အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ေတြးေတာသူတုိ႔က ၂၀၁၅ ကုိ စုိးရိမ္ၾကသည္။ ၂၀၁၅ တြင္ ျဖစ္ေပၚႏုိင္သည့္ အေနအထားမ်ားကို မလြဲမေသြ စဥ္းစားလာၾကရမည့္ ၂၀၁၃၊ ၂၀၁၄ ေလာက္မွာပင္ ၂၀၁၅ ၏ အလားအလာကို အေၾကာင္းျပဳကာ ဒီမုိကေရစီ အကူးအေျပာင္း လမ္းေၾကာင္း၌ ခလုတ္ကန္သင္းေတြ ေပၚလာႏုိင္သည္ဟု ခ်င့္တြက္ ပူပန္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီ အႀကီးအက်ယ္ အႏုိင္ရခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ NLD ပါတီက လစ္လပ္ေနရာအားလုံးနီးပါး ရရွိသြားခဲ့သည္ကုိ ၾကည့္ကာ ၂၀၁၅ တြင္ အင္အားစုခ်င္း ထိပ္တုိက္ ရင္ဆုိင္ မိႏုိင္သည့္ အႏၱရာယ္ရွိသည္ဟု အမ်ားပင္ ႐ႈျမင္ၾကသည္။

သည္တြင္၊အသြင္ကူးေျပာင္းဆဲ တုိင္းျပည္တုိ႔၌ ဒီမုိကေရစီ ခုိင္ခုိင္မာမာ ျဖစ္မျဖစ္ အကဲျဖတ္သည့္ အျခင္းအရာတစ္ရပ္ကုိ ေဖာ္ျပလိုသည္။ ယင္းက အာဏာ အလြဲအေျပာင္း ကိစၥျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႐ႈံးနိမ့္သည့္ အာဏာ လက္ရွိတုိ႔က အႏုိင္ရလာသူတုိ႔အား ဣေျႏၵမပ်က္ အာဏာ လႊဲေျပာင္းေပးေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ား တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သုံးႀကိမ္မွ် အျပန္အလွန္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီဆုိလွ်င္ အဲသည္ တုိင္းျပည္၌ ဒီမုိကေရစီ အေျခခုိင္ၿပီ၊ ဒီမုိကေရစီ ဓေလ့မ်ား အသားက်ၿပီ မွတ္ယူၾကေလ့ ရွိသည္။

စဥ္းစားၾကသူတုိ႔က အကယ္၍ ၂၀၁၅ တြင္ လႊဲေျပာင္းရမည့္ အေနအထားမ်ဳိး ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ္ ဒီမိုကေရစီဓေလ့ ျပည့္၀စြာ က်င့္သုံးႏုိင္ၾကမည္လား၊ သို႔တည္း မဟုတ္ မၾကာခင္ကမွ စတင္ခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံေရး ၿပိဳင္ပြဲစည္းကမ္းမ်ား ေပ်ာက္ပ်က္သြား မည္လား ေတြးေတာစုိးရိမ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ အကူးအေျပာင္း ကိစၥကို ပညာရွင္ မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္သည့္ ႏုိင္ငံေရး သေဘာတရားဆရာ လယ္ရီဒုိင္းမြန္းက ၂၀၁၅ တြင္ အက်ပ္အတည္း ရွိႏုိင္သည္ဟု ႐ႈျမင္ၿပီး၊ ယင္းအက်ပ္အတည္းကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ရန္အတြက္ အင္အားစုႀကီးမ်ားအၾကား ႏုိင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ (political pact) တစ္ခု ရရွိဖို႔ လိုသည္ဟု သုံးသပ္သည္။ ႏုိင္ငံေရး ၿပိဳင္ပြဲမွ ထြက္ေပၚလာႏုိင္သည့္ မေသခ်ာေသာ ရလဒ္အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း၊ ရလဒ္ထြက္လာၿပီးမွ လက္မခံႏုိင္ဟု ျငင္းဆန္ျခင္း စသည့္ ျပႆနာမ်ားကုိ တားဆီးႏုိင္ရန္အတြက္ အင္အားႀကီးအုပ္စု အားလုံး လက္ခံႏုိင္သည့္ ရလဒ္တစ္ခုကုိ ႀကိဳတင္ ညႇိႏႈိင္း သတ္မွတ္ၿပီး၊ ယင္းအတုိင္း အေျဖထြက္ေအာင္ ကစားျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သည္။

