အေမႏွစ္ခုႏွင့္သားမ်ားအေရးေလးမိေသာ ရင္၊ ျမင္မိေသာ အေတြး ...

အေမ ႏွစ္ခု ႏွင့္ သား

==================

......... ျမန္မာ့ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံ တခုျဖစ္ေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕သို႕ ဇြန္လ ၂၅ ရက္မွ ဇူလိုင္လ ၁၆ ထိ ရက္ ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ ခန္ ႕ၾကာ အလည္အပတ္ ခရီး က်ေနာ္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။

တည္းခိုသည္႕ (BANG kHAE CONDO) ကြန္ဒိုတြင္ အခေပး စနစ္ျဖင့္ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ တရက္လွ်င္ ျမန္မာေငြ တစ္ေထာင့္ငါးရာက်ပ္ က်သင့္ေသာ ၀ိုင္ဖိုင္အမ်ဳိးအစား ျဖင့္ အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳခြင့္ ရရွိခဲ့သည္။

အင္တာနက္ မွ မိမိ လိုအပ္ေသာ ဗီဒီယို ဖိုင္မ်ား( ဥပမာ .How Its made တီထြင္မႈ ႏွင့္ နည္းပညာ၊ ထုတ္လုပ္မႈ နည္းနာမ်ားကို စိတ္၀င္စားဖြယ္ တင္ျပထားသည္႕ ယူက်ဴ ဗီဒီယိုဖိုင္မ်ား၊ အဂၤလိပ္စကားေျပာ ဖတ္၊ ေရး၊ အသံထြက္ေလ့လာျခင္း ဗီဒီယိုဖိုင္မ်ား)ကို ေဒါင္းလုပ္ ယူခဲ့သည္။

နယ္လွည္႕ အခမဲ့ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းမွ တက္ေရာက္သူ ေက်းလက္ လူငယ္ထု အတြက္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ဗဟုသုတ ရရွိဖြယ္ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ ကမာၻ႕ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား၏ မိန္႕ခြန္းဗီဒီယိုမ်ား ကို အခ်ိန္ျပည္႕ အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းတြင္ သင္ၾကားျပသ ေလ့က်င့္ ေပးေရး အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ ခုတင္ေပၚ ပက္လက္ ေနရေသာ လူနာဘ၀ အခ်ိန္ကို အက်ဳိးရွိစြာအသံုးျပဳခဲ့သည္။

ျမန္မာ့ အင္တာနိမ့္ ကို အသံုးျပဳေနေသာ က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အတြက္ က်ေနာ္ ေဒါင္းလုပ္ ရယူခဲ့ေသာ ပမာဏႏွင့္ အခ်ိန္ကို ေျပာျပလွ်င္ ယံုၾကည္ခ်င္မွ ယံုၾကည္ၾကေပလိမ့္မည္။

ဆယ့္ငါးရက္ခန္႕ အတြင္း အြန္လိုင္းမွ က်ေနာ္ ေဒါင္းလုပ္ရယူခဲ့ေသာ ယူက်ဴ ဗီဒီယိုဖိုင္ေပါင္း ( ၁၃၅ Gb) တစ္ရာ့သံုးဆယ္ငါး ဂစ္ဂါဘိုက္ ပမာဏခန္႕ ကို အလြယ္တကူ ေဒါင္းလုပ္ ရယူႏိုင္ခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ယံုၾကည္ပါေလမည္လားဟု ေတြးမိပါသည္။

ျမန္မာ့ အင္တာနိမ့္ျဖင့္ တစ္ ဂစ္ဂါဘိုက္ ပမာဏရွိေသာဖိုင္ကို ေဒါင္းလုပ္ ရယူမည္ဆိုပါက ေစ်းႏႈန္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း ၾကာျမင့္မည္႕ အခ်ိန္ အားျဖင့္ လည္းေကာင္း ကိုယ္ခ်င္းစာျပီးသာ တြက္ဆ ၾကည္႕ၾကပါေလ ဟု ........................

