၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ PR စနစ္သာ က်င့္သံုးမည္ဆိုလွ်င္ ၂၀၁၀ တုန္းကလို မဟုတ္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အစိုးရတို႔သည္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးႏိုင္ေလသည္ …
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ၾသဂုတ္၂၅ ရက္ေန႔ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ ခန္းမတြင္ စာေပ အႏုပညာရွင္မ်ားႏွင့္ NLD ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆံုၾကရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာ ၂၀၁၅ ထက္ ၂၀၁၄ မွာ အေရးႀကီးေသာ ႏွစ္ကာလ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆို သြားခဲ့ေလသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲျဖင့္ အာဏာ ရယူခဲ့ေသာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ တက္လာၿပီးေနာက္ ျပည္သူလူထုသည္ အစိုးရ အဖြဲ႕သစ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ လာခဲ့သည္။ အနည္းတကာ့ အနည္းစုက အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာ ႏိုင္သည္ဟု ယုံၾကည္ ၾကေသာ္လည္း အမ်ားတကာ့ အမ်ားစု ျပည္သူမ်ားကမူ ““ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲ””ဟု ယံုၾကည္ၾကကာ ဘာေတြျဖစ္ လာမလဲဟု ေစာင့္ၾကည့္ ေနၾကေလသည္။ ျပည္သူလူထုႀကီးမွာ ရွင္ႀကီး၀မ္းလည္း ၀င္ခဲ့ရသလို ရွင္ငယ္၀မ္း လည္း ၀င္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ သူတို႔၏ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားမွာ မည္သူႏွင့္မွ် ႏႈိင္းမရေအာင္ မ်ားျပားခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူတို႔သည္ အေျပာသက္သက္ျဖင့္ အယုံအၾကည္ မရွိေတာ့ဘဲ မည္မွ်ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲႏိုင္မလဲ ဆိုသည္ကို လက္ေတြ႕က်က် ႐ႈျမင္ၿပီးမွသာလွ်င္ ယံုၾကည္ၾကေပမည္။…
အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကမူ ၂၀၁၅ ကို အဓိက ထားၾက၏။ အေမရိကန္ အစိုးရက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္၊ မျဖစ္ ဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ဟုလည္း မွာၾကား ထားေလ သည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကမူ ၂၀၁၅ကို စိတ္၀င္စားမႈ သိပ္မရွိလွေပ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား စိတ္၀င္စားၿပီး အေလးအနက္ ထားၾကသည္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး ျဖစ္ေလသည္။ NLD ပါတီအဖို႔ေရာ၊ ျပည္သူ အတြက္ေရာ၊ ၈၈မ်ဳိးဆက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပြင့္လင္း လူ႕အဖြ႕ဲအစည္း အတြက္ေရာ ယခင္ကတည္းက လံုး၀ မေထာက္ခံ ခဲ့ေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးသည္ စစ္အစိုးရ ေခတ္လြန္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အထြတ္ အထိပ္ ျပႆနာ ျဖစ္လာ၏။ အစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးေလာက္ မည္သည့္ ျပႆနာကမွ ထိပ္ဆံုးတြင္ ေရာက္မလာခဲ့ေပ။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ ရလာေသာ ကာလတြင္ စာေပႏွင့္ စာနယ္ဇင္း သမားမ်ားကလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးကို တိုင္ပင္ မထားရဘဲ လႈပ္ရွား လုပ္ေဆာင္ လာၾကပါသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ကတည္းက အသက္ေပါင္းမ်ားစြာေပး တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ေသာ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး တိုက္ပြဲ၏ အဆက္ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး၏ အဓိကလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ အေတာင့္တၾကဆံုးမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျဖတ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်ီတက္ေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအေရးႀကီးေသာ အခ်က္ ၂ ခ်က္အတြက္ အညႇာလည္းျဖစ္၊ အေရးအပါဆံုး လည္း ျဖစ္ေသာ ေျဖရွင္းနည္းမွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး ပင္ ျဖစ္သည္။ ျပင္ဆင္ေရးကို ေတာင္းဆို ေနၾက ေသာ္လည္း ျပင္ဆင္လိုက္႐ုံျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိသြားၿပီဟု မဆိုႏိုင္ေပ။ စင္စစ္အားျဖင့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္လိုက္သည္ႏွင့္ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္႐ုံသာ ရွိသည္ ဒီမိုကေရစီ အျပည့္ အ၀ မရရွိႏိုင္ေသးေပ။ စစ္အာဏာရွင္ အရိပ္မည္းႀကီးကိုလည္း မေဖ်ာက္ဖ်က္ ႏိုင္ေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ ေရာက္ဖို႔အတြက္ တက္ညီလက္ညီႏွင့္ တိုက္ပြဲ၀င္မွသာ ရရွိႏိုင္ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲထက္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးမွာ အႏၲိမ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
အစိုးရအဖြဲ႕သစ္ တက္လာခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို စတင္ လႊတ္ေပးခဲ့သည္။ ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္ ကိုလည္း လႊတ္ေပးသလို၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လႊတ္ေပးသည္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္မ်ား လြတ္လာ၊ NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း လြတ္လာေလသည္။ ယခင္အစိုးရ ထက္စာလွ်င္ ဖမ္းဆီးသူမ်ား လႊတ္ေပးသည္ ဆို႐ုံျဖင့္ တင္းမာမႈမ်ား ေလွ်ာ့လာျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ထိုႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မဖမ္းခင္က အေျခအေနမ်ဳိးအတိုင္း ေရာက္ရွိလာျခင္းသာ ရွိပါသည္။ တျခား ေထြေထြထူးထူး ေျပာင္းလဲသြားျခင္းကား မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ထိုအေျခအေနမ်ဳိးကိုပင္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက အေျပာင္းအလဲဟု ယူဆ ထားၾကေလသည္။ အေမရိကန္သည္ အာရွပစိဖိတ္ေဒသကို တ႐ုတ္ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈ ေအာက္မွ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ေစလိုသည္။ သူလည္း တ႐ုတ္ႏွင့္အၿပိဳင္ ၾသဇာလႊမ္းမိုး လိုေလသည္။ ထုိအေမရိကန္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားႏွင့္ ျပည္ခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ရွိသူမ်ား သိဖို႔လိုသည္။ အေမရိကန္ အစိုးရသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ားလို သေဘာထား ႏိုင္မည္မဟုတ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကလည္း ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို တ႐ုတ္ျပည္သူမ်ားကဲ့သို႔ သေဘာထားႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွာ သူတို႔ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္သာ အေလးထားၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပးလာသည့္ အေျခအေနကို အမိအရ ဖမ္းဆုပ္ဖို႔အတြက္ အေမရိကန္ႏွင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက ႀကိဳက္မရွက္၊ ငိုက္မရွက္ အလုအယက္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ၀င္ေရာက္လာၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔သည္ ယေန႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ ျမန္မာ အစိုးရ၏ အေျပာင္းအလဲသည္ ဂငယ္ေကြ႕ တစ္ဆစ္ခ်ဳိး ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေျပာင္းအလဲဟု သတ္မွတ္ၾက ေလသည္။ စီးပြားေရး တံခါးဖြင့္၀ါဒ က်င့္သံုးျခင္းႏွင့္ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားအား လႊတ္ေပးျခင္းကို တကယ့့္ အေျပာင္းအလဲႀကီးဟု သေဘာထားလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ သိသိသာသာ ထူးျခား ေျပာင္းလဲသြားမည္ မဟုတ္ေပ။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရးကို အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းသည္သာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေပၚေရးအတြက္ လမ္းစတစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္အာဏာရွင္မ်ားက သတိမထားမိေပ။ သူတို႔ အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးသင့္ေလသည္။ NLD သည္ ၉၀ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးကို မေတာင္းဆိုၾကေတာ့။ ထိုေတာင္းဆိုခ်က္ကိုလည္း စစ္အာဏာရွင္တို႔က လံုး၀ အထိခံၾကေပ။ စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ ေသေျမႀကီး၊ ရွင္ေရႊထီး (Do or Die) ဇာတ္လမ္းကို ခင္းခဲ့ၾက