ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီးဌာနက ပံုႏွိပ္နဲ႕ထုတ္ေဝျခင္း ဥပေဒမူၾကမ္းကို ဘယ္သူမွ အသိမေပးပဲ လႊတ္ေတာ္မွာ တင္လိုက္တာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ စာနယ္ဇင္းသမားေတြရဲ႕ ကန္႕ကြက္သံေတြဟာ ဆူပြတ္စြာ တေသာေသာ တညံညံ စီလာခဲ့တယ္။ အဲဒီလို အသံေတြ တစီစီျဖစ္လာေတာ့ ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလးကိုေတာင္ အမွတ္ရမိသြားတယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္ကို တပ္မက္တဲ့ ၾကက္တူေရြးေလးနဲ႕ အာဏာရွင္ သူေဠးရဲ႕ ေလွာင္အိမ္ဇာတ္လမ္းကေလးဟာ မ်က္စိထဲ တဖ်တ္ဖ်တ္ ပံုရိပ္ေပၚလာတယ္။ ယေန႕ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႕အတူ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီ အတားအဆီးမဲ့ ေကာင္းကင္ယံမွာ ေတာင္ပံျဖန္႕က်က္ဖို႕ ေတာင္ပံဝင့္ဖို႕ ဟန္ျပင္ေနတဲ့ ျမန္မာ့စာနယ္ဇင္းသမားေတြရဲ႕အျဖစ္ဟာ ပံုျပင္ကေလးထဲက ၾကက္တူေရြးလို ေလွာင္အိမ္အျပင္ေရာက္ေပမယ့္ အေတာင္ပံ ခ်ိဳးခံရေတာ့မယ္။
တစ္ခါက သူေဠးၾကီးတစ္ဦးဆီမွာ ေရႊေလွာင္အိမ္ေလးနဲ႕ အေသအခ်ာထည့္ျပီး ေမြးထားတဲ့ ေရႊဂဲလို႕ ေခၚတဲ့ ၾကက္တူေရြးေလး တစ္ေကာင္ ရွိတယ္။ တစ္ေန႕ သူေဠးၾကီးက သူခရီးသြားခါနီး အိမ္မွာရွိတဲ့ မိသားစုဝင္တစ္ဦးခ်င္းစီကို အျပန္လက္ေဆာင္ ဘာမွာၾကဦးမလဲလို႕ တလွည့္စီ ေမးေလတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေရႊေလွာင္အိမ္ကေလးထဲက ေရႊဂဲကေလးကိုလည္း ေလာကြတ္အေနနဲ႕ သူေဠးၾကီးက ဘာမွာဦးမလဲလို႕ ေမးျပန္တယ္။ ၾကက္တူေရြးေလး ကိုေရႊဂဲက ေတာလမ္းခရီးရဲ႕ အလယ္ေလာက္မွာရွိတဲ့ ေညာင္မုတ္ဆိတ္ပင္ၾကီးက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကို သူအက်ဥ္းက်ေနေၾကာင္း သတိရပါေၾကာင္း သူေဠးၾကီးကတစ္ဆင့္ စကားပါးခြင့္ ေတာင္းတယ္။ သူေဠးၾကီးကလည္း သေဘာတူစြာ ေခါင္းညိတ္ျပီး ကတိေပးလို႕ ခရီးထြက္ခဲ့တယ္။
အေတာင္ခ်ိဳးထားႏွင့္ေလျပီ
အျပန္ေညာင္မုတ္ဆိတ္ပင္ေရွ႕ေရာက္တဲ့အခါ ေညာင္ပင္ေပၚမွာ ျပြတ္သိပ္အနားယူေနၾကတဲ့ ေရႊဂဲသူငယ္ခ်င္းေတြကို သူေဠးၾကီးက ကတိအတိုင္း အမွာစကားပါးလိုက္တယ္။ သူေဠးၾကီးရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ၾကြက္တူေရြး ေတြအားလံုး အပင္ေပၚကေန ေျမၾကီးေပၚ တဖ်ဳတ္ဖ်ဳတ္ျပဳတ္ၾကျပီး ေသဆံုးသြားၾကတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႕ သူေဠးၾကီးက စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ ေရႊဂဲထံ အျဖစ္အပ်က္အလံုးစံုကို သတင္းပါးလိုက္တဲ့အခါ ေရႊဂဲတစ္ေကာင္လည္း ေလွာင္အိမ္တန္း ကေလးေပၚကေန ဖ်ဳတ္ဆို ဂုတ္ကေလးက်ိဳးျပီး ေသဆံုးသြားတာ ရုတ္တရက္ ထပ္မံ ေတြ႕လိုက္ရျပန္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ သူေဠးၾကီးလည္း ေရႊဂဲကို ေလွာင္အိမ္ထဲကထုတ္၊ အိမ္ျပင္က ေျမျမင္ေပၚမွာ အသာေလးခ်ထားျပီး ၾကက္ေသေသကာ ေငးေနမိတယ္။ အဲဒီအခါ ေရႊဂဲက ေတာင္ပံတဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ရင္း ဆတ္ခနဲ ကုန္းရုန္းထေလတယ္။
