(၁)
ရွင္မ…. ရယ္….
အစ လာလာ မေဖာ္နဲ႕ဟာ
အက်မေတာ္တာေတြ မ်ားေနလိုပါ…
ဘဝ အေပၚလည္း နာခဲ့ျပီးျပီ…ေလ…။
(၂)
လက္လုပ္လက္စား သမား
ေျပးေျပးလႊားလႊား ဆိုပါမွ
မိုးေျမက ပိုက်ယ္သကိုး
တေန႔လုပ္ တေန႔စား မနား
ယားလို႔ေတာင္ မကုပ္အားမွ
ဝမ္းတထြာ က်ယ္သပ
သမုဒၵရာ ဆယ္စင္းမက
ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္အရပ္မွာ ဘာဇာတ္ကက
ကိုယ့္ေျခကိုယ့္လက္ လႈပ္ျပီးကရတဲ့
ေန႔တဓူဝဇာတ္ကို ပိုျပီးရင္ခုန္ရတယ္ ။
စစ္မ်က္ႏွာေတြ အမ်ားၾကီးဖြင့္တိုက္
မေျပလည္မႈေတြကို
ခပ္မိုက္မိုက္ ျပဳံးျပခဲ့တာပဲ
စြမ္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး
ၾကမၼာငဲ့ေလမလားလို႔ေပါ့….ဟာ ။
အဲသည္လိုနဲ႔ပဲ ေျပလည္လိမ့္ႏိုး
ထီေတြကိုထိုးရင္း
၄၀ ရာႏႈန္းအတြက္
အခြန္ေတြ ငါ ေၾကခဲ့တယ္…ဟ ။
(၃)
မေျပလည္မႈနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္တဲ့အခါ
ျပာယာ ျပယာနဲ႔ စစ္ခရာသံ အလား
တဂီြဂီြ ၾကားေတာ့
ငါ့နားကိုပင္ ငါမယံုခ်င္ေတာ့ဘူး
ရွား ေလ စား ေလ
ႏြမ္းေလ ပါးေလ
ဒီဘဝ ေတြ …
ေလွ်ာ့ပါဦးလား ေအ….။
(၄)
ေအာ္ ..ရွင္မရယ္…
ငါ့… အက်ဥ္နာ လက္က
ေန႔စဥ္ ယာခ်ီကိုင္ ေနရေတာ့
ထံုးေပါက္တာလည္း မဆန္းပါဘူး..ဟ..
ဆန္းတာက…
ဆုမရပဲ ေန႔တိုင္း ေျပးလြားေနတဲ့
မီးပိြဳင့္နားက သမီးေလး ေလ….
သူ႔ လက္ထဲ သတင္းေတြ ကိုင္ထားေလရဲ့…။
ေရသန္႔ေတြမရွိမွ ဝမ္းစာရမယ့္
သားကေလးကေတာ့ ရထားလမ္းနံေဘး မွာ
အသာေလး ေငးေနေလရဲ့…။
(၅)
ရွင္မေရ….
မီဒီယာၾကီးႏွစ္ပတ္လည္မွာ
ငါ့တို႔ သမီးေလး အပူရွပ္ခဲ့တယ္ေနာ္..။
ရွင္မေရ…
ရထားဗံုးကြဲျပီး ခရီးစဥ္ပ်က္ေတာ့
ငါတို႔သားေလး ငိုေၾကြးခဲ့တယ္ေနာ္…။
(၆)
ေအာ္ ဘာလိုလိုနဲ႔
ေႏြတန္ခူးအလြန္မွာ
ငါ့ ရင္ထဲ ေရာက္ေရာက္လာတယ္
အထင္မလြဲပါနဲ႔ ရွင္မရယ္
ဆႏၵေတြ အလကားရတုန္းမို႔ပါ…၊
ငါ့ လက္ထဲ ၾကည့္စမ္းပါဦး ဟ
ဒီ ေက်ာင္းစိမ္းေဟာင္းေတြ ဝတ္ျပီး
ငါ့ … သမီး.. ၊ ငါ့…. သား
ငါ့ နံေဘးနားကေန ေျပးထြက္
ေက်ာင္းတက္ေနတာကို
ငါ …..ျမင္ခ်င္လိုက္တာဟာ…
အထင္မလြဲပါနဲ႔ ရွင္မရယ္….
ဆႏၵေတြ အလကားရတုန္းမို႔ပါ…။
(၇)
အမေလး...
အမေလး....
ယာခ်ီ ကိုင္တဲ့ ကိုၾကီးက်ယ္..ရယ္..
ဘာသာစံု တခါ ထုတ္ရင္
ဗလာ ဗလာစာအုပ္ မို႕ေတာ္ေတာ့တယ္
က်ဳပ္တို႕ တစ္ရက္မက ဗလာခ်ီ ငတ္မယ္ ေတာ္ရဲ့
ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတယ္.. သိလား…၊
သမီးေလးဆို သမိုင္းဂုဏ္ထူး ထြက္ေလာက္တယ္
သူကေန႔တိုင္း သတင္းေတြ သိေနတာ ေလ ….
အဟင္း…. အဟင္း…၊
က်ဳပ္ သားကေတာ့ ၊ ေရဗူး ဘယ္ေလာက္ေပါင္း
ဘာ ဟင္းေျပာင္း ခ်က္နဲ႔ ပူဆာတတ္ပေတာ္….
ေသခ်ာတယ္ရွင္…. ဒက္ထိ ေျပာရရင္
ကြက္တိ ကေတာ့ သခ်ာၤ ဂုဏ္ထူး ပဲ…။
(၈)
ေဟာ… ေဟာ… ရွင္မေရ….
အလကားရတိုင္းစိတ္ကူးမေနနဲ႔ဟ
ဟုိမွာ မင့္ သား ၊ မင့္ သမီး ေျပးလာျပီဗ်…
ၾကိဳလိုက္ပါဦး… ဟ…။
(၉)
“အေဖ….” “ေဟ….”
“အေမ…” “ ရွင္…”
“ဟိုေလ…” “ဟိုဟာ..”
“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ေဖ့သား”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမသမီး”
တဟီးဟီးနဲ႔ ေမာင္ႏွမ အငို
အလိုအပိုမပါ
ေျပာေတာ့ တံုးတိတိ
ေစ်းဗန္းကေလး....
စည္ပင္ ဖမ္းသြား၏ ။ ။
ကိုဝိုင္ဝိုင္ေက
၁၀-၅-၁၂
ဓါတ္ပံုကို ျမစ္ၾကီးနား -မႏၱေလး ရထားလမ္းပိုင္း ဘံုေက်ာင္းဘူတာ တြင္ ေရေရာင္း၍ ဝမ္းစာရွာရေသာ ကေလးကို ခုလို ျမင္ရ၍ ရိုက္ခဲ့ပါသည္။ ကဗ်ာ ေရးစဥ္က ျမိဳ့ေနတဲ့ ကေလးေတြ အတြက္ ေပမယ့္ အေဝးတေနရာမွာ ခုလို ဘဝေတြ ရွိေသးတာ ျမင္ေစခ်င္လို႔ ျပန္ျပီး တြဲ၍ တင္ေပးလိုက္ပါသည္..။
ေလးစားမႈ အစဥ္သျဖင့္
ကိုဝိုင္ဝိုင္ေက
၂၇-၁-၁၃