"စက္တင္ဘာဟာ တုိက္ပြဲကို အဆံုးမသတ္ႏုိင္ေသးဘူး ... "
၈ရက္ ၈လ ၁၉၈၈ မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ဝွမ္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႕က်င္တဲ့လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုဆိုတဲ့ အမည္နာမ တစ္ခု သမုိင္းစာမ်က္ႏွာေပၚမွာ မွတ္တမ္းျပဳခဲ့ရပါတယ္။ အခုဆို ၂၆ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ အဲဒီ့လိုပဲ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္းမွာလဲ သံဃာေတာ္တို႕ရဲ႕ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ နအဖကိုအန္တုတဲ့ ေနာက္ထပ္လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးဆိုတဲ့ အမည္တစ္ခု ထပ္မံသမိုင္းဝင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုနဲ႕ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႏွစ္ခုကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မယ့္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံအဝွမ္းပါဝင္လႈပ္ရွားမႈနဲ႕ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႕မႈမွာ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုက ပိုၿပီးအားသာေပမယ့္ ႏုိင္ငံတစ္ကာနဲ႕ အျခားေသာ ကမာၻက ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းက ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ေတြကို သိျမင္နားလည္မႈအပိုင္းမွာေတာ့ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးက သာလြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာလဲ ပိတ္ထား၊ဆို႕ထား၊တားျမစ္ကန္႕သတ္ထားတဲ့ၾကားထဲကကိုပဲ ရရင္ရသလို ထုိးေဖာက္ပ်ံ႕ႏွံ႕လာတဲ့ နည္းပညာဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈရဲ႕ ေက်းဇူးမကင္းပါဘူး။ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ၂၀၀၇ ကာလ ကမာၻမွာ နည္းပညာက အရွိန္အဟုန္နဲ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာၿပီး ကမာၻႀကီးဟာ ရြာႀကီးတစ္ရြာလိုျဖစ္လာေနၿပီလို႕ ေျပာဆိုေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ www.gmail.com လို႕ရိုက္ထည့္လုိက္ရင္ Access has been denied ဆိုတဲ့ အနီေရာင္ ဖန္သားျပင္ကိုသာျမင္ေနရၿပီး ကမာၻႀကီးကသက္သက္ ျမန္မာႏုိင္ငံကသက္သက္ အေျခအေနမွာပဲရွိေနေသးတဲ့ အေနအထားပါ။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၇ ရဲ႕လူငယ္မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ ပိတ္ထားေတာ့လဲ မသံုးဘူးေပါ့ကြာ၊ ဘန္းထားေတာ့လဲ မၾကည့္ဘူးေပါ့ကြာ ဆိုတာမ်ိဳးမေနခဲ့ၾကပဲ ပိတ္ဆို႕တားဆီးထားသမွ်ေတြ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕ေက်ာ္ခြဝင္ေရာက္ၿပီး ကမာၻႀကီးနဲ႕နီးစပ္ႏုိင္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ၾက ပါတယ္။ က်ေနာ္မွတ္မိေနပါေသးတယ္ ... အဲဒီ့ကာလတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေပါင္းၿပီး ၿမိဳ႕ထဲမွာ အင္တာနက္ဆိုင္ေလးဖြင့္ ထားခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္တို႕ဆိုင္ေလးဟာ your freedom ဆိုတဲ့ software ေလးရဲ႕ေက်းဇူးနဲ႕ လြတ္လပ္ေနေသာ သီးျခားနယ္ေျမေလးတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။