မိမိတို႕က ယိုးဒယား ဟု ႏွိမ့္ခ် ေခၚေ၀ၚေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံ မွ ထိုင္းႏိုင္ငံသား အမ်ားစုက ဖမ ဟုေခၚေသာ ဗမာ ( ျမန္မာျပည္) ပတ္စပို႕ အနီေရာင္ ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို အထင္အျမင္ေသးစြာ ဆက္ဆံတတ္ၾကျပီး အမ်ားစုက ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕ကို အလုပ္သမား ကၽြန္ လူတန္းစား ဟုသာ ရႈျမင္ၾကေၾကာင္း ၀မ္းနည္း စဖြယ္ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္စြာ ၾကားသိခဲ့ရပါသည္။ ......

..... အဘယ္ေၾကာင့္ဆို ပတ္စပို႕ အနီေရာင္ ကိုင္ေဆာင္ေသာ ႏိုင္ငံသား နည္းပညာမဲ့ အလုပ္သမား ႏွစ္သန္းေက်ာ္ ( ၂၀၀၀၀၀၀) ေက်ာ္သည္ ယိုးဒယားဟု ျမန္မာမ်ားက ေခၚေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္( အဆိုပါ ထိုင္းႏိုင္ငံသားမ်ား မလုပ္လိုေသာ ) အေျခခံ အလုပ္ၾကမ္းမ်ား၊ ညစ္ေပ ေဘးမ်ားေသာ အလုပ္မ်ားတြင္ အလုအယက္ ခယစြာ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည္။

ျမန္မာ့အမိေျမတြင္ က်န္ရစ္ေသာ မိသားစု တ၀မ္းတခါး စားေသာက္ေနထိုင္ႏိုင္ေရး ေငြေပးပို႕ႏိုင္ရန္ အတြက္ ထိုင္းေျမေရာက္ မိမိတို႕ကို ရရာ အလုပ္ခိုင္းပါ အလုပ္ေပးပါ ပိုက္ဆံေပးပါ ဟု ေအာက္က်ုိ႕ လုယက္ ေတာင္းပန္ တိုးလ်ဳိးကာ လူမ်ဳိးျခားတို႕ ထံတြင္ အလုပ္လုပ္ ေနၾကရသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ျမန္မာျပည္ ျမန္မာအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕ အတြက္ မိသားစု ဘ၀ ရပ္တည္ႏိုင္ေရး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္ အလမ္းမ်ား ဖန္တီး မေပးႏိုင္သည္သာ မက သာမန္ မိရိုးဖလာ ရပ္တည္ရွင္သန္ေနခဲ့ေသာ ေက်းလက္ေတာင္သူလယ္သမား လယ္လုပ္သားတို႕ ပိုင္ဆိုင္သည္႕ ဘိုးဘြားပိုင္ လယ္ယာေျမမ်ားကို မတရား အလုခံရသည္။

ဘိုးဘြားပိုင္ေျမေလးမ်ားကို အာဏာရွိသူက အာဏာသံုးျပီး မတရား သိိမ္းယူကာ ေတာင္သူတို႕ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေစျပီး စား၀တ္ေနမႈကို ၾကပ္တည္းလာေစခဲ့သည္။ ဥပေဒမဲ့ ထင္သလို ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္တြင္ နင္းျပားျပည္သူတို႕မွာ ေျပးစရာလည္း ေျမမရွိ ေပးစရာလည္း ေငြမရွိ။

အတိ ငတ္ျပတ္လူျဖစ္ရံႈးလာမႈ ဒါဏ္ မခံႏုိင္ၾကေသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားတို႕သည္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားသို႕ (အခ်ဳိ႕ကား ထြက္ေျပးကာ) အခ်ဳိ႕မွာ ေရႊ႕ေျပာင္းကာ ရရာ အလုပ္ ၀င္လုပ္ျပီး အသက္ဆက္ဖို႕အေရး ၾကိဳးစား ခဲ့ၾကရသည္။ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား အျဖစ္ တိုင္းတပါးတြင္ မ်က္ႏွာငယ္စြာ ေနၾကရသည္။ အမိေျမကို ျပည္သြားျပီး ၀မ္းစာရွာ ေနထိုင္ႏိုင္ေရး ရည္ေမွ်ာ္ကာ ေတာင့္တေနပါေသာ္လည္း ေရႊျပည္ေတာ္ကား ေမွ်ာ္ေလတိုင္းေ၀းေနေပသည္။

