စက္တင္ဘာမ်က္ရည္-ဂ်င္မီ

မေမ့ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္းတစ္ခုပါပဲ။ ၁၉၈၉ မတ္လ၁၉ရက္ေန႔က ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္က တရားမွ်တမႈ ပါတီ႐ုံးခန္းမွာ က်င္းပတဲ့ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္း အနားတစ္ခုကုိ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပြဲမွာ မဝင္းေမာ္ဦးအပါအဝင္က်ဆုံးသြားသူေတြရဲ႕ ဓာတ္ ပုံေတြကုိခ်ိတ္ၿပီးဖေယာင္းတုိင္၊အေမႊးတုိင္ေတြ ထြန္းညႇိထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ
ဆုိ႔ဆုိ႔ နင့္နင့္ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ အခုထိလည္း ေတြးမိတုိင္းခံစားေနရစၿမဲပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အဲဒီက်ဆုံး သြားသူေတြဟာ အျဖဴအစိမ္းဝတ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေလးaတြ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။

ဒီလုိနဲ႔ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔မွာကြၽန္ေတာ့္ကုိ စစ္ခုံ ႐ုံးအမွတ္ ၂ကေန ျပစ္ဒဏ္တစ္သက္တစ္ကြၽန္းနဲ႔ တူေသာ အႏွစ္ ၂ဝကုိခ် မွတ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ
ေန႔ညေနမွာ ကြၽန္ေတာ္ေနထုိင္ရာ ပုဒ္မ(၁ဝ/က)ေတြထားတဲ့၃ တုိက္ကေန တုိက္ နံပါတ္(၄/တုိ)ကုိ ေရႊ႕လုိက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေထာင္အႏွစ္(၂ဝ) က်သြားပါၿပီ။ ဘယ္အခ်ိန္မွ
ကြၽန္ေတာ္ျပန္ လြတ္ မယ္ဆုိတာ မသိေတာ့ပါဘူး။

ကြၽန္ေတာ့္မွာရွိသမွ် သံေယာဇဥ္ေတြကုိ ေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္ဖုိ႔၊ အဆက္ ျဖတ္ ႏုိင္ဖုိ႔ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားရပါေတာ့မယ္။ကြၽန္ေတာ့္ ကုိတုိက္နံပါတ္ (၄/တို)အခန္း(၂၅)ကို
ပို႔ လုိက္ပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ခန္း တည္း သား ေတြ ကဖထီးမန္းဒါဝိတ္၊ စေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ကိုမင္းသိန္းနဲ႔ မႏၲေလးကဟန္ ထြန္း သိန္း။ ၁၂ေပx၈ေပ အခန္းေလးထဲမွာ လူက
၅ေယာက္။ အခန္းတံခါး ဖြင့္ေပးခ်ိန္က ၁နာရီေတာင္မရွိ။

က်န္တဲ့ ၂၃နာရီ အခန္းထဲမွာ စုၿပဳံၿပီးေနေပေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ စာဖတ္ခြင့္မရွိ၊ စာေရးခြင့္ဆိုေဝလာေဝး။ အိမ္က ေပးတဲ့မုန္႔ထုပ္က စာရြက္ေတြေတာင္ အခြာ ခံေနရ တဲ့ အခ်ိန္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုအက်ဳိး ရွိေအာင္ေန ခ်င္တယ္။ဒါေၾကာင့္ သီခ်င္းေတြ ေရး ဖို႔ စဥ္းစားရင္း အဲဒီတစ္ရက္တည္းမွာ သီခ်င္းႏွစ္ ပုဒ္ရလိုက္ပါတယ္။ ရတဲ့သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ကို ဖိုႀကီး
ကရ တဲ့ မီးေသြးခဲနဲ႔ နံရံမွာေရးခ်လိုက္ပါတယ္။ ပထမ တစ္ပုဒ္က'အမိတကၠသိုလ္(သို႔မဟုတ္) ၈၈အေမ' ဒုတိယတစ္ပုဒ္က ေတာ့ ဝင္းေမာ္ဦးတို႔ အတြက္ 'စက္တင္ဘာ မ်က္ရည္' ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို စက္တင္ဘာ ၁၉ရက္ ေန႔ ေတြ နီးရင္ကြၽန္ေတာ္ မသိစိတ္ ထဲက အၿမဲသီ ဆိုျဖစ္ေနတဲ့ “စက္တင္ ဘာမ်က္ရည္”သီခ်င္းေလး ကို မွ်ေဝ
ေပးလိုက္ပါတယ္။
ဂ်င္မီ
------------------------

စက္တင္ဘာမ်က္ရည္
------------------------
အျဖဴနဲ႔အစိမ္းေလး..သူငယ္ခ်င္းရယ္
အ႐ုဏ္ဦးအတြက္ျဖတ္သန္း ရတဲ့ ခရီးေတြမွာ
တစ္ခိ်န္မွာ တို႔ခြဲရ ဦးမလား ေျပာဖူးတယ္။
နင္ေလတို႔အမ်ဳိးအတြက္
စက္တင္ဘာတစ္ခုေသာ မနက္ ေၾကြကာ
လြင့္သြားတဲ့ ပန္းငယ္မို႔ စက္တင္ဘာလရဲ႕
မ်က္ ရည္လည္ အျဖဴနဲ႔ အစိမ္းေလး...သူငယ္ခ်င္း ရယ္
ျပန္မလာေတာ့တဲ့ ဟိုးအေဝးသို႔ ထြက္ခြာ စဥ္
တမလြန္မွာ နင္ဝမ္းသာဖို႔ ႀကိဳးစားမယ္။
အျဖဴေရာင္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕
တိုင္တည္မယ္ကတိေပးလ်က္
ေငြေရာင္မိုးစက္မ်ား ေၾကြတဲ့
စက္တင္ဘာေရာက္တိုင္း အလြမ္းေတြ ၾကြယ္၊
စက္တင္ဘာေရာက္တိုင္း လြမ္းေနမယ္။
စက္တင္ဘာေရာက္တိုင္း မ်က္ရည္လည္။
ေတးေရး၊ ေတးဆို - ဂ်င္မီ

(စက္တင္ဘာ(၁၀)ရက္ေန ့ထုတ္၊
ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္-အတြဲ(၁၇)အမွတ္(၃၅)မွ)