အမ်ားၾကိဳက္၀ါဒ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ အေရးၾကီးတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ႏွစ္ခုေတြ႔ရပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေရးလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အဂတိလုိက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး လႈပ္ရွားမႈတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရရဲ႔ အမ်ဳိးသားေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ သိဖို႔ မခဲယဥ္းပါဘူး၊ သမတရဲ႔ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ေရွ႔တန္း တိုက္စစ္မွဴး ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးရဲထြဋ္နဲ႔ မွဴးေဇာ္တို႔ရဲ႔ လူမႈကြန္ယက္ေတြမွာ သမတရဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ၾကည့္ရင္ ျမင္သာပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြကို အလွဴအတန္း ေပးတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ၊ ဥပေဒ ေလးမ်ဳိးကို ျပဌာန္းေပးဖို႔ လႊတ္ေတာ္ကို ညြန္ၾကားတာ၊ တုိင္းမဂဇင္း သတင္းေထာက္ကို ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာပိတ္ပင္တာ၊ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို လက္မခံႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ေျပာခဲ့တာေတြ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အေျခစိုက္ မထင္မရွား သတင္းေထာက္ရဲ႔ ေရးသားခ်က္ကို ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ေနတာေတြဟာ သက္ေသေတြပါပဲ။
ဒါေတြကို တမင္ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ခဲ့တာေတြခ်ည္းပါပဲ။ တခ်ဳိ႔က ေ၀ဖန္မယ္ဆုိတာကလည္း အစိုးရက မသိလို႔ ၾကိဳမတြက္လို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ အမ်ားၾကိဳက္၀ါဒအရ တြက္ဆျပီး လုပ္ခဲ့တာေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို တြက္ႏိုင္ဖုိ႔ ဆုိရင္ အရွင္၀ီရသူကို ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ေနရံုပါပဲ၊ ဦး၀ီရသူဟာ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ အစၥလာမ္ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြေၾကာင့္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရတယ္။ ဦး၀ီရသူကို အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြက ၾကည္ညိဳဖို႔ေတာ့ မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အဆီအေငၚ မတည့္တဲ့ ကိစၥက ေထာင္က ျပန္လြတ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦး၀ီရသူရဟာ အစိုးရရဲ႔ ခါေတာ္ေပး ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္ အစိုးရနဲ႔ ၾကားမွာ အဆက္အသြယ္ ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ဦး၀ီရသူရဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြကေတာ့ စစ္တပ္အတြက္ အစုိးရအတြက္ အသံုး၀င္ပါတယ္။စစ္တပ္အတြက္ အဆင္ေျပတာက လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး မျငိမ္သက္မႈေတြဟာ မတည္ျငိမ္တာကို အေၾကာင္းျပဖို႔၊ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဆက္ျပီး ပါ၀င္ေနဖုိ႔ အေၾကာင္းျပစရာ တခ်က္ျဖစ္တယ္။ အစိုးရအတြက္ အဆင္ေျပတာက လူေတြကို အေရးၾကီးတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥေတြ၊ ေန႔စဥ္ စား၀တ္ေနေရး အဆင္မေျပမႈေတြကေန အာရံုလႊဲဖုိ႔ထက္ ပိုပါတယ္။
ဦး၀ီရသူက သူ႔လမ္းစဥ္အတုိင္း ေရွ႔က လုပ္မယ္။ အစိုးရက ေစာင့္ၾကည့္မယ္။လူၾကိဳက္နည္းရင္ ဦး၀ီရသူကို ထိန္းသိမ္းလုိက္ရင္ အစိုးရကို လူေတြ ၾသဘာေပးမယ္။ အကယ္၍ ဦး၀ီရသူ လုပ္တာေတြကုိ လူၾကိဳက္မ်ားရင္ေတာ့ အစိုးရက ဦး၀ီရသူ လမ္းေၾကာင္းကို မသိမသာ လုိက္ရံုပါပဲ၊ ဒါဆုိရင္လညး္ လူထု ေထာက္ခံမႈ ရမွာပါပဲ၊အခုေလာေလာဆယ္ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ဒုတိယလမ္းေၾကာင္းကို လိုက္ေနတာေတြ႔ရတယ္။
