က်ေနာ္ သူတို႕နဲ႕တြဲေနတဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူတို႕အသက္ေတြက ၃၅ ဝန္းက်င္၊ ကိုရဲက အားလံုးထဲမွာအႀကီးဆံုး၊ အားလံုးက ကိုရဲကိုေလးစားၾကတယ္ အကိုႀကီးတေယာက္လိုမ်ိဳး၊ ကိုတိုးရဲ႕ပံုစံက စကားနည္းတယ္၊ သူခင္တဲ့သူဆို အတည္ေပါက္နဲ႕ ေနာက္တတ္တယ္၊ အျမဲတမ္း Ray Ban ေနကာမ်က္မွန္နဲ႕၊ သူ႕ ဘယ္ဘက္လက္မွာလို႕ထင္တယ္ လက္သူၾကြယ္မွာ အနက္ေရာင္စိတ္ပုတီးအေသးစားေလးကို ၄ ပါတ္ေလာက္ပါတ္ထားတာ၊ သူက်ေနာ့္ေျပာျပတာတခုရွိတယ္၊ သူေက်ာင္းသားဘဝက မိန္းခေလးအေဆာင္ေတြမွာသီခ်င္းသြားဆိုရင္ အဆိုေတာ္ ညိဳညိဳရိမ္ (အဲဒီတုန္းက ညိဳညိဳရိမ္က အဆိုေတာ္မျဖစ္ေသးဘူး) တို႕ အျမဲတန္း သူ႕အခန္းကေနနားေထာင္ေနက်တဲ့၊ ကိုတိုးက ရူပါလဲရွိတယ္ေလ၊ သူ႕ပံုစံက ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ စေနေမာင္ေမာင္ စတိုင္မ်ိဳး၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုအုန္းျမင့္ (ရီေဇာ္) ကို အိုင္ပီလို႕ေခၚတာေလ၊ ကိုေမာင္က်ေတာ့ သူ႕မ်က္မွန္ႀကီးပင့္ပင့္ၿပီး စကားေျပာတတ္တယ္၊ အရပ္လဲရွည္တယ္ (သူတို႕အားလံုးအရပ္ရွည္ၾကပါတယ္) အရပ္ ၅ ေပ ၈ ေလာက္ကေတာ့ ရွိၾကတယ္။ ကိုေနဝင္းက်ေတာ့ အျမဲတန္းက်ေနာ့္ ကိုႀကြားေလ့ရွိတာ သူ႕မွာ ပါးမႊာရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ သူမ်ားေတြ ေမးႏွစ္ထပ္ရွိတယ္ပဲၾကားဖူးေတြ႕ဖူးတယ္၊ သူ႕က်မွ ပါးႏွစ္ထပ္ရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ သူတို႕ လိစၦဝီ လို႕ စဖြဲ႕ခဲ့ၾကတယ္၊ ကိုတိုးရဲ႕ အဥၨလီအတြက္ ဂီတဥၨလီ မွာ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ (Medium Wave) မဇိ်ၥမလိႈင္း လို႕နံမည္ေျပာင္းလိုက္ၾကတယ္၊
![]()
လီယိုနတ္ ေမာင္ေမာင္လြင္၊ သားေထြး၊ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္၊ ကိုရဲလြင္၊ ကိုခင္ေမာင္တိုး၊ ကိုေနဝင္း၊ ကိုတြတ္ကီ (David Tunmyaing)
Photo Credit: Zin Wai Latt
မဇိ်ၥမလိႈင္းထူေထာင္သူေတြကေတာ့ ကိုရဲ၊ ကိုတိုး၊ ကိုေမာင္ နဲ႕ ကိုေနဝင္းတို႕ပါ၊ တီးဝိုင္းအေနနဲ႕က်မွ Lead Guiter ကိုေဇာ္ႀကီး (ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္)၊ Key Board မ်ိဳးခင္ (ကြယ္လြန္)၊ တခါတေလ လီယိုနတ္ ေမာင္ေမာင္လြင္ က Key Board ဝင္တီးေပးတယ္။၊ Drum က အရင္ ေက်ာ္ေဆြဟန္ တီးေသးတယ္၊ ခု ေနာက္ပိုင္းကိုတြတ္ကီ (David Tun Myaing) ပင္တိုင္တီးတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကိုတိုးတေယာက္ပဲ အိမ္ေထာင္နဲ႕၊ သူ႕အမ်ိဳးသမီး မေဝ ဆိုတာနံမည္ပဲၾကားဖူးတယ္၊ က်ေနာ္တခါမွ မဆံုဖူးပါဘူး၊ က်ေနာ္မႏၱေလးလဲ အဲဒီအခ်ိန္အထိ တခါမွမေရာက္ဖူးဘူး၊ က်န္တဲ့ လိစၦဝီမ်ားကေတာ့ လူလြတ္ေတြ။
ကိုထီး (စိုင္းထီးဆိုင္) တို႕ ရတနာၿမိဳင္ (ခရမ္းျပာ) အေဆာင္ကေန ကမာရြတ္ လွည္းတန္းက ဦးထြန္းလင္းျခံလမ္းကိုေျပာင္းသြားၾကေတာ့ သူတို႕ေနခဲ့တဲ့ တိုက္ႀကီးအလယ္ထပ္ကို ကိုတိုးတို႕ေျပာင္းေနၾကတယ္၊ ကိုထီးတို႕က ကမာရြတ္ကိုေျပာင္းသြားၿပီးမွ သူတို႕ေနတဲ့အိမ္နားက ေက်ာင္းသူတေယာက္ ညဘက္ စာေအာ္ေအာ္ၿပီးက်က္တာၾကားၾကရင္း ေရဒီယိုကမာရြတ္သီခ်င္းျဖစ္လာတာလို႕သိရတယ္၊ ဒီထက္ပိုသိတဲ့သူေတြရွိရင္ ေရးၾကေစခ်င္ပါတယ္၊ သူတို႕ The Wild Ones က Drum တီးတဲ့ Jonny Paul နဲ႕ Organ တီးတဲ့ Peter Paul တို႕ရဲ႕ ညီအငယ္ဆံုး က က်ေနာ္နဲ႕ TTC ပညာေရးတကၠသိုလ္ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ထြန္းဇံ (Johnny Paul) ပါ၊ သူတို႕ေတြက စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္ေဟာင္း ဆရာဝီလ်ံေပါ (William Paul)ရဲ႕ သားေတြေလ။
က်ေနာ္တို႕ ကိုရဲတို႕အုပ္စုက ညဘက္ အိပ္ၾကတဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူး၊ တခါတေလညေတြမွာ ကိုေနဝင္းနဲ႕က်ေနာ္ ရတနာၿမိဳင္အေဆာင္ေအာက္ထပ္က ရခိုင္ကေက်ာင္းသားကိုထြန္းေအာင္ရဲ႕ အခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ၾကၿပီး တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ သမာဓိ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈရွိမရွိ စမ္းၾကတယ္၊ ဘယ္လိုစမ္းၾကသလဲဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ မ်က္ေစ့မွိတ္၊ ခဏၾကာရင္ ထိုင္ေနတဲ့သူေရွ႕ လက္ဝါးနဲ႕ ထိုင္ေနတဲ့ ကုတင္ၾကမ္းျပင္ကို ဖ်န္း...ကနဲ ရိုက္ခ်လိုက္တာ၊ သမာဓိရွိတဲ့သူဆိုရင္ မ်က္ေစ့မွိတ္ထိုင္ေနတဲ့သူက လံုးဝ မတံုမလႈပ္ရွိေနရမယ္၊ သမာဓိရွိေနတယ္ေပါ့၊ ဖ်န္းကနဲရိုက္လိုက္လို႕ ခႏၶာကိုယ္က ဆတ္ ကနဲ တြန္႕သြားတယ္ဆိုရင္ ဒါ သမာဓိမရွိေသးဘူးဆိုတဲ့သေဘာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္စမ္းၾကတာေလ....အဲ့လိုေတြ ေနခဲ့ၾကတာ....
