မနက္ဖန္ မနက္ဧရာ၀တီဖက္သို ့ျဗဟၼစိုရ္ေဟာေျပာပြဲခရီးထြက္ရမည္ဆိုေသာအေတြးႏွင့္အတူ ျပည္ပမွေခတၱလာလည္ၾကေသာ သား၊သမီး၊ေျမးမ်ားႏွင့္ မေတြ ့ရတာၾကာျပီျဖစ္ေသာ ဇနီးထံသို ့ ညဖက္ အခ်ိန္အားျဖင့္၈း၀၀နာရီခန္ ့တြင္နာေရးကူညီမွဳအသင္း(ရန္ကုန္)မွေမာ္ေတာ္ယာဥ္ကိုယ္တိုင္ေမာင္းႏွင္ကာေနအိမ္သို ့သြားေရာက္ခဲ့သည္။သားျဖစ္သူက မနက္၁၁း၀၀နာရီေလယာဥ္ကြင္းဆင္းျပီးအေမရိကန္နုိင္ငံသို ့ျပန္ေတာ့မည္။သမီးတို ့ဇနီးေမာင္ႏွံနဲ ့ေျမးေတြကမနက္၅း၀၀နာရီေငြေဆာင္သြားၾကမည္။ကြ်န္ေတာ္ကမနက္၉း၀၀နာရီ ဧရာ၀တီတိုင္းဖက္သို ့သြားရမည္။နာေရးကူညီမွဳအသင္းမွာလည္းတြံေတးဆရာေတာ္ၾကီးတရားပြဲက်င္းပေနသည္..ဆိုေသာအေတြးမ်ားႏွင့္ေရာက္ယက္ခတ္ေနသည္။ဒီအေတြးမ်ားနဲ ့အတူ(၈)မိုင္မီးပိြဳင့္သို ့ေရာက္လာေတာ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္ကကမာၻေအးဘုရားလမ္းမွလာေသာေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ေနအိမ္ရွိရာ(၇)မိုင္သို ့သြားရမည္ျဖစ္ရာမီးပိြဳင့္တြင္ဘယ္ဖက္သို ့ေကြ ့ရန္ေနရာယူလိုက္သည္။မီးစိမ္းေနေသာေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္ထြက္ရန္ျပင္လိုက္ေသာအခ်ိန္တြင္တစ္ျပိဳင္နက္တည္းမီးနီသြားေသာေၾကာင့္ကားအားရပ္လိုက္ေတာ့သည္။သို ့ေသာ္ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ေမာ္ေတာ္ကားမွာ မီးပိြဳင့္ရွိသတ္မွတ္မ်ဥ္းအားေက်ာ္လြန္ေနေသာေၾကာင့္ ကားအားေနာက္ဖက္သို ့ဆုတ္ရန္ေနာက္ၾကည့္မွန္မွ တခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ မွန္တြင္တဖက္မွလာေသာ ကားမီးမ်ားစူးကနဲထိုးခံလိုက္ရသည္။ေနာက္ကားရွင္းေနေသာေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ကားအားေနာက္သို ့ဆုတ္လိုက္ေသာအခါ " ဒုံး" ကနဲအသံနွင့္အတူ ကားတစ္စီးလုံးတုန္ခါသြားေတာ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္ဧ။္အသိတရားမွျဖတ္ခနဲေပၚ..ဆတ္ခနဲလုပ္ဟူေသာစကားအတိုင္းကားေပၚမွလ်င္ျမန္စြာဆင္းျပီးေနာက္မွ ကြ်န္ေတာ္တိုက္မိေသာေမာ္ေတာ္ကားအားေတာင္းပန္ျပီး ပ်က္စီးသြားသမွ်ေမာ္ေတာ္ယာဥ္အစိတ္အပိုင္းအားျပန္လည္ျပဳျပင္ေပးပါမည္ဟုေျပာဆိုရန္ေနာက္မွေမာ္ေတာ္ကားရွိရာသို ့သြားခဲ့ေတာ့သည္။တဖက္မွေမာ္ေတာ္ကားေမာင္းလာသူမွာအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီးကားေပၚမွလူတစ္ဦးလည္းလ်င္ျမန္စြာဆင္းလာသည္။
