သူတို႔ေလးေတြခမ်ာ အလွၿပိဳင္ ရံုသက္သက္မဟုတ္ဘဲ ဗဟုသုတ တို႔၊ ေတြးေခၚ ေမွ်ာ္ျမင္ႏိုင္စြမ္းတို႔၊ ဘာသာစကားတို႔ကိုလည္း ၿပိဳင္ၾကရရွာတာ။ ဒါတင္မကဘဲ အလွၿပိဳင္ တယ္ဆိုရာမွာလည္း ႐ိုးရာအ၀တ္အစားတို႔၊ ပြဲတက္အ၀တ္အစားတို႔အျပင္ ကိုယ္ခႏၶာအလွ အပကို “ပြင့္လင္းျမင္သာ” စြာ ေဖာ္ျပႏိုင္ဖို႔ ေရကူး၀တ္စံုတို႔ ဘာတို႔နဲ႔ ၿပိဳင္ၾကရရွာေသး တာ။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သရဖူ သိမ္းပိုက္ ၿပီးျပန္လာတဲ့ အလွမယ္ေလးတစ္ဦးက သူ႕ အခက္အခဲကိုဖြင့္ဟရာမွာ ျမန္မာမိန္းကေလး တစ္ေယာက္အေန နဲ႔ ေရကူး ၀တ္စံုဆိုတာ ၀တ္ ေနက်မဟုတ္တဲ့အျပင္ လူပံုအလည္မွာေလွ်ာက္ ျပဖို႔ဆိုတာ အေတာ္ေလးရွက္မိေၾကာက္မိ ပါ ေၾကာင္း၊ ဒါေပမဲ့ ငါႏုိင္ငံကို ကိုယ္စားျပဳမႈကို “ေဖာ္ရျပရ”တာပဲ ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ဇြတ္တင္းၿပီး လုပ္ခဲ့ရေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပ ပါတယ္။ ဒီေနရာ မွာ ရွက္ျခင္းေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ “ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း” ”ျမင္သာထင္သာ” “ေပၚေပၚလြင္ လြင္” ေဖာ္ရျပရတာျဖင့္ အေတာ့္ကို အခက္ အခဲရိွႏုိင္တယ္ဆိုတာ သမီးခ်င္းစာနာၿပီး နား လည္ယံုၾကည္ေပးရတာပါပဲဗ်ာ။
ဒါေပမဲ့ ဒီရက္ပိုင္းမွာ အလြန္ကို“ဟစ္”ျဖစ္ေနတဲ့ “ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ေျမယာ စီမံကိန္း ”ကိစၥႀကီးမွာ “ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရိွပါဘူး” ဆို ၿပီး ၀ိုင္းေအာ္ၾက ပံုက်ေတာ့ အဲဒီအလွမယ္ သမီးငယ္ေလးမ်ား ကိစၥနဲ႔ လံုး၀ ေျပာင္းျပန္ ကြာျခားေနျပန္တာ ေတြ႕ရတယ္ခင္ဗ်။ အဲဒါ ႀကီးက မပြင့္လင္းမျမင္သာလို႔ မေဖာ္လို႔ မျပလို႔ ရွက္စရာျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥႀကီးမို႔ပါပဲဗ်ာ။ တကယ္ ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ဖြံ႕ၿဖိဳးစည္ပင္ေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုတာ ႀကိဳဆိုၾကရမယ့္ကိစၥ၊ အမ်ား စုက သေဘာတူ ေထာက္ခံရမယ့္ ဟာႀကီး ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူ ကိုအေလးဂရုျပဳၿပီး ဘယ္လုိလုပ္ပါမယ္၊ ဘယ္လို အက်ိဴးရိွႏိုင္ ပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဒါေတာ့ လုပ္ခြင့္ျပဳေစ ခ်င္တယ္ခင္ဗ်လို႔ (ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားကို ျဖစ္ျဖစ္) ေလးေလးစားစား ခ်ျပခြင့္ ေတာင္းရပါမယ္။ အဲဒါ သေဘာတူၾကတယ္ ဆိုရင္ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္မယ့္ စီမံကိန္းအ ေကာင္ အထည္ေဖာ္မယ့္သူ (Developer) မ်ားကအစ ဘယ္လိုေရြးမယ္ဆိုတာ ၀ိုင္း၀န္းေဆြး ေႏြး အတည္ျပဳဖို႔လိုတာကိုး။ ပညာရွင္မ်ား ေရာ၊ အမ်ားျပည္သူ က ၀ိုင္းၿပီး (ပံုမွန္မဲနဲ႔ပါ အားမရလို႔ ႀကိဳတင္မဲႀကီးမ်ားနဲ႔ေတာင္) တင္ ေျမႇာက္ ထားရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားပါ ၀ိုင္းစဥ္းစားအတည္ျပဳေပးဖို႔ လိုမွာကိုး။ ဒီလိုေဆြးေႏြးေတာ့မွ “ဟ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလို႔ဆိုလို႔ရသကြ၊ ဘာလုပ္မယ္၊ ဘာျဖစ္ မယ္ဆိုတာလည္း ျမင္သာသဟ၊ ဒီမိုကေရစီ ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးမွေပါ႔ကြ” အားလံုးက အားရ ေက်နပ္ၾကမွာကိုး။
အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ န၀မပံုမွန္အစည္းအေ၀းမွာ ရုတ္တရက္ႀကီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဦးလွျမင့္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦး ျမင့္ေဆြဆီေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာထဖတ္ၿပီး ေျမဧက သံုးေသာင္းေတာင္ပါတဲ့ ရင္းႏီွးျမဳပ္ ႏွံမႈက်ပ္ဘီလီယံခုႏွစ္ေထာင္အျပင္ အေမရိ ကန္ေဒၚလာ ရွစ္ဘီလ်ံတန္ (အားလံုး ေပါင္း အေမရိကန္ေဒၚလ်ာ ၁၅ ဘီလီယံ ဖိုးႀကီး)ကို အသိေပးလိုက္ေတာ့ အားလံုး အံ့ၾသသြားၾက တယ္ဆိုပဲ။ ဒီေနရာမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္ ေဒါက္တာညိဳညိဳသင္းက ဒီသ၀ဏ္လႊာ ကို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေလ႔လာ ႏုိင္ေအာင္ ေ၀ငွေပးၿပီး ေဆြးေႏြး ခြင့္ေတာင္း တာလည္း ဘာမွမထူးဖူးလို႔ ဆိုတယ္။ ဒါေပမဲ့ လႊတ္ေတာ္တြင္း မွာေရာ ျပင္ပကပါ ဖိအား ေတြဆက္ေပးၾကရာမွာ ေဒၚညိဳညိဳသင္း က ဆိုရင္ ေဒးလီးအလဲဗင္းမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ “တစ္ ျပည္လံုးကို နလပိန္းတံုး ထင္ေနလား” ဆိုတဲ့ သတင္းေဆာင္းပါးကို အစိုးရအဖြဲ႕ကိုလည္း ေ၀၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ေပးလိုက္ႏိုင္ပါသတဲ့။ စတုတၳ ေန႔ အစည္းအေ၀းမွာေတာ့ ေဒၚညိဳညိဳသင္း က သိမ္ျဖဴကြင္းမွာ တင္ဒါေခၚၿပီး ေရြးေပး ခဲ့သလို ယခုစီမံကိန္းကိုလည္း တင္ဒါစနစ္နဲ႔ လုပ္သင့္ပါတယ္ဆိုတာ တင္ျပခဲ့ ပါသတဲ့။
အဲဒီမွာ “တစ္ျပည္လံုး နလပိန္းတံုး မ ဟုတ္မွန္းသိပါၿပီ”လို႔ တံု႔ျပန္တဲ့သေဘာနဲ႔ ၾသ ဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕က သတင္း ထုတ္ျပန္ခ်က္ထုတ္ ျပန္ၿပီး မၾကာမီကာလအတြင္း ပြင့္လင္းျမင္ သာစြာျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ စီမံကိန္း ဒီပလို ပါတင္ဒါေခၚယူျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ၿပီး အားလံုး ပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္မည့္အခြင့္အလမ္းမ်ား ကို ဖန္တီးသြားမည္ျဖစ္ ပါေၾကာင္း ဆိုၿပီး အသိ ေပးလာတာ အားလံုးသိၿပီးျဖစ္မွာပါပဲ။ အခု လိုေၾကညာခ်က္ ထုတ္လုိက္တာဟာ အမ်ား ျပည္သူရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္ (Public Opnion) ကို ဂ႐ုစိုက္တဲ့ သေဘာမို႔ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ အဖြဲ႕မ်ိဳးနဲ႔ ဆင္တင္တင္ျဖစ္ လာတာ ကေတာ့ ႀကိဳဆိုရမယ့္ကိစၥပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ ဖံုးဖံုးဖိဖိနဲ႔ ကိုယ္ က်ိဳးစီးပြား ၀ိုင္းရွာ၊ ေျမေတြအသိုင္းအ၀ိုင္း လိုက္ ၀ေအာင္၀ိုင္း၀ယ္ၿပီးကာမွ အရွက္မဲ့သိကၡာ မဲ့ ေဖာ္ထုတ္လာတဲ့ ဒီစီမံကိန္းကို ၀ိုင္း လက္ ညိႇဳးအထုိးခံရကာမွ “ပြင့္လင္း ျမင္သာေတာ့ မွာပါ၊ ျမင္သာေတာ့ မွာပါ” လို႔ လုပ္လာတာ ကိုေတာ့ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံဖို႔ ခက္လွ ၿပီး “ယံု ရခက္ခဲ ခက္လွစြာေပါ႔ ေနာင္မ်ားတစ္ခါ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို ျပည္သူေတြ ရင္တြင္းက ပဲ့တင္ထပ္ ဆိုခ်င္ၾကမွာပါပဲ။
ဒီစီမံကိန္းႀကီးကို စီးပြားေရးေလာကက လူမ်ားေရာ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာပါ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးတဲ့ ျမန္မာ့ ေစတနာၿမိဳ႕သစ္ကုမၸဏီ ဆိုတာႀကီးက အေကာင္ အထည္ ေဆာင္ရြက္ မယ့္အေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္ကို ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္က ေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာမွာ ေဖာ္ျပထားတာပါ။ ဒီအေၾကာင္းလႊတ္ေတာ္မွာလည္း ေဆြးေႏြး ခြင့္မေပး၊ သ၀ဏ္လႊာကိုလည္း ေလ႔လာဖတ္ ခြင့္မရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ႀကီးမ်ား ကို “ဒုန္႔ကဲ”လုပ္ထားခ်ိန္မွာပဲ မီဒီယာမ်ားက ၀ိုင္းေရး၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ပင္တုိင္ေဆာင္းပါးရွင္မ်ားက အသံလႊင့္မီဒီ ယာ ကေန ေ၀ဖန္ဖိအားေပးနဲ႔ တစ္ပတ္ ေလာက္ အတြင္းမွာ “တင္ဒါေခၚမွာပါ၊ အားလံုး ပါရမွာပါ၊ ပြင့္လင္းမွာပါ၊ ျမင္သာမွာပါ၊ အား လံုးေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ျပမွာပါ”စသျဖင့္ ေလ သံေျပာင္းသြားတာပါ။
အထူးအခြင့္အာဏာရ စာရင္းေပါက္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ေစတနာၿမိဳ႕သစ္ ကုမၸဏီ ဆိုတာႀကီးဟာ လိပ္စာေပးထားတဲ့ေနရာမွာလည္း ႐ံုးခန္းဖြင့္ မထားဘူးတဲ့။ ၿပီးေတာ့ စီးပြားေရးေလာကမွာ လူသိထင္ရွားရိွလွသူမဟုတ္တဲ့ ဦးသက္ဦး ဆိုသူက မန္ေနးဂ်င္းဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ တာ ၀န္ယူထားၿပီး စီမံကိန္းေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ ပါ ၀င္က်ေရာက္တဲ့ ေက်းရြာသား ဆယ္ဦးကို “ဒါ႐ုိက္တာ”ေတြ အျဖစ္ ခန္႔အပ္ထားတယ္ဆိုပဲ။ (အမ်ားပိုင္ဆိုတဲ့အတုိင္း တကယ့္ကို ပိုင္ပါ႔ဗ်ာ ေနာ္)။ ၿပီးေတာ့ ဦးသက္ဦးက ၾကည့္ျမင္တုိင္ ဗားကရာနဲ႔ တစ္ဖက္ကမ္း အလတ္ေခ်ာင္း ေက်းရြာကို တံတားထိုးျခင္းနဲ႔ စီမံကိန္းကို စတင္မယ့္အေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားကို ေျပာပါ သတဲ့။