သည္။ ကတိစကားကို ခ်ဳိးေဖာက္ကာ ၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရရွိသူကို အာဏာမေပးဘဲ စစ္အုပ္စု အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အာဏာကို ဆက္လက္ သိမ္းပိုက္ ထားခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔အာဏာကို ထိပါးႏိုင္ေသာ မည္သည့္ လုပ္ရပ္၊ မည္သည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကိုမွ် ခြင့္ျပဳမည္ မဟုတ္ေပ။ တိုင္းျပည္အတြက္၊ လူမ်ဳိးအတြက္ ဆိုေသာ သေဘာထားမွာ အာဏာကို မစြန္႔လႊတ္ေရးဆိုေသာ သေဘာထားေလာက္ အေရးပါ သည္ဟု သူတို႔ယူဆေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း စစ္အာဏာရွင္တို႔သည္ စနစ္တက်ပင္ မဟာဗ်ဴဟာ ခ်မွတ္ကာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကုိ တည္ေဆာက္ လာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစိုးရ အဖြဲ႕သစ္ အေနျဖင့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို အမွန္တကယ္ ျပင္ဆင္ေပးလိုေသာ သေဘာမရွိသျဖင့္၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး၏ အစဦး ျဖစ္ေသာ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရး တိုက္ပြဲကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စတင္ တိုက္ပြဲ၀င္ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ NLD သည္ မိမိတို႔၏ မဟာဗ်ဴဟာမ်ားကို ေျပာင္းလဲကာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအား အသိအမွတ္ျပဳ၍ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေနရာ ၄၃ ေနရာ ရရွိၿပီးေနာက္ ထူးျခားေသာ အေျပာင္းအလဲကို ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့၏။ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးလိုပံုမရေပ။ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးဖို႔ တိုက္တြန္းခ့ဲေသာ္လည္း လက္မခံခ့ဲေပ။ ထို သေဘာထား ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့လွ်င္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တင္ျပသည္မ်ားကို လက္ခံၾကမည့္ ပံုမေပၚေပ။ ထိုအေျခအေနမွန္ကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေလာက္ ကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လက္ခံလာပံုရသည္။ သိသိသာသာ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္မွာ ၄ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေရးကို ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္းက စပါသည္။ အေတြ႕အႀကံဳရွိေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကမူ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ၾကသည့္တိုင္ ေထြေထြထူးထူး ျဖစ္လာမည္ဟု မထင္ၾကေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခုအစိုးရသစ္မွာလည္း ယခင္စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဘာမွ် မထူးျခားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD ပါတီသည္ ၈၈မ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ညိႇႏႈိင္းကာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး၏ တံခါးမျဖစ္ေသာ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးကို စတင္ခဲ့ေလ သည္။ ျပည္သူ ေထာက္ခံမႈ မည္မွ် ရႏိုင္မလဲ ဆိုသည္အားကို စမ္းသပ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိန္တို ၂လအတြင္း ေလာက္ မွာပင္ ျပည္သူလူထု ၅ သန္းက ေထာက္ခံ လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္းကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္သူ တစ္ရပ္လံုးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ယုံၾကည္မႈ၊ NLD အေပၚ အားထားမႈကို ယုတ္ေလ်ာ့ မသြားေသးေၾကာင္း သိသာ ပါသည္။
