အပိုင္း ၁
(ႏိုင္ငံေရး ေစ်းသစ္ၾကီးနဲ႔ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ အာဏာရွင္မ်ား)
ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေစ်းကြက္ကို ဘုရားသဖြယ္ ကိုးကြယ္လာေနလိုက္ၾကတာ ခုေတာ့ အားလုံးဟာ ေရာင္းကုန္ ျဖစ္ကုန္ ေတာ့တာပဲ။
လုပ္အားကလည္းေရာင္းကုန္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ပါမစ္ကလည္း ေရာင္းကုန္၊ ပညာေရးကလည္း ေရာင္းကုန္၊ မိန္းကေလးေတြကလည္း ေရာင္းကုန္ျဖစ္လာတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ နာမည္ၾကီး ဓမၼကထိက ဘုန္းေတာ္ၾကီးတခ်ဳိ႔ရဲ့ တရားပြဲေတြကိုေတာင္ ေရာင္းကုန္လို႔ သေဘာထားျပီး လုပ္စားသူ ေတြ ရွိလာတယ္။
အဲသလို ေပၚထြက္လာတဲ့ ေရာင္းကုန္ေတြ အနက္မွာ ေစ်းအေပါဆုံး ေနာက္ဆုံးေပၚ ေရာင္းကုန္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမား ဆိုတဲ့ ေရာင္းကုန္ပဲ။
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ေရာင္းေနဝယ္ေနလိုက္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ေစ်းတည့္ကုန္ပါျပီ။ ဝယ္လို႔ မရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ နည္းနည္းပါးပါးပဲ က်န္လိမ့္မယ္။ ေတာ္ေတာ္နည္းပါတယ္။
ရွယ္ယာနဲ႔ ေငြေၾကးအေရာင္းအဝယ္လုပ္ ေစ်းကစားတဲ့ နာမည္ေက်ာ္စီးပြားေရးသမား ေဂ်ာ့ဆိုးေရာ့စ္ ျမန္မာႏိုင္ငံလာသြားတုန္းက ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႔သြားတာကို အားလုံးမွတ္မိၾကမယ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆိုးေရာ့စ္ ျပန္သြားျပီးေနာက္မွာ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြၾကား ပူညံပူညံ ျဖစ္သြားတဲ့ ျပႆနာ တခုကိုေတာ့ လူအမ်ားသိၾကမယ္ မထင္ဘူး။ လူအမ်ား မသိၾကေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဆိုးေရာ့စ္က ကိုကိုၾကီးလက္ထဲထည့္သြားတဲ့ ေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲ ကိစၥပါ။ အဲဒီေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲကို ကိုကိုၾကီးက ဘယ္သူ႔မွ မေျပာဘဲ တေယာက္တည္း ဒိုင္လွ်ိဳေလးဖြက္သုံးေတာ့ ကိုျမေအးက ေမးခြန္းထုတ္၊ ကိုကိုၾကီးက အိုးနင္းခြက္နင္း ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္၊ မေက်မနပ္ျဖစ္ၾက၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စည္းလုံးညီညြတ္ေရး ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အက်င့္ပ်က္မႈကို ဖုံးဖိျမိဳသိပ္ထားလိုက္ၾကရတယ္။ အငယ္ပိုင္း ၈၈ တေယာက္ကေတာင္ "ကိုကိုၾကီးလုပ္လို႔ေပါ့ကြာ။ ငါသာလုပ္ရင္ ေဆာင့္ကန္ခံရတာ ၾကာျပီ" လို႔ မေက်မနပ္ေျပာေသးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ သိန္းေလးဆယ္ကိုကိုၾကီးေနာက္ ေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲ ကိုကိုၾကီး တေယာက္ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔မ်ား ေနာင္အခါ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ၾကမလား မသိဘူး။
၈၈ မ်ဳိးဆက္အဖြဲ႔နဲ႔ ဆိုးေရာ့စ္နဲ႔ အလြမ္းသင့္သြားလိုက္ပုံမ်ားကေတာ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ေတာင္ ပြင့္လင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအဖြဲ႔နာမည္ ျဖစ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။
၈၈ မ်ဳိးဆက္အဖြဲ႔ဟာ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈ အမ်ားဆုံးရတဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ပဲ။ အမ်ားဆုံး ေထာက္ပံ့ေၾကးရတာကေတာ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္နာမည္နဲ႔ ရတာက အမ်ားဆုံးပဲ။ ဘယ္ေလာက္ဝင္ျပီး ဘယ္္ေလာက္ထြက္တယ္ ဆိုတာကို ဘယ္သူမွေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိၾကဘူး။ ေငြဝင္ေငြထြက္ကို အဓိက စီမံခန္႔ခြဲေပးတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ့ လက္ရုံးၾကီးကေတာ့ ကိုဂ်င္မီလို႔ အမ်ားသိထားၾကတယ္။
၈၈ မ်ဳိးဆက္အဖြဲ႔ဟာ ေငြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ေပးသမွ်ယူ၊ လွဴသမွ်စားေနတယ္လို႔ ထင္စရာျဖစ္လာတယ္။ ဂစ္တာဘန္းျပျပီး ခရိုနီေပးတဲ့ေငြကို လက္ခံသလို ၊ စစ္တပ္က ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ၈ ေလးလုံး ႏွစ္ပတ္လည္ ေန႔ၾကီးမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ အျပည့္နဲ႔ ေပးလာတဲ့ေငြကိုလည္း လက္ခံပါတယ္။
ျပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၃ ရွစ္ေလးလုံး ႏွစ္ပတ္လည္ အခန္းအနားဟာလည္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သြားဖိတ္လို႔ အၾကီးအက်ယ္ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီ့ထက္ပိုဆိုးတာက ရွစ္ေလးလုံးႏွစ္ပတ္လည္မွာ ရတဲ့ လွဴဒါန္းေငြ သိန္း ၈၀၀ ေက်ာ္ကို စာရင္းမရွင္းႏိုင္တဲ့အခ်က္ပဲ။ ရွစ္ေလးလုံးႏွစ္ပတ္လည္ကေန ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ေတြခ်ျပီး၊ အဲဒီ ခ်ထားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အေကာင္ထည္ေဖာ္မယ့္ လုပ္ငန္းေဖာ္ေဆာင္ေရး ေကာ္မတီကို ေငြသိန္း ၅၅၀ လွဴဒါန္းမယ္လို႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီ သိန္း ၅၅၀ ဆိုတာကလည္း ဘာဆုံးျဖတ္ခ်က္မွ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသးခင္ တေန႔တျခား လုံးပါးပါးလာလိုက္တာ ခုေတာ့ ကုန္ေတာ့မေလာက္ ျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္လိုကုန္၊ ဘယ္လိုေလ်ာ့သြားတယ္ဆိုတာကိုလည္း စာရင္းရွင္း ႏိုင္သူ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ သတင္းၾကီးေနတယ္။ ဘဏ္စာရင္းလက္ခံဖြင့္ထားသူ ကိုတိုးေက်ာ္လိႈင္နဲ႔ ကိုညိဳထြန္းတို႔ ၂ ေယာက္လည္း ဘာမွ တတ္ႏိုင္ၾကပုံ မေပၚဘူး။
၈၈ ေခါင္းေဆာင္ အားလုံးကိုယ္စီကိုယ္စီဟာ ခုေတာ့ ျပည္ေတာ္သာေနၾကျပီ။ သူတို႔ လက္ထဲမွာ ဂလက္ဆီ ႏုတ္တူးေလးေတြ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ကိုင္ထားၾကေတာ့ ဂလက္ဆီ ႏုတ္တူး ဟာ ၈၈ ရဲ့ အိုင္ဒီကဒ္လို႔ေတာင္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ လူေျပာမ်ားလာတယ္။ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့သူေတြက လည္းရွိလာ၊ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ေတြကလည္း အမ်ဳိးမ်ိဳးကြဲလာေတာ့ ၈၈ အဖြဲ႔ကလူေတြကလည္း ဟိုလူက ရုံးခန္း တခန္းခြဲေထာင္ ဒီလူက ရုံးခန္းတခန္းေထာင္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ရုံးခန္းေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ထြက္ေပၚလာတယ္။ ကိုကိုၾကီးဆိုရင္ သူတေယာက္ တည္းတြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ေပၚမွာ ရုံးခန္း ၂ ခန္း ၃ ခန္းဖြင့္ထားပါတယ္။ ၈၈ ေတြ အဲသလို သူတလူ၊ ငါတမင္းျဖစ္လာလို႔ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွာ သူတို႔ကို ၃၇ မင္းလို႔ေတာင္ ေလွာင္ေျပာင္ေခၚေဝၚလာၾကတယ္။
ပညာေရးနဲ႔ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို တာဝန္ယူထားတဲ့ ၈၈ ကိုစိုးထြန္းရဲ့ ရုံးခန္းမွာဆိုရင္ အေမရိကန္က လွဴဒါန္းထားတဲ့ လက္ပ္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာ အလုံး ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီကြန္ျပဴတာေတြမွာ "မကြ်မ္းက်င္သူ မျပင္ရ၊ ေပါက္ကြဲတတ္သည္" ဆိုတဲ့ သတိေပးစာတန္းေတြေတာင္ပါေနတယ္။ အေမရိကန္က သူတို႔ကို ဘယ္လို လက္ပ္ေတာ့ အမ်ဳိးအစားေတြကို ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လွဴဒါန္းထားတယ္ဆိုတာ စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။
အရင္တုန္းက ေက်ာင္းသားေတြ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရင္ မိဘကေပးတဲ့ မုန္႔ဖိုးေငြကေလးထဲကေန ဖဲ့ထုတ္ျပီး အိတ္စိုက္လုပ္ၾကရတယ္။ အလုပ္သမားေတြ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရင္လည္း ေခြ်းႏွဲစာထဲကေန စုေဆာင္းျပီး ကိုယ့္ ဖာသာ ရန္ပုံေငြထည့္ျပီး ျခစ္ျခဳတ္ၾကိဳးစားလုပ္ၾကရတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ေငြမရွိရင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ ေျပာလာၾကတယ္။ ကိုယ့္ဖာသာ ရိုးရိုးသားသား ႏိုင္ငံေရးကို ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံလုပ္ခ်င္ သူေတြေတာင္ သူမ်ားေမးေငါ့ခံလာရျပီး ကိုယ္ကပဲ တုံးလို႔အလို႔ တျပားမွ မရသလို ျဖစ္လာတယ္။ သူမ်ား ေတြ လက္ဖ်ား ေငြသီးေနတာၾကည့္ျပီး ရိုးခ်င္သူေတြေတာင္ ကလက္ခ်င္၊ ပ်က္ခ်င္လာၾကတယ္။
ဒီလို "ေငြမရွိရင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္လို႔မရ" ဆိုတဲ့အေတြးအေခၚ ထူေထာင္လာၾကခ်ိန္မွာပဲ ေငြေပးခ်င္လို႔ ေငြထုပ္ပိုက္ရွာ ေနသူေတြကလည္း ျပည္တြင္းအထိ ေရာက္လာၾကတယ္။
အဲသလိုသူေတြထဲမွာ ၁။ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ေဂ်ာ့ခ်္ ဆိုးေရာ့စ္ ရဲ့ အိုအက္စ္အိုင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂။ NED ပါတယ္။ ၃။ ျပည္သူေတြရဲ့ ေငြနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို အလြဲသုံးစားလုပ္ခ်မ္းသာလာၾကျပီး အခုအခါ၊ လက္ထဲက ေငြမည္း၊ နာမည္မည္း၊ သမိုင္းမည္းကို ေလွ်ာ္ဖြတ္ခ်င္ေနသူ ခရိုနီေတြလည္း ပါတယ္။ သူတို႔အျပင္ ၄။ ႏိုင္ငံေရးသမားကို ေငြနဲ႔ဝယ္ခ်င္တဲ့ လက္ရွိ အစိုးရနဲ႔ သူ႔ဝန္ၾကီးေတြလည္း ပါၾကပါတယ္။
NED (National Endowment for Democracy) ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းဟာ နာမည္နဲ႔ လုပ္ရပ္ ေျပာင္းျပန္ အခ်ဳိးက်တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးရယ္လို႔ ကမၻာ့ ဒီမိုကေရစီ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အဖြဲ႔ၾကီးပါ။ စီအိုင္ေအရဲ့ ေရွ႔ေျပးတပ္ဖြဲ႔လို႔ ကိုယ္တိုင္ဝန္ခံထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပါ။
ကမၻာတလႊားမွာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားစြာကို ၾကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္ခဲ့ဖူးသလို၊ NGO လို႔ေခၚတဲ့ အစိုးရနဲ႔ မပတ္ သက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေငြနဲ႔ေပါက္ဝယ္ျပီး တိုင္းငယ္ျပည္ငယ္ေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို ၾကိဳးကိုင္ေဆာ့က စားေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးတခုျဖစ္ပါတယ္။
အဲသလိုအဖြဲ႔အစည္းၾကီးက ျမန္မာဝန္ထမ္းခန္႔ထားျပီး ဗမာျပည္ထဲက အဖြဲ႔အစည္းေတြအေၾကာင္း သတင္းေပး လုပ္ခိုင္းထားပါတယ္။ NED ဆီက ေထာက္ပံ့ေငြရေရးမွာ အဲဒီဝန္ထမ္းဟာ အေရးၾကီးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္လာပါတယ္။
NED ဆီက ေငြလိုခ်င္ရင္ ေအာင္ေမာ္ဇင္နဲ႔ ဒီဇိုင္းနာ ပန္းခ်ီဆရာ တေယာက္ကို ကပ္ရမယ္လို႔ ရန္ကုန္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ လူအမ်ားနားလည္ထားၾကပါတယ္။ ေအာင္ေမာ္ဇင္ကေတာ့ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ NED ရဲ့ တရားဝင္ ျမန္မာ ဝန္ထမ္းပါ။ မႏၱေလးသား ဒီဇိုင္းနာကေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ NED ရဲ့ေငြ ရရွိေရးမွာ အေရးပါ ေနရတယ္ ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္း လင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို အကပ္ေကာင္းရင္ ေငြတကယ္ရ တာ ေတာ့ အမွန္ပါ။
ကိုတိုးေက်ာ္လႈိင္ကလည္း ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေဒၚလာ ၁ ေသာင္းခြဲရပါတယ္။ လက္ဝဲစာ ေရးဆရာၾကီးဆိုသူတခ်ိဳ႔ဦးေဆာင္တဲ့ စာေရးဆရာ သမဂၢေတာင္မွ စီအိုင္ေအရဲ့ ေရွ႔ေျပးတပ္ဖြဲ႔ လို႔ေခၚတဲ့ NED ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ယူၾကပါတယ္။ စာေရးဆရာ သမဂၢက ေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲ ရပါတယ္။
၈၈ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ေနေစာင္းရင္၊ ေဖေသာင္းတို႔ အရည္ေတာင္းျပီဆိုတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္စာအုပ္ထဲက အတိုင္း တံဆိပ္နီ၊ တံဆိပ္နက္၊ ႏွစ္ထပ္နက္ ပုလင္းေတြနဲ႔ ေကာင္းစားေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ထဲက အေရးပါတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ဆိုရင္ ေဆးစြဲေနရုံမက လူမႈေရး ေဖာက္ျပန္မႈ အပုပ္သတင္းကလည္း ျပန္႔ႏွံ႔ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြ ႏိုင္ငံျခားကေငြေတြ ဒီလိုမ်က္မ်က္ကေလး ရျပီး ေကာင္းစားေနၾကတာ သာဓုေခၚစရာ ပီတိပြားစရာလို႔ တခ်ဳိ႔က ထင္ခ်င္ထင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ တကယ္တန္း "ဆိုးေရာ့စ္ရဲ့ အိုအက္စ္အိုင္" တို႔ "စီအိုင္ေအ ေရွ႔ေျပး NED" တို႔ရဲ့ အေၾကာင္းကို သိၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သာဓုေခၚဆိုႏိုင္ဖို႔ ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြ အေၾကာင္းကို ျပည့္ျပည့္စုံစုံသိဖို႔က ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ရွင္းျပဖို႔လိုပါမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ OSI နဲ႔ NED တို႔ကို အပိုင္းတပိုင္းစီ ခြဲျပီး သပ္သပ္ ေျပာပါမယ္။
NED ကအခုလို ေျခလွမ္းသြက္ေနသလို သူ႔ရဲ့ ၾသဇာအာဏာက ကမၻာနဲ႔ခ်ီျပီး လႊမ္းမိုးၾကိဳးကိုင္ထား တာကိုသိေတာ့ Myanmar Peace Centre က ေအာင္ေမာ္ဇင္ရဲ့ အစ္ကို မင္းဇင္ကို တႏွစ္ လစာ ေဒၚလာ ၅ သိန္းေပးျပီး အလုပ္လာလုပ္ဖို႔ေခၚပါတယ္။ တႏွစ္ ေဒၚလာ ၅ သိန္းဆိုတာဟာ တလ ေဒၚလာ ၄ ေသာင္းေက်ာ္ပါတယ္။ လူသိမ်ားနာမည္ၾကီးေနတဲ့ မင္းေဇာ္ဦးလစာ ေဒၚလာ ၁ ေသာင္းထက္ ၄ ဆေက်ာ္ မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းဇင္က ျငင္းပါတယ္။ အေရာင္းအဝယ္မျဖစ္လိုက္ေပမဲ့ ေပးတဲ့ေစ်းကိုက စိတ္ဝင္စားစရာလို႔ ဆိုရမွာပါ။
ရန္ကုန္ႏိုင္ငံေရးသိပၸံသင္တန္းေက်ာင္း YSPS ဆိုတဲ့ မဇင္မာေအာင္တို႔ရဲ့ ေက်ာင္းကေတာ့ ဥေရာပ ႏို္င္ငံ တႏိုင္ငံကေန ေပါင္ ၁ သိန္း ေထာက္ပံ့တာကို ျမိဳးျမိဳးမ်က္မ်က္ ရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ဒီေန႔ျမန္မာႏို္င္ငံမွာ ရွိတဲ့ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္း၊ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြထဲမွာ NED ၊ OSI ေထာက္ပံ့ေၾကးနဲ႔ ကင္းလြတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ဘယ္ႏွဖြဲ႔မ်ား ရွိပါသလဲ။ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔အစည္းတခ်ဳိ႔က လြဲရင္ က်န္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမွန္သမွ် မကင္းရွင္းၾကသေလာက္ပါပဲ။ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေတာ့ အေမရိကန္က တျခားလမ္းေၾကာင္းကေန အသြင္တမ်ဳိးနဲ႔ ေထာက္ပံ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခား အစိုးရရဲ့ေငြ၊ ႏိုင္ငံျခားကေန ေငြေပးၾကိဳးကိုင္တတ္တဲ့ ေခါင္းကိုင္အဖြဲ႔ၾကီးေတြရဲ့ေငြ နဲ႔ လြတ္ကင္းတာဆိုရင္ မရွိေတာ့သေလာက္ပဲ။ သူတို႔ေပးတဲ့ေငြ ၊ သူတို႔အၾကံေပးဖြဲ႔စည္းခိုင္းတဲ့အဖြဲ႔ ၊ သူတို႔ခင္းေပးတဲ့ ကစားကြက္ထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္က နယ္ရုပ္ကေလးေတြဟာ ကိုယ့္ကို သူမ်ားက ၾကိဳးကိုင္လို႔ကိုင္ထားမွန္း မသိဘဲ သူမ်ားစိတ္၊ ကိုယ့္ခႏၶာနဲ႔ လႈပ္ရွားေနၾကရသလို ျဖစ္လာပါတယ္။
မိရိုးဖလာ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး အသင္းေတြနဲ႔ ၂၀၀၇ သံဃာ့အေရးေတာ္ပုံမ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေတြေလာက္ပဲ ၾကိဳးကိုင္သူေတြရဲ့ ေစ်းကြက္အျပင္ဖက္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရပ္တည္တယ္လို႔ ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွာ ေျပာၾကပါတယ္။
ဒါေတာင္ ဘယ္ေလာက္သန္႔ရွင္းသလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိလာပါတယ္။ မၾကာေသးခင္က လူငယ္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႔က NED ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြ ေဒၚလာ ၂ ေသာင္း ခြဲကို လက္ခံျပီး စာဖတ္အသင္း လုပ္တယ္လို႔ ၾကားလာရပါတယ္။ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး၊ အဖြဲ႔အစည္းက သေဘာမတူဘူးလို႔ ေျပာတဲ့အသံမ်ဳိးလည္း ၾကားရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ ထိပ္တန္းရာထူး ယူထားတဲ့ လူေတြလုပ္တာကို အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးဟာ စဥ္းစားစရာအဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဗမာျပည္က ႏိုင္ငံေရး ၊ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ အားလုံး NED ၊ OSI ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြေတြနဲ႔ ၾကီးပြားေနၾကျပီဆိုပါေတာ့၊ ဒါဆိုရင္ ဗမာျပည္ရဲ့ ေရွ႔ႏိုင္ငံေရးမွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္သလဲ။ ေနာက္အပိုင္း ေတြ မွာ ဆက္ေရးပါမယ္။
( အပိုင္း ၂)
(အစိုးရနဲ႔ ခရိုနီတို႔က ေငြေပးဖ်က္ဆီးျခင္း)
ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ေငြေၾကးနဲ႔ အခြင့္အေရးယူၾကတာကို ေဝဖန္ၾကတဲ့ အထဲမွာ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ အေဝဖန္ခံရျပီး တုန္႔ျပန္ ျငင္းခုန္မႈလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ့ ျဖစ္ရပ္တခုကေတာ့ မကဒတ ေခၚ ABSDF ေခၚ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ့ ကားအစီး ၆၀ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အစိုးရက ကားေပးသတ္တာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခံသြားၾကသူေတြဟာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔အစည္း အားလုံးနီးနီး ျဖစ္ပါတယ္။ အပစ္မရပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကခ်င္၊ တအာင္း၊ လားဟူ အဖြဲ႔ေတြေလာက္ပဲ က်န္ပါတယ္။
ကားယူသူတို႔ရဲ့ က်င့္ဝတ္သိကၡာ
အားမနာတမ္း ေဝဖန္ရရင္ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြဟာ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ဂုဏ္သိကၡာလဲလွယ္ လိုက္ၾကတာ ပါပဲ။
ဒီလို အဖြဲ႔အစည္းအားလုံး အနက္မွာ မကဒတ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ပိုျပီး ေဝဖန္ၾက တာကိုေတြ႔ရတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ သူတို႔ကို ပိုျပီး ေဝဖန္ၾကသလဲ။
ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ မကဒတ အေပၚလူေတြက ပိုျပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားၾကလို႔ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ မကဒတကိုေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိးကားနဲ႔ လာဘ္ထိုးလို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ လူေတြက ထင္ထားၾကလို႔ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဖိႏွိပ္တဲ့ အစိုးရတရပ္ကို လက္နက္နဲ႔ အံတုပုန္ကန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဆိုတာ ကမၻာ့ သမိုင္းမွာေတာင္ ရွာမွရွားမဟုတ္လား။ မကဒတဟာ ျပည္သူ႔ရန္သူကို ျပတ္ျပတ္သားသား လက္နက္ကိုင္ ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ရဲတယ္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ေဆာင္ရြက္ဝံ့တယ္ဆိုတဲ့ သမိုင္း အစဥ္အလာရွိခဲ့တယ္။ အသက္စြန္႔သြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ေလးစား အထင္ၾကီး ၾကတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားၾကတာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုေမွ်ာ္လင့္မိလို႔လည္း ပိုျပီး စိတ္ပ်က္ၾကပုံရပါတယ္။
မကဒတဘက္ကလည္း ဒီကားပါမစ္ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလးခုခံေျပာၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဓိက ေျပာတဲ့ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြကေတာ့ ဒီေငြေတြကို ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိရွိသုံးမွာပါ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ ေတာ္လွန္ေရး အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ သုံးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ သုံးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မကဒတ ရဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ အနစ္နာခံၾကရ ေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ အဆင္းရဲ အပင္ပန္းခံခဲ့ရေၾကာင္းဆိုတာေတြလည္း ပါပါတယ္။