ကိုေမာင္၊ ကိုတိုး၊ ကိုရဲနဲ႕ ကိုေနဝင္းတို႕က စာအရမ္းဖတ္ၾကတယ္၊ စာအမ်ိဳးအစားေတာ္ေတာ္စံုေအာင္ဖတ္ၾကတယ္၊ ကိုေမာင္ဆိုရင္ လူထုဘက္ေတာ္သား ဆရာမႀကီး လူထုေဒၚအမာရဲ႕ တူအရင္းေခါက္ေခါက္၊ ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြလဲ အကုန္ႏွံ႕စပ္ေအာင္ကိုဖတ္တာ၊ ကိုရဲက သူတို႕ဆီကစာအုပ္ေတြအျမဲယူဖတ္တယ္၊ လက္ေတြ႕လဲက်င့္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုရဲက ဗုဒၶဓမၼအေၾကာင္းေတြ နားလည္လာတယ္၊ ကိုယ္တိုင္လဲေလ့လာတယ္၊ ကိုရဲရဲ႕ မိသားစုအားလံုးက ခရစ္ယန္ဘာသာဝင္ေတြျဖစ္ေပမဲ့ သူ ဗုဒၶဘာသာအေပၚတကယ္သက္ဝင္ယံုၾကည္လာၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္ ကူးေျပာင္းခဲ့တဲ့ ေမတၱာသမားႀကီးကိုရဲလြင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ သူတို႕ေရးတဲ့သီခ်င္းေတြ သံစဥ္ေတြမွာ အဓိပၸါယ္ေတြ၊ ဒသနေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြ ပါေနၾကတာပဲ။
ကိုတိုးရဲ႕ အစပိုင္းအေခြေတြကို လမ္းမေတာ္က လိႈင္ ေတးသံသြင္းကျဖန္႕ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ သူစေပါက္မဲ့ မဟာဆန္သူအေခြကို ဇင္ေယာ္ ေတးသံသြင္းက စ ျဖန္ခဲ့တယ္၊ ဇင္ေယာ္ ေတးသံသြင္းဆိုတာက ကိုေမာင့္ညီမအရင္း ဂ်ီဂ်ီး (ယဥ္ယဥ္ေထြး)နဲ႕ သူ႕ ခင္ပြန္း ေဇာ္ျမင့္ (ရီျမင့္ ရုပ္ရွင္ျဖန္႕ခ်ိေရး) တို႕ရဲ႕ ေတးသံသြင္းဆိုင္ပါ၊ စင္ေယာ္လို႕ ျဖစ္လာတာက ေဇာ္ျမင့္ ရဲ႕ ေရွ႕ကနံမည္ ေဇာ္ နဲ႕ ယဥ္ယဥ္ေထြးရဲ႕ ေရွ႕ကနံမည္ ယဥ္ ၊ ႏွစ္လံုးေပါင္းလိုက္ေတာ့ ေဇာ္ယဥ္၊ အဲဒီမွာတင္ ဇင္ေယာ္ ျဖစ္လာတာပါ။ ကိုေမာင့္ညီမဆိုေတာ့ ကိုတိုးအေပၚ ေစတနာအျပည့္နဲ႕ ျဖန္႕ေပးခဲ့တာ က်ေနာ္သိတယ္၊ ယဥ္ယဥ္ေထြး (ဂ်ီဂ်ီး) က က်ေနာ္နဲ႕ သိပ္ခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုး...သိတာေပါ့၊
ဒါေပမဲ့ ကိုတိုး ဇင္ေယာ္နဲ႕ ျဖန္႕ခဲ့တဲ့ အေခြေတြက
၁။ မဟာဆန္သူ
၂။ ၾကိဳးၾကာသံ
၃။ မ်က္သြယ္
၄။ ေရာင္စဥ္ခုႏွစ္သြယ္
၅။ ေ၀းခဲ႔ျပီပန္းခရမ္းျပာ
၆။ ပန္ေတာ္ဦး
၇။ ရည္ရြယ္သူ အထိပဲ
ေနာက္ပိုင္းေခြေတြက် ခ်ိဳၾကည္သာ ေတးသံသြင္းကို ကူးသြားခဲ့တာၾကားခဲ့ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းသြားလဲဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္လဲ မသိဘူး။
![]()
သားေထြး ၊ ေကျမိဳး ၊ ကိုခ်စ္ကို ၊ သားငယ္ ၊ ႏိုင္မင္း
Credit: Zin Wai Latt
ကိုတိုး ၾကိဳးၾကာသံအေခြထြက္တဲ့အခ်ိန္ သူ ရန္ကုန္ ဘားလမ္းထဲက ဇင္ေယာ္ ေတးသံသြင္းကေန က်ေနာ့္ကို ေတြ႕ရေအာင္လို႕ လွမ္းေခၚလို႕ ဇင္ေယာ္မ်က္ေစာင္းထိုးက ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာ ႏွစ္ေယာက္ဆံုၾကပါေသးတယ္၊ က်ေနာ့ေရွ႕တင္ပဲ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ ေအာ္တိုလက္မွတ္ထိုးဖို႕ ေတာင္းဆိုၾကတာေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္ဝမ္းသာရပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ေတြကေတာ့ သူ အေဆာင္ညေတြနဲ႕ ေဝးခဲ့ၿပီေလ၊ သူ႕အတြက္ အေဆာင္ညေတြကို သတိရရံုပဲရွိရေတာ့မွာပါ၊
ကိုရဲ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္ရန္ကုန္မွာမရွိဘူး၊ က်ေနာ္ ေတာင္ႀကီးေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ အေမ့အကို ရွမ္းျပည္နယ္ပညာေရးမႈးတာဝန္က်တဲ့အိမ္ (ေတာင္ႀကီး)မွာ က်ေနာ္ေရာက္ေနတုန္း သူအိမ္ေထာင္က်တာ၊ က်ေနာ္ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မွ အဲဒီအေၾကာင္းေတြသိရတာ၊ သူ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ရတနာၿမိဳင္ (ခရမ္းျပာ) မွာမေနရေတာ့ဘူးေလ၊ အိမ္ေထာင္က်ၿပီကိုး၊ ဘယ္မွာေနလဲ စံုစမ္းလိုက္ေတာ့ အင္းစိန္မွာ၊ သူေျပာတဲ့စကားအတိုင္းေျပာရရင္ သူအိမ္ကဆင္းေနက် အင္းစိန္၊ သူ႕အိမ္ေလးဆီသြားေတာ့ ခ်စ္စရာအိမ္ေလးပါ၊ သြပ္မိုး ဝါးထရံကာနဲ႕ အိမ္ထဲမွာလည္းသပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႕ ေနခ်င့္စဖြယ္အိမ္ေလး၊ အဲဒီက်မွ သူ႕ ဇနီး Tammy (ေရႊဘိုသူ) ကိုေတြ႕ဖူးရတာ၊ ကိုရဲ ကမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြလို ဆက္ဆံပါတယ္၊ နင္ ငါ ေပါ့၊ က်ေနာ္ေတာ့ ကိုရဲအတြက္ ဝမ္းသာမိတယ္၊ ကိုရဲေတာ့ အေျခက်ခဲ့ၿပီလို႕။
ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္း လၻက္ရည္ဆိုင္သြားရေအာင္ကြာ ဆိုေတာ့ အိုေက ေပါ့၊ ႏွစ္ေယာက္သား BPI (ဘီပီအိုင္) ဝင္းထဲက ႏွင္းဆီလၻက္ရည္ဆိုင္ကိုသြားၾကတယ္၊ လၻက္ရည္မေသာက္ခင္ သဇင္နဲ႕ သြားေတြ႕လိုက္ၾကေသးတယ္။ မိုင္ေက်ာ္ခင္းရာ ကိုယ္ေအးေအးေဆးေဆး စကားေတြေျပာခ်င္တယ္ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ဘာေတြလုပ္ေနလဲ လို႕ေမးေတာ့၊ ကိုရဲေရ ခု က်ေနာ္ ၃၄ လမ္း အလယ္ဘေလာ့က စိန္ၾကယ္ စာကူးစက္အခန္းမွာ ဖုန္းတလံုး စားပြဲတလံုးငွားၿပီး ပံုႏွိပ္စက္ လုပ္ငန္း ရံုးခန္းလုပ္ထားတယ္၊ ပံုႏွိပ္စက္နံမည္က ဇြန္ ပံုႏွိပ္တိုက္၊ အခ်ိန္မေရြးလာခဲ့ဗ်ာ လို႕ေျပာလိုက္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာေငြ ၃၅ က်ပ္တန္၊ ၂၅ က်ပ္တန္၊ ၁၅ က်ပ္တန္ေတြ မသိမ္းခင္ေလးအခ်ိန္ကာလ...၊
ကိုရဲတခုခုေတာ့ က်ေနာ့္ကိုရင္ဖြင့္စရာ တိုင္ပင္စရာ တခုခုေတာ့ရွိေနၿပီဆိုတာ က်ေနာ္သိတယ္၊
မနက္ ၁ဝ နာရီေနာက္ပိုင္း လာခဲ့ ကိုရဲရာ..က်ေနာ္ရွိမယ္လို႕ ေျပာခဲ့တယ္၊ အိုေက မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္နက္ျဖန္ ေန႕လည္လာခဲ့မယ္ ေအးေဆးစကားေျပာၾကမယ္။ မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို ေျပာျပစရာေတြရွိတယ္ကြာ...တဲ့။
က်ေနာ္ သတိထားမိတာက ကိုရဲမ်က္ႏွာမွာ အေရာင္ေတြက ခရမ္းျပာအေရာင္ႏုႏုေတြေျပးေနတယ္။