ကြ်န္ေတာ္မွေနာက္ကားကိုေမာင္းလာသူအမ်ဳိးသမီးအား မီးပိြဳင့္အလည္ေခါင္ၾကီးတြင္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ေကြ ့ျပီးမွ ကားရပ္ျပီးစကားေျပာပါမည္ဟုေျပာစဥ္ တဖက္မွဆင္းလာသူကလည္းအနီးသို ့ေရာက္လာျပီျဖစ္ေတာ့သည္။
ကဲ..မထူးေတာ့ျပီ၊ငါ့ကိုထိုးရင္လည္းခံဖို ့အသင့္၊ငါကိုကမွားတာကိုး၊ငါကိုကအေတြးမ်ားေနတာကိုး၊ငါကိုကအသိနဲ ့သတိလြတ္သြားတာကိုး၊ငါ့ကားကလည္းျမင့္ေနေတာ့ေနာက္ၾကည့္မွန္မွၾကည့္တဲ့အခါကိုယ့္ကားထက္ေဘာ္ဒီနိမ့္ေနေသာကားကိုမျမင္လိုက္မိတာကိုး၊တဖက္ကားလမ္းဖက္ကလည္းကားမီးၾကီးထိုးထားတာကိုး...ထိုးပေလ့ေစ။ ငါကိုကမွားမိတာကိုး..လို ့ေတြးလိုက္စဥ္ တဖက္ကားကိုေမာင္းႏွင္လာသူက ကြ်န္ေတာ့္အားစူးစိုက္ၾကည့္ကာ "ကိုေက်ာ္သူလား..ကိုေက်ာ္သူလား"ဟုေမးျမန္းရာကြ်န္ေတာ္မွလည္း "ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ"ဟုျပန္လည္ေျဖလိုက္ေသာအခါ " ျပသနာမရွိဘူး..ကိစၥမရွိဘူး၊OK " ဟုေျပာၾကားလိုက္သည့္အတြက္ကြ်န္ေတာ္မွလည္း"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ"ဟုျပန္လည္ေျပၾကားခဲ့ေတာ့သည္။
ထိုအခါတစ္ဖက္မွဆင္းလာေသာလူၾကီးသည္လည္းျပဳံးျပီးကားေပၚသို ့ျပန္လည္တက္သြားေတာ့သည္။ေတာ္ေသးသည္။အမွဳဇာတ္လမ္းရွည္မည့္ယာဥ္ထိမ္းရဲတစ္ေယာက္မွမရွိေသာေၾကာင့္ဟုေတြးမိကာကြ်န္ေတာ္သည္မီးစိမ္းသြားေသာအခါေမာ္ေတာ္ယာဥ္အားျပန္လည္ေမာင္းႏွင္လာေတာ့သည္။ ေနာက္မွအတိုက္ခံရေသာကားမွကြ်န္ေတာ့္ကားအားေက်ာ္တက္သြားကာလက္မ်ားပင္ျပသြားေတာ့သည္။ ေအာ္..ဘ၀..ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မထင္တာေတြ၊မေမွ်ာ္လင့္တာေတြအမ်ားၾကီးပါလား။လူပီသတဲ့သူေတြ၊ကိုယ္ျခင္းစာနာတတ္တဲ့သူေတြအမ်ားၾကီးရွိပါလား၊ေမတၱာတရားလႊမ္းျခဳံထားတဲ့သူေတြလည္းရွိပါလားဟုေတြးမိေတာ့သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္..ယခင္တစ္ပါတ္ကနာေရးယာဥ္တစ္စီးအသုဘသြားသယ္ရာေရေ၀းသုသန္သို ့အသြား ပါရမီဘတ္စ္ကားတစ္စီးမွ ခါးမွျဖတ္တိုက္ျခင္းကိုခံခဲ့ရသည္။ ယာဥ္မွဳစစ္မ်ားေရာက္လာကာထိုဘတ္စ္ကားကိုေမာင္းလာေသာယာဥ္ေမာင္းသည္အရက္ေသာက္ထားေၾကာင္းစစ္ခ်က္အရသိခဲ့ရသည္။နာေရးကူညီမွဳေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေပၚလိုက္ပါလုပ္အားေပးေသာလူမွဳေရးပရဟိတသမား(နာေရးကူညီမွဳအသင္း-ရန္ကုန္မွအသင္းသူ)သည္လည္းေမာ္ေတာ္ယာဥ္တိုက္မွဳေၾကာင့္ဦးေခါင္းအနည္းငယ္ထိသြားေသာေၾကာင့္ေဆးရုံသို ့ပို ့ခဲ့ရသည္။