မကဒတ ရဲေဘာ္ေတြ ပင္ပန္းဆင္းရဲၾကတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ျပီး ပင္ပန္းဆင္းရဲတာ ခင္ဗ်ားတို႔ခ်ည္းပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္တြင္းမွာလည္း ဆင္းရဲဒုကၡခံၾကရသူေတြ၊ ဘဝေတြ အသက္ေတြ ေပးခဲ့ၾကရသူေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိရွိ သုံးစြဲ မယ္ဆိုတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပႆနာက ဒီေငြက ဘယ္ကေငြလဲ။ ဘယ္သူ႔ေငြလဲ။ ေပးတဲ့သူေတြကေရာ အဲဒီေငြကို တကယ္ပိုင္တဲ့လူေတြဟုတ္ရဲ့လား။ ေပးပုံေပးနည္းကေရာ ရိုးသားရဲ့လား ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြကို ထည့္မစဥ္းစားလို႔ မျဖစ္ဘူး။
ဒီေငြေတြ ၊ ဒီကားပါမစ္ေတြဟာ ဘယ္သူပိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြလဲ။
ကားပါမစ္ဆိုတာ၊ ကားတင္သြင္းခြင့္လိုင္စင္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အခြင့္အေရးပဲ။ အထူးအခြင့္အေရးပဲ။ အထူးအခြင့္အေရးမို႔ အထူးေငြေၾကးအျမတ္အစြန္းေတြ ရတယ္ဆိုတာ အားလုံးသိျပီးသားပါ။ ကားပြဲစား ေတာင္သိပါတယ္။ အဲသလို အထူးအခြင့္အေရးမ်ဳိးေတြကို စစ္အစိုးရ သက္တမ္းတေလွ်ာက္လုံးမွာ မတရား ရယူျပီး ၾကီးပြားခ်မ္းသာလာသူေတြကေတာ့ စစ္အစိုးရေဆြမ်ဳိးတသိုက္နဲ႔ စစ္အစိုးရနဲ႔ နီးစပ္သူ ခရိုနီေတြပါ။ ဒါေတြကို သူတို႔ ရေန၊ ယူေနတာဟာ မတရားယူေနတာပဲဆိုတာကိုလည္း လူတိုင္းသိတယ္။ လူတိုင္းလည္း ခံျပင္းၾက ၊ ခံစားၾကရတယ္။ အဲဒီလို မတရားလုပ္လို႔ လူေတြက ခရိုနီဆိုရင္၊ စစ္အစိုးရဆိုရင္ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီ ထဲကေန ခါးခါးသီးသီး မုန္းတီးတယ္။ မကဒတ ေက်ာင္းသားေဟာင္းရဲေဘာ္ေတြလည္း ဒါေတြကို မုန္းလို႔ ဆန္႔က်င္တိုက္ပြဲဝင္ေနတာပဲ မဟုတ္လား။ ခုေတာ့ မကဒတက အဲဒီအခြင့္အေရးကို ယူလိုက္ျပီဆိုေတာ့ ဒါကို ဘယ္လိုနားလည္ရမလဲ။ ေအာ္…. ဒီစနစ္ကို မုန္းလို႔ တုိက္ေနတာမွ မဟုတ္ပဲ ၊ သူတို႔မရဘဲ သူမ်ားရေနလို႔ တိုက္ေနတာကိုးလို႔ နားလည္ရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔လည္း ရရင္ယူတာပါပဲလားလို႔ နားလည္ရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
မကဒတေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္လိုေတြးေခၚျပီး ဒီအခြင့္အေရးမ်ဳိးကို ယူခဲ့သလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္ေတြးၾကည့္ မိတယ္။ "ရန္သူ႔ဆီကေငြကိုရရင္ တျပားရရ၊ ႏွစ္ျပားရရ ရသမွ် အျမတ္ပဲ" လို႔ သေဘာထားတာ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ "ငါတို႔မယူလည္း ဒီေငြေတြ ဒီေဘာင္းဘီခြ်တ္လူၾကီးေတြ လက္ထဲေရာက္မွာပဲ ၊ ငါတို႔ယူျပီး ျပည္သူေတြ အတြက္ အသုံးျပဳလိုက္တာကမွ ေကာင္းဦးမယ္" လို႔ေတြးျပီး ယူလိုက္တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မယ္။ ဒီလိုေတြးေခၚရင္ေတာ့ ဒီအေတြးအေခၚဟာ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ ေပးတဲ့ ဆင္ေျခလို႔ပဲ ေျပာရလိမ့္မယ္။ ဒီလိုေျပာေၾကးဆိုရင္ ခရိုနီေတြကလည္း ဒီလိုေျပာလို႔ ရတာပဲ။ "ငါတို႔ ခရိုနီေတြ မယူရင္ စစ္ အာဏာရွင္ေတြက ယူမွာပဲ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြလက္ထဲေရာက္ရင္ လက္နက္ဝယ္ျပီး ျပည္သူေတြကို ႏွိပ္စက္ လိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ငါတို႔ ခရိုနီေတြယူျပီး ဇိမ္ခံလိုက္တာကမွ ျပည္သူေတြ သက္သာဦးမယ္" လို႔ ခရိုနီေတြက ဆင္ေျခေပးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို သေဘာထားမလဲ။ ခရိုနီနဲ႔ ဒီေတာ္လွန္ေရးသမားေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ ဘာမ်ားကြာျခားဦးမွာလဲ။ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ခရိုနီေတြေရာ၊ မကဒတေရာ၊ အခုတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြေရာဟာ ျပည္သူ႔ေငြကို ျပည္သူ႔ သေဘာတူညီခ်က္ မပါဘဲ အလြဲသုံးစားလုပ္လိုက္ၾကျပီဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲ။ ဆင္းရဲသားကေလးငယ္ေတြရဲ့ ထမင္းလုပ္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ လုယက္စားလိုက္တာနဲ႔ ဘာမွ မထူးဘူး။
ဒါက ယူသူေတြဘက္က အပိုင္း။ ေပးတဲ့လူေတြအပိုင္းကိုလည္း ၾကည့္ဦး။
ကားေပးသူတို႔ ရဲ့ အလြဲသုံးစားလုပ္ရပ္
အစိုးရအဖြဲ႔အေနနဲ႔ အဲဒီေငြကို အဲသလိုေပးခြင့္ရွိရဲ့လား။ ဝန္ၾကီးဌာနအေနနဲ႔ေရာ အဲသလုိ ေပးခြင့္ရွိရဲ့လား။ ဘယ္အခြင့္ဘယ္အာဏာနဲ႔ ေပးလိုက္တာလဲ။ ဘယ္သူပိုင္တဲ့ဟာမို႔ အဲသလို ေပးလိုက္တာပါလဲ။
တကယ္ေတာ့ ဒီလုိ အခြင့္အေရး ဒီလို ကားပါမစ္ဆိုတာဟာ အမ်ားျပည္သူပိုင္တဲ့ အရာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူတိုင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယွဥ္ျပိဳင္ေလွ်ာက္ထားခြင့္ေပးျပီးမွ တရားမွ်တမႈရွိရွိနဲ႔ ေပးသင့္သူကို ထိုက္သင့္တဲ့ အခြန္ထမ္းေဆာင္ခိုင္းျပီး ေပးရမွာ ျဖစ္တယ္။ ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ဦးေအာင္မင္းတို႔က သူတို႔ပိုင္ပစၥည္းက်ေနတာပဲ။ "မန္းျငိမ္းေမာင္တို႔ ယူလိုက္ၾကကြာ၊ ေမာင္သံခဲတို႔ ယူလိုက္ၾကကြာ" ဆိုျပီး သူပိုင္ေငြကို အလွဴၾကီးေပးသလိုမ်ဳိး ေပးခ်လိုက္တယ္။ ဒါကို ယူတဲ့လူေတြကလည္း ျပည္သူ႔ေငြေတြဆိုတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ယူၾကတယ္။ အလွဴ႔ရွင္ၾကီးေတြကိုပဲ ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြဆိုျပီး ေက်းဇူးေတြ တင္လိုက္ၾကတယ္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ဝန္ၾကီးဦးေအာင္မင္းတို႔အစိုးရဟာ ေပးခြင့္မရွိတာကို အဲသလို အလြဲသုံးစားလုပ္ျပီး ေပးခဲ့ရုံသာမက လႊတ္ေတာ္က ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ထက္ ပိုမိုျပီး ဥပေဒမဲ့ သုံးစြဲလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကေန အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္သူ႔ေငြကို ဒီေလာက္ပဲ သုံးရမယ္ ဒီေလာက္ပဲ သုံးသင့္တယ္ဆိုျပီး ခြင့္ျပဳသတ္မွတ္ထားတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး သုံးစြဲလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဟာက ေငြမဟုတ္ပါဘူး ပါမစ္ပါလို႔ ဆင္ေျခေပးရင္ေတာ့ ကေလးကေတာင္ ရယ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီအခ်က္ကို မကဒတနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကပါ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကေပမဲ့ ဦးေရႊမန္းတို႔ လႊတ္ေတာ္က လူေတြက ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိၾက၊ သတိထားမိၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဦးေရႊမန္းက ဦးသိန္းစိန္ကို သတိေပးခဲ့တယ္။ အတြင္းၾကိတ္ အားျပိဳင္မႈေတြ ျငင္းခုန္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဦးေအာင္မင္းကိုယ္တိုင္ ထြက္ရွင္းလာရတာျဖစ္ပါတယ္။ "သူတို႔ေပးတာဟာ ကားပါမစ္ ေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားမဝင္တဲ့ကားေတြကို တရားဝင္ေအာင္ လိုင္စင္လုပ္ေပးလိုက္တာပါ" တဲ့။
ဦးေအာင္မင္းဟာ ခုေခတ္ေဘာင္းဘီခြ်တ္ဝန္ၾကီးေတြထဲမွာ စကားကို ေမွာက္ခ်ည္လွန္ခ်ည္ အေျပာတတ္ဆုံးသူလို႔ ဆိုရေတာ့မယ္။ အနီးဆုံး အေထာက္အထားက အခုေျပာတဲ့စကားပါပဲ။ အခုေျပာ တဲ့စကားကို နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သူေျပာတဲ့စကားဟာ ဘယ္ေလာက္ မရိုးသားသလဲဆိုတာ ထင္ရွားလွပါတယ္။ ကားပါမစ္ကို စာရြက္ၾကီးနဲ႔ ထုတ္ေပးပါရက္နဲ႔ "ကားပါမစ္လို႔ သေဘာမထားပါနဲ႔ တရားမဝင္တဲ့ကားေတြကို တရားဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးတာပါ" ဆိုျပီး ေျပာရဲတာဟာ သူ႔သတၱိပါပဲ။ မ်က္ႏွာေျပာင္ရဲတဲ့ သတၱိပါ။ မကဒတမွာ လိုင္စင္တပ္မထားတဲ့ တရားမဝင္ကားအစီး ၆၀ ရွိတယ္လို႔ ဘယ္သူၾကားဖူးၾကသလဲ။ ဦးေအာင္မင္းေရာ ဘယ္က ၾကားဖူးထားသလဲ။ အားလုံးဟာ သူတို႔ပါမစ္ ထုတ္ေပးေတာ့မွ ပါမစ္ကို ေရာင္းစားၾကတာသာျဖစ္တယ္။ ဘယ္အဖြဲ႔မွာမွ တရားမဝင္ကား ၆၀ ေတြ ၁၂၀ ေတြမရွိဘူး၊ အခုလည္း ပါမစ္ထဲကေပးလိုက္တဲ့ ကားေတြကို ဘယ္သူမွ ဝယ္မစီးဘူးဆိုတာ ဦးေအာင္မင္းလည္း အသိ၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြလည္း အသိ၊ ျပည္သူေတြလည္း အသိ၊ ကေလးကအစ အားလုံးသိၾကပါရက္နဲ႔ ဦးေအာင္မင္းဘာလို႔ ဒီလိုထြက္လိမ္တာ ပါလဲ။
ဦးသိန္းစိန္လုပ္တဲ့လုပ္ရပ္ဟာ ဥပေဒေဘာင္ကိုေက်ာ္လြန္ျပီးလုပ္ထားတာဆိုတာ ဦးေအာင္မင္းသိေနလို႔ပါ။ ဦးသိန္းစိန္ အဲသလိုလုပ္တာ ဥပေဒေဖာက္ဖ်က္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေရႊမန္းနဲ႔ အျငင္းပြားထားတာကို ဦးေအာင္မင္း သိထားလို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ အတိုင္အေဖာက္က မညီခ်င္ေတာ့ ကားပါမစ္ကို ဦးသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ ယာေတာစံအိမ္ထဲမွာ စာအိတ္နဲ႔ေခၚေပးခဲ့ေၾကာင္းကို မန္းျငိမ္းေမာင္က ဖြင့္ခ်ေျပာဆိုျပီး ျဖစ္ေနပါတယ္။
လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ လုပ္ရပ္
ဒီလို ဥပေဒမဲ့ ေပးတဲ့ေငြကို မကဒတနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ လက္ခံသင့္ရဲ့လား။ ျပည္သူ႔ေငြကို ျပည္သူမသိဘဲေပးတာကို လက္ခံသင့္ရဲ့လား။ ျပည္သူ႔ေငြကို ဥပေဒမဲ့ ထုတ္ေပးတာကို လက္ခံသင့္ရဲ့လား။ ျပည္သူ႔ေငြကို ဒီလို အလြဲသုံးစားရယူတာဟာ က်င့္ဝတ္သိကၡာနဲ႔ ညီတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါရဲ့လား။
ဒါ့အျပင္ မကဒတေရာ၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေတြေရာဟာ အစိုးရနဲ႔ ယာယီ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့ အဆင့္သာရွိပါေသးတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈကို တခြန္းမွ မဟရေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီကာလေတြကို ေဆြးေႏြးဆဲကာလလို႔ ဆိုရပါမယ္။ ဒီလိုေဆြးေႏြးဆဲကာလမွာ ေဆြးေႏြးဘက္အစိုးရက ေငြေပးတာဟာ လာဘ္ေပးတဲ့သေဘာ သက္ဝင္ပါတယ္။ အဲဒီေငြကိုယူတာဟာလည္း လာဘ္ယူတဲ့ သေဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
မကဒတဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခံယူထားမယ္ ထင္ပါတယ္။ တျခား တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳတယ္လို႔ ခံယူမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခုအစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳျပီး ျပည္သူ႔ ေခါင္းေဆာင္ ေတြအေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔အက်ဳိးအတြက္ စစ္တပိုင္းအစိုးရနဲ႔ ေဆြး ေႏြး ၾကတဲ့သူေတြဟာ အစိုးရက လာဘ္ထိုးတဲ့ ကားေတြကို ယူထားလိုက္ျပီဆိုရင္ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြကို ျပည္သူေတြက ဘယ္လိုယုံၾကည္ၾကရေတာ့မလဲ။ သူေပးတဲ့ ေငြကိုယူ၊ သူေကြ်းတဲ့အစာကို စားျပီးတဲ့ ေနာက္မွာ သူတို႔ရဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ ဘယ္ေလာက္ လြတ္လပ္ (independent ျဖစ္) ႏိုင္မလဲ။ မကဒတေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ကားလက္ေဆာင္ကိုယူလိုက္တာဟာ ျပည္သူကို သစၥာေဖာက္တာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ကို အစိုးရက ကားပါမစ္ေပးတာဟာ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔စည္း ေတြရဲ့ ေခါင္းကို ေငြေပးဝယ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။
ျပည္သူ႔ေငြကို အသုံးျပဳျပီး လာဘ္ေပးတဲ့အစိုးရေရာ၊ ျပည္သူ႔ေငြကို အသုံးျပဳျပီးေပးတဲ့လာဘ္ကို ယူတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြေရာဟာ ျပည္သူအေပၚ သစၥာမဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မန္းျငိမ္းေမာင္ကေတာ့ ျပည္သူ႔ေငြကို ကားအစီး ၁၂၀ ဖိုးရလိုက္တာကိုေတာင္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသး ဘူး။ "ေကအန္ယူရဲ့ အဖြဲ႔အစည္းလိုအပ္ခ်က္ဟာ ကားအစီး ၁၂၀ နဲ႔ မလုံေလာက္ေသးပါဘူး" လို႔ေတာင္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ မန္းျငိမ္းေမာင္ႏွယ္ ေလာဘၾကီးလိုက္တာ။ ေျပာရဲပါေပ့၊ ေျပာရက္ပါေပ့၊ ေျပာထြက္ပါေပ့ မန္းျငိမ္းေမာင္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရတဲ့ေငြက အစိုးရေငြ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဆင္းရဲသား တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြရဲ့ေငြပါ။ သာမန္ကရင္လူမ်ိဳး ဆင္းရဲသား ေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကို မငဲ့မကြက္ ေျပာထြက္လွပါေပတယ္။
ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးစိုးသိန္းတို႔အဖြဲ႔ဟာ ေနာ္ေဝးက ေထာက္ပံ့တဲ့ ေဒၚလာ ၆ သန္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ရန္ပုံေငြကို လည္း သူတို႔ပိုင္ေငြေတြလို သုံးခဲ့ျဖဳံးခဲ့ၾကျပီ။ NLD ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ခင္ကာလတုန္းက NCGUB အေဝးေရာက္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရကို ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္ဆိုရင္ ကားေပးမယ္၊ ေငြေပး မယ္၊ အိမ္ေတြ ေျမေတြေပးမယ္ဆိုျပီး လာဘ္ထုိးခဲ့ဖူးေၾကာင္းလည္း ဦးပီတာလင္းပင္က ဖြင့္ခ်ခဲ့ဖူးျပီ။ ဦးေအာင္မင္းဟာ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းပီသသူ ျဖစ္ပါတယ္။
မကဒတရဲ့ ေပ်ာ့ညံ့မႈ
ဒါ့အျပင္ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ကိုသံခဲ လက္ေမာင္းခ်င္းခ်ိတ္ ဝိုင္အရက္ခြက္ကိုကိုင္ျပီး အေရးၾကီးျပီ ညီေနာင္အေပါင္းတို႔ သီခ်င္းကို ဆိုသြားတာဟာလည္း မကဒတရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြ၊ မကဒတကို သံေယာဇဥ္ရွိသူေတြၾကားမွာ စိတ္ထိခိုက္စရာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဦးေအာင္မင္းလိုလူနဲ႔ ဒီလိုေပ်ာ္ပါးျပရင္ ကိုယ့္သိကၡာ ၊ ကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ သိကၡာကို ထိခိုက္ႏိုင္မယ္ ဆိုတာေလာက္ကိုေတာ့ အနည္းဆုံး တြက္မိဖို႔ သင့္တယ္။
မကဒတကို ခုလို ေငြေပးဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရတာ ႏွေမ်ာစရာလည္းေကာင္းတယ္။ ဒီေလာက္ ရိုးစင္းတဲ့ ဖ်က္ဆီးပုံဖ်က္ဆီးနည္းေလးေလာက္ေတာင္မွ ေတာင့္မခံႏိုင္တာ အထင္ေသးစရာလည္း ျဖစ္တယ္။ ဦးေအာင္မင္းတို႔ လုပ္ပုံက သိပ္ရိုးလြန္းပါတယ္။ ရုပ္ေခ်ာျပီး ဆင္းရဲတဲ့ မိန္းကေလးကို ထဘီေလး ဝယ္ေပး၊ အက်ၤီေလးဝယ္ေပးျပီး က်ံဳးသြင္းဖ်က္ဆီးသြားတဲ့ လူေပြလူရွဳပ္လုပ္နည္းမ်ဳိးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆင္းရဲတဲ့ မိန္းကေလးတိုင္း မပ်က္စီးဘူး။ ဆင္းရဲျပီး ေပ်ာ့ညံ့မွ ပ်က္စီးတယ္။ မကဒတ အဖ်က္ဆီးခံရတာကလည္း ဆင္းရဲလို႔ ပင္ပန္းလို႔ မဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေပ်ာ့ညံ့လို႔ပဲ။
ဘယ္သူေပးေပးရရင္ယူ
မကဒတ အဖြဲ႔ဟာ ေတာထဲမွာ မွ်စ္စားျပီး ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခဲ့မိတာ မွားသကြာ၊ ခုလို ျမိဳ႔ေပၚတက္ျပီး ဘီယာဆိုင္မွာ ေတာ္လွန္ေရးမုန္တိုင္းထန္ရတာ ပိုတြက္ေျခကိုက္တယ္လို႔မ်ား ဥာဏ္အလင္းရသြား ေလသလား မဆိုတတ္ဘူး။ အစိုးရေပးတဲ့ေငြကိုသာမက ခရိုနီ ဦးေဇာ္ေဇာ္ေပးတဲ့ ေငြကိုပါ အခုလက္ခံ ရယူ လိုက္ျပီ ဆိုတာသိရတယ္။ လက္ခံရယူသူကေတာ့ မကဒတ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္တေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အတြက္ မဟုတ္ဘဲ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ဗဟိုေကာ္မတီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ လက္ခံရယူတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မကဒတအေနနဲ႔ အထူးသတိထားျပီး ျပန္လည္သုံးသပ္သင့္ပါတယ္။ ေပးသမွ်ေငြယူေနရင္ အဖြဲ႔အစည္း ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာဟာ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ႏို္င္ငံေရးသိကၡာမရွိေတာ့ရင္ အဖြဲ႔အစည္းပါ ပ်က္စီးသြားႏိုင္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔မွာ ေငြမရွိရင္ ဘာမွ လုပ္မရဘူးဆိုတဲ့ စကားမ်ဳိးကိုလည္း သူတို႔ ထိပ္ပိုင္း ကေတာ္တေယာက္က ေျပာပါေသးတယ္။ ဒီစကားကေတာ့ အေပါစားဆန္လြန္းလွပါတယ္။ ေဆြးေတာင္ မေဆြးေႏြးခ်င္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
ဒီေလာက္နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားျပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဆိုးခဲ့ညစ္ခဲ့တဲ့ ခရိုနီေတြရဲ့ေငြကို အခုလို ယူရဲတယ္ဆိုတာကလည္း ေရွ႔သြားရွိလို႔ လိုက္ရဲတာ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခရိုနီေတြရဲ့ ေငြကို အမ်ားဆုံးယူတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ္သိန္း၊ သိန္း ၂၀ တန္တဲ့ ဝတ္စုံေတြကို ခရိုနီေတြက ဝယ္ေပးတယ္ဆိုတာက အစ ေလယာဥ္စီးလုံးငွားတယ္ဆိုတာ အဆုံး ခရိုနီနဲ႔ ဒီခ်ဳပ္သတင္းေတြဟာ လူေျပာမ်ား ေက်ာ္ၾကားလွပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ခရိုနီေတြဟာ ျပည္သူ႔သယံဇာတ၊ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ၊ ျပည္သူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ား စြာ အလြဲသုံးစားလုပ္လာသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမၾကီးေပၚမွာေပါက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြကို သူတို႔အပင္လို႔ သေဘာထားျပီး ေရာင္းစားပါတယ္။ ေျမၾကီးေအာက္က ရတနာကို သူတို႔ ရတနာလို႔ သေဘာထားျပီး ေရာင္းစားပါတယ္။ ေရထဲမွာရွိေနတဲ့ငါးကိုလည္း သူတို႔ငါးလို႔ သေဘာထားျပီး ေရာင္းစားပါတယ္။ ျပည္ပက ေနတင္သြင္းခြင့္ ျပည္တြင္းကေန တင္ပို႔ခြင့္မွန္သမွ်ကိုလည္း သူတို႔ အခြင့္အေရးလို႔ သေဘာထားျပီး သူတို႔ခ်ည္း မတရားယူပါတယ္။ ဒီေလာက္နဲ႔ အားမရ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသးဘဲ ျပည္သူ႔လယ္ယာေျမေတြ သိမ္းထားတာေတြကလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ ဒီလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မတရားလုပ္လာတဲ့ ခရိုနီေတြဟာ သားစဥ္ ေျမးဆက္စားမကုန္ေအာင္ ပြေနၾကပါျပီ။ ျမန္မာတြင္မက ကမၻာမွာပါယွဥ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေဒၚလာဘီလ်ံခ်ီ ခ်မ္းသာသူေတြ ျဖစ္ေနပါျပီ။ သူတို႔စိုးရိမ္စရာဆိုလို႔ ဒီမိုကေရစီအစိုးရတက္လာရင္ သူတို႔ မတရားရယူ ထားတာေတြ ျပန္ေပးရမွာကိုပဲ စိုးရိမ္စရာရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ေငြမည္းကို ေငြျဖဴျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာ္ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ နာမည္မည္းကို နာမည္ျဖဴျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာ္ဖြတ္ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔သမိုင္းမည္း ကို သမိုင္းျဖဴျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာ္ခ်င္ဖြတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ သူတို႔ဟာ ေငြရွိမွ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ ရမယ္လို႔ ထင္ေနတဲ့သူေတြဆီကို ေငြေပးဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာတာ မဆန္းပါဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ခရိုနီေတြရဲ့ေငြကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံပါတယ္။ ခရိုနီေတြ ခိုးထားတဲ့ေငြေတြကို အသိမွတ္ျပဳလက္ခံပါတယ္။ ခရိုနီေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ "ဓါးျပတိုက္ထားတဲ့ ေငြနဲ႔ပင္ျဖစ္ပေစ၊ ဘုန္းၾကီးကိုဆြမ္းေလာင္းရင္ေတာ့ သာဓုေခၚရမွာပဲ"ဆိုတဲ့ မူကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က က်င့္သုံးပါတယ္။ သူခိုးဓါးျပေတြ ဘုရားဒါယိကာျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အေရးရပါျပီ။
(ေနာက္အပိုင္းေတြမွာ OSI နဲ႔ NED ရဲ့ အေၾကာင္းကို ေရးပါမယ္။)
ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