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ (၂) ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီး လုပ္လာကတည္းက NLD က အားစမ္း လာၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီႏွင့္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး အစိုးရက နားလည္ လာေလသည္။ ထိုအေျခအေန ကိုလည္း သူတို႔ တံု႔ျပန္ဖို႔ ႀကဳိးစားလာၾကသည္။ ထိုအတြက္ တန္ျပန္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္လာပါသည္။ မ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒမ်ားကို လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းလာျခင္းမွာ စတင္ထိုးႏွက္ျခင္းျဖစ္၏။ တခ်ဳိ႕သံုးသပ္သူ မ်ားကမူ ယခုျဖစ္ေပၚေနေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားမွာ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးကို လမ္းလြဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကေသာ္ လည္း ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ ပတ္သက္၊ မပတ္သက္၊ အစိုးရက ပတ္သက္၊ မပတ္သက္ကို တိတိက်က်၊ ခိုင္ခိုင္လံုလံု ေျပာ၍မျဖစ္ေပ။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ ၄ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုျခင္းကို ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္းက အစိုးရအေနျဖင့္ သိသာေသာ သေဘာထားျဖစ္၏။ ၄၃၆ ကို မျပင္ႏိုင္၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုလည္း ၄၃၆ အရသာ ျပင္ႏိုင္မည္။ လႊတ္ေတာ္က ျပင္ဆင္ေပးမွသာ ျဖစ္ႏိုင္မည္ဟု ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္းပင္ သမၼတက ေျပာၾကားလာသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔မွာ တပ္မေတာ္၏ အဓိက တာ၀န္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တစ္မတ္သား စစ္ဗိုလ္ မ်ားက လႊတ္ေတာ္တြင္ လႊမ္းမိုးထားၿပီး သူတို႔ သေဘာထားမပါဘဲ ျပင္ဖို႔ မႀကိဳးစားႏွင့္ဟု ဆိုသည့္သေဘာ ျဖစ္၏။ ထိုအေျခအေနကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က နားလည္ပံု ရပါသည္။ ထိုအခါ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္သည္ အေရးႀကီးဆံုးေသာ ႏွစ္ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္လည္း အေရးႀကီးေနပါသည္။ တိုင္းျပည္ တစ္ခုလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအတြက္ အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားက ႀကိဳးစားေနၾက၏။ ထုိအေျခအေနသည္ မေကာင္းေသာအရာ မဟုတ္ေပ။ အစိုးရေရာ၊ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက အပစ္အခတ္ ရပ္စဲမည္။ တစ္ဆက္တည္းတြင္ အမ်ဳိးသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္မည္ ဆိုပါက အလြန္ပင္ အားရစရာ ေကာင္းေပမည္။
သု႔ိေသာ္ စစ္အာဏာရွင္ တို႔သည္ မိမိတို႔ အက်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ အာဏာကို ဆက္လက္ ကိုင္စြဲ လုိေၾကာင္း မ်က္ႏွာဖံုး ခြာခ်လိုက္သည္မွာ PR ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳိးက် ကိုယ္စားျပဳ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ႏွင့္ ၂၀၁၅ တြင္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီက ဆက္လက္ လႊမ္းမိုးဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔ ၾသဇာလႊမ္းမိုးေသာ ပါတီငယ္ မ်ားႏွင့္ လက္၀ါး႐ိုက္ကာ PR ကို တင္သြင္းခဲ့ၾကသည္။ ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ားအျပား ရထားေသာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးက အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ႀကိဳးစားလာ၏။ PR ကို ျပတ္ျပတ္သားသား တိုက္ၿပီး အာဏာပိုင္မ်ားကို တုန္လႈပ္သြား ေစသည္မွာ တိုင္းရင္းသား ပါတီမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ PR ကို က်င့္သံုး လုိက္လွ်င္ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို အမွန္တကယ္ ထိခုိက္ သြားေစႏိုင္ပါသည္။ ၂၀၁၀ က က်င့္သံုးခဲ့ေသာ မဲမ်ားသူ အႏိုင္ရ သမား႐ိုးက် စနစ္အတိုင္း ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပခဲ့လွ်င္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ တုန္းကအတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးသည္ ၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက တစည ၿပိဳလဲ သြားသလို ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။ အေျခအေန မဟန္ေၾကာင္း သံုးသပ္ၾကပံု ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အျမင္လွေစေသာ PR စနစ္ကို က်င့္သံုးၾကဖို႔ ေဆာင္ရြက္ လာျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတု႔ိ၏ ၾသဇာခံမ်ားမွာ အလံ႐ွဴးမ်ား လုပ္လာသည္။ ေစ့စပ္ညိႇႏႈိင္းသည့္ ပံုစံျဖင့္ အေလွ်ာ့ေပး