သည္သေဘာအရ သူ တင္ျပသည့္ နည္းလမ္းတစ္ရပ္က ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ကုိ ျပဳျပင္ဖို႔ ျဖစ္သည္။

ယခု က်င့္သုံးေနသည့္ မဲမ်ားသူ အႏုိင္ယူ (First-past-the post) စနစ္ [မဲ အမ်ားဆုံးရသူက တစ္မဲတည္းပဲ သာသည္ျဖစ္ေစ အႏုိင္ရ၍၊ တစ္မဲႏွင့္ ကပ္႐ႈံးလွ်င္လည္း လုံး၀ အ႐ႈံး ျဖစ္သည့္စနစ္] အစား၊ အခ်ဳိးက် ကုိယ္စားျပဳေသာ (proportional representation) စနစ္ [ပါတီအသီးသီးတုိ႔က မဲဆႏၵနယ္ေျမအားလုံး၌ မိမိတုိ႔ ရရွိသည့္ စုစုေပါင္း မဲအေရအတြက္ေပၚ မူတည္၍ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ ဦးေရကုိ အခ်ဳိးက်ရရွိသည့္စနစ္] က်င့္သုံးမည္ဆုိလွ်င္ တစ္ပါတီတည္းက အျပတ္ အသတ္ အႏုိင္ရ၍ တစ္ဖက္သူတုိ႔ စိုးရိမ္ ပူပန္ေလာက္ေအာင္ ႀကီးစုိးလႊမ္းမုိးသြားသည့္ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚႏုိင္မည္ မဟုတ္ဟု ဆုိသည္။

သူက မဲမ်ားသူ အႏုိင္ယူစနစ္ႏွင့္ အခ်ဳိးက်စနစ္တုိ႔ကုိ ေပါင္းစပ္ အသုံးျပဳႏုိင္ ေၾကာင္းလည္း အႀကံျပဳသည္။

သည္တြင္ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ ေရတုိ ရလဒ္တစ္ခုကို ေမွ်ာ္မွန္းကာ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ကုိ ျပင္ဆင္ျခင္းသည္ သင့္မသင့္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ယင္းစနစ္မ်ဳိးမွ မည္သုိ႔ေသာ မလိုလားအပ္သည့္ ရလဒ္မ်ား ေပၚထြက္လာႏုိင္ေသးသည္ကုိ လည္းေကာင္း စဥ္းစားဖို႔ လိုပါလိမ့္မည္။

ထုိ႔ျပင္ အင္အားစုႀကီးမ်ားမွ ဦးေဆာင္သူတုိ႔ ညႇိႏႈိင္းကာ ႏုိင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းကို သတ္မွတ္ ျပ႒ာန္းၾကမည္ဆုိလွ်င္ အမ်ားျပည္သူကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈရာ ေရာက္သျဖင့္ ဒီမုိကေရစီ သေဘာမျပည့္၀ဟု ဆုိစရာလည္း ရွိပါသည္။ ဒီမုိကေရစီ ဆုိသည္က လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ အယူအဆမ်ဳိးစုံ ရွိသူတုိ႔ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကလ်က္ ျပည္သူတုိ႔က မိမိတုိ႔ ႏွစ္သက္သူ၊ မိမိတုိ႔ႏွင့္ သေဘာထားခ်င္း တူညီသူတုိ႔ကုိ ေရြးခ်ယ္ေပးရျခင္းျဖစ္ရာ ရလဒ္သည္ ျပည္သူ႔ ဆႏၵေပၚတြင္ မူတည္သည္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒီမုိကေရစီ (လူထု-အုပ္စုိးမႈ) စနစ္ သုိ႔မဟုတ္ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္မ်ား အုပ္စုိးေသာ စနစ္ဟု ေခၚၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ရလဒ္ကို ႀကိဳတင္ ညႇိႏႈိင္းရယူၾကမည္ဆုိလွ်င္ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ ကြာဟသြားလိမ့္မည္။

