိုက္ၾကည္႔ျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလံုးဝမလုပ္ခဲ႔တာေၾကာင္႔ျဖစ္တယ္။

မဆလစစ္အုပ္စုရဲ႔အာဏာကို လူထုက အၾကီးအက်ယ္စိန္ေခၚခဲ႔တဲ႔၁၉၈၈ေနာက္ပိုင္းမွာလက္နက္ကိုင္ျပီး အာဏာျပန္သိမ္းတဲ႕နဝတ၊နအဖအစိုးရေခတ္ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ဒီေခတ္မွာလည္းပညာေရးကို ဦးစားေပးျခင္း အလ်င္းမရွိဘဲ ထင္ရာျမင္ရာစီမံကိန္းေတြ အတင္းခ်မွတ္ကာ ဗမာျပည္ပညာေရးကိုစနစ္တက် ဖ်က္ဆီးခဲ႔ပါတယ္။

အက်ိဳးဆက္မ်ားအေနနဲ႔……….

၁။ဘြဲ႔ရ ပညာမတတ္သူေတြေပါမ်ားလာတယ္။

၂။ဘြဲ႔ရျပီးအလုပ္လက္မဲ႔ျဖစ္သူေတြ တိုးပြားလာတယ္။

၃။ေက်ာင္းသင္ပညာေရးဟာစာက်က္ စာေမးပြဲေျဖ ေအာင္လက္မွတ္ရတဲ႔ အဆင္႔ထက္ မပိုေတာ႔ဘူး။

၄။ေက်ာင္းသင္ပညာေရးနဲ႔မလံုေလာက္လုိ႔အျပင္က်ဴရွင္ေတြ မိႈလိုေပါက္လာတယ္။သူငယ္တန္းကအစ က်ဴရွင္ယူေနရတယ္။

၅။ဆရာဆရာမေတြကိုယ္တိုင္ လစာေငြမလံုေလာက္လို႔ က်ဴရွင္ျပေနရတယ္။ က်ဴရွင္မတက္ႏိုင္တဲ႔ကေလးေတြအေပၚခြဲျခားဆက္ဆံတာေတြရွိလာတယ္။

၆။ေက်ာင္းစရိတ္ၾကီးျမင္႔မႈေၾကာင္႔ဆင္းရဲႏြမ္းပါးကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေက်ာင္းထြက္အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ကေလးလုပ္သား လူတန္းစားတရပ္ေပၚေပါက္လာတယ္။အခန္႔မသင္႔ရင္ကေလးစစ္သားအျဖစ္ ေရာင္းစားခံရတဲ႔ အထိ အေျခအေနဆိုးတယ္။

၇။ဆင္းရဲႏြမ္းပါးကေလးေတြကိုပညာသင္ေပးဖို႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းေတြ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာေပၚေပါက္လာတယ္။ပရဟိတမိဘမဲ႔ကေလးေက်ာင္းေတြလည္း တည္ေထာင္လာၾကတယ္။ေက်ာင္းအမ်ားစုကေတာ႔ ရန္ပံုေငြ ရွားပါးမႈနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။

၈။ျပည္ပထြက္အလုပ္လုပ္ခ်င္သူေတြအတြက္လည္း သင္တန္းမ်ိဳးစံုထြက္ေပၚလာတယ္။စရိတ္စက ၾကီးလြန္းလို႔ လူတိုင္းမတတ္ႏိုင္ဘူး။ဒါေၾကာင္႔ဘာသင္တန္းမွမတတ္ဘဲ ျပည္ပထြက္သြားတဲ႔ unskill workersေတြဟာ သူတပါးတိုင္းျပည္မွာ ကၽြန္သေဘာနဲ႔ အခိုင္းခံေနရတယ္။

၉။အေျခခံပညာအထက္တန္းစာေမးပြဲရမွတ္ျဖင္႔ တကၠသိုလ္ ဘာသာတြဲ(လိုင္း)ခြဲျခားျခင္းေၾကာင္႔ မိမိဝါသနာပါရာပညာကို မသင္ၾကားရျခင္းျဖစ္လာတယ္။လံုးဝထိေရာက္မႈမရွိေသာ၊စြမ္းရည္မျမင္ပမားေသာ စာသင္စနစ္ေၾကာင္႔ေက်ာင္းသားဘဝ နစ္နာဆံုး၇ွု႔ံးရပါတယ္။

