(တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီး ၊ တိုင္းရင္းသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး အုတ္ျမစ္ခ်သူ ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး ပိသုကာႀကီး )
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔မွာစကားတို႕ကိုအလဲြျပဳလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္အား သစၥာေဖာက္ျပားရာ ေရာက္သည္
ထင္လင္းဦး (Wisdom Villa)
ကမၻာေပၚရွိ ႏိုင္ငံတစ္ခုစီတြင္ ထာ၀ရဦးထိပ္ထားအပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ရွိ၏ ။ ထိုသူသည္ ႏို္င္ငံေတာ္တြင္ ထာ၀ရ ခ်စ္ခင္ေလးစားျမတ္ႏို္းအပ္ေသာသူျဖစ္၏ ။ ထိုသူသည္ ကမၻာကသိေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ပံုရိပ္ျဖစ္၏ ။ ထိုသူအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႕သည္ ဂုဏ္ျဒပ္ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားရ၏ ။ ယင္းေၾကာင့္ ထိုသူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕၏ တန္ဖိုးလည္းျဖစ္၏ ။ ႏွလံုးသည္းပြတ္လည္းျဖစ္၏ ။ ဤသို႕ေသာအျခင္းအရာမ်ားအားျဖင့္ ညီညြတ္ေသာ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ ေရးပိသုကာ ၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ဖခင္ ၊ တိုင္းရင္းသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးကို ပင္လံုစာခ်ဳပ္ျဖင့္ အုပ္ျမစ္ခ်ခဲ့သူ ၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အား တန္းတူညီမွ်ေသာအခြင့္အေရးတို႕ျဖင့္ တည္ေဆာက္ ေစခဲ့သူ ၊ လူနည္းစုတိုင္းရင္းသား တို႕အား မႏွိမ့္မခ်ပဲအေရးထားေစခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဟူသည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဂုဏ္ျဒပ္ျဖစ္ သည္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ထာ၀ရ အထြဋ္ျမတ္ဆံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးျဖစ္သည္ ။ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ ထာ၀ရ အထြဋ္အထိပ္ေသာ ေနရာကို ေပးအပ္ျခင္းခံရသူျဖစ္၏ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အဖ ဦးဖာ ၊ အမိေဒၚစုတို႕မွ ေမြးဖြားခဲ့သူအျဖစ္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိဇာတသား အျဖစ္သို႕ေရာက္ခဲ့၏။ ေဒၚခင္ၾကည္အတြက္ ခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ရံုသာမက ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သူ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႕၏ အိမ္ဦး နတ္ ျဖစ္ခဲ့၏ ။ ေအာင္ဆန္းဦး ၊ ေအာင္ဆန္းလင္း ႏွင့္ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႕၏ ေမြးသဖခင္ျဖစ္ခဲ့ရံုသာမက တပ္မေတာ္၏ ဖခင္ ၊ ႏို္င္ငံေတာ္လြတ္လပ္ေရး၏ ဖခင္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သားတိုင္း၏ ဖခင္ျဖစ္ခဲ့၏ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အမိအဖ ၊ ဇနီး ၊ သားသမီး မည္သူမွ်မပိုင္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ကသာ ပိုင္ဆိုင္၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျခာေသာ အ၀တ္အစား အသံုးအေဆာင္တို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္ေသာ ၊ ကမၻာတည္သ၍ ျမန္မာတည္သ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းက ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ထိုက္ေသာ ပရိကၡရာတို႕ျဖစ္ၾကသည္ ။ ထိုအရာမ်ားသည္ မည္သည့္လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိ ။ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းငွာ မထိုက္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားသာ ပိုင္ဆိုင္ထိုက္ေသာ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာအရာတို႕ ျဖစ္ၾကသည္ ။ ထိုအရာတို႕ကို ပ်က္ျပားေစရန္ လံု႕လျပဳ သူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္အထြဋ္အျမတ္ပစၥည္းကို ပ်က္ျပားေစရန္ လံု႕လျပဳရာေရာက္သျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ကို လုပ္ႀကံ သည္ကဲ့သို႕ ႀကီးစြာေသာ ရာဇ၀တ္မႈထိုက္သည္ဟုယူရာ၏။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သမိုင္း၀င္ စကားအဆိုအမိန္႕တို႕သည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပိုင္သိမ္းဆည္းပိုင္ဆိုင္ျခင္းငွာ မဟုတ္ ။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က အေမြဆက္ခံရန္မဟုတ္ ၊ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတိုင္းက ပို္င္ဆိုင္သည့္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ တန္ဖိုးရွိ သည့္ စကားအဆိုအမိန္႔မ်ားျဖစ္ၾက၏ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ စကားအဆုိအမိန္႕တို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တည္ရာမွီကာ ကိုးကားရာ က်မ္းစာသဖြယ္ျဖစ္၏ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို လွည့္ျဖားလိုသည့္ အၾကံအစည္ျဖင့္ ထိုစကားစုစကားရပ္မ်ားကို နငယ္အျမီးဆက္၍၎ ၊ မမွန္မကန္ေသာ အက်င့္အၾကံျဖင့္ လိုရာဆဲြယူေျပာဆိုျခင္း ၊ ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ အသံုးခ်ေျပာဆို ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ကိုးကားေျပာဆိုေရးသားျခင္းတို႕သည္၎ အဖိုးအနဂၣ ထိုက္ေသာ ၀ဇီရစိန္ကို ဖန္ကဲြစျဖင့္ အစားထိုးသည္ကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ မေနာမယပတၱျမားကို ေက်ာက္စရစ္ခဲျဖင့္ အစားထိုးသကဲ့ သို႕လည္းေကာင္း ျပဳမူရာေရာက္လ်က္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕ အမြန္အျမတ္ထားအပ္ေသာ ၊ ေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာ လြတ္လပ္ေရးဖခင္၏ စကားျမတ္တို႕ကို ေသးသိမ္ႏံုနဲ႕ေစရန္ လံု႕လျပဳရာေရာက္သည္ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ား အေပၚတြင္ ႀကီးစြာေသာ သစၥာ ေဖာက္ျပားမႈကို ျပဳျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟုယူရာ၏ ။
