အစိုးရဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ပစ္မွတ္ထားေနဆဲ
တစ္ခါတေလ အေကာင္းျမင္ခ်င္ပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႕လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႕ရဲ့ အေမရိကန္မိန္႕ခြန္းမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ၂၀၁၂ မတိုင္ခင္ဥပေဒျပင္ေရး၊တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို အားႀကဳိးမာန္ကုတ္ လုပ္ၾကမယ္လို႕ ယူဆခဲ့မိတယ္။ ကမၻာ့အရွည္ၾကာဆုံးျပည္တြင္းစစ္ကို ရပ္တန္႕ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘဲလ္ဆုႀကီးကိုေတာင္ ရႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႕ ေရးခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရက ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို လုံးဝလ်စ္လ်ဴရႈခဲ့သလို ေၾကးနီစီမံကိန္းအၾကမ္းဖက္မႈနဲ႕ ကခ်င္ထိုးစစ္ကို တိုးျမွင့္ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းနဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႔ ဒုတိယနဲ႕ တတိယရည္မွန္းခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ိုက္ခ်ဳိးခဲ့တယ္။
အစိုးရကသာ အၾကမ္းဖက္သမား
ေလာေလာဆယ္မွာ အဆိုးကိုပဲ ျမင္ရပါေတာ့မယ္။ ေရႊတိဂုံဘုရားမွာ လင္တနားလို႕ မဟုတ္။ အစိုးရ မဟုတ္တာလုပ္လို႕ ျဖစ္တယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ျပည္သူေတြၾကား၊ ပါတီေတြၾကား၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားမွာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ရင္ အဲဒီအၾကမ္းဖက္မႈ ပေပ်ာက္ဖို႕ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွိရတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ သန္စြမ္းေလေလ အၾကမ္းဖက္မႈနည္းေလေလ ျဖစ္တယ္။ အစိုးရဟာ ဒီမိုကေရစီနည္းမက်တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပုံအခ်ဳိ႔ကို ျပင္ေပးမဲ့အစား အရင္အစိုးရေၾကာင့္ နစ္နာခဲ့ရတဲ့ ဆႏၵျပသူမ်ားကို မီးေလာင္းဗုံးပစ္သြင္းၿပီး အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဂုဏ္သိကၡာမဲ့သလို ဒီမိုကေရစီအစိုးရတစ္ရပ္ရဲ႔ အျပဳအမူလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အၾကမ္းဖက္မႈေလွၽာ့နည္းေအာင္ လုပ္ရမဲ့အစား အစိုးရကိုယ္တိုင္က အၾကမ္းဖက္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ထြန္းေအာင္ လုပ္ေနပါတယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုဆို ယုံၾကည္ဖြယ္ရာ မရွိပါဘူး။ တကယ္လို႕ လုပ္ေနပါတယ္ဆိုရင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ အတိုက္အခံပါတီအားလုံးဟာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႕ ဆႏၵရွိၾကသလို အဆင္သင့္လည္း ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ကနဦးသမၼတမိန္႕ခြန္းမွာ ကတိျပဳခဲ့သလို ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို အမွန္တကယ္ျပင္မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္အခါေကာင္းပါ။ ဒါေပမဲ့ မျပင္ပါဘူး။
အစိုးရကသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဖ်က္ဆီးေန
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးသာ ဆုံး႐ုံးေနရတာမဟုတ္၊ တန္းတူေရးလည္း မရခဲ့ဖူးပါ။ လူမ်ဳိးစုမ်ားရဲ႔ တန္းတူေရးတိုက္ပြဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)ကလိုပဲ ခြဲထြက္ေရးတံဆိပ္တပ္ၿပီး ျပႆနာကို ခ်ဥ္းကပ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ဗမာနဲ႕တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးၾကားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္လို႕မရပါဘူး။ အစိုးရအေနနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အမွန္တကယ္လိုလားတယ္ဆိုရင္ ဗမာနဲ႕တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားၾကားမွာ ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္မႈေတြ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကခ်င္တပ္သားမ်ားက မႏၲေလးကို ဗုံးလာခြဲတယ္၊ ရန္ကုန္ကို လာဖ်က္တယ္။ ဒီလိုသတင္းမ်ဳိး ျဖစ္သင့္တယ္မလား။ ျပည္သူေတြရဲ႔ အသက္အိုးအိမ္ေတြကို မဖ်က္ဆီးပါနဲ႕၊ ၿမဳိ႔ရြာေတြကို မဖ်က္ဆီးၾကပါနဲ႕။ လာေရာက္ေဆြးေႏြးၾကပါ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႕ ညႈိႏႈိင္းအေျဖရွာရင္ တန္းတူေရးဆိုတာ ျဖစ္လာမွာပါဆိုၿပီး အစိုးရက ဒီလိုေျပာသင့္တယ္မလား။ အခုက်ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ အစိုးရက ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရေအာင္ တည္ေဆာက္မယ္ေျပာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႕ပဲ ထိုးစစ္ဆင္တယ္၊ ၿမဳိ႔ရြာေတြကို ဖ်က္ဆီးတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႕ေျပာတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႕ တိုင္းရင္းသားေတြအားလုံး ေသေပးရမလို ျဖစ္ေနတယ္။
