ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈ တိုးပြား မ်ားျပားလာေနဆဲဟု သံသယ ပြားေစသည့္ အစီရင္ခံစာ တစ္ရပ္ကို ကုလသမဂၢ ထုတ္ျပန္

၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳး မႈလံုးဝပေပ်ာက္ေစရမည္ဟု ျမန္မာ အစိုးရကခိုင္မာစြာ ေျပာၾကားထားေသာ္ လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈမွာ ေျခာက္ႏွစ္ ဆက္တိုက္၊ တိုးတက္ မ်ားျပား လာေနသျဖင့္ အစိုးရ၏ ေျပာၾကားခ်က္အေပၚ သံသယပြားေစသည့္ အစီရင္ခံစာ တစ္ရပ္ကို ကုလသမဂၢက ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္ တြင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရသည္ ယမန္ ႏွစ္ေဆာင္းဦးေပါက္ရာသီမွ ယခုႏွစ္ ေႏြရာသီအေစာပိုင္းကာလအတြင္း မၾကံဳစဖူး ထူးကဲသည့္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ေဆာင္ရြက္ ခ်က္မ်ားကို အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ ဘိန္းစိုက္ခင္း ဧကေပါင္း ၅၉၂၈ဝ ခန္႔ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခင္ႏွစ္ ဘိန္းဖ်က္ဆီးမႈအေရအတြက္ သံုးဆခန္႔ ေက်ာ္တိုး၍ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့ျခင္း လည္းျဖစ္သည္။
သို႔ရာတြင္ ကုလသမဂၢမူးယစ္ ေဆးဝါးႏွင့္ ရာဇဝတ္မႈဆိုင္ရာ႐ံုး အဖြဲ႕ (UNODC) က ကမၻာ့ဘိန္း ထုတ္လုပ္မႈ တြင္ အာဖဂန္နစၥတန္ ႏိုင္ငံေနာက္မွ ဒုတိယလိုက္ သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ဘိန္းစိုက္ခင္း ေျမဧကတိုးပြားမႈမွာ ၁၇% အထိ ရွိလာခဲ့ၿပီး ရွစ္ႏွစ္တာ ကာလ တစ္ေလွ်ာက္ အမ်ားဆံုး တိုးပြားမႈႏႈန္းထား ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
UNODC ၏ အစီရင္ခံစာအရ ၂ဝ၁၁-၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈကို တန္ခ်ိန္ ၆၉ဝ ခန္႔ ရွိမည္ ဟု ခန္႔မွန္းထားၿပီး ယမန္ႏွစ္ ထုတ္လုပ္မႈျဖစ္ေသာ တန္ခ်ိန္ ၆၁ဝ ႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ပါက ၁၃% ခန္႔တိုးလာ ခဲ့သည္ဟု သိရွိရေပသည္။ အဆိုပါ အေရအတြက္မွာ ကမၻာ့ဘိန္း ထုတ္လုပ္မႈ၏ ၁ဝ%ခန္႔ ရွိၿပီး က်န္ ၉ဝ% နီးပါးကို အာဖဂန္ နစၥတန္ႏိုင္ငံမွ ထြက္ရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ထိုင္း၊ လာအိုႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒ စိုးမိုးမႈ မရွိေသာ ေဒသမ်ား ထိစပ္လ်က္ရွိသည့္ ေရႊႀတိဂံေဒသ အတြင္းမွ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပိုင္နက္ေဒသမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ကိုင္ၾကသူတို႔က လယ္ေျမ တစ္ဟက္တာ ေပၚ၌ ဆန္စပါး စိုက္ပ်ိဳးသည္ထက္ ၁၉ ဆမွ်ပို၍ အက်ိဳးအျမတ္ ျဖစ္ထြန္းေသာ ဘိန္းကိုသာ စိုက္ပ်ိဳးရန္ ေရြးခ်ယ္ တတ္ၾက ေၾကာင္း UN အစီအရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိခဲ့သည္။
ဘိန္းစိုက္ေဒသ အတြင္းမွ အိမ္ေထာင္စု ဆယ္စုလွ်င္ ေလးစုမွာ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးေရးကို ကိုယ္တိုင္ လုပ္ကိုင္ၾကၿပီး က်န္အိမ္ေထာင္စုမ်ားက ယင္းတို႔လုပ္ငန္းတြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ ၾကျခင္းျဖင့္ ေဒသခံ အသိုင္းအဝိုင္း တစ္ရပ္ လံုး၏ အေရးပါေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။
ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုမ်ား၏ လက္နက္ကိုင္ ထၾကြမႈမ်ား ႏွင့္လည္း ဆက္စပ္လ်က္ ရွိသည္ဟု UNODC မွ ေဒသ ကိုယ္စားလွယ္ Gary Lewis က ဆိုသည္။
“ႏိုင္ငံအတြင္း လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ လက္နက္ ဝယ္ယူဖို႔ ဝင္ေငြ ေကာင္းေကာင္း ရႏိုင္တဲ့အရင္း အျမစ္ေတြၾကားမွာ အားေကာင္းတဲ့ ဆက္ႏြယ္ခ်က္ တစ္ရပ္ရွိေနတယ္ဆို တာ ေမးခြန္းေတာင္ထုတ္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ဘိန္းနဲ႔ဟီး႐ိုးအင္းႏွစ္ မ်ိဳးစလံုးမွာသာမက စိတ္ၾကြေဆးျပား ကိစၥေတြမွာပါ ဥပမာအေျမာက္ အျမားရွိေနပါတယ္”ဟု  Lewis က Reuters သတင္းဌာနသို႔ ေျပာၾကား သြားခဲ့သည္။
“ဘိန္းစိုက္ခင္း အထူထပ္ဆံုး ေဒသေတြဟာ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားဆဲ ဒါမွမဟုတ္ ယာယီရပ္စဲထားတဲ့ ေဒသေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေဒသတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရး ေပၚထြက္ဖို႔ ဆိုရာမွာ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ တိုက္ဖ်က္ ေရးက အခရာ က်ပါတယ္”ဟု Lewis က ဆိုသည္။
၂ဝ၁၁ ခု မတ္လတြင္ တာဝန္စယူခဲ့ေသာ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ ဗဟိုအစိုးရကို ဆယ္စုႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ တိုက္ခိုက္လာခဲ့ေသာ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစု အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ခဲ့ေသာ္ လည္း ပဋိပကၡမ်ားကို အျပည့္အဝ ေျဖရွင္းႏိုင္ေရးမွာမူအလွမ္း ကြာေန ေပေသးသည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ အၾကံေပး တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးစစ္ေအးက အစိုးရ အေနျဖင့္ ဘိန္းျပႆနာကို ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္တြင္ အၿပီးအျပတ္ဖယ္ရွားရွင္း လင္းလိုေၾကာင္း Reuters သတင္းဌာနသို႔ ယခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ အတြင္းက ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့ သည္။
အိမ္နီးခ်င္း လာအိုႏိုင္ငံသည္လည္း ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ တိုးလာခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ UNODC အစီရင္ခံစာအရ လာအိုႏိုင္ငံ၏ ဘိန္းစိုက္ဧကသည္ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ရာသီကထက္ ၆၆% တိုးပြားလာခဲ့သည္ဟု သိရွိရသည္။