ကိုရဲ က်ေနာ္ရွိတဲ့ ၃၂ လမ္းကို ေန႕လည္ ၁ နာရီေလာက္ေရာက္လာတယ္၊ သူ႕ပံုစံအတိုင္း ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္နဲ႕ပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ၃၂ လမ္းထဲက မီးသတ္ကဖြင့္ထားတဲ့ သက္သာလၻက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ၾကရင္း ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္းေရ...ကိုယ္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံရွာဖို႕ စဥ္းစားတယ္၊ သီခ်င္းလည္းခုတေလာ မေရးျဖစ္ဘူး၊ အဲေတာ့ ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြအားလံုးေပါင္းၿပီး ရဲလြင္သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္ဆိုၿပီးစာအုပ္ထုတ္ရင္ေကာင္းမလား လို႕ စဥ္းစားမိတယ္၊ အဲဒါ မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို တိုင္ပင္တာ တဲ့၊ ေကာင္းတယ္ကိုရဲ ကိုရဲ သီခ်င္းေတြစုလိုက္ေလ၊ လုပ္ၾကတာေပါ့၊ လိုတဲ့အကူအညီရွိရင္လဲ ဘိုစိန္႕ ဆီမွာ သြားေတာင္းတာေပါ့ဗ်ာ လို႕ က်ေနာ္ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း သူ႕သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္အတြက္ ေခါင္းထဲထည့္ထားလိုက္ပါတယ္။
ကိုရဲျပန္သြားၿပီး ေနာက္ ၂ နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုရဲ အမ်ိဳးသမီး တယ္မီ (Tammy) ေရာက္လာတယ္၊ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လဲ တယ္မီနဲ႕ တခါ မီးသတ္သက္သာလၻက္ရည္ဆိုင္မွာပဲ စကားေျပာရျပန္တယ္၊ မင္းေက်ာ္ခိုင္ ကိုရဲကို သီခ်င္းေရးဖို႕ နင္တိုက္တြန္းစမ္းပါဟာ..ငါကေတာ့ သူ႕ကို ေန႕တိုင္း သီခ်င္းေရးဖို႕ေျပာေျပာေနရတာ ေမာလွၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ နင့္ကိုလာၿပီး ဝိုင္းေျပာေပးဖို႕ ငါလာေျပာတာ တဲ့၊ တယ္မီ ခုနကပဲ ကိုရဲငါ့ဆီ လာသြားတယ္၊ နင္သူ႕ကို သီခ်င္းေရးပါ သီခ်င္းေရးပါ ဆိုၿပီးသြားနားပူနားဆာမလုပ္နဲ႕၊ သူတို႕အေၾကာင္းငါအသိဆံုး၊ သီခ်င္းေရးတယ္ဆိုတာ ေရးခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေကာက္ေရးလို႕ရ ရေအာင္ စက္ရံုကထုတ္တဲ့ပစၥည္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး...၊ သူတို႕ Mood ဝင္တဲ့အခ်ိန္၊ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္ ပါတ္ဝန္းက်င္နဲ႕လဲဆိုင္တယ္၊ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေနရာ၊ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညမ်ိဳးေတြ သူ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ၿပီး စဥ္းစားေရးရတာမ်ိဳး၊ သံစဥ္ရွာရတာမ်ိဳး၊ နင္ အဲလို ကိုရဲကို ေန႕တိုင္း သီခ်င္းေရးခိုင္းေနရင္ သူလဲ စိတ္ညစ္မွာပဲ၊ သူေရးခ်င္တဲ့အခ်ိန္က် သူေရးမွာေပါ့..သူ႕ကို စိတ္ညစ္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕ဟာ..လို႕ေျပာရတယ္၊ မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ ငါ သူ႕ကိုခ်စ္ပါတယ္၊ သူ႕ကိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မညစ္ေစခ်င္ပါဘူး၊ ခု ငါတို႕က အိမ္ေထာင္က်ေနၾကၿပီေလ၊ ဒီေတာ့ ဘာေျပာေျပာ အိမ္အတြက္က ေငြလိုတာပဲ ဒါေၾကာင့္ပါဟာ..ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္ တယ္မီ့ကို ခုနက ကိုရဲ လာၿပီး သူ႕ သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ထုတ္ဖို႕ စိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႕ လာသြားတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့၊ လုပ္ပါဟာ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ငါ့မွာ စု ထားတဲ့ပိုက္ဆံေတာ့ရွိတယ္ အရင္းဘယ္ေလာက္က်မလဲသာေျပာ ငါေပးပါ့မယ္မင္းေက်ာ္ခိုင္ရယ္ ဆိုၿပီးအားတက္သေရာေျပာလာတယ္၊ ေအးပါဟာ ငါကူညီပါ့မယ၊္ ခုဟာက စ မလို႕ပဲရွိပါေသးတယ္၊ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာေပါ့ဟာ...ေနာက္ နင့္ကိုငါႀကိဳေျပာထားမယ္ ကိုရဲတို႕ အႏုပညာသမားေတြက သူတို႕အႏုပညာကိုခ်စ္တယ္၊ တန္ဘိုးထားတယ္၊ တခ်ိဳ႕က အႏုပညာသမားေတြအေပၚ နားမလည္ၾကဘူး၊ သူတို႕ အႏုပညာကိုဖန္တီးၾကတာေတြက လြယ္တယ္လို႕ ထင္ၾကတယ္၊ အဲဒါ မွားတယ္ အႏုပညာကိုဖန္တီးၾကတဲ့သူေတြမွာ သူတို႕အရင္းအႏွီးေတြက အရမ္းႀကီးၾကတယ္၊ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ နင္ ကိုရဲကိုနားလည္ေပးေစခ်င္တယ္၊ ကိုရဲကို သီခ်င္းေရးေလ..ေရးေလ နဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ နားပူနားဆာမလုပ္ပါနဲ႕ဟာ လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့ ေအးပါဟာ ငါသူ႕ကို မေျပာေတာ့ပါဘူး..သူထုတ္ခ်င္တဲ့ သူ႕သီခ်င္းစာအုပ္ကိုပဲ ထုတ္ျဖစ္ေအာင္ထုတ္ေပးလိုက္ပါဟာ..ငါ နင့္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး ကိုရဲဆိုတာငါ့အကိုႀကီးပါပဲ သူ႕အတြက္ငါအတတ္ႏိုင္ဆံုးလုပ္ေပးမွာပါ၊ ေအးဟာ နင္ အဲဒီစာအုပ္အတြက္ အရင္းလိုၿပီဆိုငါ့ေျပာ၊ ငါ ကိုရဲနဲ႕ေပးလိုက္မယ္ လို႕ေျပာၿပီး Tammy ျပန္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူတို႕အတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ အကူအညီေပးဖို႕ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသားပါပဲ...။