ျပီးေတာ့ "ဒီမွာ သူေဠးၾကီး၊ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းေတြက ခင္ဗ်ားၾကီးရဲ႕ အာဏာေလွာင္အိမ္ထဲကေနလြတ္ေျမာက္ဖို႕ဆိုရင္ ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ နည္းလမ္းေပးလိုက္တာပဲ ျဖစ္တယ္။ အခု က်ဳပ္ဟာ ေအာင္ျမင္စြာနဲ႕ ခင္ဗ်ားကို အျပီးတိုင္ စြန္႕ခြာသြားရေတာ့မယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ေလွ်ာက္ က်ဳပ္ေတာင္ပံေတြဆန္႕ခြင့္ရလို႕ ခင္ဗ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ ကိုယ့္လူေရ" လို႕ လွမ္းေအာ္ေျပာရင္း က်လိ က်လိ နဲ႕ အားပါးတရ ရယ္ေလတယ္။ တကယ့္ကို ဟန္အျပည့္နဲ႕ ေျမျပင္ကေန အားယူျပီး တဟုန္ထိုး ထပ်ံေတာ့တယ္။ ေရႊဂဲဟာ သူ႕ရဲ႕ေတာင္ပံႏွစ္ခုကို အားကုန္ခတ္ျပီး ဖလတ္ ဖလတ္ ျမည္သံနဲ႕အတူ ထျပီးပ်ံလိုက္တိုင္း လူတစ္ရပ္အျမင့္ေလာက္ေရာက္ရင္ ဘုတ္ခနဲ ေျမၾကီးေပၚ အၾကိမ္ၾကိမ္ ျပဳတ္က်လာေလ့ရွိတယ္။ သူေဠးၾကီးကေတာ့ ပါးစပ္က ၾကံဳးဝါးလိုက္၊ ဖလတ္ဖလတ္နဲ႕ အားယူပ်ံလိုက္၊ တဘုတ္ဘုတ္ျပဳတ္က်လိုက္နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ ေရႊဂဲကို မ်က္ေမွာင္ အသာေလးက်ဳတ္ရင္း ဘာမွမေျပာႏိုင္ပဲ အစအဆံုး ဆက္ျပီးေငးေနမိတယ္။ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ပ်ံလိုက္ ျပဳတ္က်လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ေရႊဂဲတစ္ေကာင္ အခ်ိန္ၾကာလာတာေတာ့ နာလည္းနာ ေမာလည္းေမာလာတဲအဆံုးမွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေလးနဲ႕ "သူေဠးၾကီး ေနကန္းတယ္ေနာ္" ဆိုျပီး အိမ္ထဲက ေရႊေလွာင္အိမ္ထဲ ျပန္ေရာက္သြားေလတယ္။
ေလွာင္အိမ္ထဲမွ ရုန္းကန္သံ
စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ၾကီးကေန အေမြဆက္ခံေပါက္ဖြားလာတဲ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းေရး ကို ေရွ႕သို႕သာ ဦးတည္ျပီး ဆက္လက္ေဖာ္ေဆာင္ေနတယ္လို႕ အလွ်င္းသင့္သလို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားေလ့ရွိတယ္။ ျပည္သူက ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ဘိသိတ္သြန္း ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ အစိုးရျဖစ္ပါေၾကာင္းလည္း သမၼတက မၾကာခဏ ေလာေဆာ္ေလ့ရွိသလို တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အစိုးရသက္တမ္း ထက္ဝက္ေက်ာ္ကာလအတြင္း ေျပာင္းလဲမႈေလးေတြ အေတာ္အတန္ သိသိသာသာ လုပ္ျပလာတာ ေၾကာင့္ ကမာၻၾကီးရဲ႕ မ်က္စိက် အာရံုစိုက္မႈကို ခံခဲ့ရတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရတစ္ခုျဖစ္တဲ့ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ အေပၚ အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲ လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္လိုက္တဲ့အေပၚ မ်ားစြာ စိတ္ဝင္စားခဲ့ၾကတယ္။