(ႏိုင္ငံေရး ေစ်းသစ္ၾကီးနဲ႔ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ အာဏာရွင္မ်ား)
ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေစ်းကြက္ကို ဘုရားသဖြယ္ ကိုးကြယ္လာေနလိုက္ၾကတာ ခုေတာ့ အားလုံးဟာ ေရာင္းကုန္ ျဖစ္ကုန္ ေတာ့တာပဲ။
လုပ္အားကလည္းေရာင္းကုန္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ပါမစ္ကလည္း ေရာင္းကုန္၊ ပညာေရးကလည္း ေရာင္းကုန္၊ မိန္းကေလးေတြကလည္း ေရာင္းကုန္ျဖစ္လာတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ နာမည္ၾကီး ဓမၼကထိက ဘုန္းေတာ္ၾကီးတခ်ဳိ႔ရဲ့ တရားပြဲေတြကိုေတာင္ ေရာင္းကုန္လို႔ သေဘာထားျပီး လုပ္စားသူ ေတြ ရွိလာတယ္။
အဲသလို ေပၚထြက္လာတဲ့ ေရာင္းကုန္ေတြ အနက္မွာ ေစ်းအေပါဆုံး ေနာက္ဆုံးေပၚ ေရာင္းကုန္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမား ဆိုတဲ့ ေရာင္းကုန္ပဲ။
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ေရာင္းေနဝယ္ေနလိုက္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ေစ်းတည့္ကုန္ပါျပီ။ ဝယ္လို႔ မရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ နည္းနည္းပါးပါးပဲ က်န္လိမ့္မယ္။ ေတာ္ေတာ္နည္းပါတယ္။
ရွယ္ယာနဲ႔ ေငြေၾကးအေရာင္းအဝယ္လုပ္ ေစ်းကစားတဲ့ နာမည္ေက်ာ္စီးပြားေရးသမား ေဂ်ာ့ဆိုးေရာ့စ္ ျမန္မာႏိုင္ငံလာသြားတုန္းက ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႔သြားတာကို အားလုံးမွတ္မိၾကမယ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆိုးေရာ့စ္ ျပန္သြားျပီးေနာက္မွာ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြၾကား ပူညံပူညံ ျဖစ္သြားတဲ့ ျပႆနာ တခုကိုေတာ့ လူအမ်ားသိၾကမယ္ မထင္ဘူး။ လူအမ်ား မသိၾကေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဆိုးေရာ့စ္က ကိုကိုၾကီးလက္ထဲထည့္သြားတဲ့ ေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲ ကိစၥပါ။ အဲဒီေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲကို ကိုကိုၾကီးက ဘယ္သူ႔မွ မေျပာဘဲ တေယာက္တည္း ဒိုင္လွ်ိဳေလးဖြက္သုံးေတာ့ ကိုျမေအးက ေမးခြန္းထုတ္၊ ကိုကိုၾကီးက အိုးနင္းခြက္နင္း ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္၊ မေက်မနပ္ျဖစ္ၾက၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စည္းလုံးညီညြတ္ေရး ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အက်င့္ပ်က္မႈကို ဖုံးဖိျမိဳသိပ္ထားလိုက္ၾကရတယ္။ အငယ္ပိုင္း ၈၈ တေယာက္ကေတာင္ "ကိုကိုၾကီးလုပ္လို႔ေပါ့ကြာ။ ငါသာလုပ္ရင္ ေဆာင့္ကန္ခံရတာ ၾကာျပီ" လို႔ မေက်မနပ္ေျပာေသးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ သိန္းေလးဆယ္ကိုကိုၾကီးေနာက္ ေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲ ကိုကိုၾကီး တေယာက္ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔မ်ား ေနာင္အခါ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ၾကမလား မသိဘူး။
၈၈ မ်ဳိးဆက္အဖြဲ႔နဲ႔ ဆိုးေရာ့စ္နဲ႔ အလြမ္းသင့္သြားလိုက္ပုံမ်ားကေတာ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ေတာင္ ပြင့္လင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအဖြဲ႔နာမည္ ျဖစ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။
၈၈ မ်ဳိးဆက္အဖြဲ႔ဟာ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈ အမ်ားဆုံးရတဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ပဲ။ အမ်ားဆုံး ေထာက္ပံ့ေၾကးရတာကေတာ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္နာမည္နဲ႔ ရတာက အမ်ားဆုံးပဲ။ ဘယ္ေလာက္ဝင္ျပီး ဘယ္္ေလာက္ထြက္တယ္ ဆိုတာကို ဘယ္သူမွေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိၾကဘူး။ ေငြဝင္ေငြထြက္ကို အဓိက စီမံခန္႔ခြဲေပးတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ့ လက္ရုံးၾကီးကေတာ့ ကိုဂ်င္မီလို႔ အမ်ားသိထားၾကတယ္။
၈၈ မ်ဳိးဆက္အဖြဲ႔ဟာ ေငြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ေပးသမွ်ယူ၊ လွဴသမွ်စားေနတယ္လို႔ ထင္စရာျဖစ္လာတယ္။ ဂစ္တာဘန္းျပျပီး ခရိုနီေပးတဲ့ေငြကို လက္ခံသလို ၊ စစ္တပ္က ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ၈ ေလးလုံး ႏွစ္ပတ္လည္ ေန႔ၾကီးမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ အျပည့္နဲ႔ ေပးလာတဲ့ေငြကိုလည္း လက္ခံပါတယ္။
ျပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၃ ရွစ္ေလးလုံး ႏွစ္ပတ္လည္ အခန္းအနားဟာလည္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သြားဖိတ္လို႔ အၾကီးအက်ယ္ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီ့ထက္ပိုဆိုးတာက ရွစ္ေလးလုံးႏွစ္ပတ္လည္မွာ ရတဲ့ လွဴဒါန္းေငြ သိန္း ၈၀၀ ေက်ာ္ကို စာရင္းမရွင္းႏိုင္တဲ့အခ်က္ပဲ။ ရွစ္ေလးလုံးႏွစ္ပတ္လည္ကေန ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ေတြခ်ျပီး၊ အဲဒီ ခ်ထားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အေကာင္ထည္ေဖာ္မယ့္ လုပ္ငန္းေဖာ္ေဆာင္ေရး ေကာ္မတီကို ေငြသိန္း ၅၅၀ လွဴဒါန္းမယ္လို႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီ သိန္း ၅၅၀ ဆိုတာကလည္း ဘာဆုံးျဖတ္ခ်က္မွ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသးခင္ တေန႔တျခား လုံးပါးပါးလာလိုက္တာ ခုေတာ့ ကုန္ေတာ့မေလာက္ ျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္လိုကုန္၊ ဘယ္လိုေလ်ာ့သြားတယ္ဆိုတာကိုလည္း စာရင္းရွင္း ႏိုင္သူ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ သတင္းၾကီးေနတယ္။ ဘဏ္စာရင္းလက္ခံဖြင့္ထားသူ ကိုတိုးေက်ာ္လိႈင္နဲ႔ ကိုညိဳထြန္းတို႔ ၂ ေယာက္လည္း ဘာမွ တတ္ႏိုင္ၾကပုံ မေပၚဘူး။
၈၈ ေခါင္းေဆာင္ အားလုံးကိုယ္စီကိုယ္စီဟာ ခုေတာ့ ျပည္ေတာ္သာေနၾကျပီ။ သူတို႔ လက္ထဲမွာ ဂလက္ဆီ ႏုတ္တူးေလးေတြ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ကိုင္ထားၾကေတာ့ ဂလက္ဆီ ႏုတ္တူး ဟာ ၈၈ ရဲ့ အိုင္ဒီကဒ္လို႔ေတာင္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ လူေျပာမ်ားလာတယ္။ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့သူေတြက လည္းရွိလာ၊ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ေတြကလည္း အမ်ဳိးမ်ိဳးကြဲလာေတာ့ ၈၈ အဖြဲ႔ကလူေတြကလည္း ဟိုလူက ရုံးခန္း တခန္းခြဲေထာင္ ဒီလူက ရုံးခန္းတခန္းေထာင္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ရုံးခန္းေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ထြက္ေပၚလာတယ္။ ကိုကိုၾကီးဆိုရင္ သူတေယာက္ တည္းတြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ေပၚမွာ ရုံးခန္း ၂ ခန္း ၃ ခန္းဖြင့္ထားပါတယ္။ ၈၈ ေတြ အဲသလို သူတလူ၊ ငါတမင္းျဖစ္လာလို႔ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွာ သူတို႔ကို ၃၇ မင္းလို႔ေတာင္ ေလွာင္ေျပာင္ေခၚေဝၚလာၾကတယ္။
ပညာေရးနဲ႔ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို တာဝန္ယူထားတဲ့ ၈၈ ကိုစိုးထြန္းရဲ့ ရုံးခန္းမွာဆိုရင္ အေမရိကန္က လွဴဒါန္းထားတဲ့ လက္ပ္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာ အလုံး ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီကြန္ျပဴတာေတြမွာ "မကြ်မ္းက်င္သူ မျပင္ရ၊ ေပါက္ကြဲတတ္သည္" ဆိုတဲ့ သတိေပးစာတန္းေတြေတာင္ပါေနတယ္။ အေမရိကန္က သူတို႔ကို ဘယ္လို လက္ပ္ေတာ့ အမ်ဳိးအစားေတြကို ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လွဴဒါန္းထားတယ္ဆိုတာ စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။
အရင္တုန္းက ေက်ာင္းသားေတြ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရင္ မိဘကေပးတဲ့ မုန္႔ဖိုးေငြကေလးထဲကေန ဖဲ့ထုတ္ျပီး အိတ္စိုက္လုပ္ၾကရတယ္။ အလုပ္သမားေတြ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရင္လည္း ေခြ်းႏွဲစာထဲကေန စုေဆာင္းျပီး ကိုယ့္ ဖာသာ ရန္ပုံေငြထည့္ျပီး ျခစ္ျခဳတ္ၾကိဳးစားလုပ္ၾကရတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ေငြမရွိရင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ ေျပာလာၾကတယ္။ ကိုယ့္ဖာသာ ရိုးရိုးသားသား ႏိုင္ငံေရးကို ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံလုပ္ခ်င္ သူေတြေတာင္ သူမ်ားေမးေငါ့ခံလာရျပီး ကိုယ္ကပဲ တုံးလို႔အလို႔ တျပားမွ မရသလို ျဖစ္လာတယ္။ သူမ်ား ေတြ လက္ဖ်ား ေငြသီးေနတာၾကည့္ျပီး ရိုးခ်င္သူေတြေတာင္ ကလက္ခ်င္၊ ပ်က္ခ်င္လာၾကတယ္။
ဒီလို "ေငြမရွိရင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္လို႔မရ" ဆိုတဲ့အေတြးအေခၚ ထူေထာင္လာၾကခ်ိန္မွာပဲ ေငြေပးခ်င္လို႔ ေငြထုပ္ပိုက္ရွာ ေနသူေတြကလည္း ျပည္တြင္းအထိ ေရာက္လာၾကတယ္။
အဲသလိုသူေတြထဲမွာ ၁။ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ေဂ်ာ့ခ်္ ဆိုးေရာ့စ္ ရဲ့ အိုအက္စ္အိုင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂။ NED ပါတယ္။ ၃။ ျပည္သူေတြရဲ့ ေငြနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို အလြဲသုံးစားလုပ္ခ်မ္းသာလာၾကျပီး အခုအခါ၊ လက္ထဲက ေငြမည္း၊ နာမည္မည္း၊ သမိုင္းမည္းကို ေလွ်ာ္ဖြတ္ခ်င္ေနသူ ခရိုနီေတြလည္း ပါတယ္။ သူတို႔အျပင္ ၄။ ႏိုင္ငံေရးသမားကို ေငြနဲ႔ဝယ္ခ်င္တဲ့ လက္ရွိ အစိုးရနဲ႔ သူ႔ဝန္ၾကီးေတြလည္း ပါၾကပါတယ္။
NED (National Endowment for Democracy) ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းဟာ နာမည္နဲ႔ လုပ္ရပ္ ေျပာင္းျပန္ အခ်ဳိးက်တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးရယ္လို႔ ကမၻာ့ ဒီမိုကေရစီ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အဖြဲ႔ၾကီးပါ။ စီအိုင္ေအရဲ့ ေရွ႔ေျပးတပ္ဖြဲ႔လို႔ ကိုယ္တိုင္ဝန္ခံထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပါ။
ကမၻာတလႊားမွာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားစြာကို ၾကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္ခဲ့ဖူးသလို၊ NGO လို႔ေခၚတဲ့ အစိုးရနဲ႔ မပတ္ သက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေငြနဲ႔ေပါက္ဝယ္ျပီး တိုင္းငယ္ျပည္ငယ္ေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို ၾကိဳးကိုင္ေဆာ့က စားေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးတခုျဖစ္ပါတယ္။
အဲသလိုအဖြဲ႔အစည္းၾကီးက ျမန္မာဝန္ထမ္းခန္႔ထားျပီး ဗမာျပည္ထဲက အဖြဲ႔အစည္းေတြအေၾကာင္း သတင္းေပး လုပ္ခိုင္းထားပါတယ္။ NED ဆီက ေထာက္ပံ့ေငြရေရးမွာ အဲဒီဝန္ထမ္းဟာ အေရးၾကီးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္လာပါတယ္။
NED ဆီက ေငြလိုခ်င္ရင္ ေအာင္ေမာ္ဇင္နဲ႔ ဒီဇိုင္းနာ ပန္းခ်ီဆရာ တေယာက္ကို ကပ္ရမယ္လို႔ ရန္ကုန္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ လူအမ်ားနားလည္ထားၾကပါတယ္။ ေအာင္ေမာ္ဇင္ကေတာ့ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ NED ရဲ့ တရားဝင္ ျမန္မာ ဝန္ထမ္းပါ။ မႏၱေလးသား ဒီဇိုင္းနာကေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ NED ရဲ့ေငြ ရရွိေရးမွာ အေရးပါ ေနရတယ္ ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္း လင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို အကပ္ေကာင္းရင္ ေငြတကယ္ရ တာ ေတာ့ အမွန္ပါ။
ကိုတိုးေက်ာ္လႈိင္ကလည္း ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေဒၚလာ ၁ ေသာင္းခြဲရပါတယ္။ လက္ဝဲစာ ေရးဆရာၾကီးဆိုသူတခ်ိဳ႔ဦးေဆာင္တဲ့ စာေရးဆရာ သမဂၢေတာင္မွ စီအိုင္ေအရဲ့ ေရွ႔ေျပးတပ္ဖြဲ႔ လို႔ေခၚတဲ့ NED ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ယူၾကပါတယ္။ စာေရးဆရာ သမဂၢက ေဒၚလာ ၂ ေသာင္းခြဲ ရပါတယ္။
၈၈ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ေနေစာင္းရင္၊ ေဖေသာင္းတို႔ အရည္ေတာင္းျပီဆိုတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္စာအုပ္ထဲက အတိုင္း တံဆိပ္နီ၊ တံဆိပ္နက္၊ ႏွစ္ထပ္နက္ ပုလင္းေတြနဲ႔ ေကာင္းစားေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ထဲက အေရးပါတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ဆိုရင္ ေဆးစြဲေနရုံမက လူမႈေရး ေဖာက္ျပန္မႈ အပုပ္သတင္းကလည္း ျပန္႔ႏွံ႔ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြ ႏိုင္ငံျခားကေငြေတြ ဒီလိုမ်က္မ်က္ကေလး ရျပီး ေကာင္းစားေနၾကတာ သာဓုေခၚစရာ ပီတိပြားစရာလို႔ တခ်ဳိ႔က ထင္ခ်င္ထင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ တကယ္တန္း "ဆိုးေရာ့စ္ရဲ့ အိုအက္စ္အိုင္" တို႔ "စီအိုင္ေအ ေရွ႔ေျပး NED" တို႔ရဲ့ အေၾကာင္းကို သိၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သာဓုေခၚဆိုႏိုင္ဖို႔ ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြ အေၾကာင္းကို ျပည့္ျပည့္စုံစုံသိဖို႔က ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ရွင္းျပဖို႔လိုပါမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ OSI နဲ႔ NED တို႔ကို အပိုင္းတပိုင္းစီ ခြဲျပီး သပ္သပ္ ေျပာပါမယ္။
NED ကအခုလို ေျခလွမ္းသြက္ေနသလို သူ႔ရဲ့ ၾသဇာအာဏာက ကမၻာနဲ႔ခ်ီျပီး လႊမ္းမိုးၾကိဳးကိုင္ထား တာကိုသိေတာ့ Myanmar Peace Centre က ေအာင္ေမာ္ဇင္ရဲ့ အစ္ကို မင္းဇင္ကို တႏွစ္ လစာ ေဒၚလာ ၅ သိန္းေပးျပီး အလုပ္လာလုပ္ဖို႔ေခၚပါတယ္။ တႏွစ္ ေဒၚလာ ၅ သိန္းဆိုတာဟာ တလ ေဒၚလာ ၄ ေသာင္းေက်ာ္ပါတယ္။ လူသိမ်ားနာမည္ၾကီးေနတဲ့ မင္းေဇာ္ဦးလစာ ေဒၚလာ ၁ ေသာင္းထက္ ၄ ဆေက်ာ္ မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းဇင္က ျငင္းပါတယ္။ အေရာင္းအဝယ္မျဖစ္လိုက္ေပမဲ့ ေပးတဲ့ေစ်းကိုက စိတ္ဝင္စားစရာလို႔ ဆိုရမွာပါ။
ရန္ကုန္ႏိုင္ငံေရးသိပၸံသင္တန္းေက်ာင္း YSPS ဆိုတဲ့ မဇင္မာေအာင္တို႔ရဲ့ ေက်ာင္းကေတာ့ ဥေရာပ ႏို္င္ငံ တႏိုင္ငံကေန ေပါင္ ၁ သိန္း ေထာက္ပံ့တာကို ျမိဳးျမိဳးမ်က္မ်က္ ရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ဒီေန႔ျမန္မာႏို္င္ငံမွာ ရွိတဲ့ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္း၊ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြထဲမွာ NED ၊ OSI ေထာက္ပံ့ေၾကးနဲ႔ ကင္းလြတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ဘယ္ႏွဖြဲ႔မ်ား ရွိပါသလဲ။ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔အစည္းတခ်ဳိ႔က လြဲရင္ က်န္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမွန္သမွ် မကင္းရွင္းၾကသေလာက္ပါပဲ။ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေတာ့ အေမရိကန္က တျခားလမ္းေၾကာင္းကေန အသြင္တမ်ဳိးနဲ႔ ေထာက္ပံ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခား အစိုးရရဲ့ေငြ၊ ႏိုင္ငံျခားကေန ေငြေပးၾကိဳးကိုင္တတ္တဲ့ ေခါင္းကိုင္အဖြဲ႔ၾကီးေတြရဲ့ေငြ နဲ႔ လြတ္ကင္းတာဆိုရင္ မရွိေတာ့သေလာက္ပဲ။ သူတို႔ေပးတဲ့ေငြ ၊ သူတို႔အၾကံေပးဖြဲ႔စည္းခိုင္းတဲ့အဖြဲ႔ ၊ သူတို႔ခင္းေပးတဲ့ ကစားကြက္ထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္က နယ္ရုပ္ကေလးေတြဟာ ကိုယ့္ကို သူမ်ားက ၾကိဳးကိုင္လို႔ကိုင္ထားမွန္း မသိဘဲ သူမ်ားစိတ္၊ ကိုယ့္ခႏၶာနဲ႔ လႈပ္ရွားေနၾကရသလို ျဖစ္လာပါတယ္။
မိရိုးဖလာ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး အသင္းေတြနဲ႔ ၂၀၀၇ သံဃာ့အေရးေတာ္ပုံမ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေတြေလာက္ပဲ ၾကိဳးကိုင္သူေတြရဲ့ ေစ်းကြက္အျပင္ဖက္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရပ္တည္တယ္လို႔ ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွာ ေျပာၾကပါတယ္။
ဒါေတာင္ ဘယ္ေလာက္သန္႔ရွင္းသလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိလာပါတယ္။ မၾကာေသးခင္က လူငယ္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႔က NED ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြ ေဒၚလာ ၂ ေသာင္း ခြဲကို လက္ခံျပီး စာဖတ္အသင္း လုပ္တယ္လို႔ ၾကားလာရပါတယ္။ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး၊ အဖြဲ႔အစည္းက သေဘာမတူဘူးလို႔ ေျပာတဲ့အသံမ်ဳိးလည္း ၾကားရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ ထိပ္တန္းရာထူး ယူထားတဲ့ လူေတြလုပ္တာကို အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးဟာ စဥ္းစားစရာအဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဗမာျပည္က ႏိုင္ငံေရး ၊ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ အားလုံး NED ၊ OSI ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြေတြနဲ႔ ၾကီးပြားေနၾကျပီဆိုပါေတာ့၊ ဒါဆိုရင္ ဗမာျပည္ရဲ့ ေရွ႔ႏိုင္ငံေရးမွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္သလဲ။ ေနာက္အပိုင္း ေတြ မွာ ဆက္ေရးပါမယ္။
( အပိုင္း ၂)
(အစိုးရနဲ႔ ခရိုနီတို႔က ေငြေပးဖ်က္ဆီးျခင္း)
ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ေငြေၾကးနဲ႔ အခြင့္အေရးယူၾကတာကို ေဝဖန္ၾကတဲ့ အထဲမွာ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ အေဝဖန္ခံရျပီး တုန္႔ျပန္ ျငင္းခုန္မႈလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ့ ျဖစ္ရပ္တခုကေတာ့ မကဒတ ေခၚ ABSDF ေခၚ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ့ ကားအစီး ၆၀ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အစိုးရက ကားေပးသတ္တာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခံသြားၾကသူေတြဟာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔အစည္း အားလုံးနီးနီး ျဖစ္ပါတယ္။ အပစ္မရပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကခ်င္၊ တအာင္း၊ လားဟူ အဖြဲ႔ေတြေလာက္ပဲ က်န္ပါတယ္။
ကားယူသူတို႔ရဲ့ က်င့္ဝတ္သိကၡာ
အားမနာတမ္း ေဝဖန္ရရင္ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြဟာ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ဂုဏ္သိကၡာလဲလွယ္ လိုက္ၾကတာ ပါပဲ။
ဒီလို အဖြဲ႔အစည္းအားလုံး အနက္မွာ မကဒတ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ပိုျပီး ေဝဖန္ၾက တာကိုေတြ႔ရတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ သူတို႔ကို ပိုျပီး ေဝဖန္ၾကသလဲ။
ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ မကဒတ အေပၚလူေတြက ပိုျပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားၾကလို႔ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ မကဒတကိုေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိးကားနဲ႔ လာဘ္ထိုးလို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ လူေတြက ထင္ထားၾကလို႔ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဖိႏွိပ္တဲ့ အစိုးရတရပ္ကို လက္နက္နဲ႔ အံတုပုန္ကန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဆိုတာ ကမၻာ့ သမိုင္းမွာေတာင္ ရွာမွရွားမဟုတ္လား။ မကဒတဟာ ျပည္သူ႔ရန္သူကို ျပတ္ျပတ္သားသား လက္နက္ကိုင္ ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ရဲတယ္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ေဆာင္ရြက္ဝံ့တယ္ဆိုတဲ့ သမိုင္း အစဥ္အလာရွိခဲ့တယ္။ အသက္စြန္႔သြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ေလးစား အထင္ၾကီး ၾကတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားၾကတာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုေမွ်ာ္လင့္မိလို႔လည္း ပိုျပီး စိတ္ပ်က္ၾကပုံရပါတယ္။
မကဒတဘက္ကလည္း ဒီကားပါမစ္ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလးခုခံေျပာၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဓိက ေျပာတဲ့ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြကေတာ့ ဒီေငြေတြကို ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိရွိသုံးမွာပါ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ ေတာ္လွန္ေရး အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ သုံးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ သုံးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မကဒတ ရဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ အနစ္နာခံၾကရ ေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ အဆင္းရဲ အပင္ပန္းခံခဲ့ရေၾကာင္းဆိုတာေတြလည္း ပါပါတယ္။