သို႔ေသာ္ သည္ကေန႔သည္ ဒီမုိကေရစီသို႔ ဦးတည္ ကူးေျပာင္းေနဆဲ ကာလသာျဖစ္ရာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိတာ၊ အမ်ားျပည္သူ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးခြင့္ မရွိ႐ုံမက သိခြင့္ပင္ မရွိတာ စသည့္ ဒီမုိကေရစီ မျပည့္၀မႈေတြက ဟိုမွာ သည္မွာ ရွိေနဦးမည္သာ ျဖစ္သည္။

တစ္ဖက္တြင္ နယ္ပယ္စုံမွ ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္သူမ်ားအၾကား ဆက္ဆံမႈ တုိးတက္လာျခင္းကမူ ျပည္သူတုိ႔အတြက္ ၀မ္းေျမာက္စရာဟု ဆုိခ်င္သည္။

မၾကာမီက သတင္းဓာတ္ပုံတစ္ခုတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းတုိ႔ လည္ကတုံး ရွပ္အက်ႌျဖဴ ကုိယ္စီ ဆင္ျမန္းလ်က္ ညီရင္းအစ္ကိုမ်ားပမာ တစ္သားတည္း ဆင္တူစြာ ေတြ႕ျမင္ ရသည့္အခါ အံ့ၾသ၀မ္းသာမိရသည္။

NLD ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္တုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဓာတ္ပုံေရွ႕တြင္ အတူတြဲရပ္ၾကသည့္ ႐ႈခင္းကို ျမင္ေတြ႕ၾက ရၿပီးေနာက္၊ NLD ပါတီ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လာျခင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အား လႊတ္ေတာ္က ႀကိဳဆုိျခင္းမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္ကုိ ေထာက္႐ႈကာ ၈၈ တုိ႔ကိုလည္း ႏုိင္ငံေရးၿပိဳင္ပြဲသုိ႔ စတင္ လက္ကမ္း ႀကိဳဆုိလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ႐ႈျမင္မိသည္။

တစ္ဖက္တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတုိ႔တြင္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ဆဲ အဆင့္မွာပင္ ရွိေနေသးေသာ္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိစၥကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္ တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ ေနာက္ အစိုးရလက္သို႔ လႊဲေျပာင္းေပးရမည့္ ၂၀၁၅ မတုိင္မီ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီစုံ ပါ၀င္သည့္ အစည္းအေ၀းႀကီးတစ္ရပ္ က်င္းပၿပီး အနာဂတ္အေရး ေဆြးေႏြးႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ ရွိေၾကာင္း ၾကားသိရရာ ဗဟုိႏွင့္ ေဒသ အသီးသီးရွိ ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္သူမ်ားအၾကားတြင္လည္း ဆက္သြယ္မႈ၊ ေဆြးေႏြးမႈ၊ ညႇိႏႈိင္း အေျဖရွာမႈမ်ား တုိးတက္လ်က္ ရွိသည္ဟု ဆုိႏုိင္သည္။

ျပန္ခ်ဳပ္ေသာ္ အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အထူးသျဖင့္ ၂၀၁၅ အေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စိုးရိမ္မကင္းမႈမ်ားရွိသည့္တုိင္ ႏုိင္ငံေရးတြင္ သက္ဆုိင္ရာ အစိတ္အပုိင္း အသီးသီးမွ ဦးေဆာင္ ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းရွိသူတုိ႔အၾကား အင္အားသုံး ၿပိဳင္ဆုိင္မႈမ်ားထက္ ညႇိႏႈိင္း အေျဖရွာသည့္ ဘက္သုိ႔ ေရြ႕လ်ားလာေနသည္ျဖစ္ရာ ဒီမုိကေရစီ ကူးေျပာင္းမႈ ျဖစ္စဥ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား တုိးတက္လ်က္ ရွိသည္ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။

၆ ဇူလုိင္ ၂၀၁၂

(ဇူလုိင္ ၁၂/၂၀၁၂၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၁၀၂၊ ျပည္သူ႔ေခတ္ အယ္ဒီတာအာေဘာ္)