ႀကားၿဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္အႏိုင္ရသည္ကို အသာေလးလႊတ္ေပးသည္။ လူနည္းစုၿဖစ္သည္ေႀကာင့္ ႀကားၿဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရလည္း ဘာမွ်မထူးဆိုသည္ကို သိထား၍ၿဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို စစ္အစိုးရလႊတ္ေတာ္သို ့၀င္ေစသည္။ ႏိုင္ငံတကာသို ့ လႊတ္ေပးသည္။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း တကယ္ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေနၿပီဟု ယံုႀကည္ႀကသည္။
ၿပည္ပရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကိုလည္းဖိတ္ေခၚသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားေဘာင္းဘီခၽြတ္ကာ ပုဆိုး၀တ္ေခါင္းေပါင္းေပါင္းႀကသည္။ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ လမ္းပြင့္သြားသည္။ ဤသည္မွာ အစိုးရ၏နည္းပရိယာယ္ေၿပာင္းလဲမႈေႀကာင့္ ရရွိလာသည့္ ေအာင္ၿမင္မႈမ်ားၿဖစ္သည္။ သို ့ေသာ္ နည္းပရိယာယ္ေၿပာင္းၿခင္းသာၿဖစ္သည္။ မူ၀ါဒကေတာ့ မေၿပာင္းပါ။ ၿပည္သူလူထုကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ၿခင္းမွ အခ်ိဳသတ္သည့္နည္းသို ့ ေၿပာင္းလိုက္ၿခင္းသာၿဖစ္သည္။ အစိုးရက မႀကာခဏေအာ္ေနေသာ အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးကို ယခုေနာက္ပိုင္း ခဏခဏႀကားေနရသည္။ ဘယ္လိုအမ်ိဳးသားသင့္ၿမတ္ေရးပါလဲ။ သူတို ့ဘက္ပါသူမ်ား၊ မၿပတ္သားသည့္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္သာ သင့္ၿမတ္ေနႀကၿပီး မူ၀ါဒရွိသူမ်ား၊ ၿပည္သူ ့ဘက္ေတာ္သားမ်ားႏွင့္ေတာ့ မသင့္ၿမတ္ပါ။ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ ့အစည္းမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးသည္ဟု ဆိုသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို တစ္ဖြဲ ့စီ ဖိတ္ေခၚေဆြးေႏြးသည္။ အမွန္မွာ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုကို ညီလာခံေခၚယူေဆြးေႏြးသင့္သည္။ စားပြဲ၀ိုင္းတြင္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနႀကၿပီး တိုက္ပြဲမ်ားမွာ ဆက္လက္ၿဖစ္ပြားေနဆဲ ၿဖစ္သည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲအတြက္ အစိုးရစစ္တပ္မွ တာ၀န္ရွိသူ အႀကီးအကဲလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မတက္ေရာက္ပါ။ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို စီးပြားေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားေပးၿပီး စည္းရံုးသည္။ စိတ္ဓာတ္မခိုင္မာသူမ်ား အစည္းရံုးခံလိုက္ရသည့္အခါ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့မ်ား အင္အားခ်ည့္နဲ ့လာသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေနၿပီ၊ ေဒၚစုလည္း လႊတ္ေတာ္တက္ေနၿပီ၊ ေက်ာင္းသားမ်ား ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကိုလည္း လႊတ္ေပးၿပီဟုအေႀကာင္းၿပကာ ႏိုင္ငံတကာကို လက္ၿဖန္ ့ အကူအညီေတာင္းခံေနသည္။ ရသည့္ေငြ၊ ရသည့္အေထာက္အပံ့ႏွင့္ တိုင္းၿပည္ဘယ္ေနရာေတြကို ထူေထာင္ပံ့ပိုးေနပါသလဲ။