၁၀။ရရွိလာတဲ႔ဘြဲ႔ဟာေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီအတြက္ ဘဝအာမခံခ်က္ ခိုင္ခိုင္မာမာ မေပးႏိုင္တာေၾကာင္႔ ဘြဲ႔ရျပီးမွအေၾကာ္ေရာင္းရတာ၊ ဆိုက္ကားနင္းေနရတာေတြ ရွိလာတယ္။

ဒါေတြဟာ ထုတ္ႏႈတ္ယူဖို႔ ထင္၇ွားတဲ႔ အျပစ္အနာအဆာေတြျဖစ္ျပီးဒီထက္မကရွိေသးပါတယ္။အခုေခတ္ပညာေရးစနစ္ေၾကာင္႔ ရရွိလာတဲ႔ အက်ိဳးေက်းဇူးဆိုတာ လံုးဝမ၇ွိသေလာက္နည္းပါးတယ္လို႔ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ ၾကိဳးပမ္းခ်က္ႏွင့္အၾကံျပဳခ်က္မ်ား

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ၾကိဳးပမ္းခ်က္ေတြနဲ႔ အၾကံျပဳခ်က္ေတြကို တင္ျပပါမယ္။၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ဇန္န၀ါရီ၁၈ ရက္ေန႔ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုစည္းရံုးေရး ေကာ္မတီကို ဖြဲ႔စည္းျပီးခ်ိန္ကတည္းက ေက်ာင္းသားထုအေရးဦးေဆာင္ရပ္တည္လွဳပ္ရွားေပးမယ့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားကို နယ္ေျမေဒသအသီးသီးမွာ လုိက္လံဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ဖြဲ႔စည္းျပီးေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ားနဲ႔ ဗဟုိအဖြဲ႔ခ်ဳပ္တို႔ ပူးတြဲကာပညာဒါနေက်ာင္းမ်ားဖြင့္လွစ္ျခင္း၊စြမ္းရည္ျမွင့္တင္သင္တန္းမ်ားေပးျခင္း၊စာၾကည့္တုိက္မ်ားတည္ေထာင္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ဗဟုိႏွင့္ေဒသဆုိင္ရာသမဂၢအခ်ိဳ႔မွထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ီတဲ႔ စာစဥ္မ်ားႏွင့္ လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ားတြင္ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္၀ါဒျဖန္႔ခ်ီစည္းရံုးေရးကိုလည္း တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔မူ၀ါဒ(၅)ခ်က္မွာ တစ္ခ်က္အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီပညာေရးကို ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ခရိုင္ေပါင္းစံုေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား ေတြ႔ဆံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ ကိုလည္း ၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ေဖေဖၚ၀ါရီလမွာျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ဒီေဆြးေႏြးပဲြ ရလဒ္အျဖစ္ ခရိုင္အသီးသီးမွာ စာဖတ္၀ိုင္းမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၊စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၊ေၾကညာခ်က္မ်ားထုတ္ေ၀ျခင္း၊ပညာေရးျပဳျပင္ေရးဆုိင္ရာ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပျခင္း၊တကၠသိုလ္အက္ဥပေဒ ျပန္လည္ေရးဆြဲေရးဆိုင္ရာအၾကံျပဳစာမူမ်ားစုေဆာင္းျခင္း စသည့္နည္းလမ္းမ်ားသံုးစြဲကာ ဒီမုိကေရစီပညာေရးအႏွစ္သာရမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။အခုလိုေဖာ္ထုတ္ရရွိလာတဲ့ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လက္ရွိက်င္းပေနတဲ့ ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးညီလာခံမွာ အၾကံျပဳစာတမ္း အျဖစ္ တင္သြင္းဖုိ႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။ဒီအၾကံျပဳခ်က္မ်ားကေတာ့_

(က) ဒီမုိကေရစီပညာေရးေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္တိုင္းျပည္၏လက္ရွိလူမွဳစီးပြားဘ၀ႏွင့္ ကိုက္ညီေသာမူမ်ားကို အေျခခံရပါမည္။ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဆန္းစစ္ေလ့လာမွဳအရထြက္ေပၚလာေသာ မူ(၃)ရပ္မွာ-