ေနာက္ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ သိမ္ႀကီးေစ်းက ဘိုစိန္ ဆီခ်ီတက္ၾကတယ္၊ ဘိုစိန္ဆိုတာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သိမ္ႀကီးေစ်းက အေမႊးတိုင္လုပ္ငန္းရွင္ ျမန္မာျပည္ဖြား အႏၵိယအမ်ိဳးသား၊ အရမ္းသေဘာေကာင္းတယ္၊ ကိုရဲ၊ ကိုတိုး၊ ကိုေမာင္ တို႕ဆိုသူကအရမ္းခင္တယ္၊ အရမ္းလဲေလးစားတယ္၊ ဘာအကူအညီလိုလို အခ်ိန္မေရြးလိုတဲ့အကူအညီေပးတတ္တယ္၊ သိမ္ႀကီးေစ်းထဲ ေရႊတိဂံုဘုရားလမ္း ကုန္တိုက္ ၁ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၊ ေစ်းထဲဝင္ရင္ ကိုအုန္းျမင့္ (ရီေဇာ္) တို႕ရဲ႕ ေဒၚရီ ကြမ္းယာပစၥည္းဆိုင္ကို အရင္ျဖတ္ရမယ္၊ ေဒၚရီဆိုတာက ကိုအုန္းျမင့္တို႕ရဲ႕ အေမပါ၊ သူ႕တို႕ဆိုင္မွာက အန္တီရီ၊ ကိုအုန္းျမင့္၊ ကိုထြန္းဝင္း (ဒိန္း)၊ ကိုေက်ာ္ေဇာ၊ ကိုထြန္းလင္း၊ ခ်ိဳတူး (ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္) ခ်ိဳတူးကိုလဲ ရင္းႏွီးတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒိန္း လို႕ေခၚၾကတယ္၊ သူတို႕မိသားစု ေစ်းမွာထိုင္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူတို႕မိသားစုက ရန္ကုန္မွာ ေအာင္ျမင္လာတဲ့ ေဒၚရီနဲ႕သားမ်ားအထည္ဆိုင္ဆိုၿပီး ဖြင့္ခဲ့ၾကတယ္၊ ခ်ိဳတူး(ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္)က ကေမၻာဒီးယား က ဖႏြမ္းပင္မွာ ဧရာဝတီ ျမန္မာထမင္းဆိုင္ဖြင့္ထားပါတယ္။
ကိုရဲတို႕ အုပ္စုက ကိုအုန္းျမင့္တို႕ ဆိုင္လဲ ဝင္တယ္၊ ကိုအုန္းျမင့္က လၻက္ရည္မွာတိုက္မယ္ အားလံုးကို၊ သူတိုက္တဲ့လၻက္ရည္ေသာက္ ၿပီးရင္ဘိုစိန္႕ဆိုင္ဆက္သြားၾကတာေလ၊ လမ္းစရိတ္လိုရင္ေတာင္ ကိုအုန္းျမင့္ဆီက ဆြဲၾကတာ၊ ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ ဘိုစိန္႕ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဘိုစိန္က ကိုရဲ ဘယ္လိုလဲ ဆိုၿပီး သူ႕ အိႏၵိယသံဝဲတဲ့ျမန္မာစကားနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္တယ္၊ ကိုရဲက ဘိုစိန္ ကိုယ္တို႕ ၇ မိုင္က အိုေအစစ္စတူဒီယိုမွာ ကိုယ့္သီခ်င္းစာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးအတြက္ ဓါတ္ပံုသြားရိုက္မလို႕ အဲဒါ RASU ထဲက ဓါတ္ပံုဆရာ ကိုဝင္ေခၚၿပီး သြားမလို႕ ဘိုစိန္ဆီက ကားအကူအညီလာေတာင္းတာ လို႕ေျပာေတာ့၊ ဘိုစိန္က အိုေက ကိုရဲ က်ေနာ့ကားယူသြား က်ေနာ့္ဒရိုင္ဘာကိုေျပာလိုက္မယ္၊ ကိုရဲတို႕ ကိစၥၿပီးမွ ကားျပန္လႊတ္လိုက္ေပါ့ ေလာေလာဆယ္လၻက္ရည္ေသာက္သြားေလ ဆိုေတာ့ ေသာက္ၿပီးၿပီဘိုစိန္ ကိုအုန္းျမင့္ဆီမွာ ေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ လို႕ေျပာၿပီး ဘိုစိန္႕ကားနဲ႕ ၇ မိုင္က အိုေအစစ္စတူဒီယိုကို ထြက္ခဲ့ၾကတယ္၊ အိုေအစစ္စတူဒီယိုဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္က ျဖဴသီရဲ႕ သီခ်င္းေခြေတြသြင္းခဲ့တဲ့ စတူဒီယို၊ ဘိုစိန္ေပးလိုက္တဲ့ကားကလဲၾကည့္အုန္း....သူ႕အေမႊးတိုင္ေတြတင္ပို႕လုပ္တဲ့ ေဒါ့ဂ်စ္ကားႀကီး။
အဲဒီကားႀကီးနဲ႕ ဘိုစိန္႕ကားဒရိုင္ဘာရယ္၊ က်ေနာ္ရယ၊္ ကိုရဲရယ္ သံုးေယာက္သား RASU (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) ထဲဝင္ ဓါတ္ပံုဆရာ(နံမည္မမွတ္မိ) ကိုဝင္ေခၚ ၿပီးေတာ့ အိုေအစစ္ကိုခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။
အိုေအစစ္ကို ေရာက္ေတာ့ အဲဒီေန႕မွာ အသံသြင္းသူမရွိဘူး၊ စတူဒီယိုက အားတယ္၊ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြက တံခါးဖြင့္ေပးရင္း ကိုရဲ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ၊ က်ေနာ္တို႕ဘာအကူအညီေပးရမလဲ တေလးတစားေမးၾကတယ္၊ ကိုရဲက ကိုယ္တို႕ထုတ္မဲ့သီခ်င္းစာအုပ္အတြက္ အဖံုးဓါတ္ပံုလာရိုက္တာလို႕ေျပာေတာ့ ဝိုင္းကူညီၾကပါတယ္၊ သူတို႕စတူဒီယိုခန္းမကိုဖြင့္ေပးၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕လိုတဲ့အကူအညီေပးၾကတယ္၊ ခန္းမထဲက ဂစ္တာေတြနဲ႕ပဲ ကိုရဲကို က်ေနာ္က ဂစ္တာကို ဘယ္လိုစတိုင္နဲ႕ ဘယ္လိုကိုင္ ဘာညာနဲ႕ ဆရာႀကီးလုပ္ေျပာၿပီး RASU က ဓါတ္ပံုဆရာ နဲ႕ ပံုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိုက္ခဲ့ၾကတယ္။
ေနာက္ေန႕ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ေတြ႕ၾကေတာ့ ကိုရဲက တယ္မီက သီခ်င္းစာအုပ္ရိုက္တဲ့အခါ သံုးဖို႕ ေငြ ၂ဝဝ က်ပ္ေပးလိုက္တဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္၊ သံုးတဲ့ စားရိတ္ေတြကို လက္ခံေျပစာယူခဲ့ဖို႕လဲမွာတယ္တဲ့၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေငြ၂ဝဝ လဲ ေျပစာမရတဲ့ အသံုးစားရိတ္ထဲပါသြားတာပါပဲေလ....ဟိုေကာင္းဒီေကာင္းေပါ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း သိမ္ႀကီးေစ်းက ဘိုစိန္ပဲ ရွင္းေပးခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႕ သံုးခဲ့တာေတြကိုပါ၊ စာအုပ္ကေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ရေသးဘူး။
ၾကားထဲ စကားျဖတ္ေျပာပါရေစ၊ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုရဲ အေမရိကားမလာခင္ သူနဲ႕က်ေနာ္ခဏခဏဖုန္းေျပာျဖစ္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူ YMCA မွာေန ေနတဲ့အခ်ိန္၊ YMCA ဖုန္းနံပါတ္က မြန္းေအာင္ဆီကရတာ၊ သူ႕ကိုက်ေနာ္ မနက္ေစာေစာ ၇ နာရီပါတ္ဝန္းက်င္ေခၚရတယ္၊ ဘာလို႕ဆို ကိုရဲက ေစာေစာထၿပီး မနက္စာ ဆင္းဆင္းစားတတ္တယ္ဆိုတာသိထားလို႕၊ ဒါေတာင္တခါတေလ ဖမ္းမမိခ်င္ဘူး၊ က်ေနာ္ဖုန္းေခၚတိုင္း ေအာ္ပေရတာကို က်ေနာ္မင္းေက်ာ္ခိုင္ပါ နယူးေယာက္ကေခၚပါတယ္ ကိုရဲလြင္နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႕ပါ လို႕ဆိုလိုက္ရင္ ခဏကိုင္ထားပါေနာ္ ဆိုၿပီး ျပန္မာျပည္ထံုးစံအတိုင္း သူ႕ ေအာ္ေခၚတဲ့အသံၾကားေနရတယ္၊ ဦးရဲလြင္ အေမရိကား နယူးေယာက္က ကိုမင္းေက်ာ္ခိုင္ ဖုန္းေခၚပါတယ္၊ ဦးရဲလြင္ ဖုန္း....ဖုန္း...နဲ႕ ကိုရဲကိုအေၾကာင္းၾကားေနတဲ့အသံအျမဲၾကားေနရတယ္။
