စားဖို ့ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ျပည့္တန္ဆာေလာကမွာ သံုးႏွစ္ေလာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ကာလအတြင္းသူမနဲ ့ဆက္ဆံတဲ့ အမ်ိဳးသားအခ်ိဳ ့ရဲ ့ အႏိုင္က်င့္မႈေတြကို မၾကာခဏ
ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ေစာ္ကားခံရမႈကေတာ့ သူမရဲ ့မ်က္ႏွာမွာေသရာပါ အမာရြတ္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
“သူတို ့စိတ္ၾကိဳက္ မလုပ္ေပးရေကာင္းလားဆိုျပီး ႏွစ္ေယာက္က ခ်ဳပ္ေပးတယ္။တစ္ေယာက္က လက္သီးနဲ ့ထိုးတာ၊ မ်က္ခံုးနဲ ့ႏႈတ္ခမ္းကြဲတယ္။ မ်က္လံုးမွာက
ေသြးျခည္ဥသြားတယ္” လို ့ သူမရဲ ့ညာဘက္မ်က္ခံုးေပၚက တစ္လက္မေက်ာ္ရွိတဲ့အမာရြတ္ကို လက္ညိႈးနဲ ့စမ္းရင္း ေျပာပါတယ္။
ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းနဲ ့အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြဟာမၾကာခဏ သူမတို ့နဲ ့ဆက္ဆံရတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ ့ အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားမႈေတြကို
ခံရေလ့ရွိပါတယ္။ သို ့ေသာ္လည္း တရားမ၀င္ လုပ္ကိုင္ေနရတဲ့အတြက္မည္မွ်ပင္ ႏွိပ္စက္ခံရေစကာမူ မည္သည့္ဌာန၊ အာဏာပိုင္အဖြဲ ့ကိုမ်ွ တိုင္ၾကားေလ့
မရွိၾကပါဘူး။ သူမတို ့အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ကာကြယ္ေပးေလ့ရွိသူကေတာ့သူတို ့ရဲ ့ေခါင္း (အရပ္အေခၚ)ကိုဘဲ အားကိုးၾကရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လိင္လုပ္သားအမ်ားစုဟာ သူတို ့တစ္ကိုယ္တည္း လုပ္ကိုင္ျခင္းထက္ေခါင္းတစ္ဦးရဲ ့လက္ေအာက္မွာ အုပ္စုလိုက္ လုပ္ကိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေခါင္းေတြရဲ ့အလုပ္ကေတာ့ လိင္လုပ္သားအမ်ိဳးသမီးေတြကို သူတို ့နဲ ့ဆက္ဆံမယ့္အမ်ိဳးသားေတြ ရွာဖြေပးရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို ့ကို အမ်ိဳးသားေတြရဲ ့အႏိုင္က်င့္
ေစာ္ကားမႈ မရွိေစဖို ့အတြက္လည္း အကာအကြယ္ေပးပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လိင္လုပ္သားရတဲ့ လုပ္အားခရဲ ့တစ္၀က္ကို ေခါင္းကယူျပီး က်န္တစ္၀က္ကိုဘဲ
လိင္လုပ္သားေတြကို ခြဲေ၀ေပးတယ္လို ့ လိႈင္သာယာေအာက္ထိပ္ ကားမွတ္တိုင္အနီးက ျပည့္တန္ဆာေခါင္းတစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေကာင္မေလး (၁၂)ေယာက္ရွိတယ္။ သူတို ့ကို လူရွာေပးတယ္။ျပီးရင္ စိတ္ခ်ရတဲ့ တည္းခိုခန္းမွာဘဲ အလုပ္လုပ္ခြင့္ေပးတယ္။ ေနာက္ အဖမ္းမခံရဖို ့
ရဲေၾကးလည္း ေပးရတယ္။ အဲဒီအတြက္ သူတို ့ဆီက တစ္၀က္ေၾကးယူတယ္” လို ့သူကေျပာပါတယ္။
လိင္လုပ္သားေတြ တစ္ေန ့နဲ ့တစ္ေန ့ လုပ္ကိုင္ရတဲ့ပံုစံခ်င္း မတူညီၾကပါဘူး။တစ္ခါတစ္ရံမွာ ညလံုးေပါက္ လုပ္ကိုင္ရျပီး တစ္ခါတစ္ရံမွာ နာရီပိုင္းဘဲ
လုပ္ကိုင္ၾကပါတယ္။ ေစ်းႏႈန္းကေတာ့ အသက္အရြယ္နဲ ့ရုပ္ရည္ေပၚ မူတည္ျပီးရရွိၾကတယ္လို ့ သူကေျပာပါတယ္။ “ငယ္ျပီး ရုပ္ေခ်ာတဲ့သူက ေစ်းပိုရတယ္။
အလုပ္လည္း ပိုျဖစ္တယ္” လို ့ ဆိုပါတယ္။
