"အေတာင္သာလွွ်င္ ဝန္ရိွေသာ ငွက္ကဲ့သို႔"

ဘဘမွာ ဘာမွမရိွ။ အိမ္မရိွ၊ ကားမရိွ၊ ေငြမရိွ၊ မိသားစုမရိွ။ ရိွသမ်ွ သူမ်ား ေပးပစ္သူ။သတင္းစာအယ္ဒီတာဘဝကတည္းက ေက်ာင္းမေနနိုင္သူေတြကို ေက်ာင္းထားေပးခဲ့သူ။ လိုအပ္သူေတြကို အကုန္မွ်ေဝေပးခဲ့သူ။ ကိုယ့္အတြက္ စုေဆာင္းသိုမွီးတာမ်ိဳး လုပ္ရိုးထံုးစံမရိွသူ။

၂၀၀၈-မွာ ေထာင္ကလြတ္လာေတာ့ ဘဘကို ၾကည္ညိဳလြန္းလို႔ ၿပည္တြင္းၿပည္ပက ဝိုင္းကန္ေတာ့ၾကတဲ့ ေငြေတြကို မလြတ္ေၿမာက္ေသးတဲ့ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအတြက္ အကုန္သံုးတာပဲ။ ဦးဝင္းတင္ ေဖာင္ေဒးရွင္းဆိုၿပီး အမည္နာမနဲ႔ ၿဖစ္လာတာ ေနာက္မွ။

အဲတုန္းက အင္းစိန္က မိတ္ေဆြတေယာက္အိမ္မွာ ေနတယ္။ မိတ္ေဆြေတြက သြားလာဖို႔ ကားစီစဥ္ေပးေပမယ့္ မစီးဘူး။ Taxi လည္းမစီးဘူး။ လိုင္းကားကိုဘဲ ၿပည္သူၾကားမွာ တိုးေဝွ႔စီးခဲ့တယ္။ အင္းစိန္လိုင္းကားေပၚမွာ မူးေမ့သြားလို႔ ဘဘကို ေနာက္ေယာင္ခံစာင့္ၾကည့္ရတဲ့ ရဲစံုေထာက္က အိမ္အထိ လိုက္ပို႔ေပးရတာမ်ိဳးလည္း ရိွခဲ့တယ္။

အတၱေလာဘဆိုတဲ့ ထမ္းပိုးစရာ ကိုယ္ပိုင္ဝန္ထုပ္ၾကီး မရိွလို႔လည္း ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ အမ်ားအက်ိဳးကို သည္ေလာက္အနာခံၿပီး ေဆာင္ရြက္နိုင္ခဲ့တာပဲ။ ဘဘဟာ အေတာင္သာလွ်င္ ဝန္ရိွေသာ ငွက္ကဲ့သို႔ .... မရိွ၍ ရိွေသာသူ ...။

မွတ္ခ်က္။ ။ေအာက္က ဓာတ္ပံုကေလးေတြ႔မိလို သည္စာကို ေရးမိတယ္။ ဘဘပိုင္ဆိုင္မႈဟာ ဒါ့ထက္ အမ်ားၾကီးမပိုဘူး။ ဓာတ္ပံုပိုင္ရွင္ကေတာ့ ဂ်ပန္ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္ Norio Kai ၿဖစ္ပါတယ္။ —

Phoe Wunna