တရက္ ကိုရဲနဲ႕ဖုန္ေျပာေတာ့ ကိုရဲအသံက တမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္၊ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္ ကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္ေပးမယ္ လက္ကိုင္ဖုန္း အိုေက ေနာက္ဆို ကိုယ့္ဆီ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ဒါရိုက္ေခၚလို႕ရၿပီ ဆိုၿပီး သူ႕ Cell Phone နံပါတ္ေပးတယ္၊ ေၾသာ္...ဒါေၾကာင့္ သူအသံက ဝမ္းသာအားရေျပာတဲ့အသံျဖစ္ေနတာကိုး၊ က်ေနာ္နဲ႕ သူ အခ်ိန္မေရြးဖုန္းေခၚေျပာလို႕ရၿပီေလ....အခ်ိန္မေရြးစကားေျပာလို႕ရၿပီေလ....။
ေနာက္တပါတ္ေလာက္အၾကာ သူ႕Cell Phone ကိုေခၚေတာ့ ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို ကိုယ္ေျပာစရာရွိတယ္၊ ေျပာဗ်ာ ကိုရဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာ ျပသနာတခုရွိတယ္ကြာ မိုင္ေက်ာ္ခင္းရာ.. ကိုယ္ အျပင္သြားစရာရွိတဲ့အခါ ဘာအက်ၤ ီ ဝတ္ရမွန္းမသိဘူးကြာ..ေရြးရခက္တယ္၊ ခု အဲဒါအဆင္ေျပသြားၿပီ၊ ကိုယ့္ကို အမ်ိဳးသမီးတေယာက္က လံုးဝအကူအညီေပးတယ္၊ သူေရြးေပးတယ္၊ ခု ကိုယ္ကိုင္ေနတဲ့ဖုန္းကလဲ သူပဲ ဝယ္ေပးတာေလ၊ အဲဒါကိုယ္ သူနဲ႕ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္မိုင္ေက်ာ္ခင္းေရ ဆိုၿပီးေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသရင္း ဒါေၾကာင့္ ကိုရဲ ဒီေန႕ ကိုရဲအသံ ခါတိုင္းနဲ႕ မတူဘူး...ေတာ္ေတာ္လန္းေနတယ္လို႕ ဆိုေတာ့ ကိုရဲအသံ ဟိုး ...ငယ္ငယ္ကလို ဟဲဟဲ တဲ့ လူႀကီးရွက္ရီရီတဲ့အသံနဲ႔..။
က်ေနာ္က ျပန္ေမးလိုက္တယ္ ေနပါအုန္း ကိုရဲမွာ အဝတ္အစားေရြးဝတ္ဖို႕ ခက္ေနရေအာင္ ဘယ္ႏွစ္စံုေတာင္ရွိလို႕လဲ ဆိုေတာ့ အက်ၤ ီလံုခ်ည္ ၃ စံုတဲ့။ ဒါမ်ားကိုရဲရာ ေနပါအုန္း အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက ဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ ေမးခြန္းေတြေမးရင္း ကိုရဲကို အဲေလာက္ေတာင္ဂရုစိုက္တယ္ဆိုရင္ ကိုရဲ ဘာမွစဥ္းစားမေနနဲ႕ ယူလိုက္ဗ်ာ ကိုရဲအတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေဖၚဆိုတာလိုတယ္၊ ကိုရဲလဲ အသက္ႀကီးၿပီ ကိုယ့္အေပၚ အဲလိုနားလည္ေပးႏိုင္တဲ့ ျပဳစုေပးမဲ့အေဖၚေတာ့လိုတယ္ လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့၊ ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္အိမ္ေထာင္က်ဖူးတာသိတယ္ေနာ္ လို႕ ေမးေတာ့ သိတယ္ေလ ကိုရဲ တယ္မီနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ဖူးတာေလ၊ တယ္မီ့ကို ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့ ဆိုေတာ့ ကိုရဲက ေအး ခုနက ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္တယ္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက တယ္မီပဲေလ တဲ့။
![]()
Ko Yeh and Tammy
Photo Credit: Zin Wai Latt (သားငယ္)
(မင္းေက်ာ္ခိုင္)
ဆက္ပါဦးမည္
Photo Credit: Zin Wai Latt
မဇိ်ၥမလိႈင္းထူေထာင္သူေတြကေတာ့ ကိုရဲ၊ ကိုတိုး၊ ကိုေမာင္ နဲ႕ ကိုေနဝင္းတို႕ပါ၊ တီးဝိုင္းအေနနဲ႕က်မွ Lead Guiter ကိုေဇာ္ႀကီး (ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္)၊ Key Board မ်ိဳးခင္ (ကြယ္လြန္)၊ တခါတေလ လီယိုနတ္ ေမာင္ေမာင္လြင္ က Key Board ဝင္တီးေပးတယ္။၊ Drum က အရင္ ေက်ာ္ေဆြဟန္ တီးေသးတယ္၊ ခု ေနာက္ပိုင္းကိုတြတ္ကီ (David Tun Myaing) ပင္တိုင္တီးတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကိုတိုးတေယာက္ပဲ အိမ္ေထာင္နဲ႕၊ သူ႕အမ်ိဳးသမီး မေဝ ဆိုတာနံမည္ပဲၾကားဖူးတယ္၊ က်ေနာ္တခါမွ မဆံုဖူးပါဘူး၊ က်ေနာ္မႏၱေလးလဲ အဲဒီအခ်ိန္အထိ တခါမွမေရာက္ဖူးဘူး၊ က်န္တဲ့ လိစၦဝီမ်ားကေတာ့ လူလြတ္ေတြ။
ကိုထီး (စိုင္းထီးဆိုင္) တို႕ ရတနာၿမိဳင္ (ခရမ္းျပာ) အေဆာင္ကေန ကမာရြတ္ လွည္းတန္းက ဦးထြန္းလင္းျခံလမ္းကိုေျပာင္းသြားၾကေတာ့ သူတို႕ေနခဲ့တဲ့ တိုက္ႀကီးအလယ္ထပ္ကို ကိုတိုးတို႕ေျပာင္းေနၾကတယ္၊ ကိုထီးတို႕က ကမာရြတ္ကိုေျပာင္းသြားၿပီးမွ သူတို႕ေနတဲ့အိမ္နားက ေက်ာင္းသူတေယာက္ ညဘက္ စာေအာ္ေအာ္ၿပီးက်က္တာၾကားၾကရင္း ေရဒီယိုကမာရြတ္သီခ်င္းျဖစ္လာတာလို႕သိရတယ္၊ ဒီထက္ပိုသိတဲ့သူေတြရွိရင္ ေရးၾကေစခ်င္ပါတယ္၊ သူတို႕ The Wild Ones က Drum တီးတဲ့ Jonny Paul နဲ႕ Organ တီးတဲ့ Peter Paul တို႕ရဲ႕ ညီအငယ္ဆံုး က က်ေနာ္နဲ႕ TTC ပညာေရးတကၠသိုလ္ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ထြန္းဇံ (Johnny Paul) ပါ၊ သူတို႕ေတြက စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္ေဟာင္း ဆရာဝီလ်ံေပါ (William Paul)ရဲ႕ သားေတြေလ။
က်ေနာ္တို႕ ကိုရဲတို႕အုပ္စုက ညဘက္ အိပ္ၾကတဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူး၊ တခါတေလညေတြမွာ ကိုေနဝင္းနဲ႕က်ေနာ္ ရတနာၿမိဳင္အေဆာင္ေအာက္ထပ္က ရခိုင္ကေက်ာင္းသားကိုထြန္းေအာင္ရဲ႕ အခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ၾကၿပီး တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ သမာဓိ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈရွိမရွိ စမ္းၾကတယ္၊ ဘယ္လိုစမ္းၾကသလဲဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ မ်က္ေစ့မွိတ္၊ ခဏၾကာရင္ ထိုင္ေနတဲ့သူေရွ႕ လက္ဝါးနဲ႕ ထိုင္ေနတဲ့ ကုတင္ၾကမ္းျပင္ကို ဖ်န္း...ကနဲ ရိုက္ခ်လိုက္တာ၊ သမာဓိရွိတဲ့သူဆိုရင္ မ်က္ေစ့မွိတ္ထိုင္ေနတဲ့သူက လံုးဝ မတံုမလႈပ္ရွိေနရမယ္၊ သမာဓိရွိေနတယ္ေပါ့၊ ဖ်န္းကနဲရိုက္လိုက္လို႕ ခႏၶာကိုယ္က ဆတ္ ကနဲ တြန္႕သြားတယ္ဆိုရင္ ဒါ သမာဓိမရွိေသးဘူးဆိုတဲ့သေဘာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္စမ္းၾကတာေလ....အဲ့လိုေတြ ေနခဲ့ၾကတာ....