မေလေျပလည္း ငယ္ရြယ္ျပီး ရုပ္ရည္အသင့္အတင့္ ရွိသူထဲမွာပါတာေၾကာင့္တစ္ညတာအတြက္ သူမရဲ ့၀င္ေငြဟာ တစ္ေသာင္းအထက္မွာရွိတယ္လို ့ သူမက
ေျပာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလေျပဆိုတာ သူမရဲ ့အမည္ရင္း မဟုတ္ပါဘူး။ဒီေလာကမွာ လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ အသံုးျပဳတဲ့ နာမည္တစ္ခုသာျဖစ္ပါတယ္။
အတန္းပညာကို ေလးတန္းအထိသာ တက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ မေလေျပကိုဧရာ၀တီတိုင္းေဒသၾကီးမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွမ ေလးေယာက္မွာ
အၾကီးဆံုးျဖစ္ျပီး သူမေလးတန္းႏွစ္မွာဘဲ ဖခင္ဆံုးပါးသြားတာေၾကာင့္မိခင္မုဆိုးမနဲ ့အတူ ေစ်းေရာင္းျပီး မိသားစုစား၀တ္ေနေရးကို ေျဖရွင္းလာခဲ့တာပါ။
ေစ်းေရာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ အမ်ားသူငါလို ဆိုင္နဲ ့ကနားနဲ ့ေရာင္းရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အရင္းအႏွီးမစိုက္ရတဲ့ အေလ့က်ေပါက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို
ခူးျပီး ဗန္းနဲ ့ ရြာေတြမွာ ေရာင္းခဲ့ရတာပါ။ ေနာက္ပိုင္း မိခင္ရဲ ့က်န္းမာေရးဆိုး၀ါးလာမႈနဲ ့ ဖခင္ရွိစဥ္က တည္ေဆာက္ေပးခဲ့တဲ့ ၀ါးအိမ္ကို ျပန္လည္
တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို ့အတြက္ (၁၅)ႏွစ္သမီးအရြယ္မွာ သူမရဲ ့အပ်ိဳစင္ဘ၀ကိုငါးသိန္းနဲ ့ လဲလွယ္ခဲ့ရတယ္လို ့ သူမက ေျပာပါတယ္။
“အစပိုင္းကေတာ့ အဆင္ေျပတယ္။ ေနာက္ပိုင္း လူေပါင္းစံုနဲ ့ၾကံဳလာရေတာ့စိတ္ပ်က္မိတဲ့အခါေတြရွိတယ္။ တခ်ိဳ ့ေတြက်ေတာ့ သေဘာေကာင္းတယ္။
နားလည္မႈေပးတယ္။ တခ်ိဳ ့ေတြက ႏွမခ်င္းကိုယ္ခ်င္းမစာဘဲ သူတို ့အလိုမက်ရင္ရိုက္တာႏွက္တာေတြ ခံရတယ္” လို ့ သူမက ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူေတြဟာ ေရွးဘုရင္လက္ထက္ကတည္းက တည္ရွိေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အစိုးရက
ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းေတြဟာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ ့မကိုက္ညီတဲ့အျပင္ က်န္းမာေရးအရလည္း ဆိုး၀ါးစြာ ထိခိုက္ေစႏိုင္တာေၾကာင့္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ျပည့္တန္ဆာ
ႏွိပ္ကြပ္ေရးအက္ဥပေဒကို ျပဌာန္းခဲ့ပါတယ္။ ျပည့္တန္ဆာႏွိပ္ကြပ္ေရးအက္ဥပေဒပုဒ္မ ၃/ပုဒ္မခြဲ (ခ)အရ ျပည့္ဆန္ဆာလုပ္ငန္းနဲ ့ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း
ျပဳေနသည္ကို စိစစ္ေတြ ့ရွိပါက အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ တစ္ႏွစ္ထက္ေက်ာ္ျပီးသံုးႏွစ္ေအာက္ရွိေသာေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံရႏို္တယ္လို ့ ျပဌာန္းထားခဲ့ပါတယ္။
သို ့ေသာ္လည္း ေရွးယခင္ကတည္းက တည္ရွိခဲ့တဲ့ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းေတြဟာယေန ့အခ်ိန္အထိ ေဒသတိုင္းမွာ တည္ရွိေနပါတယ္။
