ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံ တိုးတက္ေရးအတြက္ဆိုတာ အဓိကက်တဲ့ ကိစၥကေတာ့ ပညာေရးပဲ... ပညာေရးဆိုတာ ပစၥဳပန္တင္မကဘူး အနာဂတ္အတြက္လဲ အရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္... ပညာေရးမွာဆိုရင္ သိပ္အေရးၾကီးတာက စာေပကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖို႔က အေရးၾကီးပါတယ္... အတန္းထဲမွာ သင္တဲ့ စာေလာက္နဲ႕ တင္းတိမ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ လူငယ္ေတြရဲ႕ အသိစိတ္ဓါတ္ေတြဟာ ဖြံ႕ျဖိဳးသင့္သေလာက္ ဖြံ႕ျဖိဳးမွာ မဟုတ္ပါဘူး... ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတိုရဲ႕ လူငယ္ေတြကို စာေပကို ျမတ္ႏိုးေစခ်င္တယ္ ... စာဖတ္တာကို ၀ါသနာပါေစခ်င္တယ္... စာဖတ္တာ ၀ါသနာပါဖို႔ အဓိကဆိုတာ စာအုပ္ေတြ ရွိဖို႔လိုတယ္... ဘယ္လိုပဲ စာဖတ္ခ်င္၊ စာဖတ္ခ်င္ စာအုပ္ေတြ မရွိရင္ စာဖတ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး... စာမဖတ္ႏိုင္ရင္ စာေပကို ျမတ္ႏိုးလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး...
တခ်ိဳ႕က သုတစာေပကိုပဲ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္... ဒါေပမယ့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဖြံ႕ျဖိဳးမႈ႕နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရွိရင္ ရသစာေပက အင္မတန္မွ အေရးၾကီးပါတယ္... ဘ၀မွာ အခက္အခဲေတြကိုေက်ာ္လႊားဖို႔ဆိုရင္ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ရသစာေပေတြက ရခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာေတြက အမ်ားၾကီး ပိုျပီး အဖိုးတန္ပါတယ္... ဘယ္လို ဘ၀ရဲ႕ စိန္ေခၚခ်က္ေတြကို ရင္ဆိုင္မလဲ... ေလာကဒဏ္ကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မလဲ... ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားမလဲဆိုတာ တစ္ခါတစ္ေလ သုတစာေပေတြကေန ရႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး... အမ်ားအားျဖင့္ ရသစာေပေတြက ရႏိုင္တယ္ဆိုတာ တကယ့္ကို နက္နဲတဲ့ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြဟာ ရသစာေပေတြထဲမွာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္... အဲ့ဒီ အေတြးအေခၚေတြဟာ တကယ္ေတာ့ လူသားေတြရဲ႕ သဘာ၀နဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္... ကမၻာေလာက ၾကီးရဲ႕ စိန္ေခၚမႈ႕ေနေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္... ဒါေၾကာင့္မို႔ စာဖတ္ဖို႔ ဆိုတာ အင္မတန္မွ အေရးၾကီးပါတယ္...
ရိုက္ကူး.တည္းျဖတ္ .. ေမာေျပ (ခ) ခြန္ေခါင္)