ၿပည္သူေတြ၏ စား၀တ္ေနေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ေနေရးထိုင္ေရးကေတာ့ ဒံုရင္းဒံုရင္း ငတ္ၿပီးရင္း ငတ္ရင္းပါဘဲ။ အခုေတာ့ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့အၿဖစ္မ်ားက ပို၍ပို၍ မ်ားၿပားလာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး အႀကီးအကဲတာ၀န္ကိုေပးသည္။ တိုင္းၿပည္သယံဇာတမ်ားကို ရရာေစ်းႏွင့္ ေရာင္းစားကာ ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ ၿမစ္ေတြပါမက်န္ မတန္တဆေစ်းႏွင့္ တရုတ္က၀ယ္ေနသည္။ ရခိုင္မွာဆိုလွ်င္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ ့ပိုက္လိုင္းကိစၥ ရခိုင္မ်ားမေက်နပ္၍ ေပါက္ကြဲလုဆဲဆဲအခ်ိန္တြင္ ရခိုင္ႏွင့္ဘဂၤလီတို ့ကို ရန္တိုက္ေပးကာ တရုတ္စီးပြားေရး အသက္ရွဴေပါက္ေခ်ာင္ေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ ဘဂၤလီႏွင့္ရခိုင္ ပဋိပကၡႀကားမွာ တရုတ္ဓာတ္ေငြ ့ပိုက္လိုင္း ၿပီးစီးေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ နဂိုက လူမ်ိဳးေရးရန္စ ရွိသည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္မေဆာင္ရြက္ဘဲ အႀကီးအက်ယ္ ပဋိပကၡၿဖစ္ေအာင္ အသံုးခ်လိုက္သည္။ နစ္နာဆံုးရံႈးသည္က ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားပါဘဲ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥမွာ ေဒၚစုကို တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး အႀကီးအကဲ တာ၀န္ေပးၿပီး ၿပည္သူလူထုႏွင့္ထိပ္တိုက္ေတြ ့ေအာင္ ေၿဖရွင္းခိုင္းလိုက္သည္။ ဤသည္မွာ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ၿပတ္သေဘာၿဖစ္သည္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥလည္း ေၿဖရွင္းေစဆိုသည့္ရည္ရြယ္ရင္း ေအာင္ၿမင္ပါသည္။ ေဒၚစု တရုတ္မ်က္ႏွာ၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမ်က္ႏွာႀကည့္ကာ ဆက္လုပ္ေစဟု ဆံုးၿဖတ္သည္။ လိုက္နာရမည့္စည္းကမ္းေတြေတာ့ရွိသည္။ သို ့ေသာ္ ဆက္လုပ္ ေစသည္။ တရုတ္ႏွင့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကေတာ့ ၀မ္းသာအားရၿဖစ္သြားႀကသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က ထိုစဥ္က တကယ္လို ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥ ဆက္မလုပ္နဲ ့ဟု တားၿမစ္လိုက္လွ်င္ တရုတ္ႏွင့္စာခ်ဳပ္ ပ်က္သြားမည္။ ဤသို ့ စာခ်ဳပ္ပ်က္သြားလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာက ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံမည့္သူမ်ား အ၀င္တန္ ့သြားမည္ကို စိုးရိမ္သည္ဟုဆိုသည္။
ဆရာဦး၀င္းတင္ကေတာ့ “တရုတ္နဲ ့စာခ်ဳပ္ပ်က္သြားလို ့ တၿခားႏိုင္ငံက ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံသူေတြ လာမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုမထင္ဘူး။ တရုတ္ဆိုတာ ကမာၻမွာ အာဖရိကႏိုင္ငံေတြ၊ လက္တင္အေမရိကႏိုင္ငံေတြ၊ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံေတြကိုသြားၿပီး မတရားနိမ့္တဲ့ေစ်းနဲ ့စီးပြားေရးလက္၀ါးႀကီးအုပ္ေနတဲ့ သူေတြဘဲ။ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္ဆိုတုန္းကေတာ့ ၿပည္သူလူထုကို ဘာမ်ားပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ၿပခဲ့ဖူးသလဲ။ အဲဒီေတာ့ ဒီတရုတ္ေတြထြက္သြားမွ တၿခားႏိုင္ငံတကာက ပိုၿပီး၀င္လာႀကမွာဘဲလို ့ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္”ဟု ေၿပာခဲ့သည္။ ၿမန္မာအစိုးရသည္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို စည္းရံုးရာတြင္လည္း ေအာင္ၿမင္ခဲ့ပါသည္။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္မ်ားကို ၿပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို ့သြားေစသည္။
သို ့ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးအတြက္အေရးပါသည့္ ႏိုင္ငံေရးခရီးေတာ့မဟုတ္ပါ။ ၿပည္သူအတြက္ ထိေရာက္ေသာ အေရးပါမႈမရွိ။ သူတို ့အလည္အပတ္သြားႀကၿခင္း သာၿဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လန္ဒန္သြားသည့္ ခရီးစဥ္ႏွင့္ေတာ့ အကြာႀကီးကြာပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ၿပည္ပခရီးသည္ ၿပည္သူလူထု တစ္ရပ္လံုး စိတ္၀င္စားေမွ်ာ္လင့္အားထားရသည့္ခရီးစဥ္ၿဖစ္သည္။ ယခု ၈၈ မ်ိဳးဆက္မ်ားၿပည္ပခရီးစဥ္ႏွင့္ေတာ့ အေၿခအေနခ်င္း လံု၀မတူပါ။ ထို ့ေႀကာင့္ သူတို ့သည္ အစိုးရ၏စည္းရံုးၿခင္းကို ခံသြားရကာ သူတို ့သည္ ၿပည္သူမ်ားႏွင့္ တၿဖည္းၿဖည္းကင္းကြာသြားရပါသည္။ ဤသည္မွာလည္း အစိုးရ၏ေအာင္ၿမင္ၿခင္းတစ္ရပ္ပင္ၿဖစ္ပါသည္။
တကယ္ေတာ့ အစိုးရက “ၿမန္မာၿပည္သည္ တို ့ၿပည္”ဟု ေႀကြးေႀကာ္ေနခ်ိန္တြင္ ၿပည္သူလူထုမွာ တိုင္းၿပည္မရွိပါ။ တိုင္းၿပည္မေၿပာႏွင့္ ေနစရာေၿမပင္မရွိပါ။ က်ဴးေက်ာ္ဟုဆိုကာ ဟိုကႏွင္ထုတ္၊ ဒီကႏွင္ထုတ္ခံေနရသည္။ ႏွင္ထုတ္လွ်င္လည္း သူတို ့ကို ေနရာထိုင္ခင္းေပးရမည္မွာ အစိုးရ၏တာ၀န္မဟုတ္ပါလား။ မေဟာ္သဓာ၏ သားတရားစီရင္ခန္းလိုၿဖစ္ေနပါသည္။ လူေယာင္ေဆာင္ေသာ ဘီလူးမက သားငယ္ကို ေၿခေထာက္ပဲ့ပဲ့၊ ေခါင္းဘဲၿပတ္ၿပတ္ မရမက အတင္းအဓမၼ လုယက္ယူငင္သည္။ မိခင္ရင္းကေတာ့ သားငယ္ကို သနားလြန္း၍ မနာမက်င္ေစရေအာင္ လက္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ သားတရားစီရင္ခန္းထဲက လူေယာင္ေဆာင္ေသာ ဘီလူးမအသြင္ႏွင့္ တူေနပါေတာ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသည္ အဆံုးမသတ္ေသးပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္ခံလူတန္းစားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားတို ့၏ လူတန္းစားတိုက္ပြဲသည္လည္း အဆံုးမသတ္ေသးပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားသည္ နည္းပရိယာယ္တစ္မ်ိဳးကိုသံုးကာ ဖိႏွိပ္ညွင္းဆဲေရး အေၿခအေနသစ္မ်ားႏွင့္ အစားထိုးလိုက္ၿခင္းဘဲၿဖစ္သည္။
ယခုအခါ စစ္အစိုးရေရးဆြဲေသာ အေၿခခံဥပေဒကို ၿပန္ၿပင္ေရးဆြဲၿခင္း၊ အသစ္ေရးဆြဲၿခင္းလုပ္ပါက အႀကီးအက်ယ္ အႏၱရာယ္ႏွင့္ရင္ဆိုင္ရမည္ဟု ႀကိမ္းေမာင္းသူက ႀကိမ္းေမာင္းသည္။ မည္သည့္အႏၱရာယ္၊ မည္သည့္အဆံုးအရံႈးႏွင့္ ႀကံဳႀကရပါမည္နည္း။ ဒီမိုကေရစီမင္းသားေခါင္းေဆာင္းထားေသာစစ္အစိုးရ ဆက္လက္ရပ္တည္ေရး ႀကိဳးပမ္းေနသူမ်ားက ႀကိမ္း၀ါးေနႀကသည္။ ဖိႏွိပ္သတ္ၿဖတ္ရန္ အဆင္သင့္ၿပင္ေနႀကသည္။ အေယာင္ေဆာင္မင္းသားေခါင္း ၿပဳတ္ထြက္သြားေရးသည္သာ အမ်ားၿပည္သူမ်ား၏အေရးမဟုတ္ပါလား။ ၿပည္သူေတြမွာ ဆံုးရႈံးစရာ ဘာမ်ားရွိပါေသးသလဲ။ တကယ္လို ့ဆံုးရႈံးရမည္ ဆိုလွ်င္လည္း သူတို ့ကိုခ်ည္ေႏွာင္ထားသည့္ ေႏွာင္ႀကိဳးမွအပ ဘာမွ်ဆံုးရႈံးစရာ မရွိေတာ့ပါ။
တင္တင္ဦး (News Watch ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၈ အမွတ္ ၂၇ မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္)
Aung myo tun