က်ေနာ္ တပ္မေတာ္တြင္ အမႈထမ္းခဲ့ေနစဥ္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ခန္႕ က သင္ၾကားခဲ့ရေသာ စစ္ေလ့က်င့္ေရး သင္ခန္းစာမ်ားတြင္ ရန္သူတပ္အျဖစ္ အစားထိုး ေလ့က်င့္ျခင္းမ်ား ၌ ျမန္မာ့ ရန္သူ အျဖစ္ အသူရာ ႏိုင္ငံ အသူရာ … လူမ်ဳိး ..အသူရာ ႏိုင္ငံ။ ေခ်မႈန္း သုတ္သင္ရန္ ဟု အခါခါ ထပ္ထပ္ သတ္မွတ္ သင္ၾကားခဲ့ရဖူးသည္။

အိမ္နီခ်င္းႏိုင္ငံတခု ကို အသူရာ ႏိုင္ငံ ၇န္သူ႕ ႏိုင္ငံ ဟု ေခါင္းစဥ္လြဲတပ္ ရႈျမင္ကာ တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းျခင္း ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကို က်ေနာ္တို႕ ေလက်င့္ခဲ့ဖူးၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္ က်ေနာ္တို႕ႏိုင္ငံက စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနျပီး တဖက္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံကို ရန္သူသဖြယ္ ရႈမွတ္ ရန္ေစာင္၇န္သာ သင္ၾကားေပးေနခ်ိန္တြင္ သူ ( ထို အသူရာ ဟု မိမိတို႕ေခၚေသာ လူမ်ဳိး ) တို႕က သူတို႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကို ပညာေရး အဆင့္ အလြန္ျမင့္မားေအာင္ သင္ၾကားေပးေနသည္။

အသူရာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံ အစိုးရမ်ားက သူတို႕ လူငယ္ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ေခတ္မွီ နည္းပညာမ်ားကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ အသံုးခ်ဖို႕ ေလ့က်င့္ေပးျပီး အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္ စီးပြားျဖစ္ထုတ္လုပ္ အသံုး ျပဳဖို႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက စီစဥ္လုပ္ေဆာင္ ေနခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္တို႕က တႏိုင္ငံတည္းသား တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြ ခင္း တိုက္ၾက ခိုက္ၾက သတ္ျဖတ္ၾက၊ အျပန္ အလွန္ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးၾက။ ထို အၾကားထဲ တိုင္းရင္းသားခ်င္း သတ္ျဖတ္ျပီး ေအာင္ပြဲခံကာ ရရွိလာမည္႕ သူရဲေကာင္း ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးတို႕ကို မက္ေမာသူ စစ္ေသြးၾကြသူတို႕ က ေသနက္ တျပင္ျပင္။ ဟန္ေရး တျပျပ

မိမိတို႕က ေသနက္ေတြ ျပင္ျပီး တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း စစ္ခင္းဖို႕ ျပင္ဆင္ တိုက္ခိုက္ေနခ်ိန္တြင္ အသူရာ ႏိုင္ငံသားတို႕က တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္သည္။ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး အားသြန္ခြန္စိုက္ ျမန္မာ့ေျမမွ ထြက္ေသာ ကုန္ၾကမ္းတို႕ကို ေစ်းေပါစြာ သူခိုးေစ်းျဖင့္ ၀ယ္ယူျပီး ေနာက္ဆံုးေပၚ ေခတ္ အတတ္ပညာမ်ား နည္းပညာ မ်ား လုပ္သည္။ နည္းပညာ ျမင့္မားစြာ အသံုးျပဳ ျပီး ကုန္ေခ်ာအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းကာ ျမန္မာ့ေျမႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာသို႕ အဖိုးတန္ ထုတ္ကုန္အျဖစ္ အျမတ္အစြန္းၾကီးစြာ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်သည္။