ယင္းသို႕ က်င့္ႀကံျပဳမူျခင္း အမႈကိစၥတို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႕၏ ထာ၀ရ အထြဋ္အထိပ္ပုဂၢိဳလ္အား ထိပါး ေစာ္ကားျခင္းျပဳရာေရာက္သည္ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႕၏ စိတ္ႏွလံုးကို ညိႈးခ်ံဳးပင္ပန္းေစသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းအား ရက္စက္စြာလုပ္ႀကံခဲ့သူတို႕၏ လံု႕လျပဳသည္နည္းတူ သေဘာမွတ္ထိုက္သည္ဟုယူရာ၏ ။ ယင္းသို႕ မသင့္ေသာအႀကံ ၊ မမွန္ေသာအက်င့္တို႕ျဖင့္ ၾကံစည္အားထုတ္ျပဳမူ မႈတို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို လုပ္ႀကံသည္ကဲ့သို႕ ႀကီးစြာေသာ ရာဇ၀တ္မႈထိုက္သည္ဟုယူရာ၏။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဧျပီ ၇ရက္ေန႔တြင္ ပထမဆုံးေသာ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္သည့္ ဖဆပလအဖြဲ႕က တစ္ႏုိင္ငံလုံးတြင္ အမတ္ေနရာ ၂၅၅ ေနရာရွိသည့္အနက္ အမတ္ ၂၄၈ ေနရာအႏိုင္ရရိႇခဲ့သည္ ။ ထိုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၆ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့တဲ့ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တို္င္ အခ်က္ (၇)ခ်က္ပါ၀င္ေသာ အဆိုတစ္ရပ္ကို တင္သြင္းခဲ့သည္ ။ ထိုအဆို၏ အဓိက အခ်က္မွာ လြတ္လပ္လာေတာ့မည့္ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ျပည္နယ္(ျပည္ေထာင္) အားလုံးပါ၀င္ျပီး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ သမၼတႏုိင္ငံဖြဲ႕စည္းရန္ ျဖစ္သည္ ။ ယင္းအဆိုကို တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္က တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံ အတည္ျပဳ ခဲ့ၾကကာ ၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇြန္ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ အဖြဲ႕၀င္ ၇၅ ဦးပါ၀င္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္း ေကာ္မတီႏွင့္ ဆပ္ေကာ္မတီမ်ားကုိ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေပသည္ ။
ယင္းသို႕ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္သို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တင္သြင္းခဲ့သည့္ အဆို (၇)ခ်က္အားျဖင့္ လြတ္လပ္ ေရးရၿပီးေနာက္တြင္ ၊ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႕ ေလ်ာ္ညီစြာ ၊ တန္းတူညီမွ်ခြင့္ရွိသည့္ ျပည္ေထာင္ မ်ား ပါ၀င္ဖဲြ႕စည္းၾကေသာ ျပည္ေထာင္စုပံုစံျဖင့္ တည္ေဆာက္သြားမည္ ဟူသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ားကို ခ်မွတ္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္ ။ ထို အဆုိ (၇)ခ်က္ကို ဂဃနဏ ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာပါလွ်င္ ႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူ ေပးခဲ့ေသာ လြတ္လပ္ေရးပိသုကာႀကီး၏ အေမွ်ာ္အျမင္ၾကီးမားေသာ၊ စိတ္ႏွလံုးသား ၾကီးျမတ္လွေသာ အျခင္းအရာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္ ။
(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဟု ေခၚတြင္ေစေသာ လြတ္လပ္ သည့္ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္ သမတ ႏိုင္ငံ၏ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေစရမည္ ။ဤအခ်က္တြင္ လြတ္လပ္ေရးရအၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္က်င့္သံုးမည္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္မ်ား စုဖဲြ႕ပါ၀င္ၾကေသာ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္မည္ ဟူသည့္ သေဘာထားမူ၀ါဒျဖစ္သည္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အဓိကအက်ဆံုးေသာ အေျခခံမူအုတ္ျမစ္ခ်ျခင္းျဖစ္သည္ ။
(၂) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒက သတ္မွတ္ေဖာ္ျပသည့္ တသီး ပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားသည္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ တြင္ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပသည္ႏွင့္အမွ် ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ ရွိေစရမည္ ။ ဤအခ်က္တြင္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၌ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံကို ျပည္နယ္မ်ားျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းသည္ ဆိုသည္တြင္ ထိုျပည္နယ္မ်ားအားလံုးတို႕သည္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအခြင့္အာဏာ ရရွိေစရမည္ဆိုသည့္ သေဘာထား မူ၀ါဒျဖစ္သည္ ။ ထိုမူ၀ါဒသည္ ေတာင္တန္းေျမျပန္႕မခဲြမျခား မကဲြမျပားဘဲ ၊ စည္းလံုးညီညြတ္စြာျဖင့္ လံုး၀လြတ္လပ္ေရးကို အရယူရန္ သံႏၷိဌာန္ျဖင့္ တိုင္းရင္းသားတုိ႕ႏွင့္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ အပိုဒ္ ( ၅) ကို အေျခခံျပဳကာ ထည့္သြင္းတင္ျပခဲ့ေသာ အဆိုျဖစ္ပါသည္ ။
(၃) အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ သမတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္တကြ အျခားအပါအ၀င္ျဖစ္သည့္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖဲြ႕အစည္းအားလံုးတုိ႕၏ အခြင့္အာဏာဟူသမွ်တို႕သည္ တိုင္းသူျပည္သားတို႕ထံမွ ဆင္းသက္ရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ျပည္သူတို႕ကသာ ပိုင္ဆိုင္သည္ ဆိုသည္ကို တိတိ က်က် ၊ အသိအမွတ္ျပဳၾကရန္ တင္သြင္းခဲ့သည့္ အဆိုျဖစ္သည္ ။
(၄) ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ တိုင္းသူျပည္သားမွန္သမွ်သည္ လူမႈေရးရာ၌၎ ၊ စီးပြား ေရး၌ ၎၊ ႏို္င္ငံေရး၌ ၎ တရားမွ်တမႈရွိေစလ်က္ အဆင့္အတန္း အခြင့္အေရးႏွင့္ ဥပေဒသက္ေရာက္မႈတို႕တြင္ ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္မရွိ ၊ ပကတိတူညီေစရမည့္အျပင္ တရားဥပေဒသႏွင့္ေသာ္၎ အမ်ားျပည္သူတို႕ ေေစာင့္စည္း အပ္ေသာ အက်င့္သိကၡာ ႏွင့္ေသာ္၎ ၊ စီးပြားေရး၌၎ မဆန္႕က်င္သမွ် လြတ္လပ္စြာၾကံစည္ပိုင္ခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ ၊ ယံုၾကည္ပိုင္ခြင့္ ၊ ဘာသာတရားကိုးကြယ္ပိုင္ခြင့္ ၊ ၀တ္ျပဳပိုင္ခြင့္ ၊ ပရိေယသနရွာမွီးပိုင္ခြင့္ ၊ စည္းရံုးပိုင္ခြင့္ ၊ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္တို႕ ရရွိတည္ျမဲေစရန္အတြက္ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ အလံုအေလာက္ သတ္မွတ္ထားရွိေစရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ကုလသမဂၢ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းမေပၚေပါက္မီကတည္းကပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာခ်က္ ဟုပင္ဆိုႏိုင္၏ ။ ကုလသမဂၢလူ႕အခြင့္ အေရးေၾကညာစာတမ္းကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၀)ရက္ေန႔ တြင္မွ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာႏိုင္ခဲ့သည္ ။ ထုိေၾကညာ စာတမ္းထက္ေစာ၍ လူ႕အခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ရွိသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျခခံမူကိုခ်မွတ္ေပးခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတြင္ အနာဂတ္လူ႕ေဘာင္အတြက္ ေရွ႕ေရးကို မည္မွ်ႀကိဳတင္ ေျမွာ္ျမင္ႏိုင္သည့္ ညဏ္ပညာရွိခဲ့သည္ ဆိုသည္ကို ဤအခ်က္အားျဖင့္ အထင္းသားသိႏိုင္သည္ ။
(၅) ဤဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ လူနည္းစုမ်ားအဖို႕ လံုေလာက္ေသာ ကာကြယ္ခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းျပဌာန္းထားရွိေစရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ႏိုင္ငံအတြင္းမွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ တို္င္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကမည္မွ်တန္ဖိုးထားခဲ့သည္ ။ မည္သို႕ အကာအကြယ္ အေစာင့္အေရွာက္မႈေပးရမည္ဟူေသာ ၾကီးျမတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးသားကိုေဖာ္ျပခဲ့သည္ ။