အခ်ိန္သတ္မွတ္ခ်က္ ရွိကို ရွိရမယ္
သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ႕ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခု၊ စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုကို အမွန္တကယ္ တည္ေဆာက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူ႕အစိုးရသက္တမ္းအတြင္းမွာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ႀကဳိးစားရမွာျဖစ္တယ္။ အစိုးရသက္တမ္းမွာ (၅)ႏွစ္ဆိုရင္ ဒီ(၅)ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္သြားေအာင္ တက္သုတ္႐ိုက္လုပ္ရမွာျဖစ္တယ္။ အခု အတိုက္အခံပါတီေတြအားလုံး လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေနလို႕ ဒီမိုကေရစီရေနၿပီလို႕ သတ္မွတ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားလည္း လက္နက္ခ်ၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲကို ဝင္ရင္ ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရးရၿပီလို႕ ေတြးထင္ပုံရတယ္။ ဒါ အင္မတန္ေဝးပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အမွန္တကယ္တည္ေဆာက္လိုရင္
၁။ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ U.N.F.C. ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႔႕ကို ပါဝင္ေစၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီတစ္ရပ္ကို အခ်ိန္ကန္႕သတ္ခ်က္မထားဘဲ ဖြဲ႔စည္းထားသင့္တယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ အာဏာရအစိုးရေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ယုံၾကည္ကိုးစားမႈကို အထိုက္အေလွ်ာက္ရေနလို႕ ျဖစ္တယ္။
၂။ ဒီေကာ္မတီက လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႕ အခ်ိန္အပိုင္းအျခားကို သတ္မွတ္ရမွာျဖစ္တယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္ကို စနစ္တက် ေရးဆြဲရမွာျဖစ္ၿပီး ဘယ္လုပ္ငန္းစဥ္ကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဆုံးသတ္ရမယ္ဆိုတာ ေဖာ္ျပထားရမွာျဖစ္တယ္။
၃။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ေနခ်ိန္မွာ တပ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို လုံးဝမလုပ္မိေစဖို႕လည္း အေရးႀကီးတယ္။ မတူညီတဲ့အျမင္မ်ားကိုလည္း အၿမဲတမ္းညႈိႏႈိင္းေနရမွာျဖစ္တယ္။ တန္းတူေရးရဖို႕ တန္းတူညီမွ်စြာ ညႈိႏႈိင္းရမွာျဖစ္တယ္။
ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီကို တစ္ဖက္သတ္ ဖြဲ႔စည္းျခင္း၊ လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႕အခ်ိန္ကို တစ္ဖက္သတ္ ခ်မွတ္ျခင္း၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို မတူညီတဲ့အခ်က္အလက္မ်ားနဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းတို႕မွာ မ႐ိုးသားပါ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားကို ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနတယ္။ အရင္တုန္းက ကခ်င္ေတြကို ေခ်ာ့ၿပီး ကရင္ေတြကို ေဆာ္တယ္။ ၾကည့္ေပါ့...သေဘာထားမွန္တဲ့ ကခ်င္ေတြကေတာ့ အစိုးရနဲ႕ အဆင္ေျပေနတာပဲ၊ ဒီငေပြေတြပဲ မာန္ဖီေနတာ၊ ခ်သာခ်ဆိုၿပီး ကရင္အလံကိုေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးတို႕ နင္းခဲ့ေသးတာပဲ။ အခု ကခ်င္ကို ခ်ခ်င္လို႕ ကရင္ကို ေနျပည္ေတာ္ဖိတ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအရက္ခြက္ေျမွာက္၊ အခ်င္းခ်င္းဖက္လဲတကင္းေနျပၿပီး ၾကည့္...ကရင္ေတြနဲ႕ အဆင္ေျပေနတာပဲ၊ သေဘာထားမမွန္တဲ့ ကခ်င္ေတြကို ခ်သာခ် ဆိုျပန္တယ္။ ဒီနည္းနဲ႕ လွည့္စားလာတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ကခ်င္ေတြ နားလည္သြားလို႕ ေနာက္ဆုတ္သြားတာပါ။ ဒါကို ရွက္လို႕ အစိုးရက ရွက္ရမ္းရမ္းေနတာ လိုင္ဇာအထိ ေရာက္ကုန္တယ္။
ဒီေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႕ မဟုတ္တာကို မလုပ္ပါနဲ႕။ ရပ္တန္းက ရပ္ပါ။ ျပႆနာကို ရွင္းမယ္ဆိုၿပီး ဘာေၾကာင့္ ရႈပ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္ရသလဲ။ အစိုးရသက္တမ္းက (၅)ႏွစ္ပဲ ရွိတယ္။ (၂)ႏွစ္ကေတာ့ သြားၿပီ။ ဒီေလာက္မ်ားျပားတဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ မီးေလာင္းဗုံးသုံးလိုက္၊ ေဟာင္ဝစ္ဇာအေျမာက္သုံးလိုက္၊ ေလယာဥ္သုံးလိုက္နဲ႕ ျပည္နယ္ျပည္မေတြမွာ သူခုိးဓားျပေတြလို အၾကမ္းဖက္မေနပါနဲ႕။ ကခ်င္ေတြကို ရွက္ၾကပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အပစ္ရပ္မပ်က္ခင္တုန္းက အေနအထားအတိုင္း တပ္ျပန္႐ုပ္ရမွာကို မရွက္ပါနဲ႕။ ထိုးစစ္လုပ္ေနရတာကိုပဲ ရွက္တတ္ပါ။ မိမိထိုးစစ္ေၾကာင့္ ရွက္ရတဲ့အရွက္ (ဟိရိ)နဲ႕ ၿငိ္မ္းခ်မ္းေရးမတည္ေဆာက္ႏိုင္မွာကို ေၾကာက္တဲ့အေၾကာက္ (ၾသတၲပၸ) တရား(၂)ခုကို လက္ကိုင္ထားပါ။ ဒီတရား(၂)ခုကသာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။