တံတားနဲ႔မလြတ္တဲ့အိမ္ ေတြကို ဖယ္ ရွားၿပီး ေစတနာအိမ္ရာဆိုတဲ့ လံုးျခင္း အိမ္ေတြ ေဆာက္ေပးဦးမွာ၊ အဲဒီအိမ္ေတြမွာ ပရိေဘာဂ ေတြနဲ႔အတူူ မစ္ဆူဘီရီွအဲယားကြန္းအေကာင္း စားကို တပ္ေပးဦးမွာလို႔လည္း ေျပာျပသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ မီဒီယာမ်ားကိုေတာ့ လက္ခံစကား မေျပာပါဘူးတဲ့။ ဒီေလာက္မ်ားျပားတဲ့ ရင္းႏီွး ေငြမ်ား ဘယ္ကလာတယ္ဆိုတာလည္း မ ေျပာပါဘူးတဲ့။ (သူလည္း ေအဂ်ီဒီဘဏ္ပိုင္ရွင္ အသစ္ပါလို႔ ဆိုေနသူ ကိုေက်ာ္ေန၀င္းတို႔ညီ အစ္ကိုတစ္စုလို တ႐ုတ္ျပည္အစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီ က ေငြကိုယူသံုးႏိုင္စြမ္းတဲ့ သူ႕အဘိုးသူငယ္ ခ်င္းတို႔၊ အဘြားရဲ႕သယ္ရင္းတို႔ဘာတို႔ ရိွခ်င္ လည္းရိွ မွာေပါ႔ေနာ္)။
ဒီကုမၸဏီနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္တုိင္းေဒ သႀကီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္က အဲဒီကုမၸဏီႀကီးဟာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ဦးလွျမင့္တို႔၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္ေဆြတို႔၊ ဒုသမၼတေဟာင္း သီဟသူရဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးတို႔ရဲ႕သား မ်ားနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာလို႔ စြပ္စြဲလိုက္ပါသတဲ့။ The Irrawaddy ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပ ထားတာ ကေတာ့ ဒီကုမၸဏီရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ တ႐ုတ္ ႏြယ္ဖြား ေရွာက္ပန္းနဲ႔ေရွာက္စန္း ဆိုတဲ့ ညီအစ္ ကိုႏွစ္ေယာက္ ရိွေနေၾကာင္း၊ သူတို႔ဟာ စစ္ အစိုးရဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ ရင္းႏီွးလွ ၿပီး ဒီအထဲမွာ ဦးျမင့္ေဆြကို ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဘ၀ကတည္းက အထူးရင္းႏီွး သူျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုစီမံကိန္းကိစၥကို ဦးျမင့္ေဆြက သမၼတ ထံ တင္ျပစည္း႐ံုးၿပီး မီးစိမ္းျပမႈ အရယူထား ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း စသျဖင့္ စံုစမ္း ေဖာ္ျပထားတာ ကိုလည္း ဖတ္ရပါတယ္။ (အင္း-ရင္းႏီွးျမဳပ္ ႏွံမႈဆိုတဲ့အတိုင္း ရင္းႏီွးမွလည္း ျမဳပ္ႏွံလို႔ရ တာမို႔ အထူးရင္းႏီွးသူကို အထူးျမဳပ္ႏွံခြင့္ေပး တာပဲ ျဖစ္မွာေပါ႔ဗ်ာ)။