(၆) လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမတျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နယ္ေျမကို တစ္ေပါင္းတစ္စည္းတည္း တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးကို လည္းေကာင္း ၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ၾကည္းေရေလတို႕ကို အခ်ဳပ္အျခာ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ကိုေသာ္၎ ၊ တရားဓမၼႏွင့္ တကြ ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္းထိန္းေစာင့္ထားရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးသည္ တစ္စုတစ္ဖဲြ႕ေသာအင္အားစုတြင္သာ တာ၀န္ရွိသည္ဟုမခံယူဘဲ ၊ တိုင္းရင္းသား ညီရင္းအကိုေမာင္ရင္းႏွမမ်ား၏ ခ်စ္ၾကည္မႈ ၊ စည္းလံုးညီညြတ္သည့္ စိတ္ဓါတ္ မ်ားအားျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္းကာကြယ္ ေစာင့္ ေရွာက္ရမည္ဟူေသာအခ်က္ကို ေဖာ္ျပသည္ ။ မိမိတို႕သာလွ်င္ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္သည္ ၊ ေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္သည္ ဟူသည့္ မွားယြင္းေသာထင္ျမင္ယူဆမႈမ်ား မေပၚေပါက္ေစဘဲ အမိႏိုင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္တာ၀န္သည္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ တာ၀န္ ျဖစ္ေၾကာင္း လမ္းညႊန္ျပခဲ့သည့္ အဆိုျပဳခ်က္ျဖစ္သည္ ။
(၇) ရာဇ၀င္တြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ဤျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ကမၻာတြင္ မိမိ၏ ဂုဏ္ က်က္သေရႏွင့္ေလ်ာ္ညီ စြာ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အဆင့္အတန္းသို႕ ေရာက္ရွိေစရမည့္အျပင္ လူသတၱ၀ါတို႕၏ တိုးတက္ေရးႏွင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျပည့္၀ေရးတုိ႕ကို တာ၀န္အေလ်ာက္ ေစတနာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ျဖည့္စြက္ထမ္းရြက္ကာ ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္းဆိုင္ရာ တရားဓမၼတာႏွင့္ က်င့္၀တ္သိကၡာကို အေျခခံျပဳ၍ ကမၻာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေရွးရႈလ်က္ ႏိုင္ငံတကာတို႕ႏွင့္ မိတ္၀တ္မပ်က္ဘဲ တြဲဖက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို ခိုင္ျမဲေသာ အဓိဌာန္ျဖင့္ ေစာင့္ထိန္းေတာ့အံ့ ။ ဤေနာက္ဆံုးအခ်က္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ကို ကၽြန္ႏိုင္ငံ အျဖစ္မွ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေစရံုမွ် သာမက ကမၻာႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္ေသာ ၊ ကမၻာက ေလးစားရေသာ အင္အားရွိသည့္ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ကိိုတည္ေဆာက္ရန္ ၊ ႏိုင္ငံသားတုိ႕၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုသာမက ၊ ကမၻာသူကမၻာသားတို႕၏ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကိုပင္ သယ္ပိုးထမ္းရြက္ႏိုင္ ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္လာေစရန္ ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံတြင္းစုစည္းပါ၀င္ၾကေသာ ျပည္ေထာင္ခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ် မႈျဖင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္တည္ေဆာက္ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးကိုလည္း ဟန္ခ်က္ ညီေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေစရန္ ဟူသည့္ အေတြးအျမင္ကို ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ အဆိုတစ္ရပ္ျဖစ္၏ ။
ဤအဆိုျပဳခ်က္တို႕အားျဖင့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ကို ေရးဆဲြခဲ့ၾကသည္ ။ ထိုသို႕ေရးဆဲြခဲ့ေသာ ဥပေဒနိဒါန္းတြင္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ ကရင္နီနယ္မ်ား အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္ ႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ၾကေသာကၽြႏ္ုပ္တို႕သည္ ၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အခိုင္အခံ့ အညီအညြတ္တည္ေထာင္ရင္ သႏိၷဌာန္ခ်၍၎ ၊ တရားမွ်တျခင္း ၊ လြတ္လပ္ျခင္း ၊ ညီမွ်ျခင္းတည္းဟူေသာ ေလာကပါလ တရားမ်ားကိုအေျခခံကာ လူသတၱ၀ါခပ္သိမ္းတို႕ ၏ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေရးကိိုခိုင္ျမဲတည္တံ့ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းရန္ သံႏၷိဌာန္ခ်၍၎ ၊ လြတ္လပ္စြာေတြးၾကံႏိုင္မႈ ၊ လြပ္လပ္စြာဖြင့္ဟေရးသားေဖာ္ျပႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္ စြာယံုၾကည္ႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာဘုရာေက်ာင္းကန္စသည္တို႕သို႕ သြားလာ၀တ္ျပဳႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာ ပရိေယသနရွာမွီးႏို္င္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာစည္းရံုးႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာျပဳမႈေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ ၊ အဆင့္အတန္းအရာ တြင္ညီမွ်မႈ ၊ အခြင့္အလမ္းညီမွ်မႈ ၊ တရားဥပေဒအရာတြင္ ညီမွ်မႈတို႕ကို ႏိုင္ငံသား အားလံုးခံစားရရွိႏိုင္ေစျခင္းငွာ အခုိင္အမာ ခံ၀န္ျပဳရန္ သံႏၷိဌာန္ခ်၍၎ ၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၉၀၃ ခုႏွစ္ ၊ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၁၀ရက္ေန႔ (ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔)တြင္ ဤဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ကၽြႏု္ပ္တို႕ တိုင္းျပည္ လႊတ္ေတာ္ ၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ သည္လက္ခံ၍ ဥပေဒအျဖစ္အတည္ျပဳၿပီးလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕အား ႏွင္းအပ္လိုက္သည္ ။ ဟု ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့သည္ ။