အိမ္ၾကက္မ်ား အခ်င္းခ်င္း ခြပ္စဥ္က ကၽြတ္က်သည္႕ အေမြးအေတာင္မ်ားကို အိမ္နီးခ်င္းတို႕က အသာယာ ေကာက္ယူျပီး တံဆာ ပသာဒ အျဖစ္ အလွဆင္ေနခ်ိန္မွာ လည္ပင္း မက တကိုယ္လံုး ကတံုး အေမြးတုန္းေနေလသည္႕ ျမန္မာ့ အိမ္ၾကက္မ်ားက ေဒါသ အတၲ မာနမ်ားျဖင့္ ခြပ္ေကာင္းတုန္း။

အိမ္ၾကက္ေတြ အစာလု အျပိဳင္ခြပ္ျပီး မာန္ေစာင္ ရန္ေစာင္ ငါတေကာေကာေနၾကခ်ိန္မွာ ျမန္မာ့ေျမ၀ယ္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္က တံခြန္ တလူလူ လႊင့္ေနခဲ့ေလသည္။ ……………………….

သဘာ၀တို႕ ပ်က္ျပဳန္းျပီး ရာသီဥတုေတြ ေဖါက္ျပန္၊ ခက္ထန္လာေသာ လူမႈဘ၀ ရပ္တည္မႈတို႕ျဖင့္ ျမန္မာတို႕မွာ အိမ္ၾကက္ခ်င္း ခြပ္လို႕ ေကာင္းတုန္း ။ ေမာ ရင္ ခနရပ္ အေမာေျပသည္ႏွင့္ ျပန္ခြတ္ရန္သာ စဥ္းစားေနခဲ့ၾကစဥ္ အခိုက္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း အိမ္ၾကက္မ်ား အျပန္အလွန္ ခြပ္ႏိုင္ၾကရန္ အတြက္ အမ်က္ေထြး ၊ ရမၼက္ေမြး အတက္ေသြးရန္ စစ္လက္နက္မ်ားကို ေမွာင္ခို ေရာင္းခ် အျမတ္ထုတ္ေလသည္။ လက္နက္ ေရာင္းခ်သူ အိမ္နီးခ်င္း တို႕သည္သာ အျမတ္ထြက္ ၾကီးပြားသြားျပီး လက္နက္မ်ားျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္ အခ်င္းခ်င္း ခြပ္ေနၾကေသာ ျမန္မာ့ အိမ္ၾကက္ေတြမွာကား မြဲသည္ထက္ မြဲလာသည္။

ဆင္းရဲမြဲေတ ပညာ လူမႈ အဆင့္ အနိမ့္ဆံုးဘ၀ျဖင့္ မြဲျပာက် ျမန္မာတို႕ ထမ္းေဆာင္ေပးရေသာ ျပည္သူ႕ ဘ႑ာေငြ မ်ား၊ တမ်ဳိးသားလံုး ပိုင္ဆိုင္သည္႕ ေျမေပၚ ေျမေအာက္ သယံဇာတ ေရာင္းခ်ရမႈ ႏိုင္ငံ့ ၀င္ေငြမ်ားမွ စစ္အာဏာျဖင့္ ခြဲေ၀ယူခဲ့ေသာ စစ္အသံုးစ၇ိတ္ ဘတ္ဂ်က္ မ်ားကို ပမာဏ အမ်ားဆံုးယူကာ စစ္လက္နက္ မ်ားကို ၀ယ္ သည္။ စစ္အသံုးစရိတ္မ်ားအျဖစ္ အသံုးျပဳသည္။

အိမ္ၾကက္ခ်င္း ခြပ္ၾကသည္။ ေမာသည္။ တိုင္းျပည္မြဲသည္။ ……………………

အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြက တဟုန္ထိုး စီးပြားေရး အေျခခံ အေဆာက္ အအံုၾကီးမ်ား အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ျပီး ေနသားတက် ျဖစ္ေနသည္႕ ယခု အခ်ိန္က်မွ ျမန္မာ မိမိတို႕က ေမာပန္းေနရ မြဲေတ ေနရ သည္႕ အိမ္ၾကက္ခ်င္း ခြပ္ေနၾကမႈမ်ားကို သံုးသပ္ၾကရန္ သင္ခန္းစာေဖၚထုတ္ဖို႕ အခ်ိန္က်ေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိရလာသည္။