ဥပေဒအရ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကိုသာ အေရးယူႏိုင္ျပီးျပည့္ဆန္ဆာနဲ ့ေပ်ာ္ပါးသူ အမ်ိဳးသားေတြကိုေတာ့ အေရးမယူႏိုင္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္လည္း ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းနဲ ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳသူေတြဟာအမ်ိဳးသားေတြရဲ ့ အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားမႈေတြကို ခံေနရျခင္းျဖစ္တယ္လို ့
ဥပေဒေရးရာကၽြမ္းက်င္သူတစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။
ခုလို ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းနဲ ့အသက္ေမြးေနရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာအမ်ိဳးသားေတြရဲ ့ ႏွိပ္စက္မႈေတြအျပင္ ေခါင္းေတြရဲ ့ေငြေၾကးဆိုင္ရာ
အျမတ္ထုတ္မႈေတြ၊ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ ့ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြကိုပါ ခံစားၾကရပါတယ္။အဲဒီအတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ ့က ျပည့္တန္ဆာ
ႏွိပ္ကြပ္ေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို ့ ေတာင္းဆိုမႈေတြျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့အျပင္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္ေနသူေတြကို လိုင္စင္ခ်ထားေပးဖို ့အတြက္ပါ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။
သို ့ေသာ္လည္း ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးဌာနက ခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။အေၾကာင္းကေတာ့ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းဆိုသည္မွာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္မကိုက္ညီသလို က်န္းမာေရးရႈေထာင့္အရ ၾကည့္ရင္လည္း ကူးစက္ေရာဂါျပန္ ့ပြားႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္လို ့ ဆိုပါတယ္။
ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးဌာနက တာ၀န္ရွိသူေတြရဲ ့မွတ္ခ်က္ကိုၾကည့္ရင္ ယဥ္ေက်းမႈကိုအေပၚယံ ဗန္းျပျပီး လိင္လုပ္သား အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ စာနာစိတ္ကင္းမဲ့စြာ
မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲပစ္လုပ္ခ်င္တဲ့သေဘာမ်ိဳးလို ့ ယူဆစရာျဖစ္ေနသလို ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ ့က်န္းမာေရးကိစၥကိုလည္း မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ခ်င္တာလားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္စရာပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအရ ခြင့္မျပဳႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေယာက်ာၤးသားေတြ
ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လိင္ခြဲျခားျပီး စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ခဲ့သလား ဆိုတာလည္းစဥ္းစားစရာပါ။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ လူသားခ်င္းစာနာမႈရႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ေတာ့