ယခုတေလာတြင္ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႕သည္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၅၉(စ)သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ေရးသားျပဌာန္းေစခဲ့ေသာ ထို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ပါရွိေၾကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္သူႏိုင္ငံေတာ္သား ျပည္သူမ်ားကိုလိမ္လည့္လွည့္ျဖားေဟာေျပာလာၾကသည္ကို ၾကားသိေနရသည္ ။ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ၏ အခန္း(၅) ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ၊ ပုဒ္မ၄၉(က) တြင္ မိမိကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိ၏ မိဘႏွစ္ပါးေသာ္လည္းေကာင္း ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ၏ ပိုင္နက္အတြင္း၌ ေမြးဖြားခဲ့၍ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံသားလည္းျဖစ္ေသာ ၊ ထို႕အျပင္ (ခ) ပါလီမန္အမတ္အျဖစ္ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံႏိုင္သည့္ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုသည္လည္းျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမဟုတ္လွ်င္ မည္သူမွ် ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ရာထူးအတြက္ ေရြးေကာက္ခံပိုင္ခြင့္မရွိေစရ ။ ဟုေဖာ္ျပပါရွိသည္ကိုေတြ႕ရသည္ ။ ထို၄၉(ခ)ႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ အခန္း(၆ ) ပါလီမန္ အပိုင္း(၁) အရပ္ရပ္ဆိုင္ရာ ၊ ပုဒ္မ၇၄(၁) ေအာက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ားအား လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္ရပ္၏ အမတ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံ ရရန္၎ ။ လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္ရပ္၏ အမတ္အျဖစ္ မဲထည့္ေစရန္၎ ခြင့္မျပဳရ ။
(က) ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ ေက်းဇူး သစၥာေတာ္ ကို ခံယူေစာင့္ေရွာက္ရိုေသသူ ၊ သို႕တည္းမဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူ သို႕တည္းမဟုတ္ ထိုအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူေသာ္၎ ၊ ႏိုင္ငံသားေသာ္၎ ၊ ခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးခံစားခြင့္မ်ား ကို ခံစားႏိုင္ခြင့္ရွိသူ ၊ သို႕တည္းမဟုတ္ … ဟု ဆက္လက္ေလ့လာေတြ႕ရွိရသည္ ။ သို႕ျဖစ္၍ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အခန္း(၃) ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲ ၊ ပုဒ္မ ၅၉(စ) သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရးဆဲြေစခဲ့သည္ဟူသည့္ ၁၉၄၇ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္လည္း မပါ ၊ ထိုဥပေဒေရးဆဲြေရးအတြက္ ေျပာၾကားခဲ့သည္ဆိုသည့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သို႕ တင္သြင္းေသာ အဆို(၇) ရပ္တြင္လည္းမပါ ။ ထိုအဆို(၇)ရပ္ အဘယ္ေၾကာင့္တင္သြင္းရသည္ဆိုသည္ကို တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ရွင္းလင္းတင္ျပေသာ စကားရပ္မ်ားတြင္ လည္း စိုးေစ့မွ် မပါ၀င္ သည္ကို ေလ့လာ ေတြ႕ရွိရပါသည္ ။
ဤမွ်ဆိုလွ်င္ ၂၀၀၈ ဥပေဒ၏ ၅၉(စ) သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရးဆဲြေစခဲ့သည္ဟူသည့္ စကားသည္ တိုင္းျပည္ ၏ ထာ၀ရအထြဋ္အထိပ္ပုဂၢိဳလ္ကို ခုတံုးလုပ္၍ ျပည္သူကိုလိမ္လည္လွည့္ျဖားလိုသူတို႕၏ လုပ္ႀကံစကား သာျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို အထင္းသားသိျမင္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္ ။ ထုိလုပ္ေဆာင္မႈသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ၁၉၄၇ ဖဲြ႕စည္းပံု အခန္း(၆ ) ပါလီမန္ အပိုင္း(၁) အရပ္ရပ္ဆိုင္ရာပုဒ္မ ၇၆ (၄) ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ မည္သည့္ႏိုင္ငံသားကိုမွ်က်ားမဘ၀ကိုေသာ္၎ ၊လူမ်ိဳးကိုေသာ္၎ကိုးကြယ္ရာဘာသာကိုေသာ္၎ အေၾကာင္းျပ၍ လိုအပ္ေသာအရည္အခ်င္းခ်ိဳ႕ငဲ့ေအာင္ ဥပေဒမျပဳရ ၊သို႕တည္းမဟုတ္ ဆက္လက္၍အတည္မျဖစ္ေစရ မည္သည့္ႏိုင္ငံသား ကိုမွ် အထက္ပါ အေၾကာင္းမ်ားကိုပင္ အေၾကာင္းျပဳ၍ လိုအပ္ေသာအရည္အခ်င္းပ်က္ယြင္းေအာင္ ဥပေဒမျပဳရ သို႔တည္းမဟုတ္ဆက္လက္၍ အတည္မျဖစ္ေစရ ဟူသည့္အခ်က္ကိုေဖာက္ဖ်က္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔မွာခ်က္တို႕ ကို က်ဴးလြန္ေစာ္ကားရာေရာက္ေနေပသည္ ။ ထို႕မွ်သာမက ပုဒ္မ ၂၁ ပုဒ္မခဲြ(၃)ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ဘာသာေရး ဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္မႈကိုေသာ္၎ ယံုၾကည္မႈကိုေသာ္၎ အေၾကာင္းျပဳ၍ မည္သူ႕ကိုမွ် သက္ဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးခ်ိဳ႕ငဲ့ေစျခင္း ၊ ခဲြျခားျခင္းကိုမျပဳရ ။ (၄) ႏိုင္ငံေရးကိစၥ အလို႕ငွာကိုးကြယ္ ရာဘာသာကို အလဲြသံုးစားမျပဳရ ။ထို႕ျပင္ လူမ်ိဳးေၾကာင့္ ေသာ္၎ ၊ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ တစ္ဂိုဏ္းႏွင့္တဂိုဏ္း မုန္းတီးျခင္း ၊ရန္ျဖစ္ျခင္း ၊စိတ္၀မ္းကဲြျခင္းတို႕ ေပၚေပါက္လာ ေစရန္ရည္ရြယ္ေသာ သို႕တည္းမဟုတ္ေပၚေပါက္လာရန္ အေၾကာင္းရွိေသာ အျပဳအမူသည္ ဤအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ဆန္႕က်င္သည္ ။ထိုအျပဳအမူမ်ိဳးအတြက္ အျပစ္ဒဏ္ေပးႏိုင္ေအာင္ တရားဥပေဒျပဳႏိုင္သည္ ဟူသည့္ ျပဌာန္းခ်က္ႏွင့္ လည္း တိတိက်က်ျငိစြန္းေနေပသည္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ စကားအဆုိအမိန္႕တို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တည္ရာမွီကာ ကိုးကားရာ က်မ္းစာ သဖြယ္ျဖစ္၏ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို လွည့္ျဖားလိုသည့္ အၾကံအစည္ျဖင့္ ထိုစကားစုစကားရပ္မ်ားကို နငယ္ အျမီးဆက္၍၎ ၊ မမွန္မကန္ေသာ အက်င့္အၾကံျဖင့္ လိုရာဆဲြယူေျပာဆိုျခင္း ၊ ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ အသံုးခ်ေျပာဆို ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ကိုးကားေျပာဆိုေရးသားျခင္းတို႕သည္၎ အဖိုးအနဂၣ ထိုက္ေသာ ၀ဇီရစိန္ကို ဖန္ကဲြစျဖင့္ အစားထိုးသည္ကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ မေနာမယပတၱျမားကို ေက်ာက္စရစ္ခဲျဖင့္ အစားထိုးသကဲ့ သို႕လည္းေကာင္း ျပဳမူရာေရာက္လ်က္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕ အမြန္အျမတ္ထားအပ္ေသာ ၊ ေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာ လြတ္လပ္ေရးဖခင္၏ စကားျမတ္တို႕ကို ေသးသိမ္ႏံုနဲ႕ေစရန္ လံု႕လျပဳရာေရာက္သည္ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ား အေပၚတြင္ ႀကီးစြာေသာ သစၥာေဖာက္ျပားမႈကို ျပဳျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟုယူရာ၏ ဟုအထက္တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပ ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါ သည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စကားတို႕ကို မည္သူတို႕ ဖ်က္ဆီးေနသည္ဆိုသည္ကိုလည္း အေထာက္အထားျဖင့္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါသည္ ။ ဤသူတို႕အား ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕က ကမၻာတည္သေရြ႕ ၊ ျမန္မာတည္သေရြ႕ အျမတ္တႏိုးထိမ္းသိမ္းထိုက္ေသာ ႏိုင္ငံ့ဖခင္ ၏ စကားရတနာတို႕ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိဖ်က္ဆီးေနသည္ကို ထိေရာက္စြာ အေရးယူအျပစ္ေပးရန္မည္သူတို႕တြင္ တာ၀န္ရွိပါသနည္း ။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဂုဏ္ျဒပ္ျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ၏ ထာ၀ရ အထြဋ္ျမတ္ဆံုးေသာ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ ထာ၀ရ အထြဋ္အထိပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး၏ ျမင့္ျမတ္လွေသာ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ေသးသိမ္ေစရန္ ျပဳမူအားထုတ္ေနသူတို႕အား အေရးယူအျပစ္ေပးရန္မည္သူတို႕တြင္ တာ၀န္ရွိပါသနည္း ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔မွာစကားတို႕ကိုအလဲြျပဳလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္အား သစၥာေဖာက္ျပားရာ ေရာက္သည္