အသူရာ ဟု မိမိတို႕က သံုးသပ္ခဲ့ေသာ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံသားတို႕က ျမန္မာတို႕ကို ယခုလို ဘာေၾကာင့္ ႏွိမ္ႏိုင္သနည္း၊ ဘာေၾကာင့္ သူတို႕ တိုးတက္ ခ်မ္းသာ ၾကီးပြား လံုျခံဳျငိမ္းခ်မ္းျပီး ျမန္မာတို႕က ဘာေၾကာင့္ ယခုတိုင္ ဆင္းရဲမြဲေတ ေအာက္က်ေနရပါသနည္း …………………. က်ေနာ္ ေလ့လာၾကည္႕မိသည္။

ကြာျခားလြန္းသည္႕ အေထြ ေထြ အေျခအေနမ်ားမွ အၾကမ္းမ်ဥ္း ျမင္မိေသာ အခ်ဳိ႕အခ်က္မ်ားကို တင္ျပပါမည္။

သု၀႑ဘူမိ ေလဆိပ္ၾကီးသို႕ ေလယာဥ္ ဆိုက္ေရာက္ျပီး ထိုင္းႏိုင္ငံေျမကို စတင္ ေျခခ် ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေလဆိပ္ၾကီးသည္ ဆိတ္ႏွင့္ ဆင္ႏွယ္ ကြာျခားလြန္းလွသည္။

နည္းပညာ အရေရာ ေခတ္မွီမႈ အရပါ ျမန္မာတို႕သည္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေခတ္ေနာက္က် က်န္ခဲ့သလို ......... အဆင့္အတန္း ကြာျခားလြန္းလွသည္။ ………………..

က်ယ္ျပန္႕ၾကီးမား ခန္႕ထည္လွပလြန္းသည္႕ သု၀႑ဘူမိ ေလဆိပ္ၾကီး အတြင္းမွ ထိုင္းႏိုင္ငံသား အမႈထမ္း ၀န္ထမ္းတို႕သည္ သပ္ရပ္က်နေသာ ယူနီေဖါင္း ကိုယ္စီျဖင့္ စည္းစနစ္တက် ပ်ားပန္းခပ္မွ် သြားလာလႈပ္ရွားေနေသာ္လည္း အလုပ္ရႈပ္ေနဟန္ မျပ၊ ခရီးသြားမ်ား အေပၚ ျငဴစူ ဟန္ လံုး၀ မရွိ။

ထိုင္း ၀န္ထမ္းမ်ား သည္ ႏိုင္ငံျခားသာ ခရီးသြားမ်ား အေပၚ အျပံဳးကိုယ္စီျဖင့္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ပံုက ခ်ဳိျမလွသည္။ လက္အုပ္ေလးေတြ ကိုယ္စီ ခ်ီလို႕ ... ဆ၀ါဒီခပ္ ၊ ခပ္ပံု ခပ္ ခပ္ပ္ စသည္ျဖင့္ သိမ္ေမြ႕သည္႕ ဟန္ အျပည္႕ …

……………အားလံုးေသာ ထိုင္းလူမ်ဳိး ၀န္ထမ္းတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါေပ………… ( ပတ္စပို႕ အနီေရာင္ျမင္သည္ႏွင့္ အခ်ိဳ႕ ထိုင္းလူမ်ဳိး ၀န္ထမ္းတို႕ မ်က္ႏွာထား ေျပာင္းလဲသြားသည္ကိုေတာ့ သတိျပဳမိခဲ့သည္။)

....ျမန္မာျပည္က ( အားလံုးကို မဆိုလိုပါ။ စနစ္ေဟာင္းမွ အက်င့္ေဟာင္းမ်ား အတိုင္း အသြင္မေျပာင္းေသးသည္႕ ၀န္ထမ္းတခ်ဳိ႕ကိုသာ ဆိုလိုပါသည္။ ) သခင့္ အလိုက် လုပ္ျပ ျပာယာျပတတ္ျပီး အျမီးက်က္ က်က္ ေခါင္း မက်က္ တက်က္ ၾကံဳရာ ရရာ ေနရာ အခြင့္အာဏာသံုး ျခိမ္းေျခာက္ ဟိန္းေဟာက္ ေတာင္းစား လုစား ဖဲ့ယူစားကာ ကိုယ္က်ဳိးရွာတတ္ၾကသည္႕ ျမန္မာ့ ၀န္ထမ္းမ်ား။ သူ႕အား ယခုလို အာဏာရွိေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေနရာ ရေရး ခန္႕ထားေပးေသာ ဆရာ ႕ အတြက္ ေ၀စုခြဲပို႕ဆက္ ႏိုင္ဖို႕ ဇာတ္တူသားခ်င္း ဖဲ့စားကိုက္မ်ဳိ မည္႕ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ ...၀ါးေစ ေ၀စား ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေတာ့ ကြာခ်က္.....

ျမန္မာ့ ေျမမွ ရႈခင္းမ်ား အျဖစ္ ျမင္ေယာင္မိလိုက္သည္မွာ မွိတ္တုန္ မွိတ္တုန္ လမ္းမီး အိမ္မီးမ်ား ၊ ကြမ္းေသြး နီနီရဲရဲမ်ားႏွင့္ စြန္႕ပစ္ အမိႈက္မ်ားျဖင့္ ညစ္ေပေနေသာ လမ္းမ်ား၊ ပ်က္ေနေသာ မီးပြိဳင့္မ်ား၊ စည္းကမ္းမဲ့စြာ လမ္းမေပၚ လမ္းေလ်ာက္ ျဖတ္သန္းေနေသာ အေႏွးအျမန္ယာဥ္မ်ား၊ ေစ်းသည္မ်ား၊ ေခြးမ်ား၊ ေတာင္းရမ္းစားသူမ်ား၊ အေရးေပၚ အခ်က္ျပမီးဖြင့္ အေရးေပၚ ဥၾသသံျဖင့္ ျဖတ္သန္းသြားေသာ ယာဥ္တန္းမ်ား ။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ေတြ႕ရွိရေသာ စနစ္တက် လိုအပ္ခ်က္ မရွိေလာက္ ျပင္ဆင္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ( လက္ရွိလည္း အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေနဆဲ) မိုးပ်ံ လမ္းမၾကီးေပၚတြင္ အသြားအျပန္ ကား ရွစ္စီး ျပိဳင္တူယွဥ္ေမာင္းႏိုင္သည္႕ အျမန္လမ္းမၾကီးမ်ား.............

၊ မိုးပ်ံ မီးရထားလမ္းမ်ား၊ ေပၚတြင္ မွန္လံုပိတ္ထားေသာ မိုးပ်ံ ရထားမ်ားက ျမန္ဆန္စြာျဖင့္ ဟိုဟိုသည္သည္ ငါးမိနစ္တြင္ တစီးက် အခ်ိန္ကိုက္ ေမာင္းႏွင္သြားလာလွ်က္ ..............

လွ်ပ္စစ္မီးထိန္ထိန္ညီးေသာ ျမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈသည္ ျမန္မာေျမႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္။

ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္ စနစ္တက် တည္ေဆာက္ ထားသည္႕ လမ္းမ်ား လမ္းေပၚတြင္ အလုအယက္ ျဖတ္ေျပးစရာ လူျဖတ္ကူးစရာ မလိုပဲ ေဘးရန္ကင္းရွင္းစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္သည္႕ လူကူးခံုးေက်ာ္တံတားမ်ားက အစီအရီ တင့္တယ္ လွပသပ္ရပ္စြာျဖင့္ .............

အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ကား ေျမေအာက္ ရထားဘူတာ၊ ေျမေအာက္ လူကူးဥမင္လိႈဏ္ေခါင္း မ်ားက စနစ္တက် သစ္လြင္ ခိုင္မာစြာ တည္ရွိသည္။ မီးခိုးထြက္ျခင္းမရွိေသာ ကားသစ္ အၾကီးအေသးမ်ားကလည္း လမ္းေပၚတြင္ စနစ္တက် ေရးဆြဲေပးထားေသာ ယာဥ္ေမာင္းႏွင္ရာ လမ္းေၾကာင္း အတြင္းသာ ဆိုင္ကယ္က ဆိုင္ကယ္ လမ္းေၾကာင္း၊ အေသးစိတ္ သတ္မွတ္ ပိုင္းျခား ေရးဆြဲ ခင္းက်င္းေပးထားေသာ လမ္းေၾကာင္းမ်ား တစီးခ်င္းစီေမာင္းႏွင္ရာ လမ္းတြင္ စည္းစနစ္တက်ရွိစြာ ေရွ႕ေနာက္ ေမာင္းႏွင္လွ်က္၊ အလုအယက္ ေက်ာ္တက္ျခင္း မရွိ။ ဟြန္းတီးသံ မၾကားရ။ အားလံုးက အလိုက္တသိ စည္းကမ္းတက် ေမာင္းႏွင္သြားလာသည္။ လက္တေခ်ာင္းေထာင္ကာ အတင္း ခြေက်ာ္ျခင္းမ်ဳိး မရွိ။ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ စပါယ္ယာမ်ား မရွိ။ ယာဥ္စစ္ေဆးရန္ ဆိုျပီး လက္တားကာ ပိုက္ဆံေတာင္း လဘက္ရည္ဖိုးေတာင္းေသာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ မရွိ ၊ မထသ စည္းကမ္းထိန္း ၀န္ထမ္း မရွိ။ ကြာျခားခ်က္မ်ားမွာ ပမာဏၾကီးလွသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္း အားလံုးနီးပါး တြင္ ခ်ဳိင့္ခြက္ တခုမွ မရွိ။ ေခ်ာေမြ႕ေနေလေအာင္ အျမဲ ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ေနသည္။

ခရီးသည္ႏွင့္ လမ္းေလ်ာက္သူလူမ်ား အတြက္ ေဘးရန္ကင္းေစရန္ အထူးစီစဥ္ျပဳလုပ္ထားေသာ လံုျခံဳေရး အစီအမံမ်ားအျပည္႕။ အမွတ္အသား လမ္းညႊန္မ်ားက ထင္ရွားျပည္႕စံုသည္။ လမ္းမွားစရာ မရွိ၊ လမ္းေပ်ာက္စရာ မရွိ။ ျမန္မာျပည္မွာလို မထင္မရွား ေဆးအပ်က္ပ်က္ ဆိုင္းဘုတ္ အရြဲ႕ရြဲ႕ မရွိ။

( အခ်ဳိ႕ ဘတ္စ္ကား ယာဥ္လိုင္းမ်ားကို အခမဲ့ စီးနင္းရန္ စီစဥ္ေျပးဆြဲေနေသာ္လည္း လိုက္ပါ စီးနင္းသူသိပ္ မရွိသည္ကို ထူးဆန္းစြာ ေတြ႕ရသည္။ ဘတ္စ္ကား ကို ေလ့လာသည္႕ သေဘာ စီးနင္းရင္း ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားေပၚတြင္ လွပစြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ထားေသာ အမ်ဳိးသမီးငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ လက္မွတ္ေရာင္း ေငြေကာက္ခံသူမ်ားကို ေတြ႕ေသာ အခါ ျမန္မာ့ ဘတ္စ္ကား ငပိသိပ္ က်ပ္က်ပ္ အတြင္း သားသမီးခ်င္း မစာနာ ညီမခ်င္း မစာနာ ေသာ လူ႕တဏွာ ေထာက္လွမ္းေရး ရန္မွ ကိုယ့္ဘာသာ ကာကြယ္ေနရေသာ ျမန္မာ့အမ်ဳိးသမီး တို႕ ဘ၀ ႏွင့္ ရိုင္းပ်စြာ ေျပာဆိုတတ္ေသာ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ စပါယ္ယာတို႕ကို ျမင္ေယာင္မိသည္။ )

စက္ရံု အလုပ္ရံုၾကီးမ်ား ဟီးဟီး ထ ေနသည္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူကေလးမ်ား က စည္းကမ္း တက် သြားလာရင္း ပညာေရးကို အပတ္တကုတ္ လိုက္စားသည္။ ေက်ာင္းခ်ိန္ အတြင္း ေက်ာင္းေနအရြယ္ အျပင္မွာ လမ္းသလားေနသူ ထိုင္း ကေလးငယ္ မရွိ။ ျမန္မာ့ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သား သားသမီးမ်ားမွာသာလွ်င္ တက္စရာ ေက်ာင္းမရွိ။ သင္စရာ စာမရွိ။ ျမန္မာလို မေျပာမေရးတတ္ေသာ ျမန္မာ ကေလး တခ်ဳိ႕ကို ေတြ႕ရသည္။