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ ့စဥ္းစားျပီး အေျဖတစ္မ်ိဳး ထြက္ေကာင္းထြက္လာႏိုင္ပါတယ္။
မည္သို ့ပင္ဆိုေစကာမူ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာသာမကကမာၻေပၚမွာလည္း ဆက္လက္တည္ရွိေနဦးမွာဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ
ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း ပေပ်ာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း မရွိၾကပါဘူး။ဒါေၾကာင့္လည္း အမ်ိဳးသမီးလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အခ်ိဳ ့ဟာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္
ျပည့္တန္ဆာႏွိပ္ကြပ္ေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေရွးယခင္ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ေဒသအသီးသီးမွာ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းေတြရွိခဲ့တာပါ။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ျပည့္တန္ဆာႏွိပ္ကြပ္ေရးဥပေဒျပဌာန္းျပီး ႏွစ္ေပါင္း
(၆၀)ေက်ာ္ၾကာျမင့္တဲ့အထိလည္း ျပည့္တန္ဆာေတြဟာ တည္ရွိေနျမဲျဖစ္ပါတယ္။
အခုလို ျပည့္တန္ဆာေတြ တည္ရွိေနတာဟာ ကိုယ္က်င့္တရားေပၚ တန္ဖိုးထားမႈေလ်ာ့နည္းျခင္း၊ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္စနစ္၊ လူမႈဆက္ဆံေရးအေျခအေန စတဲ့
အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ လြယ္လြယ္နဲ ့ေငြရတဲ့ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းကိုေရြးခ်ယ္လာၾကျခင္းျဖစ္တယ္လို ့ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ၾကီး
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းက လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။အေျခအေနမွန္နဲ ့ကင္းကြာျပီး စာနာစိတ္ကင္းမဲ့တဲ့ ေျပာၾကားခ်က္တစ္ခုလို ့ေတာင္
အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရးကာကြယ္သူေတြကေျပာပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ လိင္လုပ္သားေတြဟာ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ ့ေငြရတာတခုတည္းေၾကာင့္ဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္မႈနဲ ့အတူ
ေနထိုင္စရိတ္ၾကီးျမင့္မႈေတြက မိသားစုစား၀တ္ေနေရးကို ဆိုး၀ါးစြာ ထိခိုက္လာတာေၾကာင့္ လုပ္ကိုင္ရျခင္းျဖစ္တယ္လို ့ ဒလျမိဳ ့နယ္ နာရီစင္အနီးမွာရွိတဲ့
လိင္လုပ္သား အမ်ိဳးသမီးေခါင္းတစ္ဦးကဆိုပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိခက္ခဲသလဲဆိုရင္ တစ္ခါတစ္ရံ နယ္ေျမရဲေတြက ေငြေၾကးမေပးဘဲအခမဲ့ လိင္ဆက္ဆံၾကတာအျပင္
ရဲေတြနဲ ့ပါလာတဲ့ ဧည့္သည္မ်ားစြာနဲ ့ပါတစ္ညတည္း ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ လိင္ဆက္ဆံခံရတာေတြပါ ရွိတယ္လို ့ သူမကေျပာပါတယ္။
ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္စနစ္အရ အမ်ိဳးသားအခ်ိဳ ့ဟာ ဓာတုေဗဒပစၥည္းေတြ၊အေနာက္တိုင္းေဆး၀ါးေတြ သံုးစြဲျပီး သာမန္ထက္လြန္ကဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေလ့