ထင္လင္းဦး (Wisdom Villa)
ကမၻာေပၚရွိ ႏိုင္ငံတစ္ခုစီတြင္ ထာ၀ရဦးထိပ္ထားအပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ရွိ၏ ။ ထိုသူသည္ ႏို္င္ငံေတာ္တြင္ ထာ၀ရ ခ်စ္ခင္ေလးစားျမတ္ႏို္းအပ္ေသာသူျဖစ္၏ ။ ထိုသူသည္ ကမၻာကသိေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ပံုရိပ္ျဖစ္၏ ။ ထိုသူအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႕သည္ ဂုဏ္ျဒပ္ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားရ၏ ။ ယင္းေၾကာင့္ ထိုသူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕၏ တန္ဖိုးလည္းျဖစ္၏ ။ ႏွလံုးသည္းပြတ္လည္းျဖစ္၏ ။ ဤသို႕ေသာအျခင္းအရာမ်ားအားျဖင့္ ညီညြတ္ေသာ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ ေရးပိသုကာ ၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ဖခင္ ၊ တိုင္းရင္းသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးကို ပင္လံုစာခ်ဳပ္ျဖင့္ အုပ္ျမစ္ခ်ခဲ့သူ ၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အား တန္းတူညီမွ်ေသာအခြင့္အေရးတို႕ျဖင့္ တည္ေဆာက္ ေစခဲ့သူ ၊ လူနည္းစုတိုင္းရင္းသား တို႕အား မႏွိမ့္မခ်ပဲအေရးထားေစခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဟူသည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဂုဏ္ျဒပ္ျဖစ္ သည္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ထာ၀ရ အထြဋ္ျမတ္ဆံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးျဖစ္သည္ ။ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ ထာ၀ရ အထြဋ္အထိပ္ေသာ ေနရာကို ေပးအပ္ျခင္းခံရသူျဖစ္၏ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အဖ ဦးဖာ ၊ အမိေဒၚစုတို႕မွ ေမြးဖြားခဲ့သူအျဖစ္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိဇာတသား အျဖစ္သို႕ေရာက္ခဲ့၏။ ေဒၚခင္ၾကည္အတြက္ ခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ရံုသာမက ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သူ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႕၏ အိမ္ဦး နတ္ ျဖစ္ခဲ့၏ ။ ေအာင္ဆန္းဦး ၊ ေအာင္ဆန္းလင္း ႏွင့္ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႕၏ ေမြးသဖခင္ျဖစ္ခဲ့ရံုသာမက တပ္မေတာ္၏ ဖခင္ ၊ ႏို္င္ငံေတာ္လြတ္လပ္ေရး၏ ဖခင္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သားတိုင္း၏ ဖခင္ျဖစ္ခဲ့၏ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အမိအဖ ၊ ဇနီး ၊ သားသမီး မည္သူမွ်မပိုင္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ကသာ ပိုင္ဆိုင္၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျခာေသာ အ၀တ္အစား အသံုးအေဆာင္တို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္ေသာ ၊ ကမၻာတည္သ၍ ျမန္မာတည္သ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းက ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ထိုက္ေသာ ပရိကၡရာတို႕ျဖစ္ၾကသည္ ။ ထိုအရာမ်ားသည္ မည္သည့္လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိ ။ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းငွာ မထိုက္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားသာ ပိုင္ဆိုင္ထိုက္ေသာ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာအရာတို႕ ျဖစ္ၾကသည္ ။ ထိုအရာတို႕ကို ပ်က္ျပားေစရန္ လံု႕လျပဳ သူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္အထြဋ္အျမတ္ပစၥည္းကို ပ်က္ျပားေစရန္ လံု႕လျပဳရာေရာက္သျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ကို လုပ္ႀကံ သည္ကဲ့သို႕ ႀကီးစြာေသာ ရာဇ၀တ္မႈထိုက္သည္ဟုယူရာ၏။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သမိုင္း၀င္ စကားအဆိုအမိန္႕တို႕သည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပိုင္သိမ္းဆည္းပိုင္ဆိုင္ျခင္းငွာ မဟုတ္ ။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က အေမြဆက္ခံရန္မဟုတ္ ၊ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတိုင္းက ပို္င္ဆိုင္သည့္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ တန္ဖိုးရွိ သည့္ စကားအဆိုအမိန္႔မ်ားျဖစ္ၾက၏ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ စကားအဆုိအမိန္႕တို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တည္ရာမွီကာ ကိုးကားရာ က်မ္းစာသဖြယ္ျဖစ္၏ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို လွည့္ျဖားလိုသည့္ အၾကံအစည္ျဖင့္ ထိုစကားစုစကားရပ္မ်ားကို နငယ္အျမီးဆက္၍၎ ၊ မမွန္မကန္ေသာ အက်င့္အၾကံျဖင့္ လိုရာဆဲြယူေျပာဆိုျခင္း ၊ ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ အသံုးခ်ေျပာဆို ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ကိုးကားေျပာဆိုေရးသားျခင္းတို႕သည္၎ အဖိုးအနဂၣ ထိုက္ေသာ ၀ဇီရစိန္ကို ဖန္ကဲြစျဖင့္ အစားထိုးသည္ကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ မေနာမယပတၱျမားကို ေက်ာက္စရစ္ခဲျဖင့္ အစားထိုးသကဲ့ သို႕လည္းေကာင္း ျပဳမူရာေရာက္လ်က္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕ အမြန္အျမတ္ထားအပ္ေသာ ၊ ေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာ လြတ္လပ္ေရးဖခင္၏ စကားျမတ္တို႕ကို ေသးသိမ္ႏံုနဲ႕ေစရန္ လံု႕လျပဳရာေရာက္သည္ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ား အေပၚတြင္ ႀကီးစြာေသာ သစၥာ ေဖာက္ျပားမႈကို ျပဳျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟုယူရာ၏ ။
ယင္းသို႕ က်င့္ႀကံျပဳမူျခင္း အမႈကိစၥတို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႕၏ ထာ၀ရ အထြဋ္အထိပ္ပုဂၢိဳလ္အား ထိပါး ေစာ္ကားျခင္းျပဳရာေရာက္သည္ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႕၏ စိတ္ႏွလံုးကို ညိႈးခ်ံဳးပင္ပန္းေစသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းအား ရက္စက္စြာလုပ္ႀကံခဲ့သူတို႕၏ လံု႕လျပဳသည္နည္းတူ သေဘာမွတ္ထိုက္သည္ဟုယူရာ၏ ။ ယင္းသို႕ မသင့္ေသာအႀကံ ၊ မမွန္ေသာအက်င့္တို႕ျဖင့္ ၾကံစည္အားထုတ္ျပဳမူ မႈတို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို လုပ္ႀကံသည္ကဲ့သို႕ ႀကီးစြာေသာ ရာဇ၀တ္မႈထိုက္သည္ဟုယူရာ၏။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဧျပီ ၇ရက္ေန႔တြင္ ပထမဆုံးေသာ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္သည့္ ဖဆပလအဖြဲ႕က တစ္ႏုိင္ငံလုံးတြင္ အမတ္ေနရာ ၂၅၅ ေနရာရွိသည့္အနက္ အမတ္ ၂၄၈ ေနရာအႏိုင္ရရိႇခဲ့သည္ ။ ထိုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၆ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့တဲ့ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တို္င္ အခ်က္ (၇)ခ်က္ပါ၀င္ေသာ အဆိုတစ္ရပ္ကို တင္သြင္းခဲ့သည္ ။ ထိုအဆို၏ အဓိက အခ်က္မွာ လြတ္လပ္လာေတာ့မည့္ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ျပည္နယ္(ျပည္ေထာင္) အားလုံးပါ၀င္ျပီး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ သမၼတႏုိင္ငံဖြဲ႕စည္းရန္ ျဖစ္သည္ ။ ယင္းအဆိုကို တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္က တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံ အတည္ျပဳ ခဲ့ၾကကာ ၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇြန္ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ အဖြဲ႕၀င္ ၇၅ ဦးပါ၀င္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္း ေကာ္မတီႏွင့္ ဆပ္ေကာ္မတီမ်ားကုိ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေပသည္ ။
ယင္းသို႕ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္သို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တင္သြင္းခဲ့သည့္ အဆို (၇)ခ်က္အားျဖင့္ လြတ္လပ္ ေရးရၿပီးေနာက္တြင္ ၊ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႕ ေလ်ာ္ညီစြာ ၊ တန္းတူညီမွ်ခြင့္ရွိသည့္ ျပည္ေထာင္ မ်ား ပါ၀င္ဖဲြ႕စည္းၾကေသာ ျပည္ေထာင္စုပံုစံျဖင့္ တည္ေဆာက္သြားမည္ ဟူသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ားကို ခ်မွတ္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္ ။ ထို အဆုိ (၇)ခ်က္ကို ဂဃနဏ ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာပါလွ်င္ ႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူ ေပးခဲ့ေသာ လြတ္လပ္ေရးပိသုကာႀကီး၏ အေမွ်ာ္အျမင္ၾကီးမားေသာ၊ စိတ္ႏွလံုးသား ၾကီးျမတ္လွေသာ အျခင္းအရာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္ ။
(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဟု ေခၚတြင္ေစေသာ လြတ္လပ္ သည့္ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္ သမတ ႏိုင္ငံ၏ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေစရမည္ ။ဤအခ်က္တြင္ လြတ္လပ္ေရးရအၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္က်င့္သံုးမည္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္မ်ား စုဖဲြ႕ပါ၀င္ၾကေသာ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္မည္ ဟူသည့္ သေဘာထားမူ၀ါဒျဖစ္သည္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အဓိကအက်ဆံုးေသာ အေျခခံမူအုတ္ျမစ္ခ်ျခင္းျဖစ္သည္ ။
(၂) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒက သတ္မွတ္ေဖာ္ျပသည့္ တသီး ပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားသည္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ တြင္ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပသည္ႏွင့္အမွ် ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ ရွိေစရမည္ ။ ဤအခ်က္တြင္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၌ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံကို ျပည္နယ္မ်ားျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းသည္ ဆိုသည္တြင္ ထိုျပည္နယ္မ်ားအားလံုးတို႕သည္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအခြင့္အာဏာ ရရွိေစရမည္ဆိုသည့္ သေဘာထား မူ၀ါဒျဖစ္သည္ ။ ထိုမူ၀ါဒသည္ ေတာင္တန္းေျမျပန္႕မခဲြမျခား မကဲြမျပားဘဲ ၊ စည္းလံုးညီညြတ္စြာျဖင့္ လံုး၀လြတ္လပ္ေရးကို အရယူရန္ သံႏၷိဌာန္ျဖင့္ တိုင္းရင္းသားတုိ႕ႏွင့္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ အပိုဒ္ ( ၅) ကို အေျခခံျပဳကာ ထည့္သြင္းတင္ျပခဲ့ေသာ အဆိုျဖစ္ပါသည္ ။
(၃) အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ သမတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္တကြ အျခားအပါအ၀င္ျဖစ္သည့္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖဲြ႕အစည္းအားလံုးတုိ႕၏ အခြင့္အာဏာဟူသမွ်တို႕သည္ တိုင္းသူျပည္သားတို႕ထံမွ ဆင္းသက္ရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ျပည္သူတို႕ကသာ ပိုင္ဆိုင္သည္ ဆိုသည္ကို တိတိ က်က် ၊ အသိအမွတ္ျပဳၾကရန္ တင္သြင္းခဲ့သည့္ အဆိုျဖစ္သည္ ။
(၄) ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ တိုင္းသူျပည္သားမွန္သမွ်သည္ လူမႈေရးရာ၌၎ ၊ စီးပြား ေရး၌ ၎၊ ႏို္င္ငံေရး၌ ၎ တရားမွ်တမႈရွိေစလ်က္ အဆင့္အတန္း အခြင့္အေရးႏွင့္ ဥပေဒသက္ေရာက္မႈတို႕တြင္ ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္မရွိ ၊ ပကတိတူညီေစရမည့္အျပင္ တရားဥပေဒသႏွင့္ေသာ္၎ အမ်ားျပည္သူတို႕ ေေစာင့္စည္း အပ္ေသာ အက်င့္သိကၡာ ႏွင့္ေသာ္၎ ၊ စီးပြားေရး၌၎ မဆန္႕က်င္သမွ် လြတ္လပ္စြာၾကံစည္ပိုင္ခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ ၊ ယံုၾကည္ပိုင္ခြင့္ ၊ ဘာသာတရားကိုးကြယ္ပိုင္ခြင့္ ၊ ၀တ္ျပဳပိုင္ခြင့္ ၊ ပရိေယသနရွာမွီးပိုင္ခြင့္ ၊ စည္းရံုးပိုင္ခြင့္ ၊ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္တို႕ ရရွိတည္ျမဲေစရန္အတြက္ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ အလံုအေလာက္ သတ္မွတ္ထားရွိေစရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ကုလသမဂၢ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းမေပၚေပါက္မီကတည္းကပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာခ်က္ ဟုပင္ဆိုႏိုင္၏ ။ ကုလသမဂၢလူ႕အခြင့္ အေရးေၾကညာစာတမ္းကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၀)ရက္ေန႔ တြင္မွ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာႏိုင္ခဲ့သည္ ။ ထုိေၾကညာ စာတမ္းထက္ေစာ၍ လူ႕အခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ရွိသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျခခံမူကိုခ်မွတ္ေပးခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတြင္ အနာဂတ္လူ႕ေဘာင္အတြက္ ေရွ႕ေရးကို မည္မွ်ႀကိဳတင္ ေျမွာ္ျမင္ႏိုင္သည့္ ညဏ္ပညာရွိခဲ့သည္ ဆိုသည္ကို ဤအခ်က္အားျဖင့္ အထင္းသားသိႏိုင္သည္ ။
(၅) ဤဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ လူနည္းစုမ်ားအဖို႕ လံုေလာက္ေသာ ကာကြယ္ခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းျပဌာန္းထားရွိေစရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ႏိုင္ငံအတြင္းမွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ တို္င္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကမည္မွ်တန္ဖိုးထားခဲ့သည္ ။ မည္သို႕ အကာအကြယ္ အေစာင့္အေရွာက္မႈေပးရမည္ဟူေသာ ၾကီးျမတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးသားကိုေဖာ္ျပခဲ့သည္ ။