က်ေနာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရဆံုးေသာ စကားတခြန္းကို မခ်ိတင္ကဲ အမွတ္ျပဳ ေဖၚျပရင္း အသူရာ ႏိုင္ငံ ေခၚ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံႏွင့္ က်ေနာ္တို႕ ဘ၀ ကြားျခားေနရျခင္း အေၾကာင္း စဥ္းစားျခင္း ကို အဆံုးသတ္ပါမည္။

ျပည္တြင္းရွွိ အဖိုးအဖြားမ်ားထံ ေနထိုင္ၾကီးျပင္းခဲ႕ျပီး အရြယ္ေလး ေရာက္မွ ျပည္ပေရာက္ ေရြ႕ေျပာင္းျမန္မာ အလုပ္သမ မိဘေတြဆီ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္႕ ျမန္မာကေလး အရြယ္ မေရာက္တေရာက္ေလးက သူ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အခုလို ေျပာျပသည္တဲ့ ။ ျမန္မာစကားလည္း ေကာင္းေကာင္း မပီ ျမန္မာ စာလည္း ေကာင္းေကာင္းမတတ္ ။

ငါ့မွာ အေမ ႏွစ္ခု ရွိတယ္။

တခုက ...............( သူ႕ေမေမက ထိုင္းက ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာ အလုပ္သမ၊ ကေလးေမြးျပိး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ အခ်ိန္ မေပးႏိုင္သည္မို႕) .................ငါ့ကို ေမြးေပးလိုက္တဲ့ အေမ။

ေနာက္တခုက ငါ့ကို ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေမြးေကၽြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ အဖိုးအဖြား

( ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမ အျဖစ္ တိုင္းတပါးမွာ အလုပ္လုပ္ အိမ္ေထာင္က် ကေလးေမြးျပီးေကြ်းခ်ိန္ ျပဳစုခ်ိန္ မရလို႕ လသား အရြယ္ေလးေတြနဲ႕ ျမန္မာျပည္ျပန္ အဖိုးအဖြားဆီမွာ ခ်န္ထား ေကၽြးေမြးျပဳစု ၾကီးျပင္း ျခင္း ) ။

ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား ေတြက ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလး အမ်ားစုမွာ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ အေထာက္အထား မရွိ။ ေမြးစာရင္းမရွိ။ တက္စရာ ေက်ာင္းမရွိ။ အားကိုးစရာ အမွီအတြယ္မရွိ။ သူတို႕ေလးေတြ အမ်ားစုအၾကားက ထြက္လာတဲ့ စကားစုက

ငါ့မွာ အေမ ႏွစ္ခု ရွိတယ္။………………………

ငါ့မွာ အေမႏွစ္ခု ရွိတယ္။ ………………………

ငါ့မွာ အေမ ႏွစ္ခု ရွိတယ္။ ………………………… တဲ့

ေတြးမိေသာ အေတြးေလး တခ်ဳိ႕သာ ျဖစ္ပါသည္။ စနစ္တက်စီးပြားေရး လူမႈေရး ႏိုင္ငံေရး နည္းဗ်ဴဟာမ်ား ခ်မွတ္ ထုတ္ႏႈတ္ ႏိႈင္းယွဥ္ သံုးသပ္မည္ဆိုပါက ယခုထက္ ပိုမိုမ်ားျပားနက္နဲေသာ ကြာျခားခ်က္တို႕ ထြက္ေပၚလာေပအုန္းေတာ့မည္။

အေမ ႏွစ္ခု ရွိေသာ မ်ဳိးဆက္မ်ား အတြက္ ရတက္ မေအးေသာ သက္ျပင္းျဖင့္ ယခု စာစုကို ေရးမိပါသည္ခင္ဗ်ား


ေနမ်ဳိးဇင္

၁၈: ၂၅ အခ်ိန္

ဇူလိုင္လ ၁၇ ၊ ၂၀၁၃။