Photo..AP
(30 May 2012 ရက္စြဲပါ BBC News မွ Jonah Fisher ေရးသားေသာ Repturous welcome for Aung San Suu Kyi's historic trip ကိုဘာသာျပန္သည္)
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေရြ႕ေျပာင္းလုပ္သား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာသည္ အမိုးေပၚတြင္လည္းေကာင္း၊ ျပတင္းေပါက္မ်ားတြင္ ေခါင္းျပဴ၍လည္းေကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မ်က္ႏွာကို ျမင္ခြင့္ရရန္ ေစာင့္ဆိုင္းလ်က္ ရွိသည္။
အမ်ားစုသည္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘန္ေကာက္မွ ေတာင္ဖက္ မိုင္ ၂၀ (၃၀ ကီလို)ေဝးေသာ မဟာခ်ိဳင္၏ လမ္းမေပၚတြင္ စုေဝးေနၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး ငါး၊ အစားအေသာက္ျပဳျပင္ေသာ စက္႐ံုမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ေနရာမွ တစ္ရက္ ခြင့္ယူလာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႔ခ်င္လို႔ လာတာပါ" ဟု အနီးအနားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူ တင့္လြင္ဦးက ေျပာသည္။
"သူ႔ကို တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူး။ ဒါေၾကာင့္လာတာပါ။ သူ႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂုဏ္ယူပါတယ္"ဟု ဆိုသည္။ မဟာခ်ိဳင္မွ ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္း လုပ္သားထုႀကီးသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္။
ေရြးေကာက္ပြဲ စည္း႐ံုးေရး ဆင္းသည္ႏွင့္ တူေနေသးေတာ့သည္။ ဒီမိုကေရစီ ေတးသံမ်ား ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။
အခ်ိဳ႕သည္ "ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါ"၊ "အိမ္ျပန္ခ်င္ၿပီ" စသည့္ ပိုစတာမ်ား၊ အလံမ်ား၊ေဝွ႔ယမ္းလ်က္ရွိၿပီး အခ်ိဳ႕က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပံုပါ တီရွပ္မ်ား ဝတ္ဆင္ထားသည္။
"ဘာမွ အားမငယ္ပါနဲ႔။ သမိုင္းက အၿမဲတမ္း ေျပာင္းေနတာပါ။ ဒီေန႔ ကၽြန္မ အားလံုးကို ကတိ တစ္ခုေတာ့ ေပးႏုိင္ပါတယ္။ အားလံုးအတြက္ ကၽြန္မ အေကာင္းဆံုး ႀကိဳးစားမယ္ ဆိုတာပါပဲ" ဟု သူက လူအုပ္ႀကီးသို႔ ေျပာသည္။
ဓမၼာ႐ံုကဲ့သို႔ အေဆာက္အဦးထဲတြင္ မ်ားျပားလွေသာ လူထဲမွ အခ်ိဳ႕ကို ေရြးခ်ယ္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ မိနစ္အနည္းငယ္ေတြ႕ခြင့္ ရၾကသည္။
ျမန္မာလုပ္သားမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ လုပ္ခအနည္းဆံုးႏွင့္ ေခါင္းပံုျဖတ္ အခံရဆံုး ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔က တင္ျပလိုသည္မ်ားကို ေျပာဆိုၾကရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တရားဝင္ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေလ့လာရန္ႏွင့္ ရေအာင္လုပ္ၾကရန္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။
"သူတို႔အားလံုး တညီတည္း ေျပာၾကတာ တစ္ခုက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ခ်င္တယ္ဆိုတာပါပဲ" ဟု သူက သတင္းစာဆရာမ်ားသို႔ ေျပာသည္။
"ဒါ ကၽြန္မတို႔ တာဝန္ပါပဲ။ သူတို႔ ျပန္လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ျပန္လာလို႔ရေအာင္ ဖန္တီးေပးရမယ့္ တာဝန္ ကၽြန္မတို႔မွာရွိပါတယ္"ဟု သူကဆိုသည္။
ျမန္မာဒုကၡသည္ ၁၃၀၀၀၀ ခန္႔သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားတြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။
ယင္းတို႔သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စက္႐ံုမ်ား၊ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တရားဝင္ေရာ တရားမဝင္ပါ အလုပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ ရွိသည္။
အျပင္ရွိ လူအုပ္ႀကီးမွာ အမွန္တရားႏွင့္ အေကာင္းျမင္မႈမ်ား ေရာလ်က္ စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ အလုပ္အကိုင္ ရရွိေရးကို ျဖစ္လာေစရန္ မလြဲမေသြ အခ်ိန္ယူရဦးမည္ ျဖစ္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာရင္ ဒီမွာ အလုပ္ လာလုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး"ဟု ေစ်းထဲတြင္ ငါး သန္႔ရွင္းေရး အလုပ္လုပ္သူ ရန္ႏိုင္က ေျပာသည္။
ရန္ႏိုင္ ျဖစ္လိုေသာ အရာမွာ အေစာဆံုး လာမည့္ သံုးႏွစ္အတြင္း ျဖစ္လာႏုိင္စရာ မရွိေပ။
ထိုသို႔ ျဖစ္လာႏိုင္ရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါတီသည္ အေျခခံဥပေဒေျပာင္းလဲမႈမ်ား ရွိလာရန္ တြန္းအားေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိအားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ၂၅% ကို စစ္တပ္အတြက္ ေနရာေပးထားရသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္မူ စီးပြားေရး၏ အဓိပၸာယ္ကို ႐ိုး႐ိုးေလး စဥ္းစားပါက အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ စီးပြားေရး ဌာနႀကီးျဖစ္ေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ အလုပ္ရွာရန္ ဆြဲေဆာင္ေနေသာ ေဒသတစ္ခု ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ခိုင္ထူးေက်ာ္သည္ ငါးေသတၱာ စက္႐ံုတြင္ အလုပ္လုပ္ရာ တစ္ရက္လွ်င္ ဘတ္ ၃၀၀ (၈ေဒၚလာ/ ၅ ေပါင္) ရရွိသည္။ ယင္းမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံ စံျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ပင္ လုပ္ခနည္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္း၏ တိုင္းျပည္ထက္ စာလွ်င္ ဝင္ေငြေကာင္းေနေသးသည္။
"ဗမာျပည္ ျပန္သြားၿပီးတိုင္း၊ ဒီကို ျပန္လာခ်င္တယ္။ ဒီမွာ ဝင္ေငြ ပိုေကာင္းေနလို႔ပါပဲ"ဟု ယင္းက ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ယခုသမိုင္းဝင္ခရီးစဥ္၏ အဓိက ျဖစ္စဥ္မွာ ေသာၾကာေန႔တြင္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ထိပ္သီးအစည္းအေဝးတြင္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားမႈ ျဖစ္သည္။
သူသည္ မဟာခ်ိဳင္သို႔ ဦးစြာ လာေရာက္၍ ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္း လုပ္သားမ်ားကို မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူမ၏ အေလးထားမႈမ်ား ဘယ္မွာရွိေနသည္ ဆိုသည္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပသလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
yangonchronicle 2011