ယင္းျဖစ္စဥ္တြင္တိုက္ခဲ့ေသာဘတ္စ္ကားပိုင္ရွင္ဖက္မွခါးျဖတ္အတိုက္ခံရေသာကြ်န္ေတာ္တို ့ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေမာင္းသူအားျပန္လည္တရားစြဲမည္ဟုပင္အေျပာခံခဲ့ရသည္။ေအာ္..တရားဥပေဒဆိုတာဘာလဲ?၊ၾကီးနုိင္ငယ္ညွင္းလား?၊က်ားေၾကာက္လို ့ရွင္ၾကီးကိုး..ရွင္ၾကီးက်ားထက္ဆိုးေနေတာ့မွာလား..ဟူေသာအေတြးမ်ားနဲ ့အတူကြ်န္ေတာ္ၾကဳံေတြ ့ခဲ့ရမွဳျဖစ္စဥ္အားျပန္လည္ေတြးေတာမိေသာအခါတစ္ဖက္မွကားသည္ကြ်န္ေတာ္ဧ။္ကားထက္မ်ားစြာေမာ္ဒယ္ျမင့္သည္။ကြ်န္ေတာ္ဧ။္ကားထက္တန္ဖိုးေျမာက္မ်ားစြာရွိသည္။ကားနံပါတ္ကိုလည္းကြ်န္ေတာ္ပူထူေနေသာေၾကာင့္မမွတ္မိလိုက္ေခ်၊ ကားအေရာင္ကားအျဖဴ၊ကားေမာင္းလာသူ၊ကားေပၚပါလာသူတို ့အားလည္းေသခ်ာစြာမမွတ္မိ.. ကြ်န္ေတာ္ဧ။္မ်က္လုံးမ်ားေ၀၀ါးေနသည္။
ကြ်န္ေတာ္ဧ။္စိတ္တို ့သည္ေနအိမ္သို ့ေရာက္ေနသည္။ယခု ကြ်န္ေတာ္ေရးသားေသာျဖစ္ရပ္မွန္စာမ်က္နွာအားကာယကံရွင္တို ့ဖတ္မိပါက ကြ်န္ေတာ္ျပင္ပတြင္ေက်းဇူးတင္စကားမ်ားေျပာဆိုလိုပါသည္။တကယ္လို ့မ်ားယာဥ္မွဳစစ္မ်ားေရာက္လာပါကကြ်န္ေတာ္သည္ ေနာက္ေန ့မနက္သြားရမည့္ကြ်န္ေတာ္ဧ။္ ျဗဟၼစိုရ္ေျခလွမ္းတို ့ရပ္ဆိုင္းသြားေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ကြ်န္ေတာ္ဧ။္သားျဖစ္သူအိမ္ျပန္ခရီးသည္၄င္း၊ကြ်န္ေတာ္ဧ။္သမီးမိသားစုအေပ်ာ္ခရီးတို ့သည္၄င္းတုန္ ့ဆိုင္းကုန္ေတာ့မည္ျဖစ္ေတာ့သည္။ထို ့ေၾကာင့္လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေသာ၊ကိုယ္ခ်င္းစာနာတတ္ေသာ ယခုလိုေမတၱာရွင္မ်ားေျမာက္မ်ားစြာေပၚထြန္းလာပါကကြ်န္ေတာ္တို ့ျမန္မာနုိင္ငံအေနျဖင့္ ဓမၼကအဓမၼကိုအနုိင္ပိုင္းနုိင္မည့္အခ်ိန္ကာလသို ့ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္ျဖစ္ေတာ့သည္။
မည္သို ့ပင္ျဖစ္ေစ.......ကြ်န္ေတာ့္အားသက္ညွာစြာျဖင့္၄င္း၊ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ျဖင့္၄င္း၊ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးေသာစိတ္ျဖင့္၄င္း၊အမ်ားျပည္သူတို ့အတြက္ေပးဆပ္မွဳခရီးစဥ္ျဖစ္ေသာျဗဟၼစိုရ္ခရီးစဥ္အားအေႏွာင္အဖြဲ ့လြတ္ကင္းစြာစိတ္ၾကည္လင္စြာျဖင့္ သြားခြင့္ျပဳလိုက္ေသာေ မာ္ေတာ္ယာဥ္အတိုက္ခံခဲ့ရေသာ ေမတၱာရွင္မိသားစုအား ကြ်န္ေတာ္အထူးေက်းဇူးတင္ရွိကာ အမ်ားျပည္သူတို ့ကိုယ္စား သာဓု..သာဓု..သာဓု ဟုကုသိုလ္မွ်ေ၀ေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္။