your freedom ဆိုတဲ့ software ေလးက တံခါးပံုေလးနဲ႕ပါ ... အဲဒီ့ software ေလးကို run ထားၿပီး တံခါးေလးပြင့္ေနၿပီဆိုရင္ ပိတ္ဆိုတားဆီးထားတဲ့ တံခါးအထပ္ထပ္လဲ ပြင့္ဟ လြတ္လပ္ေနၿပီဆိုတဲ့သေဘာပါပဲ ။ က်ေနာ္တို႕ Gmail သံုးခဲ့ၾကပါတယ္၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြေရးခဲ့ၾကပါတယ္၊ ဘန္းထားတဲ့ သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြကို မရအရဝင္ၾကည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အခုေခတ္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေတြမွာေတာင္ ေပၚတင္ဖြင့္ျပတင္ဆက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ DVB သတင္းဌာနဆိုရင္ အဲဒီ့အခ်ိန္ေတြ တုန္းက က်ေနာ္တို႕ ေက်ာ္ခြၿပီး နားဆင္ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့ကာလပါ။ လြတ္လပ္မႈကို ကန္႕သတ္ပိတ္ပင္ထားေတာ့လဲ က်ေနာ္တို႕ ကိုယ့္နည္းကိုယ္ဟန္နဲ႕ ရယူ ခံစားခဲ့ၾကပါတယ္။ လံုၿခံဳမႈမရွိေသာ၊ အႏာၱရယ္မ်ားေသာ လြတ္လပ္မႈမ်ိဳးဆိုေပမယ့္ ... မလြတ္လပ္ေသာ လံုၿခံဳမႈမ်ိဳးထဲမွာ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေနရမယ္ဆိုတဲ့ဘဝနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး အလဲအထပ္လုပ္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း အင္တာဗ်ဴးအခ်ိဳ႕မွာ အဲဒီ့အခ်ိန္ေတြတုန္းက ေထာင္က်မွာကို မေၾကာက္ခဲ့ဘူးလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ခဏခဏအေမးခံတဲ့အခါ က်ေနာ္ျပန္ေျဖျဖစ္ခဲ့တာက ... " တင္းက်ပ္ေသာ၊ အဓိပၸါယ္မရွိေသာ အမိန္႕ေတြ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ၊ လက္တစ္လံုးျခားဥပေဒေတြနဲ႕ တစ္ႏုိင္ငံလံုးက လူေတြအားလံုးကို အခ်ိန္မေရြးဖမ္းဆီးေထာင္ခ်လို႕ရေအာင္လုပ္ထားတဲ့ အေျခအေနမွာ ... ျမန္မာႏုိင္ငံကိုယ္ႏိႈက္က အက်ဥ္းေထာင္ႀကီး တစ္ခုလိုျဖစ္ေနၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအားလံုးဟာလဲ အက်ဥ္းက်ေတြျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးထဲက အက်ဥ္းေထာင္ေသးေသးေလးထဲကို ထပ္ေရာက္သြားမွာ ထူးေထြၿပီး ေၾကာက္မေနခဲ့ပါဘူး" လို႕။ ဟုတ္ပါတယ္ ... မျမင္ရေသာနံရံေတြရဲ႕အတြင္းဘက္မွာ က်ေနာ္တို႕ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အိမ္မွာေနရင္း အက်ဥ္းက်ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ "ဆင္ေျခကိုရွာရင္ ဆင္ေျခပဲေတြ႕မယ္ နည္းလမ္းကိုရွာရင္ နည္းလမ္းေတြ႕မယ္ " ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ဆင္ေျခေတြကို ထုိင္ရွာၿပီး စိတ္ညစ္မေနၾကပဲ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႕ အဲဒီ့နံရံေတြေပၚမွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေလးေတြ ေဖာက္ၿပီး အျပင္ကမာၻကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ အျပင္ကမာၻနဲ႕ခ်ိတ္ဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
နည္းပညာဟာ က်ေနာ္တို႕အတြက္ေတာ့ အသြားခၽြန္တဲ့လြန္သြားလိုပါပဲ ... ပိတ္ဆို႕ထားေသာနံရံေတြေပၚမွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေလးေတြေဖာက္ဖို႕ က်ေနာ္တို႕ကို အေကာင္းဆံုးအကူအညီေပးခဲ့တယ္။ နည္းပညာရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ ေခတ္မီမီ ကမာၻၾကည့္ၾကည့္ျမင္တတ္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ စစ္တပ္ရဲ႕ႀကီးစိုးမႈ ေအာက္မွာ ႏုိင္ငံဟာ ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနၿပီဆိုတာကို အျခားႏိုင္ငံေတြရဲ႕အေျခအေနေတြနဲ႕ႏိႈင္းယွဥ္သိျမင္ ခဲ့ရပါတယ္။ ႏုိင္ငံတစ္ကာကို ေရာက္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္မိၾကၿပီး အျခားႏုိင္ငံေတြမွာ လုပ္ႏုိင္ေနတဲ့အရာေတြကို ကိုယ့္ႏုိင္ငံကေနလဲလုပ္ႏုိင္ေအာင္ နည္းလမ္းရွာၿပီး ႀကိဳးစားဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမျဖစ္ခင္ကေလးျဖစ္တဲ့ စက္တင္ဘာလ (၁) ရက္ေန႕မွာပဲ ျပည္တြင္းျပည္ပ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြ ပူးေပါင္းဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ Myanmar Bloggers Society(MBS) ကေနဦးေဆာင္ၿပီး MICT Park ထဲမွာ ငါတို႕ဘာေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ေရးၾကသလဲ ... ? ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ေဟာေျပာပြဲတစ္ခုျပဳလုပ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္းမွာလဲ MBS ရဲ႕ေဆာင္ပုဒ္ေလးျဖစ္တဲ့ ငါတုိ႕ဘေလာ့ဂ္ေရးၾကတယ္၊ ငါတို႕ စုစည္းမိၾကတယ္ (We blog, We unite) ဆိုတဲ့စာသားေလးအတိုင္းပဲ က်ေနာ္တို႕ ဘေလာ့ဂါေတြ စုစုစည္းစည္းနဲ႕တာဝန္ေက်ခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္တို႕ ဘေလာ့ဂါေတြဟာ အာဏာရွင္အစိုးရရဲ႕ မ်က္မုန္းက်ိဳးျခင္းကိုခံခဲ့ၾကရသလုိပဲ စစ္ေၾကာေရးကာလမွာလဲ ဘာလဲဟ ဘေလာ့ဂါဆိုၿပီး ၿဂိဳလ္ေပၚကက်လာတဲ့ ၿဂိဳလ္သားတစ္ေကာင္လို အၾကည့္စိမ္းစိမ္းေတြနဲ႕အၾကည့္ခံခဲ့ရပါတယ္။ နည္းပညာဟာ လိမ္ညာလွည့္စားမႈေတြကို ပါးလ်ေစတဲ့ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကိုလည္း အားေပးပ်ိဳးေထာင္ႏုိင္တယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႕ မ်က္ျမင္ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလအတြင္း ပန္းဆိုးတန္းလမ္းထိပ္မွာ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ႀကီး ေသနတ္နဲ႕ အပစ္ခံရၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ့တဲ့ ကိစၥကိုပဲ ၾကည့္ပါ မပစ္ပါဘူးလို႕ လိမ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ရိုက္ထားတဲ့ဓါတ္ပံုေတြ အင္တာနက္ေပၚတက္လာပါတယ္၊ ေခ်ာ္ထိသြားတာပါလို႕ ထပ္လိမ္ျပန္ပါတယ္ အဲဒီ့အခါက်ေတာ့လဲ ဗြီဒီယိုဖုိင္ႀကီးပါ အင္တာနက္ေပၚမွာေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့ေတာ့မွ လူလိမ္ေတြရဲ႕ပါးစပ္လဲ အာေစးမိကုန္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ့ပံုေတြ ဗြီဒီယိုေတြကို ဘယ္သူေတြတင္သလဲ ၊ မင္းတို႕ကို ဘယ္သူေတြကခုိင္းလို႕တင္တာလဲ စတဲ့ေမးခြန္းေတြကို စစ္ေၾကာေရးကာလမွာ နားကန္းမတတ္အေမးခံရပါတယ္၊ က်ေနာ္ တစ္ခြန္းထဲကိုပဲ ထပ္ခါထပ္ခါေျဖျဖစ္ပါတယ္ ... " ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ မတရားလုပ္တာေတြ႕ရင္ေတာ့ လူငယ္ေတြက တစ္နည္းနည္းနဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ၿပီး တစ္နည္းနည္းနဲ႕ ကမာၻကသိေအာင္လုပ္မွာပဲ ... ဘယ္သူမွခုိင္းလို႕မဟုတ္ဘူး" က်ေနာ္တို႕ကို သူတို႕လို သူမ်ားခုိင္းမွ လုပ္တတ္ၾကတဲ့သူေတြလို႕ ထင္ေနပံုပါပဲ။
ငါတို႕လိမ္ခ်င္တိုင္းလိမ္လို႕မရေတာ့ဘူးဆိုတာသိသြားတဲ့ အစိုးရက အဆင့္ျမင့္နည္းပညာေတြကို အသံုးျပဳလာၾကတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႕ ဘေလာ့ဂါေတြကို အၿငိႈးတႀကီးႏိွပ္ကြပ္ပါေတာ့တယ္။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလအတြင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕ ကေန ျဖတ္သန္းသြားမိၿပီဆိုရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕အိတ္ထဲကို အသည္းအသန္ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြၾကပါလိမ့္မယ္ သူတုိ႕ဘာကိုရွာတယ္ ထင္ပါသလဲ ... လက္နက္ပစၥည္းေတြကို မဟုတ္ပါဘူး၊ သူတို႕ မဟုတ္တာလုပ္သမွ်ကို မွတ္တမ္းတင္ထားႏုိင္တဲ့ ကင္မရာပါ ...။