စကားမ်ားကို ေျပာလာ ၾကသည္။ ဘယ္အခ်က္ကို ေလွ်ာ့ေပး၊ ဘယ္အခ်က္ကို ေပးမည္ဟု ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္းပင္ ေရးသား လာသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ PR စနစ္သာ က်င့္သံုးမည္ ဆိုလွ်င္ ၂၀၁၀ တုန္းကလို မဟုတ္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အစိုးရတို႔သည္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးႏိုင္ ေလသည္။ ထိုသို႔ က်င္းပေပးမွသာလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာ၏ အျမင္တြင္ အမွတ္ေကာင္းရၿပီး သူတို႔ကို အကူအညီ အေထာက္အပ့ံမ်ား ဆက္လက္ ကူညီႏိုင္သလို ပိုမို၍လည္း ကူညီအားေပး ႏိုင္ပါသည္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္္မီကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုး စစ္အာဏာရွင္ ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ စစ္အုပ္စုသည္ သူတို႔အေပၚ အျမင္ ေကာင္းေစေရးႏွင့္ အေပးအယူ အသာစီး ရေစေရးအတြက္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို ျပင္ဆင္ေပးႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုတြင္ အေရးပါေသာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို အႏၲရာယ္ ျဖစ္ေစေသာ ဥပေဒ ပုဒ္မမ်ားကိုကား ျပင္ဆင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ စစ္တပ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ျပင္ဖို႔ေနေနသာသာ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိပင္ ေလွ်ာ့ေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္။ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကိုလည္း ဖ်က္သိမ္းေပးမည္ မဟုတ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေစေသာ ၅၉(စ)ကိုလည္း ျပင္ဆင္ ေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ယခုအစုိးရ အဖြဲ႕သစ္၏ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ အုပ္ခ်ဳပ္လာမႈႏွင့္ သေဘာထားကို အကဲျဖတ္ကာ ယခင္အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္က စစ္အစိုးရ၏ သေဘာထားမ်ားကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ကာ အတိုက္အခံမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ မဟာဗ်ဴဟာ နည္းဗ်ဴဟာ မ်ားကို အေလးအနက္ ခ်မွတ္ဖို႔ လိုပါသည္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲအသာ ရခ်င္ရႏိုင္မည္။ (ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ားစုျဖင့္ အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္၊ မဖြဲ႕ႏိုင္ကား မေသခ်ာလွေပ။) သို႔ေသာ္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု မ်ားမွာ လံုး၀အေပၚစီး ရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ မရေအာင္လည္း PR လို ေရြးေကာက္ပြဲ စနစ္မ်ဳိးျဖင့္ NLD လံုး၀ မလႊမ္းမိုးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မည္ကား ေသခ်ာပါသည္။ ထို႔အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ NLD ေရွ႕ဆက္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ခိုင္မာ တိက်မွန္ကန္ေသာ ဗ်ဴဟာမ်ားကို ခ်မွတ္ကာ ဒီမိုကေရစီခရီး အတြက္ ျပင္ဆင္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၂၀၁၅ ထက္၂၀၁၄ သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအတြက္ အေရးႀကီးေသာ ႏွစ္ျဖစ္သည္ ဆိုေသာ္ လည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ေရာ၊ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီေရာ၊ NDF လုိ ပါတီငယ္ေလးမ်ားကပါ ၂၀၁၅ အတြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကေပၿပီ။ ၂၀၁၅ တြင္ သူတို႔ ခ်ဳိးေသာ မဲအႏိုင္ရေရးသာ အဓိက က်ေနေလသည္။ ယခုအခ်ိန္၌ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးကို မေျပာၾကေတာ့ဘဲ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးကို မသိက်ဳိးကၽြန္ ျပဳေနၾက၏။ NLD ႏွင့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္မ်ားက ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ဖို႔ လက္မွတ္ ေရးထိုးပြဲမ်ား က်င္းပ ေနၾကေသာ္လည္း က်န္ပါတီမ်ားကမူ သူတို႔ႏွင့္ မဆိုင္သလို PR အႏိုင္ရေရးကိုသာ လႈပ္ရွား ေနၾကေလသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၄ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုဖို႔ အားထုတ္ခဲ့သလို အစိုးရႏွင့္ စစ္တပ္ကမူ မိမိတို႔ႏွင့္ မဆိုင္သလုိ ေရငံု ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကိုအာ႐ုံစိုက္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစား ဖန္တီးၾကေလသည္။ ၂၀၁၄ အကုန္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကိုပင္ စိတ္၀င္စားစရာဟု ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွ မဲဆႏၵနယ္ အားလံုးကို NLD က ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည္ျဖစ္၍ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ တုန္းကလို အားလံုး အႏိုင္ရဖို႔က ေသခ်ာသေလာက္ ရွိေနေလသည္။ ထိုသို႔ အႏိုင္ရမႈမွာ ၂၀၁၅ အတြက္ လက္ရွိ အာဏာပိုင္မ်ားေရာ၊ ယခင္စစ္အာဏာရွင္ ေဟာင္း မ်ားေရာ၊ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးေရာ၊ တစညေရာ၊ NDF ေရာ အားလံုးအတြက္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာ ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔က ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုပါ စစ္တပ္က ထိန္းခ်ဳပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီျဖင့္သာ သြားလိုၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ NLD က မဲအျပတ္အသတ္ျဖင့္ ၉၀ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကလိုသာ အႏိုင္ရမည္ဆိုလွ်င္ ထိုသူမ်ားအဖို႔ လုပ္ရကိုင္ရ အလြန္ခက္ခဲ သြားမွာ စိုးၾကပါသည္။ ထိုသို႔ စိုးရိမ္ မႈမွာ အာဏာ ဆက္မရမွာ၊ သူတို႔အက်ဳိး စီးပြားမ်ားကို ကန္႔သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လာမွာကို စိုးရိမ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ တဖြဖြ ေျပာေနသည္ကို လံုး၀ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ Undertable ျဖင့္ အဂတိ လိုက္စားေန သူမ်ား အဖို႔လည္း တကယ့္ အေျပာင္းအလဲကို စိုးရိမ္ေနၾကေပမည္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရၿပီး NLD က အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္သည့္တိုင္ ျပည္သူလူထု အမွန္တကယ္ လိုလား ေတာင့္တေသာ အေျပာင္းအလဲႀကီး ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ NLD ကိုယ္တိုင္လည္း တစ္ဆစ္ခ်ဳိးေကြ႕ အေျပာင္းအလဲႀကီးကုိ ဖန္တီးႏို္င္မည္ မဟုတ္ေပ။ ယခုရွိေနသည့္ NLD ၏ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း၊ အင္အားတို႔ကို သံုးသပ္ၿပီးေျပာရလွ်င္ ထူးခၽြန္ ထက္ျမက္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႕ ဖြဲ႕ႏိုင္ဖို႔ မျမင္လွေပ။
သို႔ေသာ္ မဲမ်ားသူ အႏိုင္ရေရး ေရြးေကာက္ပြဲ စနစ္သာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ ပြဲတြင္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး အႏုိင္ရသလို NLD အႏိုင္ရလာပါက အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲေသာ အစိုးရအဖြဲ႕တစ္ခု ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ဖို႔ကား ေသခ်ာ ပါသည္။ ထိုေသခ်ာမႈမ်ားထဲတြင္ မဆလေခတ္၊ န၀တေခတ္၊ နအဖေခတ္မ်ားေလာက္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ မရွိမွာ ေသခ်ာပါသည္။ ထုိေခတ္မ်ားတြင္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျပည္သူမ်ားကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈႏွင့္ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇင္းမႈမ်ား မရွိမွာ ေသခ်ာပါသည္။ စာေပႏွင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္မွာလည္း က်ီးလန္႔ စာစားရသလို တထိတ္ထိတ္ႏွင့္ ျဖစ္မေနမွာလည္း ေသခ်ာပါသည္။ မၿပိဳလဲေသးေသာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကိုလည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ၿဖိဳလွဲဖို႔ ႀကိဳးစားမွာလည္း ေသခ်ာပါသည္။ တပ္မေတာ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံုၿပီး ျပည္ေထာင္စု ညီလာခံႀကီး တစ္ခုလည္း က်င္းပမွာ ေသခ်ာသည့္အတြက္ ၂၀၁၅ ကို ေကာင္းမြန္ေသာ ရလဒ္ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳဆိုၾကရေပလိမ့္မည္။
ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန