ဒီရက္ပိုင္းထဲထြက္ေပၚလာတဲ႔ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြဟာ လူၾကီး လူေကာင္း မဆန္ဘဲ ကေလးဆန္ေနတယ္လို႔ ထင္ျမင္မိသည္။ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပႏိုင္ေအာင္ တာဝန္ယူၾကီးၾကပ္ေပးရမယ္႔ ဒိုင္လူၾကီးနဲ႔မတူေတာ႔ဘဲ အားကစားေလာကမွာ ေျပာေလ႔ရွိတဲ႔ အရပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ေခါက္ဆြဲစားတဲ႔ဒိုင္လူၾကီးနဲ႔ တူလာပါျပီ။
ေရြးေကာက္ပြဲမွာမဲဆြယ္စည္းရံုးမႈနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ကန္႔သတ္ခ်က္ထုတ္လိုက္တာမ်ား ေၾကာက္ဒူးေတြ တုန္ေနတာ သိသာထင္ရွားလြန္းသည္။ တစ္ဖက္အသင္းရဲ႕အားသာခ်က္ကို ပြဲမစခင္ကတည္းက ရိုက္ခ်ိဳးဖို႔ ဒိုင္လူၾကီးနဲ႔ေပါင္းျပီး ဆင္ၾကံၾကံေနခဲ႔ျပီ။ ဘာတဲ႔။ ကိုယ္စားလွယ္လုပ္မယ္႔သူကပဲ မဲဆြယ္ေဟာေျပာခြင္႔ ရွိမယ္။ တျခားသူမေဟာေျပာရဘူးတဲ႔လား။ ဟားဟား။ အန္ကယ္ၾကီးတို႔က သိသာလိုက္တာလို႔ပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါသည္။ ဒီထက္သိသာတဲ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ိဳးထုတ္လိုက္ပါလားလို႔ အၾကံေပးခ်င္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနရာတကာလိုက္ျပီး မဲဆြယ္ေဟာေျပာျခင္းမျပဳရလို႔။ ကဲ…မေကာင္းဘူးလား။ ဟို ၂၀၀၈ အစိမ္းေရာင္ဘုတ္အုပ္ထဲက ၅၉(စ)ဆိုတဲ႔ပုဒ္မလိုမ်ိဳး ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေတြ သြယ္ကာဝိုက္ကာေတြ ေရးမေနနဲ႔ေတာ႔။ တိုတုိနဲ႔လိုရင္းသာထုတ္ျပန္လိုက္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီဆိုျပီး ပါတီငယ္ေလးေတြကို ဟိုတစ္စိတ္ ဒီတစ္စိတ္ကြဲေအာင္ ျပန္႔ေအာင္ ဖြဲ႔စည္းခြင္႔ေပးခဲ႔တာလဲ အန္ကယ္ၾကီးတို႔ပဲ။ ပါတီေပါင္းစံုေပၚလာေတာ႔ အစိတ္အစိတ္အမႊာအမႊာျဖစ္ေနတဲ႔ ပါတီငယ္ေလးေတြကို နလံမထူႏိုင္ေအာင္ အုပ္စီးခဲ႔တာလဲ အန္ကယ္ၾကီးတို႔ပဲ။ ၁၉၉၀တုန္းကလဲ ဒီလိုပဲ။ ဒီထက္ေတာင္ဆိုးခဲ႔ေသးသပ။ ေျဗာင္ကလိမ္က်ခဲ႔တာကိုး။ စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္လို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ အန္ကယ္တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးဆို တပ္မေတာ္က သမိုင္းတရားခံအျဖစ္မခံႏိုင္ပါဘူးလို႔ ခပ္တည္တည္ေျပာခဲ႔တာပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ကြ်န္ေတာ္တို႔မဆြဲပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာအႏိုင္ရတဲ႔ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြကဘဲ ေရးဆြဲၾကပါလို႔ ေျပာခဲ႔တာမွတ္သားဖူးပါရဲ႕။ ပံုေျပာေကာင္းတဲ႔ကိုကိုေတြထဲက တစ္ေယာက္ေပါ႔။ တစ္ခါ ၂၀၁၀က်ျပန္ေတာ႔ ေနာက္တစ္ခါ လာျပန္ခ်ည္ေသးပဲ။ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီေခတ္လို႔ တစ္ခါထပ္ဟစ္ျပျပန္သည္။ ပါတီငယ္ေတြထြက္ေပၚလာေအာင္လုပ္သည္။ အဓိကျပိဳင္ဘက္ကို ပြဲထဲဝင္မပါႏိုင္ေအာင္လုပ္သည္။ ျပီးေတာ႔မွ အန္ကယ္ၾကီးတို႔က ဝင္အုပ္သည္။ လွလိုက္တဲ႔ကစားကြက္၊ ေကာင္းလိုက္တဲ႔ဟန္ပန္။ လက္ခုပ္သံေတြတညံညံနဲ႔ မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ာဆိုျပီး အန္ကယ္ၾကီးတစ္ေယာက္ ႏို႔ေသာက္ခိုင္းျပန္သည္။ ႏို႔ေသာက္ခိုင္းတာ တျခားမဟုတ္ဘူးအရပ္ကတို႔ေရ။ ႏို႔ေသာက္ ေနာက္သို႔တဲ႔ဗ်။ မိဘျပည္သူမ်ားၾကီးက အတိတ္တေဘာင္ နိမိတ္ေဆာင္ျပီး ႏို႔ေသာက္ခိုင္းတာ အေကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည္႔ခ်င္ေနတဲ႔အရိပ္အေယာင္ေတြနဲ႔ဗ်။
ဟိုလြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂၀၁၂က အေမရိကန္သမၼတအိုဘားမားၾကီး ျမန္မာျပည္လာတုန္းက မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ာၾကီးက ခပ္တည္တည္နဲ႔ေျပာခဲ႔တဲ႔စကားတစ္ခြန္းရွိခဲ႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလဲ (Forward) ပါဘဲဆိုတာေလ။ အားလံုးမွတ္မိၾကတယ္မဟုတ္လား။ ေ႔ရွသို႔တဲ႔။ ဘာေတြမ်ားေ႔ရွသို႔လို႔လဲ မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ာၾကီးရယ္။ ကိုယ္နဲ႔အတူ တစ္သင္းနဲ႔ဝင္ကန္ခဲ႔တဲ႔ အသင္းေဖာ္ကို ကိုယ္ျပိဳင္မယ္႔ျပိဳင္ပြဲမွာ တာဝန္ယူၾကီးၾကပ္ရမယ္႔ ဒိုင္လူၾကီးေခါင္းခန္႔ခဲ႔တာ အိုဘားမားၾကီးကို ေျပာခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလဲ ေ႔ရွသို႔ပါဘဲဆိုတာမ်ားလား။ ဒီဒိုင္လူၾကီးက သူကန္ခဲ႔တဲ႔အသင္းန႔ဲ တျခားအသင္းနဲ႔ယွဥ္ျပိဳင္တ႔ဲအခါ ဘယ္အသင္းဘက္ကို အသာေပးမလဲ ရပ္ကြက္ထဲက မူလတန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ သြားေမးေတာင္ သိႏိုင္သည္။ တစ္သင္းထဲသားကို္ ဒိုင္လူၾကီးခန္႔လိုက္ကတည္းက သေဘာေပါက္လိုက္ျပီ။ ျမန္မာ႔ရုပ္ရွင္ျဖဴမည္းေခတ္က ေဒၚျမေလးေလသံနဲ႔ဘဲေျပာလိုက္ေတာ႔မည္။ မေျပာခ်င္ဘူး ေျပာကိုမေျပာခ်င္ဘူး။
၂၀၁၀ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ၊ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာတုန္းကေတာ႔ ဒီေရႊဥာဏ္ေတာ္ေတြက မစူးေရာက္ခဲ႔ၾကပဲ အခု ၂၀၁၄ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ ၂၀၁၅ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲေတြလုပ္မယ္ဆိုေတာ႔မွ ေကာက္ခါငင္ကာ ကန္႔သတ္ခ်က္ထုတ္လိုက္တာ ဘာေၾကာင္႔မ်ားပါလဲ။ ဘာကိုစိုးရိမ္တာလဲ။ အင္အားၾကီးပါတီေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးေၾကာင္႔၊ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းနဲ႔ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အင္အားၾကီးပါတီ အန္အယ္လ္ဒီဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေၾကာင္႔ အင္အားနည္းပါတီငယ္ေလးေတြ မဲမရမွာစိုးလို႔လား။ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါ ေမွးမွိန္သြားမွာစိုးလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ မိခင္အသင္း မရွဳမလွ ဘဝပ်က္ကိန္းဆိုက္မွာ ၾကိဳျမင္ေနလို႔လား။ ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါ ဒိုင္လူၾကီးမင္းတို႔ရယ္။ ဒိုင္လူၾကီးဆိုတာ သမာသမတ္က်ရမယ္မဟုတ္လား။ ဘယ္အသင္းဘက္ကမွ မရပ္တည္ေပးရဘူးေလ။ မွန္ကန္တိက်တဲ႔လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ပြဲထိန္းေပးရမယ္႔အစား အခုေတာ႔ ဒိုင္လူၾကီးကိုယ္တိုင္က တစ္ဖက္အသင္းရွံဳးမွာဆိုးလို႔ဆိုတဲ႔ အသားလြတ္ေၾကာက္စိတ္ဝင္ျပီး ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ လုပ္လိုက္တာဟာ ပါတီငယ္ေလးေတြဆိုတဲ႔ အမ်ားနာမ္စားကို ခုတံုးလုပ္ျပီး ကိုယ္႔အတၱအတြက္ အကာအကြယ္ယူလိုက္တာလို႔ပဲျမင္မိသည္။
ဒီတစ္ခုထဲမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက်န္ေသးသည္။ ဟုတ္ပါ႔မလား ေမာင္ကာဠဳရဲ႕ဆို ဒါ႔ထက္ေတာင္ပိုေသး လို႔ဖြဲ႔ဆိုရမေလာက္ပင္။ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးလူထုေဟာေျပာပြဲကို မႏၱေလးေအာင္ပင္လယ္ကြင္းမွာ လုပ္သည္။ အန္အယ္လ္ဒီဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မိန္႔ခြန္း ေျပာသည္။ ထိုမိန္႔ခြန္းထဲက စကားေတြဟာ အေျခခံဥပေဒကခြင္႔ျပဳထားတဲ႔အတိုင္းအတာကို ေဘာင္ေက်ာ္ျပီးေျပာတယ္လို႔ ဒိုင္လူၾကီးမင္းတို႔အဖြဲ႔က စြပ္စြဲကာ သတိေပးသည္။ အဲ႔ဒီသတိေပးခ်က္၊ စြပ္စြဲခ်က္ကိုၾကားေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖူးတဲ႔စာတိုေလးတစ္ခုကို သြားသတိရသည္။ အက်ဥ္းသားႏွစ္ေယာက္ အျပင္ဘက္ကို ေငးၾကည္႔ေနၾကတာတဲ႔။ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ၾကယ္တာရာေတြကိုျမင္ျပီး တစ္ေယာက္က ရႊံ႕ဗြက္ေတြကို ျမင္သတဲ႔။ အေကာင္းျမင္တတ္တဲ႔သူက အေကာင္းဘဲျမင္မွာျဖစ္ျပီး အေကာင္းမျမင္တတ္တဲ႔သူက မေကာင္းတာေတြကိုဘဲ ျမင္ေနမွာ။ ယင္ေကာင္ဆိုတာ လူေတြနဲ႔ အေၾကာတည္႔တဲ႔ သတၱဝါမဟုတ္ဘူး။ လူေတြခ်စ္တဲ႔သတၱဝါလဲမဟုတ္ဘူး။ ယင္ေကာင္ဆိုတဲ႔သတၱဝါက