မကဒတ ရဲေဘာ္ေတြ ပင္ပန္းဆင္းရဲၾကတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ျပီး ပင္ပန္းဆင္းရဲတာ ခင္ဗ်ားတို႔ခ်ည္းပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္တြင္းမွာလည္း ဆင္းရဲဒုကၡခံၾကရသူေတြ၊ ဘဝေတြ အသက္ေတြ ေပးခဲ့ၾကရသူေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိရွိ သုံးစြဲ မယ္ဆိုတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပႆနာက ဒီေငြက ဘယ္ကေငြလဲ။ ဘယ္သူ႔ေငြလဲ။ ေပးတဲ့သူေတြကေရာ အဲဒီေငြကို တကယ္ပိုင္တဲ့လူေတြဟုတ္ရဲ့လား။ ေပးပုံေပးနည္းကေရာ ရိုးသားရဲ့လား ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြကို ထည့္မစဥ္းစားလို႔ မျဖစ္ဘူး။
ဒီေငြေတြ ၊ ဒီကားပါမစ္ေတြဟာ ဘယ္သူပိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြလဲ။
ကားပါမစ္ဆိုတာ၊ ကားတင္သြင္းခြင့္လိုင္စင္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အခြင့္အေရးပဲ။ အထူးအခြင့္အေရးပဲ။ အထူးအခြင့္အေရးမို႔ အထူးေငြေၾကးအျမတ္အစြန္းေတြ ရတယ္ဆိုတာ အားလုံးသိျပီးသားပါ။ ကားပြဲစား ေတာင္သိပါတယ္။ အဲသလို အထူးအခြင့္အေရးမ်ဳိးေတြကို စစ္အစိုးရ သက္တမ္းတေလွ်ာက္လုံးမွာ မတရား ရယူျပီး ၾကီးပြားခ်မ္းသာလာသူေတြကေတာ့ စစ္အစိုးရေဆြမ်ဳိးတသိုက္နဲ႔ စစ္အစိုးရနဲ႔ နီးစပ္သူ ခရိုနီေတြပါ။ ဒါေတြကို သူတို႔ ရေန၊ ယူေနတာဟာ မတရားယူေနတာပဲဆိုတာကိုလည္း လူတိုင္းသိတယ္။ လူတိုင္းလည္း ခံျပင္းၾက ၊ ခံစားၾကရတယ္။ အဲဒီလို မတရားလုပ္လို႔ လူေတြက ခရိုနီဆိုရင္၊ စစ္အစိုးရဆိုရင္ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီ ထဲကေန ခါးခါးသီးသီး မုန္းတီးတယ္။ မကဒတ ေက်ာင္းသားေဟာင္းရဲေဘာ္ေတြလည္း ဒါေတြကို မုန္းလို႔ ဆန္႔က်င္တိုက္ပြဲဝင္ေနတာပဲ မဟုတ္လား။ ခုေတာ့ မကဒတက အဲဒီအခြင့္အေရးကို ယူလိုက္ျပီဆိုေတာ့ ဒါကို ဘယ္လိုနားလည္ရမလဲ။ ေအာ္…. ဒီစနစ္ကို မုန္းလို႔ တုိက္ေနတာမွ မဟုတ္ပဲ ၊ သူတို႔မရဘဲ သူမ်ားရေနလို႔ တိုက္ေနတာကိုးလို႔ နားလည္ရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔လည္း ရရင္ယူတာပါပဲလားလို႔ နားလည္ရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
မကဒတေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္လိုေတြးေခၚျပီး ဒီအခြင့္အေရးမ်ဳိးကို ယူခဲ့သလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္ေတြးၾကည့္ မိတယ္။ "ရန္သူ႔ဆီကေငြကိုရရင္ တျပားရရ၊ ႏွစ္ျပားရရ ရသမွ် အျမတ္ပဲ" လို႔ သေဘာထားတာ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ "ငါတို႔မယူလည္း ဒီေငြေတြ ဒီေဘာင္းဘီခြ်တ္လူၾကီးေတြ လက္ထဲေရာက္မွာပဲ ၊ ငါတို႔ယူျပီး ျပည္သူေတြ အတြက္ အသုံးျပဳလိုက္တာကမွ ေကာင္းဦးမယ္" လို႔ေတြးျပီး ယူလိုက္တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မယ္။ ဒီလိုေတြးေခၚရင္ေတာ့ ဒီအေတြးအေခၚဟာ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ ေပးတဲ့ ဆင္ေျခလို႔ပဲ ေျပာရလိမ့္မယ္။ ဒီလိုေျပာေၾကးဆိုရင္ ခရိုနီေတြကလည္း ဒီလိုေျပာလို႔ ရတာပဲ။ "ငါတို႔ ခရိုနီေတြ မယူရင္ စစ္ အာဏာရွင္ေတြက ယူမွာပဲ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြလက္ထဲေရာက္ရင္ လက္နက္ဝယ္ျပီး ျပည္သူေတြကို ႏွိပ္စက္ လိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ငါတို႔ ခရိုနီေတြယူျပီး ဇိမ္ခံလိုက္တာကမွ ျပည္သူေတြ သက္သာဦးမယ္" လို႔ ခရိုနီေတြက ဆင္ေျခေပးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို သေဘာထားမလဲ။ ခရိုနီနဲ႔ ဒီေတာ္လွန္ေရးသမားေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ ဘာမ်ားကြာျခားဦးမွာလဲ။ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ခရိုနီေတြေရာ၊ မကဒတေရာ၊ အခုတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြေရာဟာ ျပည္သူ႔ေငြကို ျပည္သူ႔ သေဘာတူညီခ်က္ မပါဘဲ အလြဲသုံးစားလုပ္လိုက္ၾကျပီဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲ။ ဆင္းရဲသားကေလးငယ္ေတြရဲ့ ထမင္းလုပ္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ လုယက္စားလိုက္တာနဲ႔ ဘာမွ မထူးဘူး။
ဒါက ယူသူေတြဘက္က အပိုင္း။ ေပးတဲ့လူေတြအပိုင္းကိုလည္း ၾကည့္ဦး။
ကားေပးသူတို႔ ရဲ့ အလြဲသုံးစားလုပ္ရပ္
အစိုးရအဖြဲ႔အေနနဲ႔ အဲဒီေငြကို အဲသလိုေပးခြင့္ရွိရဲ့လား။ ဝန္ၾကီးဌာနအေနနဲ႔ေရာ အဲသလုိ ေပးခြင့္ရွိရဲ့လား။ ဘယ္အခြင့္ဘယ္အာဏာနဲ႔ ေပးလိုက္တာလဲ။ ဘယ္သူပိုင္တဲ့ဟာမို႔ အဲသလို ေပးလိုက္တာပါလဲ။
တကယ္ေတာ့ ဒီလုိ အခြင့္အေရး ဒီလို ကားပါမစ္ဆိုတာဟာ အမ်ားျပည္သူပိုင္တဲ့ အရာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူတိုင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယွဥ္ျပိဳင္ေလွ်ာက္ထားခြင့္ေပးျပီးမွ တရားမွ်တမႈရွိရွိနဲ႔ ေပးသင့္သူကို ထိုက္သင့္တဲ့ အခြန္ထမ္းေဆာင္ခိုင္းျပီး ေပးရမွာ ျဖစ္တယ္။ ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ဦးေအာင္မင္းတို႔က သူတို႔ပိုင္ပစၥည္းက်ေနတာပဲ။ "မန္းျငိမ္းေမာင္တို႔ ယူလိုက္ၾကကြာ၊ ေမာင္သံခဲတို႔ ယူလိုက္ၾကကြာ" ဆိုျပီး သူပိုင္ေငြကို အလွဴၾကီးေပးသလိုမ်ဳိး ေပးခ်လိုက္တယ္။ ဒါကို ယူတဲ့လူေတြကလည္း ျပည္သူ႔ေငြေတြဆိုတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ယူၾကတယ္။ အလွဴ႔ရွင္ၾကီးေတြကိုပဲ ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြဆိုျပီး ေက်းဇူးေတြ တင္လိုက္ၾကတယ္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ဝန္ၾကီးဦးေအာင္မင္းတို႔အစိုးရဟာ ေပးခြင့္မရွိတာကို အဲသလို အလြဲသုံးစားလုပ္ျပီး ေပးခဲ့ရုံသာမက လႊတ္ေတာ္က ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ထက္ ပိုမိုျပီး ဥပေဒမဲ့ သုံးစြဲလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကေန အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္သူ႔ေငြကို ဒီေလာက္ပဲ သုံးရမယ္ ဒီေလာက္ပဲ သုံးသင့္တယ္ဆိုျပီး ခြင့္ျပဳသတ္မွတ္ထားတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး သုံးစြဲလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဟာက ေငြမဟုတ္ပါဘူး ပါမစ္ပါလို႔ ဆင္ေျခေပးရင္ေတာ့ ကေလးကေတာင္ ရယ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီအခ်က္ကို မကဒတနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကပါ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကေပမဲ့ ဦးေရႊမန္းတို႔ လႊတ္ေတာ္က လူေတြက ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိၾက၊ သတိထားမိၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဦးေရႊမန္းက ဦးသိန္းစိန္ကို သတိေပးခဲ့တယ္။ အတြင္းၾကိတ္ အားျပိဳင္မႈေတြ ျငင္းခုန္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဦးေအာင္မင္းကိုယ္တိုင္ ထြက္ရွင္းလာရတာျဖစ္ပါတယ္။ "သူတို႔ေပးတာဟာ ကားပါမစ္ ေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားမဝင္တဲ့ကားေတြကို တရားဝင္ေအာင္ လိုင္စင္လုပ္ေပးလိုက္တာပါ" တဲ့။
ဦးေအာင္မင္းဟာ ခုေခတ္ေဘာင္းဘီခြ်တ္ဝန္ၾကီးေတြထဲမွာ စကားကို ေမွာက္ခ်ည္လွန္ခ်ည္ အေျပာတတ္ဆုံးသူလို႔ ဆိုရေတာ့မယ္။ အနီးဆုံး အေထာက္အထားက အခုေျပာတဲ့စကားပါပဲ။ အခုေျပာ တဲ့စကားကို နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သူေျပာတဲ့စကားဟာ ဘယ္ေလာက္ မရိုးသားသလဲဆိုတာ ထင္ရွားလွပါတယ္။ ကားပါမစ္ကို စာရြက္ၾကီးနဲ႔ ထုတ္ေပးပါရက္နဲ႔ "ကားပါမစ္လို႔ သေဘာမထားပါနဲ႔ တရားမဝင္တဲ့ကားေတြကို တရားဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးတာပါ" ဆိုျပီး ေျပာရဲတာဟာ သူ႔သတၱိပါပဲ။ မ်က္ႏွာေျပာင္ရဲတဲ့ သတၱိပါ။ မကဒတမွာ လိုင္စင္တပ္မထားတဲ့ တရားမဝင္ကားအစီး ၆၀ ရွိတယ္လို႔ ဘယ္သူၾကားဖူးၾကသလဲ။ ဦးေအာင္မင္းေရာ ဘယ္က ၾကားဖူးထားသလဲ။ အားလုံးဟာ သူတို႔ပါမစ္ ထုတ္ေပးေတာ့မွ ပါမစ္ကို ေရာင္းစားၾကတာသာျဖစ္တယ္။ ဘယ္အဖြဲ႔မွာမွ တရားမဝင္ကား ၆၀ ေတြ ၁၂၀ ေတြမရွိဘူး၊ အခုလည္း ပါမစ္ထဲကေပးလိုက္တဲ့ ကားေတြကို ဘယ္သူမွ ဝယ္မစီးဘူးဆိုတာ ဦးေအာင္မင္းလည္း အသိ၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြလည္း အသိ၊ ျပည္သူေတြလည္း အသိ၊ ကေလးကအစ အားလုံးသိၾကပါရက္နဲ႔ ဦးေအာင္မင္းဘာလို႔ ဒီလိုထြက္လိမ္တာ ပါလဲ။
ဦးသိန္းစိန္လုပ္တဲ့လုပ္ရပ္ဟာ ဥပေဒေဘာင္ကိုေက်ာ္လြန္ျပီးလုပ္ထားတာဆိုတာ ဦးေအာင္မင္းသိေနလို႔ပါ။ ဦးသိန္းစိန္ အဲသလိုလုပ္တာ ဥပေဒေဖာက္ဖ်က္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေရႊမန္းနဲ႔ အျငင္းပြားထားတာကို ဦးေအာင္မင္း သိထားလို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ အတိုင္အေဖာက္က မညီခ်င္ေတာ့ ကားပါမစ္ကို ဦးသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ ယာေတာစံအိမ္ထဲမွာ စာအိတ္နဲ႔ေခၚေပးခဲ့ေၾကာင္းကို မန္းျငိမ္းေမာင္က ဖြင့္ခ်ေျပာဆိုျပီး ျဖစ္ေနပါတယ္။
လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ လုပ္ရပ္
ဒီလို ဥပေဒမဲ့ ေပးတဲ့ေငြကို မကဒတနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ လက္ခံသင့္ရဲ့လား။ ျပည္သူ႔ေငြကို ျပည္သူမသိဘဲေပးတာကို လက္ခံသင့္ရဲ့လား။ ျပည္သူ႔ေငြကို ဥပေဒမဲ့ ထုတ္ေပးတာကို လက္ခံသင့္ရဲ့လား။ ျပည္သူ႔ေငြကို ဒီလို အလြဲသုံးစားရယူတာဟာ က်င့္ဝတ္သိကၡာနဲ႔ ညီတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါရဲ့လား။
ဒါ့အျပင္ မကဒတေရာ၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေတြေရာဟာ အစိုးရနဲ႔ ယာယီ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့ အဆင့္သာရွိပါေသးတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈကို တခြန္းမွ မဟရေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီကာလေတြကို ေဆြးေႏြးဆဲကာလလို႔ ဆိုရပါမယ္။ ဒီလိုေဆြးေႏြးဆဲကာလမွာ ေဆြးေႏြးဘက္အစိုးရက ေငြေပးတာဟာ လာဘ္ေပးတဲ့သေဘာ သက္ဝင္ပါတယ္။ အဲဒီေငြကိုယူတာဟာလည္း လာဘ္ယူတဲ့ သေဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
မကဒတဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခံယူထားမယ္ ထင္ပါတယ္။ တျခား တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳတယ္လို႔ ခံယူမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခုအစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳျပီး ျပည္သူ႔ ေခါင္းေဆာင္ ေတြအေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔အက်ဳိးအတြက္ စစ္တပိုင္းအစိုးရနဲ႔ ေဆြး ေႏြး ၾကတဲ့သူေတြဟာ အစိုးရက လာဘ္ထိုးတဲ့ ကားေတြကို ယူထားလိုက္ျပီဆိုရင္ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြကို ျပည္သူေတြက ဘယ္လိုယုံၾကည္ၾကရေတာ့မလဲ။ သူေပးတဲ့ ေငြကိုယူ၊ သူေကြ်းတဲ့အစာကို စားျပီးတဲ့ ေနာက္မွာ သူတို႔ရဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ ဘယ္ေလာက္ လြတ္လပ္ (independent ျဖစ္) ႏိုင္မလဲ။ မကဒတေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ကားလက္ေဆာင္ကိုယူလိုက္တာဟာ ျပည္သူကို သစၥာေဖာက္တာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ကို အစိုးရက ကားပါမစ္ေပးတာဟာ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔စည္း ေတြရဲ့ ေခါင္းကို ေငြေပးဝယ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။
ျပည္သူ႔ေငြကို အသုံးျပဳျပီး လာဘ္ေပးတဲ့အစိုးရေရာ၊ ျပည္သူ႔ေငြကို အသုံးျပဳျပီးေပးတဲ့လာဘ္ကို ယူတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြေရာဟာ ျပည္သူအေပၚ သစၥာမဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မန္းျငိမ္းေမာင္ကေတာ့ ျပည္သူ႔ေငြကို ကားအစီး ၁၂၀ ဖိုးရလိုက္တာကိုေတာင္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသး ဘူး။ "ေကအန္ယူရဲ့ အဖြဲ႔အစည္းလိုအပ္ခ်က္ဟာ ကားအစီး ၁၂၀ နဲ႔ မလုံေလာက္ေသးပါဘူး" လို႔ေတာင္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ မန္းျငိမ္းေမာင္ႏွယ္ ေလာဘၾကီးလိုက္တာ။ ေျပာရဲပါေပ့၊ ေျပာရက္ပါေပ့၊ ေျပာထြက္ပါေပ့ မန္းျငိမ္းေမာင္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရတဲ့ေငြက အစိုးရေငြ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဆင္းရဲသား တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြရဲ့ေငြပါ။ သာမန္ကရင္လူမ်ိဳး ဆင္းရဲသား ေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကို မငဲ့မကြက္ ေျပာထြက္လွပါေပတယ္။
ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးစိုးသိန္းတို႔အဖြဲ႔ဟာ ေနာ္ေဝးက ေထာက္ပံ့တဲ့ ေဒၚလာ ၆ သန္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ရန္ပုံေငြကို လည္း သူတို႔ပိုင္ေငြေတြလို သုံးခဲ့ျဖဳံးခဲ့ၾကျပီ။ NLD ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ခင္ကာလတုန္းက NCGUB အေဝးေရာက္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရကို ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္ဆိုရင္ ကားေပးမယ္၊ ေငြေပး မယ္၊ အိမ္ေတြ ေျမေတြေပးမယ္ဆိုျပီး လာဘ္ထုိးခဲ့ဖူးေၾကာင္းလည္း ဦးပီတာလင္းပင္က ဖြင့္ခ်ခဲ့ဖူးျပီ။ ဦးေအာင္မင္းဟာ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းပီသသူ ျဖစ္ပါတယ္။
မကဒတရဲ့ ေပ်ာ့ညံ့မႈ
ဒါ့အျပင္ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ကိုသံခဲ လက္ေမာင္းခ်င္းခ်ိတ္ ဝိုင္အရက္ခြက္ကိုကိုင္ျပီး အေရးၾကီးျပီ ညီေနာင္အေပါင္းတို႔ သီခ်င္းကို ဆိုသြားတာဟာလည္း မကဒတရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြ၊ မကဒတကို သံေယာဇဥ္ရွိသူေတြၾကားမွာ စိတ္ထိခိုက္စရာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဦးေအာင္မင္းလိုလူနဲ႔ ဒီလိုေပ်ာ္ပါးျပရင္ ကိုယ့္သိကၡာ ၊ ကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ သိကၡာကို ထိခိုက္ႏိုင္မယ္ ဆိုတာေလာက္ကိုေတာ့ အနည္းဆုံး တြက္မိဖို႔ သင့္တယ္။
မကဒတကို ခုလို ေငြေပးဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရတာ ႏွေမ်ာစရာလည္းေကာင္းတယ္။ ဒီေလာက္ ရိုးစင္းတဲ့ ဖ်က္ဆီးပုံဖ်က္ဆီးနည္းေလးေလာက္ေတာင္မွ ေတာင့္မခံႏိုင္တာ အထင္ေသးစရာလည္း ျဖစ္တယ္။ ဦးေအာင္မင္းတို႔ လုပ္ပုံက သိပ္ရိုးလြန္းပါတယ္။ ရုပ္ေခ်ာျပီး ဆင္းရဲတဲ့ မိန္းကေလးကို ထဘီေလး ဝယ္ေပး၊ အက်ၤီေလးဝယ္ေပးျပီး က်ံဳးသြင္းဖ်က္ဆီးသြားတဲ့ လူေပြလူရွဳပ္လုပ္နည္းမ်ဳိးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆင္းရဲတဲ့ မိန္းကေလးတိုင္း မပ်က္စီးဘူး။ ဆင္းရဲျပီး ေပ်ာ့ညံ့မွ ပ်က္စီးတယ္။ မကဒတ အဖ်က္ဆီးခံရတာကလည္း ဆင္းရဲလို႔ ပင္ပန္းလို႔ မဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေပ်ာ့ညံ့လို႔ပဲ။
ဘယ္သူေပးေပးရရင္ယူ
မကဒတ အဖြဲ႔ဟာ ေတာထဲမွာ မွ်စ္စားျပီး ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခဲ့မိတာ မွားသကြာ၊ ခုလို ျမိဳ႔ေပၚတက္ျပီး ဘီယာဆိုင္မွာ ေတာ္လွန္ေရးမုန္တိုင္းထန္ရတာ ပိုတြက္ေျခကိုက္တယ္လို႔မ်ား ဥာဏ္အလင္းရသြား ေလသလား မဆိုတတ္ဘူး။ အစိုးရေပးတဲ့ေငြကိုသာမက ခရိုနီ ဦးေဇာ္ေဇာ္ေပးတဲ့ ေငြကိုပါ အခုလက္ခံ ရယူ လိုက္ျပီ ဆိုတာသိရတယ္။ လက္ခံရယူသူကေတာ့ မကဒတ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္တေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အတြက္ မဟုတ္ဘဲ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ဗဟိုေကာ္မတီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ လက္ခံရယူတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မကဒတအေနနဲ႔ အထူးသတိထားျပီး ျပန္လည္သုံးသပ္သင့္ပါတယ္။ ေပးသမွ်ေငြယူေနရင္ အဖြဲ႔အစည္း ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာဟာ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ႏို္င္ငံေရးသိကၡာမရွိေတာ့ရင္ အဖြဲ႔အစည္းပါ ပ်က္စီးသြားႏိုင္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔မွာ ေငြမရွိရင္ ဘာမွ လုပ္မရဘူးဆိုတဲ့ စကားမ်ဳိးကိုလည္း သူတို႔ ထိပ္ပိုင္း ကေတာ္တေယာက္က ေျပာပါေသးတယ္။ ဒီစကားကေတာ့ အေပါစားဆန္လြန္းလွပါတယ္။ ေဆြးေတာင္ မေဆြးေႏြးခ်င္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
ဒီေလာက္နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားျပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဆိုးခဲ့ညစ္ခဲ့တဲ့ ခရိုနီေတြရဲ့ေငြကို အခုလို ယူရဲတယ္ဆိုတာကလည္း ေရွ႔သြားရွိလို႔ လိုက္ရဲတာ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခရိုနီေတြရဲ့ ေငြကို အမ်ားဆုံးယူတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ္သိန္း၊ သိန္း ၂၀ တန္တဲ့ ဝတ္စုံေတြကို ခရိုနီေတြက ဝယ္ေပးတယ္ဆိုတာက အစ ေလယာဥ္စီးလုံးငွားတယ္ဆိုတာ အဆုံး ခရိုနီနဲ႔ ဒီခ်ဳပ္သတင္းေတြဟာ လူေျပာမ်ား ေက်ာ္ၾကားလွပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ခရိုနီေတြဟာ ျပည္သူ႔သယံဇာတ၊ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ၊ ျပည္သူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ား စြာ အလြဲသုံးစားလုပ္လာသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမၾကီးေပၚမွာေပါက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြကို သူတို႔အပင္လို႔ သေဘာထားျပီး ေရာင္းစားပါတယ္။ ေျမၾကီးေအာက္က ရတနာကို သူတို႔ ရတနာလို႔ သေဘာထားျပီး ေရာင္းစားပါတယ္။ ေရထဲမွာရွိေနတဲ့ငါးကိုလည္း သူတို႔ငါးလို႔ သေဘာထားျပီး ေရာင္းစားပါတယ္။ ျပည္ပက ေနတင္သြင္းခြင့္ ျပည္တြင္းကေန တင္ပို႔ခြင့္မွန္သမွ်ကိုလည္း သူတို႔ အခြင့္အေရးလို႔ သေဘာထားျပီး သူတို႔ခ်ည္း မတရားယူပါတယ္။ ဒီေလာက္နဲ႔ အားမရ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသးဘဲ ျပည္သူ႔လယ္ယာေျမေတြ သိမ္းထားတာေတြကလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ ဒီလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မတရားလုပ္လာတဲ့ ခရိုနီေတြဟာ သားစဥ္ ေျမးဆက္စားမကုန္ေအာင္ ပြေနၾကပါျပီ။ ျမန္မာတြင္မက ကမၻာမွာပါယွဥ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေဒၚလာဘီလ်ံခ်ီ ခ်မ္းသာသူေတြ ျဖစ္ေနပါျပီ။ သူတို႔စိုးရိမ္စရာဆိုလို႔ ဒီမိုကေရစီအစိုးရတက္လာရင္ သူတို႔ မတရားရယူ ထားတာေတြ ျပန္ေပးရမွာကိုပဲ စိုးရိမ္စရာရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ေငြမည္းကို ေငြျဖဴျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာ္ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ နာမည္မည္းကို နာမည္ျဖဴျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာ္ဖြတ္ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔သမိုင္းမည္း ကို သမိုင္းျဖဴျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာ္ခ်င္ဖြတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ သူတို႔ဟာ ေငြရွိမွ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ ရမယ္လို႔ ထင္ေနတဲ့သူေတြဆီကို ေငြေပးဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာတာ မဆန္းပါဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ခရိုနီေတြရဲ့ေငြကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံပါတယ္။ ခရိုနီေတြ ခိုးထားတဲ့ေငြေတြကို အသိမွတ္ျပဳလက္ခံပါတယ္။ ခရိုနီေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ "ဓါးျပတိုက္ထားတဲ့ ေငြနဲ႔ပင္ျဖစ္ပေစ၊ ဘုန္းၾကီးကိုဆြမ္းေလာင္းရင္ေတာ့ သာဓုေခၚရမွာပဲ"ဆိုတဲ့ မူကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က က်င့္သုံးပါတယ္။ သူခိုးဓါးျပေတြ ဘုရားဒါယိကာျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အေရးရပါျပီ။
(ေနာက္အပိုင္းေတြမွာ OSI နဲ႔ NED ရဲ့ အေၾကာင္းကို ေရးပါမယ္။)
ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း