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးရဲ႕ စြပ္စြဲ ခ်က္အရ သားေတြစုဖြဲ႕ထားတဲ့ ကုမၸဏီ လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ ႀကီးတဲ့ စီမံကိန္းကို အာဏာရိွသူေတြ အေနနဲ႔ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ရသူကိုပဲ ေပးခ်င္မွာမို႔ ကိုယ့္ သား ထက္ စိတ္ခ်ရတာေတာ့ ဘယ္ရိွမလဲ ေနာ္။ ဒီေတာ့ ဒါလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို မဟုတ္ပဲ ဦးသန္းဦးေနာက္ကြယ္မွာ ေရွာက္ ပန္းတို႔ညီအစ္ကို၊ သူတို႔ေနာက္ကြယ္မွာ အာ ဏာပိုင္လူႀကီးမင္းတို႔ရဲ႕ သားေတာ္ သမီးေတာ္ မ်ား၊ သူတို႔ေနာက္ကြယ္မွာ သားေတာ္သမီး ေတာ္မ်ားရဲ႕ မိခင္ႀကီးမ်ား၊ သူတို႔ေနာက္ကြယ္ မွာမွ ကန္႔လန္႕ကာၾကားက ေဘာင္းဘီခၽြတ္ ဖခင္ႀကီးမ်ား စသျဖင့္မ်ား ျဖစ္မလားမသိပါ ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုေနာက္ဆံုးမွာ ပြင့္ လင္းျမင္သာစြာျဖင့္ “အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးပါမယ္ ခင္ဗ်ား””လို႔ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ ေလာင္ အသံကုန္ဟစ္ေနျပန္တာျဖင့္ တရုတ္ျပည္ က ေရွာက္ပန္းတို႔ အမ်ိဳးေတြေတာင္ ၾကားၿပီး အားလံုးပါႏုိင္တာကို အေတာ္၀မ္း သာသြားေလာက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာကေတာ့ ျမန္မာ့ေစတနာ ၿမိဳ႕သစ္ကုမၸဏီ ဆိုတာက ကၽြန္ ေတာ္တို႔အမ်ားျပည္သူ ကို တကယ္ေစတနာ ရိွတာလားဆိုတာ အားလံုးက သံသယျဖစ္ စရာျဖစ္လာရတာေတာ့ ေသခ်ာေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ရဲ႕ ျဖတ္သန္းႀကံဳေတြ႕ရမႈအရ ေျပာရရင္ ဆိုရွယ္လစ္ဆိုတာလည္း “ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္” လုပ္လိုက္တဲ့အခါ လစ္ရင္ လစ္ သလိုတြယ္ၾကတဲ့ စနစ္ႀကီး အျဖစ္ ေျမာင္းထဲ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ “ဒီမုိကေရစီ”ဆိုေတာ့လည္း “ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ ဟန္ ဒီမိုကေရစီလုပ္လုိက္ တဲ့အခါ “လူဆိုးဂိုဏ္းလို အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီး အမ်ားစု မဲနဲ႔ အႏိုင္က်င့္တဲ့စနစ္”အျဖစ္ နာမည္ပ်က္ ရပါတယ္။ အခုလည္း ျမန္မာ့ေစတနာဆိုေတာ့ အင္း၊ “ေစ”သမွ် “နာ” မွာကေတာ့ ေသခ်ာေန တာပါပဲ။
ေနာင္ကို ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ တင္ဒါေခၚ ၿပီး ယခု အားလံုးကေထာက္ျပ ကန္႔ကြက္ေန တဲ့ ရံုးခန္းမရိွဘာမရီွ ျမန္မာ့ေစတနာကုမၸဏီ အစား တျခား ကုမၸဏီအသစ္မ်ား ဒဘယ္လ္ လိုပါအျဖစ္ တင္ဒါရသြားႏိုင္မွာပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ ““ျမန္မာ့ေစတနာ””ေနရာမွာ (လူ စား၀င္ကစားမယ္သူက) “ေရွာက္ပန္းေမတၱာ“တို႔၊ “ေရွာက္စန္း မုဒိတာ”တို႔ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ သို႔မ ဟုတ္ရင္ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူအက်ိဳးကို လွည့္ၾကည့္မွာမဟုတ္တဲ့) “ေသာက္ရမ္းဥေပ ကၡာ” ကုမၸဏီတို႔ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာကိုလည္း ေတြးပူေနရေၾကာင္းပါဗ်ာ။
ေဆာင္းပါးရွင္ - ရီေနႏုိင္
The Ladies News Journal