ဦးသိန္းစိန္ဟာ နဂုိကတည္းက ရာဇာပုလႅင္ ဖင္ကပ္ပါသူ ျဖစ္တယ္၊ စနစ္ဆုိးၾကီးထဲမွာ သက္သက္သာသာနဲ႔ ဒီေနရာ ေရာက္လာတာကိုၾကည့္ရင္ အရိပ္အကဲကို အကင္းပါးတဲ့ အရည္အခ်ငး္လည္း ရွိပံုရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ သူရ ဦးေရႊမန္းက ဦးသိန္းစိန္ထက္ ရည္မွန္းခ်က္ပိုၾကီးသလို စြန္႔စားလိုစိတ္ရွိပံုရတယ္။
ေနာက္ဆံုး အေျခအေနကို ႏႈုိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ တကယ္က်ေတာ့ ဦးေရႊမန္းက ဦးသိန္းစိန္ထက္စာရင္ စစ္တပ္နဲ႔ပိုနီးစပ္မယ္ဆုိရင္ နီးစပ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမး္ ရွိတယ္။ ၾကည္းေရေလ ညွိႏႈုိင္းကြပ္ကဲေရးမွဴးဘ၀ကေန လာသူ ျဖစ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဦးသိန္စိန္ဟာ ေနာက္ဆံုးပါ၀ါ ကစားပြဲမွာ အင္အားပိုၾကီးတဲ့ စစ္တပ္နဲ႔ပဲ ပူးထားတယ္။ ဦးေရႊမန္းကေတာ့ ဒီမိုကေရစီဘက္ကို ကူးလာတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ ပူး ထားရင္ ပိုသက္သာတယ္ဆုိတာကို ဦးေရႊမန္းလည္း သိမွာပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ဦးေရႊမန္းက ေရဆန္လမ္းကို လုိက္ျပီး ဦးသိန္းစိန္က ေရစုန္လမ္းလိုက္ခဲ့တယ္လို႔ အကဲခတ္ႏိုင္ပါတယ္၊
ေနာက္တခ်က္က အဂတိလုိက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရတက္လာလာခ်င္း သန္႔ရွင္းတဲ့အစိုးရဆုိျပီး ေၾကြးေၾကာ္သံျဖစ္ျပီး လူထုရဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို တေပြ႔တပိုက္ၾကီး ရခဲ့ပါယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွွ် ဦးသိန္းစိန္ရဲ႔႔ အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးဟာ တရုတ္ျပည္မွာ သမတ ဇီဂ်င္ပင္းရဲ႔ အဂတိလုိက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးလိုပဲ အေပၚယံ ဟန္ျပ၊ သမတရဲ႔ အာဏာကို က်စ္လ်စ္ေအာင္ တည္ေဆာက္တာ သက္သက္လုိ႔ ထင္စရာျဖစ္လာပါတယ္။ လူထုေထာက္ခံမႈကို ယူရင္း၊ အဆင္မေျပတဲ့လူေတြကို ေခ်ာင္ထုိးဖို႔၊ အဆင္ေျပတဲ့လူေတြကို ေနရာေပးဖို႔၊ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ေပၚလစီ ပိုဆန္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ကံမေကာင္းဘဲ ဓားစာခံျဖစ္သြားသူတေယာက္ကေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီး ဦးေက်ာ္ဆန္း ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ ဦးေက်ာ္ဆန္းလိုပဲ လူထုၾကားမွာ နာမည္ပ်က္ေပမယ့္ သမတနဲ႔ အဆင္ေျပပံုရတဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းလို ပုဂိဳလ္မ်ဳိးက်ေတာ့ ထိပ္တန္း အေရးပါတဲ့ ေနရာမွာ ဆက္ရွိေနပါတယ္။
မၾကာခင္က စစ္တပ္အရာရွိေတြ အမ်ားစုပါတဲ့ အဂတိလုိက္စားမႈတုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းထား လုိက္ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး အေျခခံနဲ႔ သြားမလား၊ သို႔မဟုတ္ တရုတ္ျပည္မွာလိုပဲ အစိုးရရဲ႔ လက္ကိုင္တုတ္ျဖစ္မလားဆုိတာကို မၾကာခင္ ေတြ႔လာရဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ အခန္႔မသင့္ရင္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႔ ျပိဳင္ဖက္ျဖစ္လာတဲ့ ဦးေရႊမန္းတုိ႔ မိသားစုဟာ သမတရဲ႔ အဂတိလိုက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးရဲ႔ ပစ္မွတ္ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အဂတိလုိက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးဆုိတာ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး၊ စစ္အစိုးရ ေခတ္တေလွ်ာက္လံုး ျဖဳတ္ထုတ္ရွင္း ဇာတ္လမ္းေတြရဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊရဲ႔ ျပိဳင္ဘက္ကေတြကို အဂတိလိုက္စားမႈတုိက္ဖ်က္ေရးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ရွင္းေပးခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ဟာ အဂတိလုိက္စားမႈ အာဏာဖီဆန္မႈ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ပဲ ျဖဳတ္ထုတ္ရွင္း ဇာတ္လမ္းရဲ႔ ရာဇ၀တ္သား ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေရွ႔ထြက္မင္းသားကေတာ့ ဦးေရႊမန္းျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ သူရဦးေရႊမန္းေျပာခဲ့တဲ့ တရားဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိေစရ ဆုိတဲ့ စကားကိုေတာ့ လူေတြ မေမ့ၾကေသးေလာက္ပါဘူး။
ေလာေလာဆယ္မွာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ႔ အမ်ားၾကိဳက္ Populism ေပၚလစီကို ေအာက္ေျခ လူထုေထာက္ခံမႈ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲဆုိတာကို အတိအက် ေျပာဖို႔ ခက္ပါတယ္။ လူလတ္တန္းစားေတြနဲ႔ ပညာတတ္ေတြၾကားမွာေတာ့ လူထုေထာက္ခံမႈ သိသိသာသာ က်ဆင္းေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြးေခၚ စဥ္းစားျပီး စိတ္အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့ လူလတ္တန္းစားနဲ႔ ပညာတတ္ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းတျဖစ္လဲ ဦးသိိန္းစိန္ ေခါငး္ေဆာင္တဲ့ အစိုးရကို အေစာဆံုး ေထာက္ခံခဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။
တျခားအမ်ားၾကိဳက္ ေပၚလစီေတြျဖစ္တဲ့ အစုိးရရဲ႔ ဆင္းရဲမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးေၾကြးေၾကာ္သံေအာက္က လယ္သမားေတြကို ေခ်းေငြတိုးထုတ္ေပးတဲ့ ကိစၥဟာ ဗ်ဴကရိုကေရစီ ၾကိဳးနီးစနစ္၊ တျခားသြင္းအားစုေတြနဲ႔ အေျခခံအေဆာက္အဦေတြနဲ႔ အားနည္းတာေတြေၾကာင့္ ထူးမျခားနား ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္းလစာ အၾကိမ္ၾကိမ္ တုိးတဲ့ ကိစၥကလည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္းကို ထိန္းမထားႏိုင္ရင္ အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားမယ္လုိ႔ တြက္ေနၾကပါတယ္၊ ဒါေတြဟာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ႔ အမ်ားၾကိဳက္မူ၀ါဒေတြရဲ႔ အစိတ္အပိုင္းေတြခ်ည္းပါပဲ၊
တခ်ိန္တည္းမွာ ေအာက္ေျခမွာ ေျမသိမ္းယာသိမ္း ျပသနာေတြ၊ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာ၊ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး၊ လုပ္အားခ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းမေပးႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒီလုိ ျပည္သူေတြရ႔ဲ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ ျပသနာေတြကို အစိုးရက မေျဖရွင္းနုိင္ေလ၊ ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာတာနဲ႔အမွ် ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ႔ အမ်ားၾကိဳက္ မူ၀ါဒ Populism ပိုျပီးေတာ့ ျပင္းထန္လာမယ့္ သေဘာရွိပါတယ္။ အစိုးရရဲ႔ မေအာင္ျမင္တဲ့ေပၚလစီေတြကို ျပည္သူေတြ မျမင္ႏိုိင္ဖုိ႔ အာရံုလႊဲဖု႔ိ႔ ျပည္တြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးျပိဳင္ဖက္ေတြဟာ ပစ္မွတ္ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္၊ ရိုဟင္ဂ်ာ ျပႆနာကို ပံုၾကီးခ်ဲ႔လာႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္ပမွာလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အေျခစိုက္ လူသိပ္မသိတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြကေန တုိင္းမ္ မဂဇင္းရဲ႔ သတင္းေထာက္လို၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္လို ပုဂိဳလ္မ်ဳိးေတြအထိ ပါလာရင္ ဘာမွ မအ့ံၾသၾကပါနဲ႔။
Nyi Saw Lwin
(ဓာတ္ပံု- မွဴးေဇာ္ facebook)