ကိုေမာင္၊ ကိုတိုး၊ ကိုရဲနဲ႕ ကိုေနဝင္းတို႕က စာအရမ္းဖတ္ၾကတယ္၊ စာအမ်ိဳးအစားေတာ္ေတာ္စံုေအာင္ဖတ္ၾကတယ္၊ ကိုေမာင္ဆိုရင္ လူထုဘက္ေတာ္သား ဆရာမႀကီး လူထုေဒၚအမာရဲ႕ တူအရင္းေခါက္ေခါက္၊ ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြလဲ အကုန္ႏွံ႕စပ္ေအာင္ကိုဖတ္တာ၊ ကိုရဲက သူတို႕ဆီကစာအုပ္ေတြအျမဲယူဖတ္တယ္၊ လက္ေတြ႕လဲက်င့္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုရဲက ဗုဒၶဓမၼအေၾကာင္းေတြ နားလည္လာတယ္၊ ကိုယ္တိုင္လဲေလ့လာတယ္၊ ကိုရဲရဲ႕ မိသားစုအားလံုးက ခရစ္ယန္ဘာသာဝင္ေတြျဖစ္ေပမဲ့ သူ ဗုဒၶဘာသာအေပၚတကယ္သက္ဝင္ယံုၾကည္လာၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္ ကူးေျပာင္းခဲ့တဲ့ ေမတၱာသမားႀကီးကိုရဲလြင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ သူတို႕ေရးတဲ့သီခ်င္းေတြ သံစဥ္ေတြမွာ အဓိပၸါယ္ေတြ၊ ဒသနေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြ ပါေနၾကတာပဲ။
ကိုတိုးရဲ႕ အစပိုင္းအေခြေတြကို လမ္းမေတာ္က လိႈင္ ေတးသံသြင္းကျဖန္႕ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ သူစေပါက္မဲ့ မဟာဆန္သူအေခြကို ဇင္ေယာ္ ေတးသံသြင္းက စ ျဖန္ခဲ့တယ္၊ ဇင္ေယာ္ ေတးသံသြင္းဆိုတာက ကိုေမာင့္ညီမအရင္း ဂ်ီဂ်ီး (ယဥ္ယဥ္ေထြး)နဲ႕ သူ႕ ခင္ပြန္း ေဇာ္ျမင့္ (ရီျမင့္ ရုပ္ရွင္ျဖန္႕ခ်ိေရး) တို႕ရဲ႕ ေတးသံသြင္းဆိုင္ပါ၊ စင္ေယာ္လို႕ ျဖစ္လာတာက ေဇာ္ျမင့္ ရဲ႕ ေရွ႕ကနံမည္ ေဇာ္ နဲ႕ ယဥ္ယဥ္ေထြးရဲ႕ ေရွ႕ကနံမည္ ယဥ္ ၊ ႏွစ္လံုးေပါင္းလိုက္ေတာ့ ေဇာ္ယဥ္၊ အဲဒီမွာတင္ ဇင္ေယာ္ ျဖစ္လာတာပါ။ ကိုေမာင့္ညီမဆိုေတာ့ ကိုတိုးအေပၚ ေစတနာအျပည့္နဲ႕ ျဖန္႕ေပးခဲ့တာ က်ေနာ္သိတယ္၊ ယဥ္ယဥ္ေထြး (ဂ်ီဂ်ီး) က က်ေနာ္နဲ႕ သိပ္ခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုး...သိတာေပါ့၊
ဒါေပမဲ့ ကိုတိုး ဇင္ေယာ္နဲ႕ ျဖန္႕ခဲ့တဲ့ အေခြေတြက
၁။ မဟာဆန္သူ
၂။ ၾကိဳးၾကာသံ
၃။ မ်က္သြယ္
၄။ ေရာင္စဥ္ခုႏွစ္သြယ္
၅။ ေ၀းခဲ႔ျပီပန္းခရမ္းျပာ
၆။ ပန္ေတာ္ဦး
၇။ ရည္ရြယ္သူ အထိပဲ
ေနာက္ပိုင္းေခြေတြက် ခ်ိဳၾကည္သာ ေတးသံသြင္းကို ကူးသြားခဲ့တာၾကားခဲ့ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းသြားလဲဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္လဲ မသိဘူး။
Credit: Zin Wai Latt
ကိုတိုး ၾကိဳးၾကာသံအေခြထြက္တဲ့အခ်ိန္ သူ ရန္ကုန္ ဘားလမ္းထဲက ဇင္ေယာ္ ေတးသံသြင္းကေန က်ေနာ့္ကို ေတြ႕ရေအာင္လို႕ လွမ္းေခၚလို႕ ဇင္ေယာ္မ်က္ေစာင္းထိုးက ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာ ႏွစ္ေယာက္ဆံုၾကပါေသးတယ္၊ က်ေနာ့ေရွ႕တင္ပဲ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ ေအာ္တိုလက္မွတ္ထိုးဖို႕ ေတာင္းဆိုၾကတာေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္ဝမ္းသာရပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ေတြကေတာ့ သူ အေဆာင္ညေတြနဲ႕ ေဝးခဲ့ၿပီေလ၊ သူ႕အတြက္ အေဆာင္ညေတြကို သတိရရံုပဲရွိရေတာ့မွာပါ၊
ကိုရဲ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္ရန္ကုန္မွာမရွိဘူး၊ က်ေနာ္ ေတာင္ႀကီးေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ အေမ့အကို ရွမ္းျပည္နယ္ပညာေရးမႈးတာဝန္က်တဲ့အိမ္ (ေတာင္ႀကီး)မွာ က်ေနာ္ေရာက္ေနတုန္း သူအိမ္ေထာင္က်တာ၊ က်ေနာ္ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မွ အဲဒီအေၾကာင္းေတြသိရတာ၊ သူ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ရတနာၿမိဳင္ (ခရမ္းျပာ) မွာမေနရေတာ့ဘူးေလ၊ အိမ္ေထာင္က်ၿပီကိုး၊ ဘယ္မွာေနလဲ စံုစမ္းလိုက္ေတာ့ အင္းစိန္မွာ၊ သူေျပာတဲ့စကားအတိုင္းေျပာရရင္ သူအိမ္ကဆင္းေနက် အင္းစိန္၊ သူ႕အိမ္ေလးဆီသြားေတာ့ ခ်စ္စရာအိမ္ေလးပါ၊ သြပ္မိုး ဝါးထရံကာနဲ႕ အိမ္ထဲမွာလည္းသပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႕ ေနခ်င့္စဖြယ္အိမ္ေလး၊ အဲဒီက်မွ သူ႕ ဇနီး Tammy (ေရႊဘိုသူ) ကိုေတြ႕ဖူးရတာ၊ ကိုရဲ ကမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြလို ဆက္ဆံပါတယ္၊ နင္ ငါ ေပါ့၊ က်ေနာ္ေတာ့ ကိုရဲအတြက္ ဝမ္းသာမိတယ္၊ ကိုရဲေတာ့ အေျခက်ခဲ့ၿပီလို႕။
ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္း လၻက္ရည္ဆိုင္သြားရေအာင္ကြာ ဆိုေတာ့ အိုေက ေပါ့၊ ႏွစ္ေယာက္သား BPI (ဘီပီအိုင္) ဝင္းထဲက ႏွင္းဆီလၻက္ရည္ဆိုင္ကိုသြားၾကတယ္၊ လၻက္ရည္မေသာက္ခင္ သဇင္နဲ႕ သြားေတြ႕လိုက္ၾကေသးတယ္။ မိုင္ေက်ာ္ခင္းရာ ကိုယ္ေအးေအးေဆးေဆး စကားေတြေျပာခ်င္တယ္ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ဘာေတြလုပ္ေနလဲ လို႕ေမးေတာ့၊ ကိုရဲေရ ခု က်ေနာ္ ၃၄ လမ္း အလယ္ဘေလာ့က စိန္ၾကယ္ စာကူးစက္အခန္းမွာ ဖုန္းတလံုး စားပြဲတလံုးငွားၿပီး ပံုႏွိပ္စက္ လုပ္ငန္း ရံုးခန္းလုပ္ထားတယ္၊ ပံုႏွိပ္စက္နံမည္က ဇြန္ ပံုႏွိပ္တိုက္၊ အခ်ိန္မေရြးလာခဲ့ဗ်ာ လို႕ေျပာလိုက္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာေငြ ၃၅ က်ပ္တန္၊ ၂၅ က်ပ္တန္၊ ၁၅ က်ပ္တန္ေတြ မသိမ္းခင္ေလးအခ်ိန္ကာလ...၊
ကိုရဲတခုခုေတာ့ က်ေနာ့္ကိုရင္ဖြင့္စရာ တိုင္ပင္စရာ တခုခုေတာ့ရွိေနၿပီဆိုတာ က်ေနာ္သိတယ္၊
မနက္ ၁ဝ နာရီေနာက္ပိုင္း လာခဲ့ ကိုရဲရာ..က်ေနာ္ရွိမယ္လို႕ ေျပာခဲ့တယ္၊ အိုေက မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္နက္ျဖန္ ေန႕လည္လာခဲ့မယ္ ေအးေဆးစကားေျပာၾကမယ္။ မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို ေျပာျပစရာေတြရွိတယ္ကြာ...တဲ့။
က်ေနာ္ သတိထားမိတာက ကိုရဲမ်က္ႏွာမွာ အေရာင္ေတြက ခရမ္းျပာအေရာင္ႏုႏုေတြေျပးေနတယ္။
ကိုရဲ က်ေနာ္ရွိတဲ့ ၃၂ လမ္းကို ေန႕လည္ ၁ နာရီေလာက္ေရာက္လာတယ္၊ သူ႕ပံုစံအတိုင္း ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္နဲ႕ပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ၃၂ လမ္းထဲက မီးသတ္ကဖြင့္ထားတဲ့ သက္သာလၻက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ၾကရင္း ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္းေရ...ကိုယ္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံရွာဖို႕ စဥ္းစားတယ္၊ သီခ်င္းလည္းခုတေလာ မေရးျဖစ္ဘူး၊ အဲေတာ့ ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြအားလံုးေပါင္းၿပီး ရဲလြင္သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္ဆိုၿပီးစာအုပ္ထုတ္ရင္ေကာင္းမလား လို႕ စဥ္းစားမိတယ္၊ အဲဒါ မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို တိုင္ပင္တာ တဲ့၊ ေကာင္းတယ္ကိုရဲ ကိုရဲ သီခ်င္းေတြစုလိုက္ေလ၊ လုပ္ၾကတာေပါ့၊ လိုတဲ့အကူအညီရွိရင္လဲ ဘိုစိန္႕ ဆီမွာ သြားေတာင္းတာေပါ့ဗ်ာ လို႕ က်ေနာ္ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း သူ႕သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္အတြက္ ေခါင္းထဲထည့္ထားလိုက္ပါတယ္။
