ေထာင္က်တယ္ဆုိတာ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ သမုိင္းကုိ စိတ္၀င္စားတဲ့သူဆုိရင္ေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ လူစံုေတြ႕ရလို႔ ေတာ္ေတာ္ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာရွိတဲ့ လူေတြကလည္း ရင္ထဲမွာရွိတဲ့ ခံစားခ်က္အတုိင္း ေျပာၿပီဆုိေတာ့ အစစ္အမွန္လို႔ ယူဆလို႔ရပါတယ္။ ၁၉၉၀ ပထမ အႀကိမ္ ေထာင္ထဲကုိ ေရာက္စဥ္က န၀တ အစုိးရကုိ မေက်နပ္တဲ့သူေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြပဲ အမ်ားစု ဆံုေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
၂၀၀၈ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းရဲ႕ မိသားစုေတြ အနီးကပ္ လံုၿခံဳေရးေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးက ဗုိလ္မွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ စီးပြားေရး ေလာကက နာမည္ႀကီး ပုဂိၢဳလ္ေတြအျပင္ ေဗဒင္ဆရာေတြ၊ ဘုိးေတာ္ေတြေတာင္ ပါလိုက္ပါေသးတယ္။ အျပင္မွာ အျမင္မတူမႈေတြ၊ အယူအဆ အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ ရန္သူေတြလို ႐ႈျမင္ျခင္း ခံခဲ့ရေပမယ့္ ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့ သူလည္း အက်ဥ္းသား၊ ကုိယ္လည္း အက်ဥ္းသားဆုိတဲ့ စာနာစိတ္ေတြနဲ႔ ကုိယ့္ရွိတာ ေကၽြးလိုက္၊ သူ႔ရွိတာ စားလုိက္၊ စာအုပ္ေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ အျပန္အလွန္ လဲဖတ္လိုက္နဲ႔ ခ်စ္သြားၾကျပန္ေရာ။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြထဲမွာေတာ့ ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔ က်ေနတဲ့ ကုန္သြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက ဒု၀န္ႀကီး ႏွစ္ပါးက လြဲၿပီး က်န္တာေတြက ေထာက္လွမ္းေရးက မ်ားပါတယ္။ သာယာ၀တီ ေထာင္ကုိ ေရာက္သြားတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦးဆုိရင္ အထက္ဗမာျပည္ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲျဖစ္သလို ယခင္ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး လုပ္ခဲ့သလို လက္ရွိ သမ၀ါယမ၀န္ႀကီးရဲ႕ ခမည္းခမက္ေဟာင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာကဓံရဲ႕ က်ီစယ္ပံုကေတာ့ အဲဒီ့၀န္ႀကီးရဲ႕သားက သူ႔အေဖရဲ႕ ရာထူးနဲ႔ တက္လမ္းေတြကုိ ထိခိုက္မွာ စုိးလို႔ဆုိၿပီး ေထာင္က်ေနတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးျဖစ္သူကုိ ခ်က္ခ်င္း ကြာရွင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုကြာရွင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေျမးဦးေလးလည္း ရေနၿပီမုိ႔ ေထာင္က်ေနတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး တပ္မွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အသည္းကုိ အစိမ္းခဲြခဲ့သလို ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အဲဒီတုန္းက ခမည္းခမက္ေတာ္စပ္ခဲ့တဲ့ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးကုိ “ကမၻာမေၾက” ဆုိၿပီး ျပန္ထြက္လာရင္ သတ္ပစ္မယ္လို႔ ႀကံဳး၀ါးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း အျပင္ေရာက္ရင္ ပဲြႀကီးပဲြေကာင္းေတာ့ ၾကည့္ရၿပီဆုိၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ယခင္က ဘုန္းမီေနလ ေတာက္ပခဲ့တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫြန္႔ရဲ႕ ကက(ဗ်ဴ)နဲ႔ ကက(လွမ္း)က ရာထူးတက္ခါစ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း အျပာေရာင္ ၀မ္းဆက္နဲ႔ ေထာင္ထဲမွာ ပနံတင့္လုိ႔ ေနပါတယ္။