(၁) အမ်ိဳးသားလကၡဏာေဆာင္ျခင္း(National)

(၂) အမ်ားစုအတြက္ျဖစ္ျခင္း(Popular)

(၃)သိပၸံနည္းက်ျခင္း(Scienctific) တို႔ျဖစ္သည္။

(ခ) ထိုမူမ်ားအရလုပ္သင့္လုပ္ထုိက္ေသာပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆုိင္ရာ နည္းလမ္းမ်ားမွာ-

(၁) ပညာေရးစီမံကိန္းေရးဆြဲရမည္။

(၂) ထိုသို႔စီမံကိန္းေရးဆြဲရာတြင္လမ္းညႊန္အေတြးအေခၚႏွင့္ မူ၀ါဒရွိရမည္။

(၃) ထုိအေတြးအေခၚႏွင့္မူ၀ါဒမွာဒီမုိကေရစီပညာေရးအေျခခံမူ(၃)ရက္ကို ထင္ဟပ္

ေနေစရမည္။

(၄) ထိုအေတြးအေခၚမူ၀ါဒစီမံကိန္းမ်ားခ်မွတ္ႏိုင္ရန္ တစ္ႏုိင္ငံလံုးရွိ ေက်ာင္းသား-

ဆရာ-မိဘ-ပညာေရးပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပညာေရးကိုစိတ္ပါ၀င္စားသူအားလံုး

ပါ၀င္ေဆြးေႏြးႏုိုင္မည့္ အမ်ိဳးသားအဆင့္ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆုိင္ရာ

ညီလာခံတစ္ရပ္ကို အစိုးရကုိယ္တုိင္က လက္ခံခြင့္ျပဳက်င္းပေပးရမည္။

(၅) ထိုညီလာခံမွ လက္ရွိမူမမွန္ေသာပညာေရးအားနည္းခ်က္မွန္သမွ်ကုိ ျပင္ဆင္

ေျပာင္းလဲျပီး တစ္တုိင္းျပည္လံုးအက်ိဳးရွိေစမည့္အမ်ိဳးသားပညာေရးစနစ္

တစ္ခုလံုးကို ဖန္တီးေပးရမည္။

(ဂ) ထိုပညာေရးစနစ္မွအာမခံရမည့္ အေျခခံအခ်က္မ်ားမွာ-

(၁) လူမ်ိဳးစုအားလံုး၏ကုိယ္ပိုင္စာေပ၊ဘာသာစကား၊ယဥ္ေက်းမွဳလကၡဏာမ်ားကို

လြတ္လပ္စြာ သင္ယူေလ့လာပိုင္ခြင့္။ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ပိုင္ခြင့္ရွိရမည္။

(၂) ဘ၀အာမခံခ်က္ရွိေသာအဆင့္ျမင့္ပညာရပ္မ်ားႏွင့္ စက္မွဳလက္မွဳ အသက္ေမြး

၀မ္းေၾကာင္းအတတ္ပညာမ်ားကို လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္သင္ၾကားႏိုင္ခြင့္ရွိရမည္။

(၃) လူတိုင္းမသင္မေနရပညာေရးစနစ္ႏွင့္အခမဲ့ပညာေရးစနစ္ေဖာ္ေဆာင္ေပးရမည္။

(၄) ေက်ာင္းသားမ်ားကိုေက်ာင္းထုတ္ျခင္း၊စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ျခင္း၊ဖိႏွိပ္ျခင္း

ကင္းမဲ့သည့္၊ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးအာမခံခ်က္ရွိသည့္တကၠသိုလ္၀န္းက်င္

ဖန္တီးေပးျခင္းရွိရမည္။

(၅) ေက်ာင္းသားတုိင္းပရိေဘာဂ၊ေက်ာင္းသံုးပစၥည္း၊ေက်ာင္းေဆာင္၊ျပဌာန္းစာအုပ္၊

ပညာသင္ေထာက္ပ့ံေၾကး၊ေဆး၀ါး၊ၾကိဳပို႔ယာဥ္ စသည္တို႔မခ်ိဳ႔မတဲ့ရရွိေစႏုိင္ေသာ

ေက်ာင္းသားဘ၀သာယာ၀ေျပာမွဳရွိရမည္။

(၆) တကၠသိုလ္တုိင္း အစိုးရမွခ်ဳပ္ကုိင္မွဳကင္းေ၀းျပီးကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ အျပည့္အ၀