ရွိပါတယ္။ အခုလို သာမန္ထက္ေက်ာ္လြန္တဲ့ အမ်ိဳးသားေတြနဲ ့ တစ္ခါလိင္ဆက္ဆံျပီးရင္ အနည္းဆံုးႏွစ္ရက္ေလာက္ အနားယူရျပီးမွ အလုပ္ျပန္လုပ္ရတဲ့အထိ
ရွိခဲ့တယ္လို ့ ပဲခူးျမိဳ ့မွာရွိတဲ့ အႏွိပ္ခန္း နာမည္ခံျပီး ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ လုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ အသက္ (၁၉)ႏွစ္အရြယ္
မသဇင္ (အမည္လႊဲ)က ေျပာပါတယ္။
“ဒီလိုလူေတြနဲ ့ေတြ ့ရင္ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ျငင္းလို ့လည္း မရဘူး။ျငင္းရင္ ေခါင္းက ရိုက္တယ္။ လုပ္ခလည္း မေပးဘူး။ ၾကိတ္မွိတ္ျပီး ေနရတာဘဲ”
လို ့ သူမက ေျပာပါတယ္။
ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြဟာ သူတို ့ရဲ ့ဆက္ဆံရမယ့္ဧည့္သည္အမ်ိဳးသားေတြနဲ ့ အဆင္ေျပေအာင္ ေပါင္းသင္းရသလို သူတို ့ရဲ ့
ေခါင္းေတြနဲ ့လည္း အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံၾကရပါတယ္။ ေခါင္းက အလိုမက်လို ့ပိုက္ဆံမေပးဘဲ ထားရင္လည္း ခံၾကရပါတယ္။ “ဒီအလုပ္လုပ္ျပီး မိသားစုကို
ရွာေကၽြးႏိုင္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ၀မ္းနည္းတယ္။ ရြယ္တူေကာင္မေလးေတြ အလုပ္သြားတာ
ျမင္ရင္ ငိုခ်င္မိတယ္” လို ့ မေလေျပက ေျပာပါတယ္။
ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ရတဲ့အတြက္ ေသေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ေရာဂါေတြျဖစ္တဲ့ HIV၊ AIDS အျပင္ သားအိမ္ကင္ဆာ၊ ရင္သားကင္ဆာေတြ ျဖစ္ပြားႏိုင္တယ္
ဆိုတာကို ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္သူ အမ်ိဳးသမီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက နားလည္ထားၾကပါတယ္။ “အခ်ိန္မေရြး ေရာဂါရႏိုင္တယ္ဆိုတာကို သိလ်က္နဲ ့ဘာေၾကာင့္
လုပ္ေနရသလဲဆိုရင္ အေျဖက ရွင္းပါတယ္။ စားစရာမရွိလို ့ လုပ္ရတာ” လို ့သူမက ဆက္လက္ေျပာပါတယ္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္လို ့ ဖမ္းဆီးခံရတဲ့အသက္ (၁၈)ႏွစ္ေအာက္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြကေတာ့ အစိုးရက ျပန္လည္
ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးလ်က္ရွိပါတယ္။ အခုလို ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ေပးရာမွာ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာမ်ား သင္ၾကားေပးျပီး
လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ျပန္လည္၀င္ဆံ့ႏိုင္ဖို ့အတြက္ မိမိဘ၀ ရပ္တည္ေနထိုင္ေရး၊ေဆး၀ါးကုသခံယူမႈရေစဖို ့နဲ ့ စိတ္ဓာတ္ၾကံ့ခိုင္မႈရွိေစဖို ့အတြက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား
ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရး ဌာန (၂)ခုကို တြံေတးျမိဳ ့နဲ ့ မႏၱေလးျမိဳ ့တို ့မွာ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သို ့ေသာ္လည္း ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီး
အမ်ားစုဟာ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းကိုဘဲ ျပန္လည္လုပ္ကိုင္မႈ မ်ားျပားတယ္လို ့ယူနီဆက္မ်ိဳးဆက္ျပန္ ့ပြားေရးဆိုင္ရာဌာနက ဆရာ၀န္တစ္ဦးက ဆိုပါတယ္။