အနာရွာျပီးအံုခ်င္ၾကသည္။ အညီွအေဟာက္ကိုရွာျပီးအံုခ်င္ၾကသည္။ သူမ်ားအနာကိုရွာရတာမ်ိဳး၊ အညွီအေဟာက္ေတြကိုရွာရတာမ်ိဳးကို ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ၾကတယ္တဲ႔။ ဒါက သူတို႔ရဲ႕မိရိုးဖလာ အေလ႔အက်င္႔တစ္ခုမဟုတ္လား။ သူတို႔ေ႔ရွက ယင္ေကာင္ဘိုးေဘးဘီဘင္ေတြကလဲ ဒီလိုပဲ သူမ်ားအနာကိုရွာျပီးအံုရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ႔ၾကေလေတာ႔ သူတို႔လက္ထက္မွာလဲ သူမ်ားအနာရွာျပီး အံုရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႔မႈအျဖစ္ခံယူတာ ဘာမ်ားဆန္းတာမွတ္လို႔။ မ်ိဳးရိုးလိုက္တာလို႔ပဲဆိုပါစို႔။ အေကာင္းျမင္ စိတ္ႏွလံုးမသြင္းဘဲ ယင္ေကာင္လို စိတ္ႏွလံုးသြင္းေနၾကတာ ရြံ႕စရာေကာင္းပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ႔ ဥပေဒအေၾကာင္းသိပ္နားလည္လွတာမဟုတ္ဘူး။ ဥပေဒအေၾကာင္း နားလည္တဲ႔ စာေရးဆရာေတြ၊ ဥပေဒပညာရွင္ေတြက ဒီကိစၥကို ေရးၾကဦးမွာဘဲ။ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ အခုလိုေတြလုပ္ပိုင္ခြင္႔ရွိမရွိ၊ ထုတ္ခ်င္တာေတြ ထုတ္ျပန္ခြင္႔ရွိမရွိ၊ စြပ္စြဲခ်င္သလို စြပ္စြဲခြင္႔ရွိမရွိကို ေဆြးေႏြးၾကဦးမွာဘဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာရွိေနတဲ႔ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ အာဏာအခြင္႔အေရး မက္ေမာလို႔လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သက္ေသထူဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ႔အေၾကာင္း၊ ဒါဟာစိန္ေခၚမႈျဖစ္တ႔ဲ အေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင္႔ စိန္ေခၚပါတယ္လို႔ လူထုေဟာေျပာပြဲမွာထည္႔ေျပာလိုက္တဲ႔ ကိစၥကို ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ေက်ာ္တယ္တို႔၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာပါမည္လို႔ ဂတိသစၥာဆိုထားတယ္ ဒါမ်ိဳးေတြမေျပာသင္႔ဘူးတို႔ စတဲ႔ ကိုယ္႔လူထိ အသည္းဆက္ဆက္နာ သတိေပးအေၾကာင္းၾကားစာေတြ ေရးဖြဲ႔ၾကတာ ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းလိုက္ပါဘိ။
အဲ႔ဒီလိုသာေျပာၾကစတမ္းဆိုလွ်င္ ျပည္သူကို ျပည္သူလိုမဆက္ဆံဘဲ နယ္လွည္႔ပါးရိုက္လာတာကြ လို႔ေျပာခဲ႔တဲ႔ ဝန္မင္း၊ ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ဆင္းရဲဒုကၡကို နားလည္ခံစားမႈ မေပးဘဲ အေၾကြးဆပ္ႏိုင္ ေအာင္ ထမင္းတစ္ႏွပ္ေလွ်ာ႔စားလို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ ဝန္မင္း၊ ဗုဒၶဘာသာတိုင္းျပည္မွာ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ႔ ေစတီေတာ္ရင္ျပင္တစ္ခုေပၚ စီးေတာ္ယာဥ္တန္းနဲ႔တက္ျပီး ဘုရားဖူးတဲ႔ ဝန္ခ်ဳပ္၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ပေပ်ာက္ေရး တစာစာေအာ္ေနျပီး ေအာက္ေျခလူထုရဲ႕ လူမႈဘဝအေျခအေနေတြကို တကယ္ဘဲမသိလို႔လား၊ သိသိၾကီးနဲ႔ဘဲ ေျပာရက္တာလား တစ္ေန႔ေငြႏွစ္ေထာင္ရွိရင္ ျဖစ္ျပီလို႔ဆိုတဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ဒုတိယအၾကီးအကဲတစ္ဦး၊ စတဲ႔ စတဲ႔ ထိုထိုလူၾကီးမင္းမ်ားရဲ႕ အျပဳအမူ အေျပာ အဆိုေတြက်ေတာ႔ သတိေပးတားျမစ္တာမ်ိဳးလည္းမေတြ႔ရ၊ အေရးယူေဆာင္ရြက္တာမ်ိဳးလည္း မေတြ႔ရ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ေက်ာ္ေနတယ္လို႔လည္းမေျပာ၊ သူတို႔က လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြမဟုတ္ၾကဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအၾကီးအကဲလက္ေအာက္က ဝန္မင္းေတြမို႔ ႏြားႏို႔မင္းတရားၾကီးကသာ စီရင္ရမွာျဖစ္တယ္လို႔ ဆင္ေျခေပးၾကဦးမယ္မဟုတ္လား။ ရပါတယ္။ ဘယ္လိုဆင္ေျခဘဲေပးေပး ျပည္သူက ဘယ္သူဘာဆိုတာ သိျပီးၾကပါျပီ။ ဘယ္သူေတြမွာ ဘယ္လိုစိတ္ဓါတ္ေတြရွိၾကတယ္ဆိုတာ သိျပီးၾကပါျပီ။ ျပည္သူကို လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ရေတာ႔မယ္ မထင္ပါနဲ႔။ ကစားသမားေတြမွားတာလဲ ျပည္သူက ျမင္ေနရတယ္။ ဒိုင္လူၾကီး ဘက္လိုက္တာလဲ ျပည္သူက ေတြ႔ေနရတယ္။ ျပည္သူေတြ ထိုင္ၾကည္႔ေနတာ အေကာင္းမထင္ၾကပါနဲ႔။ ပြဲသိမ္းခရာမႈတ္လို႔ ျပည္သူေတြတခဲနက္အားေပးတဲ႔ အသင္းအႏိုင္မရခဲ႔ရင္ ဒိုင္လူၾကီးကို ကြင္းထဲက ဟတ္စကီးနဲ႔ဆြဲထုတ္ဖို႔သာျပင္ထား။
လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တပ္မေတာ္မေကာင္းေၾကာင္း ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာတဲ႔သူ။ သူကိုယ္ႏွဳိက္က တပ္မေတာ္ဖခင္ၾကီးရဲ႕႔သမီး။ တပ္မေတာ္မိသားစုဝင္တစ္ဦး။ တပ္မေတာ္အေပၚ ဘယ္ေသာ အခါမွ မရွဳတ္ခ်ဘူး။ အခုေျပာခဲ႔တာကို ေသခ်ာလည္းစဥ္းစား ေတြးေခၚၾကည္႔ၾကပါဦး။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ဝင္ထိုင္ေနတဲ႔ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းသေဘာဆႏၵအရ ေရြးလႊတ္လိုက္တဲ႔ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ဆိုသူေတြကို တိုက္တြန္းစကားက ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါ။ အထက္မွာ ေရးခဲ႔တဲ႔ အက်ဥ္းသားႏွစ္ေယာက္ထဲက ၾကယ္တာရာေတြကို ျမင္တဲ႔ အက်ဥ္းသားလိုေပါ႔။ အေကာင္းျမင္တတ္ေတာ႔ ဒီလိုေတြးမိတယ္။ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ အခြင္႔အေရး၊ အာဏာ၊ ရာထူး၊ စည္းစိမ္ေတြကို သူမ်ားထက္ပိုျပီး လိုခ်င္ၾကတာလား၊ အခြင္႔ထူးခံျဖစ္ခ်င္ၾကတာလား။ အဲ႔ဒီလိုမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သက္ေသျပဖို႔လိုပါျပီ။ တပ္မေတာ္သားေတြဟာလည္း ျပည္သူက ေပါက္ဖြားတဲ႔ ျပည္သူ႔စစ္သားေတြပဲမို႔ ျပည္သူေတြထက္ပိုျပီး အထူးအခြင္႔အေရးေတြ ရယူခံစားေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး၊ ဒါေၾကာင္႔ အဲ႔ဒီလို မျဖစ္ဘူး၊ မေနေတာ႔ဘူး၊ မခံစား၊ မစံစားေတာ႔ဘူး၊ အားလံုးခြင္႔တူညီမွ်၊ ေအးအတူပူအမွ်ဘဲဆိုျပီး ရဲရဲဝံ႔ဝံ႔ သက္ေသထူဖို႔လိုျပီလို႔ လူထုေခါင္းေဆာင္က တိုက္တြန္းတာပါ။ ဒါဟာ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆက္ေျပာတယ္။ အဟုတ္ပါဘဲ။ တကယ္ေတာ႔ ဒါဟာ သူတို႔လို တစ္ေသြးတစ္သံ တစ္မိန္႕ထဲသမားေတြအတြက္ မဟာစိန္ေခၚမႈပါဘဲ။ ဒီစိန္ေခၚမႈကို ေက်ာ္လႊားလိုက္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာ႔သမိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔ေဖ်ာက္လို႔မရႏိုင္ေအာင္ ေကာင္းမြန္ေသာေမာ္ကြန္းသစ္ေရးထိုး ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါသည္။
ျပိဳင္ပြဲၾကီးက နီးသထက္နီးလာေလျပီ။ အသင္းေတြကလဲ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ အႏိုင္ရေရး ၾကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ေနၾကေလျပီ။ ဒိုင္လူၾကီးကလဲ ေခါက္ဆြဲေကြ်းတဲ႔အသင္းကို ဘက္လိုက္ဖို႔ ဆိုင္းျပင္းေနပါျပီ။ ဒိုင္အကူနဲ႔ အႏိုင္ယူဖို႔လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ျပည္သူေတြ ျငိမ္ခံေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာ႔တပ္မေတာ္ၾကီးက ျပိဳင္ပြဲဝင္အသင္းတစ္သင္းမဟုတ္တဲ႔အတြက္ ဘယ္အသင္းဘက္မွာ ရပ္တည္ျပီး အားေပးမလဲဆိုတာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေနပါျပီ။ တစ္ဘက္အင္အားၾကီးအသင္းမွာေတာ႔ ေငြေၾကး၊ အာဏာ၊ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ေတြအျပည္႔ရွိေနပါသည္။ တစ္ဘက္ အင္အားၾကီးအသင္းမွာေတာ႔ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးရွိေနၾကသည္။ ကဲ…တပ္မေတာ္ၾကီးက ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္လုပ္မွာလား၊ ေငြေၾကး၊ အာဏာ၊ အထူးအခြင္႔အေရးေတြကို လိုခ်င္တဲ႔ တပ္မေတာ္လုပ္မွာလားဆိုတာကေတာ႔ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕အေပၚမွာ မ်ားစြာမူတည္သြားျပီ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။ ။
ေဝျဖိဳးဟန္ (အင္းစိန္)
၂၇-၅-၂၀၁၄