ကိုရဲျပန္သြားၿပီး ေနာက္ ၂ နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုရဲ အမ်ိဳးသမီး တယ္မီ (Tammy) ေရာက္လာတယ္၊ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လဲ တယ္မီနဲ႕ တခါ မီးသတ္သက္သာလၻက္ရည္ဆိုင္မွာပဲ စကားေျပာရျပန္တယ္၊ မင္းေက်ာ္ခိုင္ ကိုရဲကို သီခ်င္းေရးဖို႕ နင္တိုက္တြန္းစမ္းပါဟာ..ငါကေတာ့ သူ႕ကို ေန႕တိုင္း သီခ်င္းေရးဖို႕ေျပာေျပာေနရတာ ေမာလွၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ နင့္ကိုလာၿပီး ဝိုင္းေျပာေပးဖို႕ ငါလာေျပာတာ တဲ့၊ တယ္မီ ခုနကပဲ ကိုရဲငါ့ဆီ လာသြားတယ္၊ နင္သူ႕ကို သီခ်င္းေရးပါ သီခ်င္းေရးပါ ဆိုၿပီးသြားနားပူနားဆာမလုပ္နဲ႕၊ သူတို႕အေၾကာင္းငါအသိဆံုး၊ သီခ်င္းေရးတယ္ဆိုတာ ေရးခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေကာက္ေရးလို႕ရ ရေအာင္ စက္ရံုကထုတ္တဲ့ပစၥည္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး...၊ သူတို႕ Mood ဝင္တဲ့အခ်ိန္၊ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္ ပါတ္ဝန္းက်င္နဲ႕လဲဆိုင္တယ္၊ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေနရာ၊ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညမ်ိဳးေတြ သူ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ၿပီး စဥ္းစားေရးရတာမ်ိဳး၊ သံစဥ္ရွာရတာမ်ိဳး၊ နင္ အဲလို ကိုရဲကို ေန႕တိုင္း သီခ်င္းေရးခိုင္းေနရင္ သူလဲ စိတ္ညစ္မွာပဲ၊ သူေရးခ်င္တဲ့အခ်ိန္က် သူေရးမွာေပါ့..သူ႕ကို စိတ္ညစ္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕ဟာ..လို႕ေျပာရတယ္၊ မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ ငါ သူ႕ကိုခ်စ္ပါတယ္၊ သူ႕ကိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မညစ္ေစခ်င္ပါဘူး၊ ခု ငါတို႕က အိမ္ေထာင္က်ေနၾကၿပီေလ၊ ဒီေတာ့ ဘာေျပာေျပာ အိမ္အတြက္က ေငြလိုတာပဲ ဒါေၾကာင့္ပါဟာ..ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္ တယ္မီ့ကို ခုနက ကိုရဲ လာၿပီး သူ႕ သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ထုတ္ဖို႕ စိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႕ လာသြားတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့၊ လုပ္ပါဟာ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ငါ့မွာ စု ထားတဲ့ပိုက္ဆံေတာ့ရွိတယ္ အရင္းဘယ္ေလာက္က်မလဲသာေျပာ ငါေပးပါ့မယ္မင္းေက်ာ္ခိုင္ရယ္ ဆိုၿပီးအားတက္သေရာေျပာလာတယ္၊ ေအးပါဟာ ငါကူညီပါ့မယ၊္ ခုဟာက စ မလို႕ပဲရွိပါေသးတယ္၊ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာေပါ့ဟာ...ေနာက္ နင့္ကိုငါႀကိဳေျပာထားမယ္ ကိုရဲတို႕ အႏုပညာသမားေတြက သူတို႕အႏုပညာကိုခ်စ္တယ္၊ တန္ဘိုးထားတယ္၊ တခ်ိဳ႕က အႏုပညာသမားေတြအေပၚ နားမလည္ၾကဘူး၊ သူတို႕ အႏုပညာကိုဖန္တီးၾကတာေတြက လြယ္တယ္လို႕ ထင္ၾကတယ္၊ အဲဒါ မွားတယ္ အႏုပညာကိုဖန္တီးၾကတဲ့သူေတြမွာ သူတို႕အရင္းအႏွီးေတြက အရမ္းႀကီးၾကတယ္၊ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ နင္ ကိုရဲကိုနားလည္ေပးေစခ်င္တယ္၊ ကိုရဲကို သီခ်င္းေရးေလ..ေရးေလ နဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ နားပူနားဆာမလုပ္ပါနဲ႕ဟာ လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့ ေအးပါဟာ ငါသူ႕ကို မေျပာေတာ့ပါဘူး..သူထုတ္ခ်င္တဲ့ သူ႕သီခ်င္းစာအုပ္ကိုပဲ ထုတ္ျဖစ္ေအာင္ထုတ္ေပးလိုက္ပါဟာ..ငါ နင့္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး ကိုရဲဆိုတာငါ့အကိုႀကီးပါပဲ သူ႕အတြက္ငါအတတ္ႏိုင္ဆံုးလုပ္ေပးမွာပါ၊ ေအးဟာ နင္ အဲဒီစာအုပ္အတြက္ အရင္းလိုၿပီဆိုငါ့ေျပာ၊ ငါ ကိုရဲနဲ႕ေပးလိုက္မယ္ လို႕ေျပာၿပီး Tammy ျပန္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူတို႕အတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ အကူအညီေပးဖို႕ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသားပါပဲ...။
ေနာက္ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ သိမ္ႀကီးေစ်းက ဘိုစိန္ ဆီခ်ီတက္ၾကတယ္၊ ဘိုစိန္ဆိုတာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သိမ္ႀကီးေစ်းက အေမႊးတိုင္လုပ္ငန္းရွင္ ျမန္မာျပည္ဖြား အႏၵိယအမ်ိဳးသား၊ အရမ္းသေဘာေကာင္းတယ္၊ ကိုရဲ၊ ကိုတိုး၊ ကိုေမာင္ တို႕ဆိုသူကအရမ္းခင္တယ္၊ အရမ္းလဲေလးစားတယ္၊ ဘာအကူအညီလိုလို အခ်ိန္မေရြးလိုတဲ့အကူအညီေပးတတ္တယ္၊ သိမ္ႀကီးေစ်းထဲ ေရႊတိဂံုဘုရားလမ္း ကုန္တိုက္ ၁ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၊ ေစ်းထဲဝင္ရင္ ကိုအုန္းျမင့္ (ရီေဇာ္) တို႕ရဲ႕ ေဒၚရီ ကြမ္းယာပစၥည္းဆိုင္ကို အရင္ျဖတ္ရမယ္၊ ေဒၚရီဆိုတာက ကိုအုန္းျမင့္တို႕ရဲ႕ အေမပါ၊ သူ႕တို႕ဆိုင္မွာက အန္တီရီ၊ ကိုအုန္းျမင့္၊ ကိုထြန္းဝင္း (ဒိန္း)၊ ကိုေက်ာ္ေဇာ၊ ကိုထြန္းလင္း၊ ခ်ိဳတူး (ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္) ခ်ိဳတူးကိုလဲ ရင္းႏွီးတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒိန္း လို႕ေခၚၾကတယ္၊ သူတို႕မိသားစု ေစ်းမွာထိုင္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူတို႕မိသားစုက ရန္ကုန္မွာ ေအာင္ျမင္လာတဲ့ ေဒၚရီနဲ႕သားမ်ားအထည္ဆိုင္ဆိုၿပီး ဖြင့္ခဲ့ၾကတယ္၊ ခ်ိဳတူး(ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္)က ကေမၻာဒီးယား က ဖႏြမ္းပင္မွာ ဧရာဝတီ ျမန္မာထမင္းဆိုင္ဖြင့္ထားပါတယ္။
ကိုရဲတို႕ အုပ္စုက ကိုအုန္းျမင့္တို႕ ဆိုင္လဲ ဝင္တယ္၊ ကိုအုန္းျမင့္က လၻက္ရည္မွာတိုက္မယ္ အားလံုးကို၊ သူတိုက္တဲ့လၻက္ရည္ေသာက္ ၿပီးရင္ဘိုစိန္႕ဆိုင္ဆက္သြားၾကတာေလ၊ လမ္းစရိတ္လိုရင္ေတာင္ ကိုအုန္းျမင့္ဆီက ဆြဲၾကတာ၊ ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ ဘိုစိန္႕ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဘိုစိန္က ကိုရဲ ဘယ္လိုလဲ ဆိုၿပီး သူ႕ အိႏၵိယသံဝဲတဲ့ျမန္မာစကားနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္တယ္၊ ကိုရဲက ဘိုစိန္ ကိုယ္တို႕ ၇ မိုင္က အိုေအစစ္စတူဒီယိုမွာ ကိုယ့္သီခ်င္းစာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးအတြက္ ဓါတ္ပံုသြားရိုက္မလို႕ အဲဒါ RASU ထဲက ဓါတ္ပံုဆရာ ကိုဝင္ေခၚၿပီး သြားမလို႕ ဘိုစိန္ဆီက ကားအကူအညီလာေတာင္းတာ လို႕ေျပာေတာ့၊ ဘိုစိန္က အိုေက ကိုရဲ က်ေနာ့ကားယူသြား က်ေနာ့္ဒရိုင္ဘာကိုေျပာလိုက္မယ္၊ ကိုရဲတို႕ ကိစၥၿပီးမွ ကားျပန္လႊတ္လိုက္ေပါ့ ေလာေလာဆယ္လၻက္ရည္ေသာက္သြားေလ ဆိုေတာ့ ေသာက္ၿပီးၿပီဘိုစိန္ ကိုအုန္းျမင့္ဆီမွာ ေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ လို႕ေျပာၿပီး ဘိုစိန္႕ကားနဲ႕ ၇ မိုင္က အိုေအစစ္စတူဒီယိုကို ထြက္ခဲ့ၾကတယ္၊ အိုေအစစ္စတူဒီယိုဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္က ျဖဴသီရဲ႕ သီခ်င္းေခြေတြသြင္းခဲ့တဲ့ စတူဒီယို၊ ဘိုစိန္ေပးလိုက္တဲ့ကားကလဲၾကည့္အုန္း....သူ႕အေမႊးတိုင္ေတြတင္ပို႕လုပ္တဲ့ ေဒါ့ဂ်စ္ကားႀကီး။