အမွန္ေတာ့ အဲဒီအနည္းငယ္ေျပာင္းလဲလႈပ္ရွားမႈဆိုတာဟာလည္း အစိုးရရဲ႕ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖိႏွိပ္ဆုပ္ကိုင္ ထားတဲ့ လက္သီးဆုပ္ က်စ္က်စ္ညစ္ညစ္ၾကီးထဲကေန တစ္ဆင့္ခ်င္း စာနယ္ဇင္းသမားေတြက အတင္းရုန္းကန္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကလို႕ပဲ ျဖစ္ တယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ဟာ အႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ စစ္အာဏာရွင္တို႕ရဲ႕ ေလွာင္အိမ္ၾကီးထဲမွာ ဆုတ္သုဥ္းခဲ့ရတယ္။ အစိုးရရဲ႕ ေန႕စဥ္မွတ္တမ္းလႊာ၊ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕အေရာင္တင္သတင္းေတြနဲ႕ အာဏာတည္ျမဲေရးေဒါက္တိုင္သဖြယ္ ျဖစ္ေနတဲ့ သတင္းစာေတြပဲ ရွိရာကေန လူထုအသံကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ သတင္းစာေတြ ထုတ္ေဝခြင့္ ျပဳလာရတယ္။ စာေပစိစစ္ေရးဆိုတဲ့ ျပည္သူ႕နား၊ မ်က္စိကို အပင္းဆုိ႕ ေနတဲ့ အဖြဲ႕ဆိုးၾကီးကို ဖ်က္ေပးခဲ့ရတယ္။ စာနယ္ဇင္းအဝိုင္းအဝန္းက အသိမွတ္ျပဳတဲ့ ယာယီစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အစရွိတာေတြ ျမင္လာခဲ့ ရတယ္။
ေရႊဂဲေတာင္ပံခ်ိဳးေတာ့မည္
အခုလို ဒီမိုကေရစီေခတ္ေျပာင္းေနာက္ခံတီးလံုးနဲ႕ ေလွာင္အိမ္ၾကီးဖြင့္ျပီးကာမွ စာနယ္ဇင္းသမားေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မပ်ံသန္းႏိုင္ေအာင္ ေရႊဂဲအေတာ္ခ်ိဳးဥပေဒကို အတည္ျပဳဖို႕ ၾကိဳးစားေနတာ အင္မတန္သိကၡာမဲ့လွတယ္။ "ပံုႏွိပ္ႏွင့္ထုတ္ေဝျခင္း ဥပေဒမူၾကမ္း" ဆိုတာ လက္ေတြ႕မွာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီးဌာနက မင္းၾကိဳက္၊ စိုးၾကိဳက္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြနဲ႕ စာနယ္ဇင္းေတြကို မ်က္စိ ေထာက္ေဒါက္ ေစာင့္ၾကပ္ဒဏ္ေပးဖို႕အတြက္ တရားဝင္ သားသတ္လိုင္စင္တင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ ယာယီစာနယ္ဇင္းေကာင္စီနဲ႕ သေဘာတူညီယူျပီးမွ ျပန္ေဆြးေႏြးအသိမေပးပဲ သူတို႕စိတ္ၾကိဳက္ေရးခ်င္ရာေရးျပီး လႊတ္ေတာ္ထဲ အတည္ျပဳဖို႕ တင္သြင္းတာဟာ ျပန္ၾကားေရးရဲ႕ မရိုးသားတဲ့ အေကာက္ဥာဏ္ကို လွစ္ခနဲ ေဖာ္ျပလိုက္တာပဲ ျဖစ္တယ္။
သတင္းနည္းပညာနဲဲ႕အတူ တဟုန္ထိုး တိုးတက္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ သတင္းမီဒီယာကို ဖိႏွိပ္ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတာဟာ အင္မတန္မွားတဲ့လုပ္ရပ္တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။ သတင္းစာဟူသည္ အသိဥာဏ္ပြင့္လင္းမႈမ်ား စီးဆင္းရာ သန္႕စင္ၾကည္လင္ ေသာ ျမစ္ၾကီးပမာ ျဖစ္သည္ လို႕ ကမာၻေက်ာ္ သမိုင္းပါရဂူၾကီး ပါေမာကၡတြိဳင္းဗီး (Prof.A.Toynbee)က ေရးသားဖူးတယ္။ အဲဒီလို ႏိုင္ငံသားေတြဆီ တစိမ့္စိမ့္ စီးဆင္းမယ့္ မြန္ျမတ္တဲ့ ျမစ္သန္႕စင္ၾကီးကို တမံတုတ္၊ ေလွာင္ပိတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ့ ဥပေဒမူၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳ ေပးလိုက္ တာလည္း အေတာ္ကို မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲ ျဖစ္တယ္။ စာနယ္ဇင္းေလာက အညွီအေဟာက္ေတြနဲ႕ ပ်က္စီးေနျပီလို႕ အေၾကာင္းျပတဲ့ဝန္ၾကီးဟာ တကယ္ေတာ့ သူတို႕ကုိယ္တိုင္ ျမစ္သန္႕စင္ၾကီးကို ညစ္ညမ္း ေအာင္ ေရစီးမေကာင္းေအာင္ လုပ္ေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။
ေခတ္ဆိုးက စနစ္ေဆြးမင္းတံုးၾကီး
ဒါ့ေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္းသမားေတြအားလံုးက တညီတညြတ္တည္း ရႈတ္ခ်ကန္႕ကြက္ေနၾကတာပဲ ျဖစ္တယ္။ သမၼတအေနနဲ႕ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ေနပါျပီ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေဆာ္ၾသေနေသာ္ျငား အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ သိကၡာမဲ့တဲ့ ေခါက္ရိုးက်ိဳးမသမာမႈ ေတြဟာ ဟိုတစ္ေခတ္ကလို မေျပာင္းလဲပဲ ရွိေနတာဟာ စိုးရိမ္စရာေကာင္းလွတယ္။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်ယ္လွယ္ထားသမွ် အစိုးရရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေအာ္သံဟာ အလြန္ရယ္စရာ၊ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာေကာင္းတဲ့ ပ်က္လံုးၾကီး တစ္ခုသဖြယ္ ျဖစ္ေနဦးမွာပါပဲ။ အရင္စာေပစိစစ္ေရးဆိုတဲ့ လူထုနား အပင္းဆို႕စနစ္ၾကီးကို လက္တစ္လံုးျခား အေရာင္တင္ထားတဲ့ လက္ရွိ ပံုႏွိပ္ႏွင့္ထုတ္ေဝျခင္းဥပေဒမူၾကမ္း လုပ္ရပ္ဟာ ေရွ႕ကိုေလွ်ာက္သလိုလုိနဲ႕ ေနာက္ျပန္ေမွ်ာ္တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီေတာ့ သမၼတက ေနာက္ျပန္ မလွည့္ပါဘူးဆိုေသာ္ျငား အခုလို အမ်ားဆႏၵမပါပဲ ကိုယ္ထင္ရာေရး၊ လိုသလိုလႊတ္ေတာ္တင္ အတည္ျပဳတဲ့ ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီးဌာနရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အစေျခလွမ္း ေျခဦးေျခဖ်ားပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ ေျခဦးကို အမ်ားကန္႕ကြက္ရႈတ္ခ် ေနတဲ့ၾကားက လွမ္းခြင့္ျပဳလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကမာၻကေရာ လူထုကပါ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ေစာင့္ၾကည့္ နားဆင္ေနရတဲ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီက်ဴးရင့္သံဟာ လူထုရဲ႕ သတင္းသိမႈလြတ္လပ္ခြင့္၊ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္တံခါးေပါက္ ေတြကို အလံုပိတ္ဖို႕အတြက္ ေခတ္ဆိုးက စနစ္ေဆြးမင္းတံုးၾကီး ျပန္ခ်ဖို႕ ဟန္ျပင္ အခ်က္ေပးသံ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အားပ်က္ဖြယ္ရာ ေကာက္ခ်က္ခ်ရေတာ့မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနစၾကာႏိုင္
ရန္ကုန္တိုင္းမ္ေန႕စဥ္သတင္းစာ။ ။ အတြဲ(၁)၊အမွတ္(၆၂)။။