“ျပည့္တန္ဆာအမ်ားစုက က်န္းမာေရးတစ္ခုခု ခ်ိဳ ့ယြင္းခဲ့ရင္ ေဆးရံုေဆးခန္းလည္းမျပျဖစ္ၾကဘူး။ ေဆးျမီးတိုနဲ ့ဘဲ ၾကိတ္ကုၾကတာ၊ ေဆးရံုေဆးခန္းမွာ သြားျပရင္
သူတို ့ကို ဖမ္းမယ္ထင္ျပီး ၾကိတ္ကုေတာ့ ေရာဂါက ပိုဆိုးျပီး ေနာက္ဆံုးအဆင့္ေရာက္မွ သိရတာမ်ားတယ္” လို ့ အထက္ပါ ဆရာ၀န္က ဆက္လက္ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ ့အေနနဲ ့လည္း ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္သူေတြကို ဖမ္းဆီးအေရးယူလ်က္ရွိရာ ယခုအစိုးရလက္ထက္အတြင္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ (၁၉၅၆) မႈ၊
၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ (၃၂၂၆) မႈနဲ ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ဇန္န၀ါရီလက ေမလအထိ(၆၄၀) မႈ ရွိခဲ့တယ္လုိ ့ သိရပါတယ္။ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္သူေတြဟာ
ႏိုင္ငံအႏွံ ့အျပားမွာ ရွိေနျပီး ရန္ကုန္မွာေတာ့ လူဦးေရႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္အထိရွိတယ္လို ့ ယူနီဆက္က ေကာက္ယူထားတဲ့ စစ္တမ္းအရ သိရပါတယ္။
ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္သူေတြဟာ အခုဆို အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အခက္အခဲေတြနဲ ့ၾကံဳေတြ ့ေနရတာဟာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ျပည့္တန္ဆာႏွိပ္ကြပ္ေရးအက္ဥပေဒေၾကာင့္ဘဲ
ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အခ်ိဳ ့နဲ ့အရပ္ဖက္လူမႈအဖြဲ ့အစည္းတို ့ကလည္း ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေပမယ့္
ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိခဲ့ပါဘူး။
မည္သို ့ပင္ျဖစ္ေစ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာဘ၀ေပး အေျခအေနအရ လုပ္ကိုင္ေနရျခင္းျဖစ္သလို သူမတို ့ဟာ
လူသားေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သို ့ေသာ္လည္း ဥပေဒအရ လူခ်င္းတူေပမယ့္လိင္လုပ္သားေတြကိုဘဲ ျပစ္ဒဏ္ေပးျပီး လိင္လုပ္သားေတြနဲ ့ အခေပး ေပ်ာ္ပါးတဲ့
အမ်ိဳးသားေတြကိုေတာ့ ျပစ္ဒဏ္မခံရဖို ့ ကာကြယ္ေပးထားပါတယ္။ဒါဟာ မမွ်တတဲ့ဥပေဒျဖစ္တယ္လို ့ ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္
ေဒၚလဲ့လဲ့၀င္းေဆြက ေထာက္ျပေျပာဆိုပါတယ္။ နဂိုကတည္းက ၀မ္းေရးေၾကာင့္အားႏြဲ ့တဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြဆီမွာ အခယူျပီး မိမိတို ့ရဲ ့၀မ္းေရးကို
ေျဖရွင္းေနရတာပါ။ သူတို ့ေတြရဲ ့အတိတ္က မလွပခဲ့ပါဘူး။ ပစၥဳပန္ကလည္းမလွပပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို ့ရဲ ့အနာဂတ္မွာ လူသားခ်င္း ခြဲျခားမႈ၊ အႏိုင္က်င့္
ေစာ္ကားမႈ၊ ႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံမႈေတြ ေလ်ာ့နည္းသြားမလား ဆိုတာကေတာ့..။
The Messenger
(မက္ဆင္ဂ်ာဂ်ာနယ္ အတြဲ ၄ အမွတ္ ၃၈ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
Aungmyo Tun