အဲဒီကားႀကီးနဲ႕ ဘိုစိန္႕ကားဒရိုင္ဘာရယ္၊ က်ေနာ္ရယ၊္ ကိုရဲရယ္ သံုးေယာက္သား RASU (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) ထဲဝင္ ဓါတ္ပံုဆရာ(နံမည္မမွတ္မိ) ကိုဝင္ေခၚ ၿပီးေတာ့ အိုေအစစ္ကိုခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။
အိုေအစစ္ကို ေရာက္ေတာ့ အဲဒီေန႕မွာ အသံသြင္းသူမရွိဘူး၊ စတူဒီယိုက အားတယ္၊ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြက တံခါးဖြင့္ေပးရင္း ကိုရဲ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ၊ က်ေနာ္တို႕ဘာအကူအညီေပးရမလဲ တေလးတစားေမးၾကတယ္၊ ကိုရဲက ကိုယ္တို႕ထုတ္မဲ့သီခ်င္းစာအုပ္အတြက္ အဖံုးဓါတ္ပံုလာရိုက္တာလို႕ေျပာေတာ့ ဝိုင္းကူညီၾကပါတယ္၊ သူတို႕စတူဒီယိုခန္းမကိုဖြင့္ေပးၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕လိုတဲ့အကူအညီေပးၾကတယ္၊ ခန္းမထဲက ဂစ္တာေတြနဲ႕ပဲ ကိုရဲကို က်ေနာ္က ဂစ္တာကို ဘယ္လိုစတိုင္နဲ႕ ဘယ္လိုကိုင္ ဘာညာနဲ႕ ဆရာႀကီးလုပ္ေျပာၿပီး RASU က ဓါတ္ပံုဆရာ နဲ႕ ပံုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိုက္ခဲ့ၾကတယ္။
ေနာက္ေန႕ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ေတြ႕ၾကေတာ့ ကိုရဲက တယ္မီက သီခ်င္းစာအုပ္ရိုက္တဲ့အခါ သံုးဖို႕ ေငြ ၂ဝဝ က်ပ္ေပးလိုက္တဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္၊ သံုးတဲ့ စားရိတ္ေတြကို လက္ခံေျပစာယူခဲ့ဖို႕လဲမွာတယ္တဲ့၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေငြ၂ဝဝ လဲ ေျပစာမရတဲ့ အသံုးစားရိတ္ထဲပါသြားတာပါပဲေလ....ဟိုေကာင္းဒီေကာင္းေပါ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း သိမ္ႀကီးေစ်းက ဘိုစိန္ပဲ ရွင္းေပးခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႕ သံုးခဲ့တာေတြကိုပါ၊ စာအုပ္ကေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ရေသးဘူး။
ၾကားထဲ စကားျဖတ္ေျပာပါရေစ၊ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုရဲ အေမရိကားမလာခင္ သူနဲ႕က်ေနာ္ခဏခဏဖုန္းေျပာျဖစ္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူ YMCA မွာေန ေနတဲ့အခ်ိန္၊ YMCA ဖုန္းနံပါတ္က မြန္းေအာင္ဆီကရတာ၊ သူ႕ကိုက်ေနာ္ မနက္ေစာေစာ ၇ နာရီပါတ္ဝန္းက်င္ေခၚရတယ္၊ ဘာလို႕ဆို ကိုရဲက ေစာေစာထၿပီး မနက္စာ ဆင္းဆင္းစားတတ္တယ္ဆိုတာသိထားလို႕၊ ဒါေတာင္တခါတေလ ဖမ္းမမိခ်င္ဘူး၊ က်ေနာ္ဖုန္းေခၚတိုင္း ေအာ္ပေရတာကို က်ေနာ္မင္းေက်ာ္ခိုင္ပါ နယူးေယာက္ကေခၚပါတယ္ ကိုရဲလြင္နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႕ပါ လို႕ဆိုလိုက္ရင္ ခဏကိုင္ထားပါေနာ္ ဆိုၿပီး ျပန္မာျပည္ထံုးစံအတိုင္း သူ႕ ေအာ္ေခၚတဲ့အသံၾကားေနရတယ္၊ ဦးရဲလြင္ အေမရိကား နယူးေယာက္က ကိုမင္းေက်ာ္ခိုင္ ဖုန္းေခၚပါတယ္၊ ဦးရဲလြင္ ဖုန္း....ဖုန္း...နဲ႕ ကိုရဲကိုအေၾကာင္းၾကားေနတဲ့အသံအျမဲၾကားေနရတယ္။
တရက္ ကိုရဲနဲ႕ဖုန္ေျပာေတာ့ ကိုရဲအသံက တမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္၊ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္ ကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္ေပးမယ္ လက္ကိုင္ဖုန္း အိုေက ေနာက္ဆို ကိုယ့္ဆီ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ဒါရိုက္ေခၚလို႕ရၿပီ ဆိုၿပီး သူ႕ Cell Phone နံပါတ္ေပးတယ္၊ ေၾသာ္...ဒါေၾကာင့္ သူအသံက ဝမ္းသာအားရေျပာတဲ့အသံျဖစ္ေနတာကိုး၊ က်ေနာ္နဲ႕ သူ အခ်ိန္မေရြးဖုန္းေခၚေျပာလို႕ရၿပီေလ....အခ်ိန္မေရြးစကားေျပာလို႕ရၿပီေလ....။
ေနာက္တပါတ္ေလာက္အၾကာ သူ႕Cell Phone ကိုေခၚေတာ့ ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို ကိုယ္ေျပာစရာရွိတယ္၊ ေျပာဗ်ာ ကိုရဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာ ျပသနာတခုရွိတယ္ကြာ မိုင္ေက်ာ္ခင္းရာ.. ကိုယ္ အျပင္သြားစရာရွိတဲ့အခါ ဘာအက်ၤ ီ ဝတ္ရမွန္းမသိဘူးကြာ..ေရြးရခက္တယ္၊ ခု အဲဒါအဆင္ေျပသြားၿပီ၊ ကိုယ့္ကို အမ်ိဳးသမီးတေယာက္က လံုးဝအကူအညီေပးတယ္၊ သူေရြးေပးတယ္၊ ခု ကိုယ္ကိုင္ေနတဲ့ဖုန္းကလဲ သူပဲ ဝယ္ေပးတာေလ၊ အဲဒါကိုယ္ သူနဲ႕ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္မိုင္ေက်ာ္ခင္းေရ ဆိုၿပီးေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသရင္း ဒါေၾကာင့္ ကိုရဲ ဒီေန႕ ကိုရဲအသံ ခါတိုင္းနဲ႕ မတူဘူး...ေတာ္ေတာ္လန္းေနတယ္လို႕ ဆိုေတာ့ ကိုရဲအသံ ဟိုး ...ငယ္ငယ္ကလို ဟဲဟဲ တဲ့ လူႀကီးရွက္ရီရီတဲ့အသံနဲ႔..။
က်ေနာ္က ျပန္ေမးလိုက္တယ္ ေနပါအုန္း ကိုရဲမွာ အဝတ္အစားေရြးဝတ္ဖို႕ ခက္ေနရေအာင္ ဘယ္ႏွစ္စံုေတာင္ရွိလို႕လဲ ဆိုေတာ့ အက်ၤ ီလံုခ်ည္ ၃ စံုတဲ့။ ဒါမ်ားကိုရဲရာ ေနပါအုန္း အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက ဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ ေမးခြန္းေတြေမးရင္း ကိုရဲကို အဲေလာက္ေတာင္ဂရုစိုက္တယ္ဆိုရင္ ကိုရဲ ဘာမွစဥ္းစားမေနနဲ႕ ယူလိုက္ဗ်ာ ကိုရဲအတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေဖၚဆိုတာလိုတယ္၊ ကိုရဲလဲ အသက္ႀကီးၿပီ ကိုယ့္အေပၚ အဲလိုနားလည္ေပးႏိုင္တဲ့ ျပဳစုေပးမဲ့အေဖၚေတာ့လိုတယ္ လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့၊ ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္အိမ္ေထာင္က်ဖူးတာသိတယ္ေနာ္ လို႕ ေမးေတာ့ သိတယ္ေလ ကိုရဲ တယ္မီနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ဖူးတာေလ၊ တယ္မီ့ကို ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့ ဆိုေတာ့ ကိုရဲက ေအး ခုနက ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္တယ္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက တယ္မီပဲေလ တဲ့။
Photo Credit: Zin Wai Latt (သားငယ္)
(မင္းေက်ာ္ခိုင္)
ဆက္ပါဦးမည္