ရရွိေသာ ပညာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ရွိရမည္။

(၇) ေက်ာင္းသားျပည္သူတို႔ဆႏၵႏွင့္အညီ ေရးဆြဲထားေသာ ေက်ာင္းသားထုအခြင့္

အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ေပးႏုိင္သည့္ ေခတ္မီတကၠသိုလ္အက္ဥပေဒတစ္ရပ္

ေပၚထြက္လာရမည္။

(၈) တကၠသိုလ္ေကာင္စီတြင္အနည္းဆံုးေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္(၂)ဦး

ေက်ာင္းသားထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ပိုင္ခြင့္ရွိရမည္။

(၉) တကၠသုိလ္၊ေကာလိပ္၊သိပံ၊သက္ေမြးႏွင့္အေျခခံပညာေက်ာင္းတုိင္းတြင္

ေက်ာင္းသားထုကဒီမုိကေရစီနည္းလမ္းတက် လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္

တင္ေျမွာက္ထားသည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားကို တရား၀င္ရပ္တည္ခြင့္

ျပဳရမည္။

(၁၀) ဆရာ/မ မ်ားကို လစာလံုေလာက္စြာေပးျခင္း၊အရည္အခ်င္းျမွင့္သင္တန္းမ်ား

ေပးျခင္း၊ပညာသင္ၾကားေရးႏွင့္ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ဖိဖိစီးစီး

လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ အားေပးျခင္းမ်ားရွိရမည္။တျပိဳင္နက္တည္းေက်ာင္းသား-

ဆရာ ခ်စ္ၾကည္စြာပူးတြဲေဆာင္ရြက္ေရးကိုလည္းတြန္းအားေပးရမည္။

(၁၁) ေက်ာင္းသားထုအခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ရရွိေရး၊ေက်ာင္းသားတိုင္းလြတ္လပ္စြာ

ေရးသားတင္ျပခြင့္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားထုကိုယ္တုိင္စာေပ၊အႏုပညာ၊သတင္းႏွင့္

အားကစား လုပ္ငန္းမ်ားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရွိရမည္။


(ဃ) ထုိသို႔ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ အထူးအေရးၾကီးဆံုး(၂)ခ်က္ကို ထပ္မံအၾကံျပဳ လိုပါသည္။ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပညာေရးအသံုးစရိတ္တိုးျမွင့္ေရးတို႔ျဖစ္ပါသည္။ဒီ(၂)ခ်က္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္စပ္ေနပါသည္။


(၆၅)ႏွစ္ၾကာ တုိက္ေနေသာျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္တုိင္းျပည္မျငိမ္းခ်မ္းပါ။စစ္မက္ေၾကာင့္ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာထြက္ေျပးေနရသူမ်ားရွိပါသည္။၄င္းတို႔၏သားသမီးမ်ား ပညာသင္ၾကားႏိုင္ခြင့္ရရွိဖို႔လည္း ပညာေရးမူ၀ါဒ ခ်မွတ္သူမ်ား ထည့္သြင္းစဥ္းစားရပါမည္။ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္အကုန္အက်ခံေနရေသာ စစ္သံုးစရိတ္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ျပီး ပညာေရးအသံုးစရိတ္ျမွင့္တင္ဖုိ႔အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။တုိင္းျပည္မျငိမ္းခ်မ္း ေစေသာ ျပည္တြင္းစစ္ကို အျမန္ဆံုးရပ္ဆုိင္းျပီးပညာေရးအသံုးစရိတ္လံုလံုေလာက္ေလာက္ျမွင့္တင္ေရးကို အင္တုိက္အားတိုက္ ၾကိဳးပမ္းသြားၾကဖုိ႔အထူးအၾကံျပဳ တုိက္တြန္းလိုပါသည္။

ေက်ာ္ကိုကို