ျမန္မာစစ္အုပ္စုက ဒီမုိကေရစီဆိုသည့္ ေလသံေလးဟလိုက္သည္ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စုသည္ အၿမီးႏွံ႔ လာေလေတာ့သည္ … ထိုအတြက္ အက်ဳိးရိွသြားသူမွာ ယခင္စစ္အာဏာရွင္မ်ားျဖစ္ေသာ ယခုအစိုးရျဖစ္သည္ …
၂၀၁၀ခုႏွစ္က က်င္းပေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၁၉၈၈ခုႏွစ္က စစ္တပ္အာ ဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ တက္လာေသာ စစ္ အစုိးရႏွင့္မတူသည့္ အစုိးရသစ္ျဖစ္သည္ ကုိကား ျငင္းကြယ္၍ မရေပ။ ထုိသို႔ အေျပာင္းအလဲသစ္တစ္ခု၊ ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခု၊ အစုိးရသစ္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚေရးအတြက္ ၈၈ အာဏာသိမ္းစစ္ေကာင္စီ သည္ ေသေသ ခ်ာခ်ာ ျပင္ဆင္ၿပီးမွ ယခု အေျပာင္းအလဲကုိ စတင္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ ပထမဆုံး အမ်ဳိးသားညီလာခံကုိ ေခၚသည္။ ထုိအမ်ဳိးသား ညီလာခံမွာလည္း စစ္ေကာင္စီအလုိက် ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖင့္ က်င္းပေသာ ညီလာခံျဖစ္ပါသည္။ ထုိညီလာခံမွေန လမ္းျပ ေျမပုံ ၇ခ်က္ကုိ ခ်မွတ္သည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံကုိ ေရးဆြဲသည္။ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါေတာ့သည္။ ထုိအမ်ဳိးသား ညီလာခံသည္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ မ်ားကမကထလုပ္ၿပီး စစ္ေကာင္စီက ပါ၀င္ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ညီလာခံ ျဖစ္သည္ကုိ အားလုံးအသိျဖစ္ပါသည္။ ဗုိလ္ေန၀င္း၏ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ လက္မခံႏုိင္သူမ်ားက သမုိင္းတြင္ မႀကံဳဖူးေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားျပင္းထန္ေသာ လူထုတုိက္ပြဲ ႀကီးျဖစ္ေပၚလာ ခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္အာဏာသိမ္း ဗုိလ္သန္းေရႊအစုိးရက သူတုိ႔အာဏာကုိ ကာကြယ္ရန္ အာဏာသိမ္း ၾကသည္။ လူထုက သူတုိ႔ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕မွန္းသေဘာ ေပါက္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအးေအးၿငိမ္း ၿငိမ္းျဖင့္ သူတုိ႔ ဆုတ္ခြာႏုိင္ေရး၊ သူတုိ႔အ က်ဳိးစီးပြားကုိ ကာကြယ္ေရး၊ လူပုဂ္ၢိဳလ္ တစ္ဦးခ်င္း၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္း ေရးတုိ႔အတြက္ အႏွစ္ ၂၀အာဏာကုိ ဆုပ္ကုိင္ခဲ့သလုိ ဆုတ္ခြာဖုိ႔လည္း ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။…
ထုိသုိ႔ ႀကိဳးစားရာတြင္ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား အတြက္ တရား၀င္အကာအကြယ္ေပးႏုိင္ သည္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိဥပေဒတြင္ ဟာကြက္ လစ္ကြက္မရွိေအာင္ ျပည္သူ လူထု အငမ္း မရ ေတာင့္တေနေသာ လစ္ဘရယ္ဒီမုိ ကေရစီဆုိသည္လည္း ပါ၀င္ေအာင္၊ ကမၻာတစ္၀န္း က်င့္သုံးေနေသာ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးလည္း ထည့္သြင္းႏုိင္ေအာင္ ၁၀ ႏွစ္ ၁၀ မုိးေရးဆြဲကာ အတင္းအဓမၼ အတည္ျပဳလုိက္ေလသည္။ ခ႐ုိနီတုိ႔ကုိ ေမြးထုတ္ကာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သယံဇာတ တူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ဘဏ္ လုပ္ငန္း၊ ဟုိ တယ္လုပ္ငန္း၊ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရးလုပ္ ငန္းစသည့္ ေရွ႕တန္းအက်ဆုံး လုပ္ငန္း မ်ားကုိ ခ႐ုိနီ မ်ားႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား က ခ်ဳပ္ကုိင္ထားႏုိင္ခဲ့ေလသည္။ ထုိ႔ျပင္ တုိင္းျပည္လုံၿခံဳေရးႏွင့္သူတုိ႔ လုံၿခံဳေရးအ တြက္ စိတ္အခ်ရဆုံး စစ္ဗုိလ္မ်ားကုိ တပ္ အား ကိုင္ထားေစကာ သူတုိ႔၏ အုိးအိမ္ စည္းစိမ္မ်ားကုိ အကာ အကြယ္ ေပးထားေစသည္။ ေခတ္မီလက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ထားေသာ စစ္သည္အင္အား ၅သိန္းေက်ာ္ ရွိေသာ သူတုိ႔၏ ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္ကုိ ထားရွိခဲ့ေလသည္။ ထုိအေျခအေနမ်ား သည္ စိတ္ကူးယဥ္ စြပ္စြဲေနေသာ အခ်က္မ်ား မဟုတ္ေပ။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ကာလတြင္ စစ္အုပ္စုသည္ ျမန္မာ့ေျမေပၚ၌ နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း အျမစ္တြယ္ေနေလၿပီ။ ထုိအျမစ္ကုိ ျပဳတ္ေစဖု႔ိမွာ လူထုအင္အားမ်ားမ်ားျဖင့္ ထုိးဆြမွသာ အျမစ္ျပဳတ္ႏုိင္ ေပမည္။
စစ္အာဏာရွင္မ်ားႏွင့္ စစ္ေကာင္စီ သည္ အျမစ္တြယ္ေနၿပီးေသာ သူတုိ႔၏ မ်ဳိးဆက္၊ သူတုိ႔၏ စီးပြားေရး၊ သူတုိ႔၏ စစ္တပ္ႏုိင္ငံေရးအင္အားတုိ႔ကို တည္ ေဆာက္ၿပီးေသာအခါတြင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မွေန လူ႔ေလာက ထဲသုိ႔ တုိး၀င္ဖုိ႔ႀကိဳးစားပါသည္။ ထုိအခါ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအတည္ျပဳျခင္းႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲေပၚလာ ပါသည္။ ထုိအစီအစဥ္ကုိ အစကတည္းက ေရးဆြဲၿပီးျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔ကုိ ဆန္႔ က်င္ေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ တုိင္းရင္းသားမ်ား၊ ဗကပမ်ား စသည္တုိ႔ကုိ ပုိက္စိပ္တုိက္ဖမ္းဆီးကာ ပါးစပ္ဟ႐ုံေလးျဖင့္ အနည္းဆုံးေထာင္ ဒဏ္ ၇ ႏွစ္မွေန ၁၅ႏွစ္ခ်သည္အထိ ရမ္းကားခဲ့သည္။ သူတုိ႔လက္ထဲမွ ေသနတ္ျဖင့္ အႏုိင္က်င့္ ဗုိလ္က်ကာ လူ တစ္ေယာက္လွ်င္ ေထာင္ဒဏ္အႏွစ္ ၁၅၀ ခ်သည္အထိ ရက္စက္ခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ ေျခာက္လွန္႔ၿပီးမွ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပ သည္။ သူတုိ႔၏ ႀကံ႕ခုိင္ေရးဆုိေသာ လူမႈေရးအဖြဲ႕ကုိ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ပါတီအျဖစ္ ေျပာင္းလိုက္ေလသည္။ ထုိႀကံ႕ခုိင္ေရးဆုိ ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမွာ ၅၈ခု၊ အိမ္ေစာင့္ အစုိးရ လက္ထက္ ကတည္းက ရွိခဲ့ေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ အမွတ္တံဆိပ္မွာလည္း ျခေသၤ့ပင္ျဖစ္ေလသည္။ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ပါတီ ဖြဲ႕စည္းသည္မွာ ၁ ႏွစ္ေလာက္ပင္ရွိေသာ္ လည္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေသာ အခါ ေထာက္ခံသူ မ်ားစြာ ရေအာင္ စည္း ႐ုံးႏုိင္ခဲ့သည္မွာ သမုိင္းတြင္ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးေပ။ နာဇီပါတီမွာ ခၽြတ္ၿခံဳက် ေနေသာ ဂ်ာမနီျပည္သူမ်ား၏ ေထာက္ခံ မႈအမ်ားအျပားအမွန္တကယ္ရခဲ့ပါသည္။ ႀကံ႕ဖြံ႕မွာ ထုိအခ်ိန္က ေအာ့ေၾကာ လန္ ျဖစ္သည္။ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္း၊ ေရႊ၀ါ ေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတုိ႔တြင္ ပါ၀င္ပတ္ သက္ေနျခင္းေၾကာင့္ လူထုေထာက္ခံမႈ ရႏုိင္စရာအေၾကာင္းမရွိေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာ ခ်ဳိးထားသည့္ ဖဲအတုိင္း သပိတ္၀င္ အိတ္၀င္အႏုိင္ယူ ကာ ၂၀၁၀ မတုိင္ခင္ႏွစ္ကာလမ်ားက တည္းက ခ်မွတ္ထားသည့္ ပုံစံအတုိင္း အစုိးရ အဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အာဃာတကင္းကင္း၊ ဂုိဏ္းဂဏ ကင္းကင္း အမွန္တရားကုိ ဦးထိပ္ထားၿပီး သစ္ၥာရွိရွိ ေျပာရလွ်င္ ယခု ျမန္မာ ႏုိင္ငံကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ထားေသာ အသုိင္းအ၀ုိင္းသည္ စစ္အုပ္စုျဖစ္သည္ဟုပင္ ေျပာရမည္ျဖစ္ သည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ျပည္ခုိင္ ၿဖိဳးပါတီမွာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၊ ဗုိလ္မွဴး ႀကီးမ်ားမွသည္ ၀န္ႀကီးမ်ားမွေန ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအထိ တာ၀န္ယူထားေသာ စစ္သားမ်ားျဖစ္ေနျခင္း၊ အစုိးရအဖြဲ႕၏ ထိပ္ဆုံးတာ၀န္ယူသူ ႏုိင္ငံ၏အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူ သမၼတမွာ ယခင္စစ္အစုိးရလက္ ထက္က နံပါတ္ ၄ အဆင့္တြင္ရွိေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ျခင္း၊ ဒုတိယ သမၼတတစ္ဦးမွာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီ၀င္ျဖစ္သလုိ ေနာက္ ဒုတိယသမၼတတစ္ဦးမွာလည္း စစ္တပ္ မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ျခင္း၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး၊ နယ္စပ္ေဒသဖြံ႕ ၿဖိဳးေရးဌာန ၀န္ႀကီး စသည့္ စသည့္ ၀န္ႀကီးအမ်ားစုမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား သာျဖစ္ေနျခင္းတုိ႔ကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အစုိးရအဖြဲ႕မွာ စစ္အုပ္စုျဖစ္ေၾကာင္း လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလုိ ေပၚလြင္ ထင္ရွားေနပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ ဖြဲ႕စည္းပုံအရ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ ေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ စေသာ လႊတ္ေတာ္မ်ား၏ ဥကၠ႒နာယကအျဖစ္ တာ၀န္ယူသည္မွာလည္း စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ပင္ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၀အစုိးရ မဖြဲ႕ခင္ကတည္းက လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းမွာ စစ္အစုိးရေခတ္က သူရဘြဲ႕ရထားေသာ စစ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ေလသည္။ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားကုိ ၾကည့္မည္ ဆုိလွ်င္လည္း ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ပါတီမွ အေရြး ခံရေသာသူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗုိလ္မွဴး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားျဖစ္သလုိ ကာကြယ္ေရးဦးစီး ခ်ဳပ္က ခန္႔ထားေသာ တပ္မေတာ္သား ကုိယ္စားလွယ္မ်ားမွာလည္း အနိမ့္ဆုံး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္မ်ားျဖစ္သျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ ထဲတြင္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား ႀကီးစုိးေန ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္းေဒသႀကီးမွ ၀န္ႀကီးမ်ားကုိ ၾကည့္လွ်င္ လည္း စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ တစ္ဖန္ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကုိ ၾကည့္ ပါက ေကာ္မရွင္ဥက္ၠ႒မွာ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးေဟာင္းျဖစ္ၿပီး ဦးပုိင္လီမိတက္၏ ဥကၠ႒လည္းျဖစ္ပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ သမာသမတ္ က်သည္ မက်သည္၊ ဆုိး သည္ေကာင္းသည္တုိ႔ကုိ ေ၀ဖန္ေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ အေရးပါေသာ ေနရာမ်ား၊ အာ ဏာရွိေသာ ရာထူးမ်ားကုိ ရရွိထားသည္ မွာ စစ္အုပ္စုက စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ ေထာက္ျပ ရျခင္းျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႕အေသးစိတ္မ်ား သိခ်င္မွသိႏုိင္ေသာ္ လည္း သိသာထင္ရွားေသာ အေရးႀကီး ေနရာမွန္ သမွ်မွာ စစ္အစုိးရလက္ထက္က တည္းက ေရးဆြဲထားေသာ ဇယားအတုိင္း ယခင္စစ္ေကာင္စီ၏ ဆႏၵ အရတာ၀န္ ယူၾကရေသာ စစ္အုပ္စုျဖစ္သည္ကုိ မည္သုိ႔ မွ် ျငင္းကြယ္၍ မရႏုိင္ေပ။ ယခင္စစ္ ေကာင္စီ၏ ႀကိဳးကုိင္ပုဂ္ၢိဳလ္မ်ားသည္ ထုိကဲ့သုိ႔ ကုလားဖန္ထုိးၿပီး ထုိဖဲကုိ ခ်ဳိးလုိက္လွ်င္ သူတုိ႔ရရွိလာမည့္ အက်ဳိးအျမတ္ကုိ တြက္ခ်က္ၿပီးျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ တ႐ုတ္ၾသဇာေအာက္မွ ဆြဲထုတ္ လုိက္ေသာ၊ ေျမာက္ကုိရီးယားကုိ စစ္ေရး အရ မွီခုိေနသည္မွ ဖယ္ရွားလုိေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ တ႐ုတ္ကုိ ဆန္႔ က်င္သည့္အေနျဖင့္ အေမရိကန္မွာ မဆြတ္ခင္က ညြတ္ခ်င္ေနေလသည္။ ျမန္မာစစ္အုပ္စုက ဒီမုိကေရစီဆုိသည့္ ေလသံေလးဟ လုိက္သည္ႏွင့္ အေနာက္ အုပ္စုသည္ အၿမီးႏွံ႔လာေလေတာ့သည္။ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ျဖင့္ ျမန္မာအုပ္ ခ်ဳပ္သူမ်ားထံ အတင္း၀င္ဖက္၏။ သူတုိ႔ ရင္ေငြ႕ကုိ လံႈခုိင္း၏။ သူတုိ႔ၾသဇာခံျဖစ္ ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကေလ ေတာ့သည္။ ထုိလုပ္ရပ္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက လုပ္ကုိင္ခဲ့ေသာ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ မဟာဗ်ဴဟာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအေျခအေန ကုိလည္း ယခင္စစ္ေကာင္စီသည္ တြက္ခ်က္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အေနာက္အုပ္စု၏ Sanction ကုိ ႐ုပ္သိမ္းေအာင္အားထုတ္ခဲ့သလုိ ထုိ Sanction ေခၚ စီးပြားေရးပိတ္ ဆုိ႔မႈကုိလည္း အေမရိကန္ ႏွင့္ အေပါင္း အပါမ်ားက ႐ုပ္သိမ္းလုိက္ေလသည္။ ထုိ အတြက္ အက်ဳိးရွိသြားသူမွာ ယခင္စစ္ အာဏာရွင္ မ်ားျဖစ္ေသာ ယခုအစုိးရျဖစ္ သည္။ ၃ ႏွစ္ၾကာသြားသည့္တုိင္ဘာမွ မထူးျခားဘဲ အက်ဳိးမရွိျဖစ္သြားသည္မွာ ျပည္သူမ်ားျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ ႏွစ္ ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ၾကာ တုိင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ခဲ့သည့္ စစ္ အာဏာရွင္ မ်ားၿပီးသည့္ေနာက္ ယခုစစ္အုပ္စုမွာ တုိင္း ျပည္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္ဆဲျဖစ္သည္မွာ ျငင္းပယ္ ၍ မရႏုိင္ေပ။ ။
ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္