(၆) လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမတျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နယ္ေျမကို တစ္ေပါင္းတစ္စည္းတည္း တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးကို လည္းေကာင္း ၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ၾကည္းေရေလတို႕ကို အခ်ဳပ္အျခာ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ကိုေသာ္၎ ၊ တရားဓမၼႏွင့္ တကြ ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္းထိန္းေစာင့္ထားရမည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးသည္ တစ္စုတစ္ဖဲြ႕ေသာအင္အားစုတြင္သာ တာ၀န္ရွိသည္ဟုမခံယူဘဲ ၊ တိုင္းရင္းသား ညီရင္းအကိုေမာင္ရင္းႏွမမ်ား၏ ခ်စ္ၾကည္မႈ ၊ စည္းလံုးညီညြတ္သည့္ စိတ္ဓါတ္ မ်ားအားျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္းကာကြယ္ ေစာင့္ ေရွာက္ရမည္ဟူေသာအခ်က္ကို ေဖာ္ျပသည္ ။ မိမိတို႕သာလွ်င္ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္သည္ ၊ ေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္သည္ ဟူသည့္ မွားယြင္းေသာထင္ျမင္ယူဆမႈမ်ား မေပၚေပါက္ေစဘဲ အမိႏိုင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္တာ၀န္သည္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ တာ၀န္ ျဖစ္ေၾကာင္း လမ္းညႊန္ျပခဲ့သည့္ အဆိုျပဳခ်က္ျဖစ္သည္ ။
(၇) ရာဇ၀င္တြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ဤျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ကမၻာတြင္ မိမိ၏ ဂုဏ္ က်က္သေရႏွင့္ေလ်ာ္ညီ စြာ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အဆင့္အတန္းသို႕ ေရာက္ရွိေစရမည့္အျပင္ လူသတၱ၀ါတို႕၏ တိုးတက္ေရးႏွင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျပည့္၀ေရးတုိ႕ကို တာ၀န္အေလ်ာက္ ေစတနာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ျဖည့္စြက္ထမ္းရြက္ကာ ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္းဆိုင္ရာ တရားဓမၼတာႏွင့္ က်င့္၀တ္သိကၡာကို အေျခခံျပဳ၍ ကမၻာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေရွးရႈလ်က္ ႏိုင္ငံတကာတို႕ႏွင့္ မိတ္၀တ္မပ်က္ဘဲ တြဲဖက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို ခိုင္ျမဲေသာ အဓိဌာန္ျဖင့္ ေစာင့္ထိန္းေတာ့အံ့ ။ ဤေနာက္ဆံုးအခ်က္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ကို ကၽြန္ႏိုင္ငံ အျဖစ္မွ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေစရံုမွ် သာမက ကမၻာႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္ေသာ ၊ ကမၻာက ေလးစားရေသာ အင္အားရွိသည့္ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ကိိုတည္ေဆာက္ရန္ ၊ ႏိုင္ငံသားတုိ႕၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုသာမက ၊ ကမၻာသူကမၻာသားတို႕၏ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကိုပင္ သယ္ပိုးထမ္းရြက္ႏိုင္ ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္လာေစရန္ ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံတြင္းစုစည္းပါ၀င္ၾကေသာ ျပည္ေထာင္ခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ် မႈျဖင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္တည္ေဆာက္ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးကိုလည္း ဟန္ခ်က္ ညီေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေစရန္ ဟူသည့္ အေတြးအျမင္ကို ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ အဆိုတစ္ရပ္ျဖစ္၏ ။
ဤအဆိုျပဳခ်က္တို႕အားျဖင့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ကို ေရးဆဲြခဲ့ၾကသည္ ။ ထိုသို႕ေရးဆဲြခဲ့ေသာ ဥပေဒနိဒါန္းတြင္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ ကရင္နီနယ္မ်ား အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္ ႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ၾကေသာကၽြႏ္ုပ္တို႕သည္ ၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အခိုင္အခံ့ အညီအညြတ္တည္ေထာင္ရင္ သႏိၷဌာန္ခ်၍၎ ၊ တရားမွ်တျခင္း ၊ လြတ္လပ္ျခင္း ၊ ညီမွ်ျခင္းတည္းဟူေသာ ေလာကပါလ တရားမ်ားကိုအေျခခံကာ လူသတၱ၀ါခပ္သိမ္းတို႕ ၏ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေရးကိိုခိုင္ျမဲတည္တံ့ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းရန္ သံႏၷိဌာန္ခ်၍၎ ၊ လြတ္လပ္စြာေတြးၾကံႏိုင္မႈ ၊ လြပ္လပ္စြာဖြင့္ဟေရးသားေဖာ္ျပႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္ စြာယံုၾကည္ႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာဘုရာေက်ာင္းကန္စသည္တို႕သို႕ သြားလာ၀တ္ျပဳႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာ ပရိေယသနရွာမွီးႏို္င္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာစည္းရံုးႏိုင္မႈ ၊ လြတ္လပ္စြာျပဳမႈေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ ၊ အဆင့္အတန္းအရာ တြင္ညီမွ်မႈ ၊ အခြင့္အလမ္းညီမွ်မႈ ၊ တရားဥပေဒအရာတြင္ ညီမွ်မႈတို႕ကို ႏိုင္ငံသား အားလံုးခံစားရရွိႏိုင္ေစျခင္းငွာ အခုိင္အမာ ခံ၀န္ျပဳရန္ သံႏၷိဌာန္ခ်၍၎ ၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၉၀၃ ခုႏွစ္ ၊ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၁၀ရက္ေန႔ (ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔)တြင္ ဤဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ကၽြႏု္ပ္တို႕ တိုင္းျပည္ လႊတ္ေတာ္ ၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ သည္လက္ခံ၍ ဥပေဒအျဖစ္အတည္ျပဳၿပီးလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕အား ႏွင္းအပ္လိုက္သည္ ။ ဟု ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့သည္ ။
ယခုတေလာတြင္ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႕သည္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၅၉(စ)သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ေရးသားျပဌာန္းေစခဲ့ေသာ ထို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ပါရွိေၾကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္သူႏိုင္ငံေတာ္သား ျပည္သူမ်ားကိုလိမ္လည့္လွည့္ျဖားေဟာေျပာလာၾကသည္ကို ၾကားသိေနရသည္ ။ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ၏ အခန္း(၅) ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ၊ ပုဒ္မ၄၉(က) တြင္ မိမိကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိ၏ မိဘႏွစ္ပါးေသာ္လည္းေကာင္း ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ၏ ပိုင္နက္အတြင္း၌ ေမြးဖြားခဲ့၍ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံသားလည္းျဖစ္ေသာ ၊ ထို႕အျပင္ (ခ) ပါလီမန္အမတ္အျဖစ္ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံႏိုင္သည့္ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုသည္လည္းျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမဟုတ္လွ်င္ မည္သူမွ် ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ရာထူးအတြက္ ေရြးေကာက္ခံပိုင္ခြင့္မရွိေစရ ။ ဟုေဖာ္ျပပါရွိသည္ကိုေတြ႕ရသည္ ။ ထို၄၉(ခ)ႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ အခန္း(၆ ) ပါလီမန္ အပိုင္း(၁) အရပ္ရပ္ဆိုင္ရာ ၊ ပုဒ္မ၇၄(၁) ေအာက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ားအား လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္ရပ္၏ အမတ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံ ရရန္၎ ။ လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္ရပ္၏ အမတ္အျဖစ္ မဲထည့္ေစရန္၎ ခြင့္မျပဳရ ။