သို႔ရာတြင္ လာအိုတို႔၏ ထုတ္ကုန္ ပမာဏမွာ ၄၁ တန္မွ်သာရွိမည္ ဟု ခန္႔မွန္းရရာ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ ပါက နည္းပါးလွေပသည္။ လာအိုတို႔၏ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈ သည္ ျပည္တြင္း သံုးစြဲမႈအတြက္မွ်သာ ရည္ရြယ္သည္ ဟု ယံုၾကည္ရေၾကာင္း UNODC က ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ေဒသတြင္း ဝယ္လိုအား အမ်ားစုမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ပိုင္း၊ နယ္စပ္ေဒသမ်ား တစ္ေလွ်ာက္မွ စိမ့္ထြက္ လာျခင္းျဖစ္သည္။

အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေဒသအတြင္း ဟီး႐ိုးအင္း သံုးစြဲမႈပမာဏ ၏ ၇ဝ%ေက်ာ္မွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ ျဖစ္သည္။ UNODC ၏ မွတ္တမ္းမ်ားအရ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္အတြင္း မွတ္ပံုတင္ ဘိန္းသံုးစြဲသူ ဦးေရ ၁.၁ သန္း ရွိခဲ့ရာမွ အနည္းဆံုး ၂၂% တိုးပြားလာခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ဘိန္းသံုးစြဲမႈ တိုးပြားလာျခင္းက အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသ၏ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈတိုး လာရန္ တြန္းအားေပး ေမာင္းႏွင္လ်က္ ရွိသည္ျဖစ္ရာ ေဒသအစိုးရမ်ား အေနျဖင့္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ေဒသခံ လယ္ယာလုပ္သားမ်ား ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ပေပ်ာက္ေရးတို႔ကို ေဆာင္ရြက္ရာ၌ လက္ေတြ႕က်ေသာ နည္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ ပိုမိုအေရးႀကီးလာသည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း Lewis က ေျပာၾကား သြားခဲ့သည္။

“ဘိန္းခင္းေတြ ဖ်က္တာ တစ္ခုတည္းက အေျဖမဟုတ္ေသးဘူး၊ တကယ့္အေျဖမွန္က ေရရွည္တည္ တံ့မယ့္ ဝင္ေငြရလမ္း အေျပာင္းအလဲေတြ အေထာက္အပံ့ ေပးဖို႔ပဲ” ဟု Lewis က မွတ္ခ်က္ျပဳ ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။
Ref: Myanmar Opium Output Rises Despite Eradication Efforts by Paul Carsten
Reuters, October 31, 2012 ျမန္မာအင္ဒီပဲန္ဒင့္ ဂ်ာနယ္