အိတ္ထဲမွာ ဘာပါပါ ျပႆနာမရွိေပမယ့္ ကင္မရာပါလာၿပီဆိုရင္ေတာ့ အသိမ္းခံရဖို႕ေသခ်ာပါတယ္။ ၂၀၀၈ ကာလ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ဖမ္းဆီးထိမ္းသိမ္းၿပီး ေထာင္ခ်တဲ့အခါမွာလဲ အရင္ကလို ၅(ည)နဲ႕မဟုတ္ေတာ့ပဲ Electronic Transition Act လို႕ေခၚတဲ့ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရးဥပေဒဆိုတာႀကီးနဲ႕ ၁၅ အလီကို တရစပ္ရြတ္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ေတြ ေဖာေဖာသီသီ ခ်ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၁၅ တစ္လီနဲ႕အျခားအမႈေတြေပါင္းၿပီး ေထာင္ဒဏ္အႏွစ္ ၂၀နဲ႕ ၆လ ၊ ကိုဇာဂနာတို႕ ကိုေဇာ္သက္ေထြးတို႕ကေတာ့ ၁၅ သံုးလီ ၄၅ႏွစ္၊ ကိုမင္းကိုႏုိင္တို႕ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြကေတာ့ ၁၅ေလးလီနဲ႕ေတြ႕ၿပီး ႏွစ္၆၀ေတြဘာေတြေက်ာ္ကုန္ပါေတာ့တယ္။ အင္တာနက္သံုးရဲသံုးၾကည့္ မင္းတို႕ေတြ ETA နဲ႕ၿငိမယ္ဆိုၿပီး က်န္တဲ့လူငယ္ေတြအားလံုးကို ခ်ိမ္းေျခာက္လုိက္သလိုပါပဲ။ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းကပ္၊ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႕အတူ ေမတၱာသုတ္ရြတ္၊ အာဏာရွင္အစိုးရရဲ႕ မတရားႏွိပ္ကြပ္မႈေတြကို ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ျဖန္႕ျဖဴးခဲ့တဲ့အတြက္ ေထာင္ႏွစ္ရွည္က်ခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ္ေက်နပ္ပါတယ္။ ကာလရွည္ၾကာေနဆဲျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ဒီမုိကေရစီတုိက္ပြဲရွည္ႀကီးထဲမွာ အသက္ေတြစေတး၊ ဘဝေတြေပးၿပီး ရင္းခဲ့ၾကရတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ခဲ့ရမႈေတြနဲ႕ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ေထာင္ထဲမွာ ေလးႏွစ္ေနခဲ့ရတာဟာ ဘာမွ မေျပာပေလာက္ပါဘူး။
ဘာပဲေျပာေျပာပါ ဘေလာ့ဂါေတြ၊ နည္းပညာကိုစိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ လူငယ္ေတြ က်ရာတာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကလို႕ ... ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ သရုပ္အမွန္ကို ကမာၻက မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕ျမင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ အခုစားသံုးေနရတဲ့ အသီးအပြင့္တို႕ရဲ႕ မ်ိဳးေစ့ဟာ ၈၈ ဆိုရင္ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္ၿပီး ရင္းႏွီးေပးဆပ္ခဲ့ၾကသူအားလံုးရဲ႕ ေသြးေခၽြးေတြကေတာ့ ေျမဆီလႊာေတြ၊ ေရစက္ေရေပါက္ေတြ အျဖစ္နဲ႕ အုတ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ က်ေနာ္တို႕ တကယ္လိုခ်င္ေနတဲ့ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ အသီးအပြင့္ဟာ တကယ္ပဲ စံုစံုလင္လင္သီးခဲ့ပြင့္ခဲ့ၿပီလားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။
တကယ္လိုခ်င္တဲ့ အသီးအပြင့္ေတြ ေဝေဝဆာဆာပြင့္ေဝမလာေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ခဲ့ၾကရေသာ သမုိင္းဝင္ေန႕စြဲေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုေထာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႕အားလံုး အစြမ္းကုန္ဆက္ႀကိဳးစားၾကဖို႕ တာဝန္ရွိတယ္လို႕ျမင္ပါတယ္။ ဝင္းေမာ္ဦးအတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ အမွ်မေဝၾကရေသးပါဘူး ... ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္ေတြအတြက္ က်ေနာ္တို႕ တာဝန္မေက်ၾကရေသးပါဘူး ...။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ၈ႏွစ္သား ၃ တန္းေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက ဆိုညည္းခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္းသားသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထဲကလိုပါပဲ...
"က်ဆံုးေသာ အျပစ္မဲ့သူမ်ား သုဂတိသို႕ လားေရာက္ပါေစ ... တို႕အားလံုးဝမ္းနည္းတယ္ေလ တို႕အားလံုးဆက္လုပ္မယ္ေလ"
ေနဘုန္းလတ္