(က) ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ ေက်းဇူး သစၥာေတာ္ ကို ခံယူေစာင့္ေရွာက္ရိုေသသူ ၊ သို႕တည္းမဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူ သို႕တည္းမဟုတ္ ထိုအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူေသာ္၎ ၊ ႏိုင္ငံသားေသာ္၎ ၊ ခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးခံစားခြင့္မ်ား ကို ခံစားႏိုင္ခြင့္ရွိသူ ၊ သို႕တည္းမဟုတ္ … ဟု ဆက္လက္ေလ့လာေတြ႕ရွိရသည္ ။ သို႕ျဖစ္၍ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အခန္း(၃) ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲ ၊ ပုဒ္မ ၅၉(စ) သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရးဆဲြေစခဲ့သည္ဟူသည့္ ၁၉၄၇ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္လည္း မပါ ၊ ထိုဥပေဒေရးဆဲြေရးအတြက္ ေျပာၾကားခဲ့သည္ဆိုသည့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သို႕ တင္သြင္းေသာ အဆို(၇) ရပ္တြင္လည္းမပါ ။ ထိုအဆို(၇)ရပ္ အဘယ္ေၾကာင့္တင္သြင္းရသည္ဆိုသည္ကို တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ရွင္းလင္းတင္ျပေသာ စကားရပ္မ်ားတြင္ လည္း စိုးေစ့မွ် မပါ၀င္ သည္ကို ေလ့လာ ေတြ႕ရွိရပါသည္ ။
ဤမွ်ဆိုလွ်င္ ၂၀၀၈ ဥပေဒ၏ ၅၉(စ) သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရးဆဲြေစခဲ့သည္ဟူသည့္ စကားသည္ တိုင္းျပည္ ၏ ထာ၀ရအထြဋ္အထိပ္ပုဂၢိဳလ္ကို ခုတံုးလုပ္၍ ျပည္သူကိုလိမ္လည္လွည့္ျဖားလိုသူတို႕၏ လုပ္ႀကံစကား သာျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို အထင္းသားသိျမင္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္ ။ ထုိလုပ္ေဆာင္မႈသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ၁၉၄၇ ဖဲြ႕စည္းပံု အခန္း(၆ ) ပါလီမန္ အပိုင္း(၁) အရပ္ရပ္ဆိုင္ရာပုဒ္မ ၇၆ (၄) ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ မည္သည့္ႏိုင္ငံသားကိုမွ်က်ားမဘ၀ကိုေသာ္၎ ၊လူမ်ိဳးကိုေသာ္၎ကိုးကြယ္ရာဘာသာကိုေသာ္၎ အေၾကာင္းျပ၍ လိုအပ္ေသာအရည္အခ်င္းခ်ိဳ႕ငဲ့ေအာင္ ဥပေဒမျပဳရ ၊သို႕တည္းမဟုတ္ ဆက္လက္၍အတည္မျဖစ္ေစရ မည္သည့္ႏိုင္ငံသား ကိုမွ် အထက္ပါ အေၾကာင္းမ်ားကိုပင္ အေၾကာင္းျပဳ၍ လိုအပ္ေသာအရည္အခ်င္းပ်က္ယြင္းေအာင္ ဥပေဒမျပဳရ သို႔တည္းမဟုတ္ဆက္လက္၍ အတည္မျဖစ္ေစရ ဟူသည့္အခ်က္ကိုေဖာက္ဖ်က္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔မွာခ်က္တို႕ ကို က်ဴးလြန္ေစာ္ကားရာေရာက္ေနေပသည္ ။ ထို႕မွ်သာမက ပုဒ္မ ၂၁ ပုဒ္မခဲြ(၃)ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ဘာသာေရး ဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္မႈကိုေသာ္၎ ယံုၾကည္မႈကိုေသာ္၎ အေၾကာင္းျပဳ၍ မည္သူ႕ကိုမွ် သက္ဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးခ်ိဳ႕ငဲ့ေစျခင္း ၊ ခဲြျခားျခင္းကိုမျပဳရ ။ (၄) ႏိုင္ငံေရးကိစၥ အလို႕ငွာကိုးကြယ္ ရာဘာသာကို အလဲြသံုးစားမျပဳရ ။ထို႕ျပင္ လူမ်ိဳးေၾကာင့္ ေသာ္၎ ၊ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ တစ္ဂိုဏ္းႏွင့္တဂိုဏ္း မုန္းတီးျခင္း ၊ရန္ျဖစ္ျခင္း ၊စိတ္၀မ္းကဲြျခင္းတို႕ ေပၚေပါက္လာ ေစရန္ရည္ရြယ္ေသာ သို႕တည္းမဟုတ္ေပၚေပါက္လာရန္ အေၾကာင္းရွိေသာ အျပဳအမူသည္ ဤအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ဆန္႕က်င္သည္ ။ထိုအျပဳအမူမ်ိဳးအတြက္ အျပစ္ဒဏ္ေပးႏိုင္ေအာင္ တရားဥပေဒျပဳႏိုင္သည္ ဟူသည့္ ျပဌာန္းခ်က္ႏွင့္ လည္း တိတိက်က်ျငိစြန္းေနေပသည္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ စကားအဆုိအမိန္႕တို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တည္ရာမွီကာ ကိုးကားရာ က်မ္းစာ သဖြယ္ျဖစ္၏ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို လွည့္ျဖားလိုသည့္ အၾကံအစည္ျဖင့္ ထိုစကားစုစကားရပ္မ်ားကို နငယ္ အျမီးဆက္၍၎ ၊ မမွန္မကန္ေသာ အက်င့္အၾကံျဖင့္ လိုရာဆဲြယူေျပာဆိုျခင္း ၊ ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ အသံုးခ်ေျပာဆို ေရးသားျခင္းသည္၎ ၊ မမွန္မကန္ကိုးကားေျပာဆိုေရးသားျခင္းတို႕သည္၎ အဖိုးအနဂၣ ထိုက္ေသာ ၀ဇီရစိန္ကို ဖန္ကဲြစျဖင့္ အစားထိုးသည္ကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ မေနာမယပတၱျမားကို ေက်ာက္စရစ္ခဲျဖင့္ အစားထိုးသကဲ့ သို႕လည္းေကာင္း ျပဳမူရာေရာက္လ်က္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕ အမြန္အျမတ္ထားအပ္ေသာ ၊ ေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာ လြတ္လပ္ေရးဖခင္၏ စကားျမတ္တို႕ကို ေသးသိမ္ႏံုနဲ႕ေစရန္ လံု႕လျပဳရာေရာက္သည္ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ား အေပၚတြင္ ႀကီးစြာေသာ သစၥာေဖာက္ျပားမႈကို ျပဳျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟုယူရာ၏ ဟုအထက္တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပ ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါ သည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စကားတို႕ကို မည္သူတို႕ ဖ်က္ဆီးေနသည္ဆိုသည္ကိုလည္း အေထာက္အထားျဖင့္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါသည္ ။ ဤသူတို႕အား ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕က ကမၻာတည္သေရြ႕ ၊ ျမန္မာတည္သေရြ႕ အျမတ္တႏိုးထိမ္းသိမ္းထိုက္ေသာ ႏိုင္ငံ့ဖခင္ ၏ စကားရတနာတို႕ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိဖ်က္ဆီးေနသည္ကို ထိေရာက္စြာ အေရးယူအျပစ္ေပးရန္မည္သူတို႕တြင္ တာ၀န္ရွိပါသနည္း ။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဂုဏ္ျဒပ္ျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ၏ ထာ၀ရ အထြဋ္ျမတ္ဆံုးေသာ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ ထာ၀ရ အထြဋ္အထိပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး၏ ျမင့္ျမတ္လွေသာ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ေသးသိမ္ေစရန္ ျပဳမူအားထုတ္ေနသူတို႕အား အေရးယူအျပစ္ေပးရန္မည္သူတို႕တြင္ တာ၀န္ရွိပါသနည္း ။