ကံဆုိးသြားတာကေတာ့ ကက မဟာဗ်ဴဟာရဲ႕ ဌာနႀကီးမွဴး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ သိန္းေဆြပါပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆုိေတာ့ သူတို႔ေထာင္က်တဲ့ အခ်ိန္ ေထာင္ထဲကုိ ႀကိဳေရာက္ေနၿပီး ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဗုိလ္မထားတဲ့ ယခင္ စစ္ကုိင္းတုိင္း တုိင္းမွဴး အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္က ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္း(အၿငိမ္းစား) ရွိေနပါတယ္။ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းကလည္း ပထမအႀကိမ္ ေထာင္က်ၿပီး ေထာင္ထဲက လြတ္ေျမာက္လို႔ ၁၈ရက္ အၾကာမွာ ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ ေကာင္းမႈနဲ႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေထာင္ထဲ ျပန္၀င္ခဲ့ရပါတယ္။
အမႈကေတာ့ သူ႔ရဲ႕အင္းစိန္က ေနအိမ္ၿခံ၀င္းထဲမွာ DKBAတပ္က ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေစာခ်စ္သူရဲ႕ ကုန္ကား တစ္စီးကုိ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ရပ္နားခြင့္ေပးခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္မွာ KNUကုိ ထုိးႏွက္ဖို႔ DKBAကုိ ေျမႇာက္ေပးခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ DKBAရဲ႕ ကုန္တင္ကား ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ အိမ္ထဲ ရပ္တာကုိေတာ့ ဥပေဒနဲ႔ တိတိက်က် အေရးယူခဲ့ပါတယ္။ ဒီအမႈကို လုိက္ေပးခဲ့တဲ့ ေရွ႕ေနႀကီး ေကာ့ကရိတ္ ဦးသိန္းၫြန္႔ (ယခု သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္) က အသိဆုံး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီလိုမတရား အမႈဆင္ ဖမ္းဆီးၿပီး ေထာင္ ၇ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံလုိက္ရတဲ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းက စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ၿပီး ညတုိင္း အစုိးရကုိ ဆဲဆုိေနေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့အခ်ိန္က ေထာင္ပုိင္ႀကီး ဦးမ်ဳိးခင္ (ယခင္ အၿငိမ္းစား ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ ကုိယ္ေရးအရာရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စုိးရွိန္၏ညီ)လည္း ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္ပါတယ္။ ခက္တာက အဲဒီ့အခ်ိန္ ရန္ကုန္တုိင္း တုိင္းမွဴး ျဖစ္ေနတဲ့ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေဆြဟာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ ကုိယ္ေရးအရာရွိ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သူ႔ဆရာကုိ ေစာင့္ေရွာက္လိုက္ပါဆုိတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ တစ္ေထာင္လံုး ဦးေက်ာ္ဆန္းဆုိရင္ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ေထာင္၀င္စာ ျပန္လာလို႔ သူ႔ကုိ ရွာေဖြေရးလုပ္ရင္ မႀကိဳက္တဲ့ အတြက္ ပုဆုိးကုိ ကြင္းလံုးပံုခ်တဲ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဘယ္မေၾကာက္ဘဲ ေနမလဲ။
အဲဒီ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီးရွိတဲ့ (၅)ေဆာင္(တုိက္)ကုိမွ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ သိန္းေဆြ ေရာက္သြားေတာ့ ကံဆုိးၿပီေပါ့။ အဲဒီ့အခ်ိန္က (၅)ေဆာင္(တုိက္)ကုိ ေရာက္သြားတဲ့ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေတြေရာ၊ ေထာက္လွမ္းေရး တပ္မွဴးေတြေရာ လိမ့္ေနေအာင္ ခံရေတာ့တာပဲ။ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းက တစ္သက္လံုး ႀကိတ္မွိတ္ ၿမိဳသိပ္ခဲ့ရတဲ့ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကုိ ေန႔တုိင္း သူတုိ႔တုိက္ခန္း ေရွ႕လာၿပီး ေျပာေတာ့တာပဲ။ တစ္ခါ တေလ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေျပာသလဲဆုိရင္ ညဘက္ ေန၀င္ၿပီး တစ္ေထာင္လံုး မီးေတြဖြင့္လာတဲ့ အထိ ေထာင္ကပိတ္လို႔ မရေသးဘူး။ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းက ေထာက္လွမ္းေရး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ အခန္းေရွ႕မွာ သင္ခန္းစာ ပုိ႔ခ်ေနတာ မၿပီးေသးလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို အခါမ်ဳိးမွာ ေထာင္ပိတ္လူစာရင္း လႊဲမယ့္ ေန႔ေထာင္မွဴးရယ္၊ လက္ခံယူမယ့္ ညတာ၀န္ခံ ေထာင္မွဴးရယ္၊ ေထာင္ပုိင္ေလးရယ္၊ ေသာ့တဲြေတြကုိ ကုိင္ထားတဲ့ တပ္ၾကပ္ႀကီးရယ္၊ တုိက္ဂ်ဴတီကုိ အလဲအလွယ္ လုပ္မယ့္ ေထာင္၀ါဒါေတြရယ္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္း ေနာက္မွာ ေက်ာက္႐ုပ္ေတြလို ရပ္ၿပီး ေစာင့္ခဲ့ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။
ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ ေန႔စဥ္မျပတ္ ေျပာဆုိမႈေတြ လခ်ီလာတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း က်င့္သားရလာပါတယ္။ တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာတဲ့ ဘ၀ကေန တစ္ခြန္းစ၊ ႏွစ္ခြန္းစ ျပန္ေဆြးေႏြးတာေတြ၊ ေထာက္ျပတာေလးေတြ လုပ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ဂ်ာနယ္ေလး ဘာေလး လဲဖတ္ရင္း ေကာ္ဖီေလး ဘာေလး ေသာက္ရင္း ေနသာထုိင္သာ ရွိလာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေထာင္က အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ သာယာတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထားမ်ဳိးကုိ ေရရွည္ လက္ပုိက္ ၾကည့္ေနေလ့ မရွိပါဘူး။ အဲဒီေထာက္လွမ္းေရး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကုိ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားက ေထာင္ေတြကုိ ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္ပါတယ္။ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ သိန္းေဆြဆုိရင္ ကေလးေထာင္ကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ေျပာင္းေရႊ႕ရမယ့္ ညမွာ သူတုိ႔ေတြကုိ ေျခခ်င္းခတ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူေျခ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညအခ်ိန္မေတာ္မွာပဲ ေျပာင္းေရႊ႕ေလ့ရွိပါတယ္။ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ သိန္းေဆြ ေျပာင္းေရႊ႕မယ့္ ညက ေျခခ်င္းသံ တခၽြင္ခၽြင္နဲ႔ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ တုိက္ခန္းေရွ႕မွာ “အဘ ကၽြန္ေတာ္ ေထာင္ေျပာင္းရေတာ့မယ္။ အဘအေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ က်ဴးလြန္မိခဲ့တဲ့ အမွားေတြ အတြက္ ဒီေနရာက ကန္ေတာ့ခ့ဲပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္”လို႔ ေျပာၿပီး ထုိင္ကန္ေတာ့ သြားခ့ဲပါတယ္။ အဲဒီလို ကန္ေတာ့ေတာ့လည္း ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္း တစ္ေယာက္ စိတ္ထိခိုက္သြားၿပီး ေၾကကဲြတဲ့ အသံနဲ႔ ဆုေပးခဲ့တာကုိ က်န္တဲ့အခန္းေတြလည္း ၾကားခ့ဲရပါတယ္။
“ေအးကြာ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္။ ေရာက္ေလရာ ေနရာတုိင္းမွာ အမွန္တရားကုိ ခ်စ္တဲ့ စစ္သားေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါေစ”ဆုိတာပါပဲ။
အခုေတာ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဆန္း တစ္ေယာက္လည္း ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ေထာက္လွမ္းေရး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း ဦးခင္ၫြန္႔ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ တုိင္ေအာင္ ေထာင္ထဲက ထြက္လာႏုိင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္ဆုိတဲ့ ဗုိလ္မွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခါအခြင့္သင့္ရင္ သူတုိ႔ အေၾကာင္းေတြကုိ ေရးပါဦးမယ္။
ေဇာ္သက္ေထြး
http://www.tomorrow.com.mm/?q=articles/944